.......เริ่มต้นเลยนะ จขกท.เริ่มคบกะนาย ก. ตั้งกะต้นปี คบซ้อนแหละ เพราะเราและเขาก้อมีแฟนอยู่แล้ว แต่สำหรับคู่เราเนี้ยเป็นคู่ที่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่สำหรับนาย ก. คือพยายามมีปัญหาเพราะว่ามาคบกับเรา ช่วงที่คบกันก้อจะเจอกันได้แค่วันหยุด คือเราก้อแอบคบกันมาดีๆแหละ จนถึงวันที่ตัวจริงของทั้งฝ่ายรู้ ทุกอย่างมันเลยต้องจบด้วยการเลือกคนที่มาใหม่ คือช่วงที่เราคุยกันมันมีแต่คำพูดดีที่คอยให้กำลังใจ ให้ความหวัง แต่เด็ดสุดคือคำว่า "นี่จะไม่ทิ้ง...หรอก" คงนเป็นเพราะเรารอคนที่จะมาพาเราออกจากเรื่องแย่ๆร้ายๆ และอีกหลายๆเหตุผลที่ตัดสินใจมากะนาย ก. สำหรับเรามีปัญหาครอบครัวอยู่แล้วเราโอเคถ้าต้องไปด้วยกัน แต่สำหรับนาย ก. คืออยากลองอะไรใหม่ๆที่ไม่เคยพบเจอ และก้อไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงทิ้งทุกอย่างมาได้
...และช่วงเวลา 2 เดือนที่อยู่ด้วยกัน ช่วงแรกคือมันรู้สึกดี รู้สึกว่าอะไรก้อดี มีอะไรก้อกิน (อาหารหลักคือมาม่า กะไข่) และเราทั้ง2ก้อเริ่มหางาน และบอกเลยว่าไม่ได้เป็นอย่างที่คิด งานหายาก อุตสาหกรรมหนักด้วย นาย ก.เริ่มรู้สึกว่าทำไม่ไหว เริ่มเปลี่ยนงานในช่วงเวลา1เดือน เริ่มรู้สึกถึงความลำบาก ส่วนเราก้อมีงานทำอยู่แต่ทำแบบชั่วคราว หมดจ๊อบก็ต้องหาใหม่ ผ่านไป 1 เดือนเจ้าหนี้ก็เริ่มทวง ทั้งรถ ทั้งบัตร แชร์ด้วย ความเครียดเริ่มมาเริ่มไม่หันหน้าคุยกัน คำหวานที่เคยพูดไม่เคยได้ยิน แล้วขอเสียของเราคือเราเป็นคนขี้บ่น จู้จี้ เห็นแก่ตัว นึกถึงแต่ครอบครัวตัวเองมากไป ช่วงหลังคือเราก็จะพูดเหมือนไล่เขา(แต่จริงๆประชด)ว่าถ้าทำไม่ไหวก็กลับไปที่เก่าที่จากมานะ อยู่ที่นั้นไม่ลำบาก ไม่ต้องทำงานก็มีเงินใช้ จะพูดแบบนี้บ่อย (แต่เราไม่เคยคิดจะให้เขาไปจริงๆนะ) เขาแอบติดต่อกับญาติเขาตลอดแต่เขาไม่บอกเรา
....แล้ววันที่เขาทิ้งเราไปจริงๆก็มาถึง เราเริ่มสังหรณ์ใจตั้งกะ 4โมงแล้วละ ไลน์ไม่อ่าน(คือบล็อคแล้วเรียบร้อย) โทรก้อไม่สามารถติดต่อ ใจเริ่มห่อเหี่ยว เริ่มร้องไห้ แล้วพอเรากลับมาถึงห้องก้อมือไม้อ่อนเลยจร้า ไม่มีทีวี แต่พบเรา 1 ฉบับ ใจความว่า "นี่กลับแล้วนะ นี่คงทำที่พูดไว้ให้...ไม่ได้ ยังมีเรื่องมากมายให้นี่ทำ ไหนจะป้า...ที่ป่วย ไหนจะกลัวโดนยึดรถ แล้วบอกให้เราสู้ๆนะ ขอให้เราทำตามความหวังที่ฝันให้สำเร็จ(ก็Guฝันไว้กะอ่ะ) แล้วลงทายว่านี่เอาทีวีไปขายเอาค่าน้ำมันรถกลับบ้านนะ ไปละนะ โชคดีนะ ลาก่อน ลงชื่อนาย ก." คือช่วยบอกให้รู้ตัวหน่อยได้ป่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้น คือกลางคืนยังนอนด้วยกันอยู่เลย แล้วมาทิ้งไว้ในสถานการณ์แบบนี้อ่ะนะ #กุไม่มีเงิน กุไม่มีรถ แต่กุต้องไปทำงาน ข้างทางก็มีแต่ป่า เขา (เริ่มโมโห) แล้วพรุ่งนี้จะไปทำงานยังไงนี้คือที่อยู่ในหัว แล้วก็เริ่มโทรหาแม่ หาเพื่อน ว่าโดนทิ้งแล้ว แต่ได้คำปลอบโยนจากแม่กะเพื่อนนะเนี้ยที่ยังพออยู่ได้ แต่ก้อต้องทนอยู่ในห้องเดิมๆให้ถึงสินเดือน เราจะผ่านคือนวันร้ายๆไปได้ยังไง...ฮื้อๆๆๆ
....เพิ่งจะผ่านคืนแรกมา นอนไม่หลับเลย มีแต่คำถามอยู่เต็มหัวไปหมดว่าทำไม....
....แต่วันนี้ก็เป็นคืนที่ 2 เราจะต้องทนอยู่ในห้องเดิมๆยังให้ไม่คิดถึงเขา.....
เสียงเล็กๆ จากคนอกหัก โดนทิ้งให้อยู่คนเดียวในวันที่ลำบาก ต้องทำไงให้ผ่านมันไป
...และช่วงเวลา 2 เดือนที่อยู่ด้วยกัน ช่วงแรกคือมันรู้สึกดี รู้สึกว่าอะไรก้อดี มีอะไรก้อกิน (อาหารหลักคือมาม่า กะไข่) และเราทั้ง2ก้อเริ่มหางาน และบอกเลยว่าไม่ได้เป็นอย่างที่คิด งานหายาก อุตสาหกรรมหนักด้วย นาย ก.เริ่มรู้สึกว่าทำไม่ไหว เริ่มเปลี่ยนงานในช่วงเวลา1เดือน เริ่มรู้สึกถึงความลำบาก ส่วนเราก้อมีงานทำอยู่แต่ทำแบบชั่วคราว หมดจ๊อบก็ต้องหาใหม่ ผ่านไป 1 เดือนเจ้าหนี้ก็เริ่มทวง ทั้งรถ ทั้งบัตร แชร์ด้วย ความเครียดเริ่มมาเริ่มไม่หันหน้าคุยกัน คำหวานที่เคยพูดไม่เคยได้ยิน แล้วขอเสียของเราคือเราเป็นคนขี้บ่น จู้จี้ เห็นแก่ตัว นึกถึงแต่ครอบครัวตัวเองมากไป ช่วงหลังคือเราก็จะพูดเหมือนไล่เขา(แต่จริงๆประชด)ว่าถ้าทำไม่ไหวก็กลับไปที่เก่าที่จากมานะ อยู่ที่นั้นไม่ลำบาก ไม่ต้องทำงานก็มีเงินใช้ จะพูดแบบนี้บ่อย (แต่เราไม่เคยคิดจะให้เขาไปจริงๆนะ) เขาแอบติดต่อกับญาติเขาตลอดแต่เขาไม่บอกเรา
....แล้ววันที่เขาทิ้งเราไปจริงๆก็มาถึง เราเริ่มสังหรณ์ใจตั้งกะ 4โมงแล้วละ ไลน์ไม่อ่าน(คือบล็อคแล้วเรียบร้อย) โทรก้อไม่สามารถติดต่อ ใจเริ่มห่อเหี่ยว เริ่มร้องไห้ แล้วพอเรากลับมาถึงห้องก้อมือไม้อ่อนเลยจร้า ไม่มีทีวี แต่พบเรา 1 ฉบับ ใจความว่า "นี่กลับแล้วนะ นี่คงทำที่พูดไว้ให้...ไม่ได้ ยังมีเรื่องมากมายให้นี่ทำ ไหนจะป้า...ที่ป่วย ไหนจะกลัวโดนยึดรถ แล้วบอกให้เราสู้ๆนะ ขอให้เราทำตามความหวังที่ฝันให้สำเร็จ(ก็Guฝันไว้กะอ่ะ) แล้วลงทายว่านี่เอาทีวีไปขายเอาค่าน้ำมันรถกลับบ้านนะ ไปละนะ โชคดีนะ ลาก่อน ลงชื่อนาย ก." คือช่วยบอกให้รู้ตัวหน่อยได้ป่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้น คือกลางคืนยังนอนด้วยกันอยู่เลย แล้วมาทิ้งไว้ในสถานการณ์แบบนี้อ่ะนะ #กุไม่มีเงิน กุไม่มีรถ แต่กุต้องไปทำงาน ข้างทางก็มีแต่ป่า เขา (เริ่มโมโห) แล้วพรุ่งนี้จะไปทำงานยังไงนี้คือที่อยู่ในหัว แล้วก็เริ่มโทรหาแม่ หาเพื่อน ว่าโดนทิ้งแล้ว แต่ได้คำปลอบโยนจากแม่กะเพื่อนนะเนี้ยที่ยังพออยู่ได้ แต่ก้อต้องทนอยู่ในห้องเดิมๆให้ถึงสินเดือน เราจะผ่านคือนวันร้ายๆไปได้ยังไง...ฮื้อๆๆๆ
....เพิ่งจะผ่านคืนแรกมา นอนไม่หลับเลย มีแต่คำถามอยู่เต็มหัวไปหมดว่าทำไม....
....แต่วันนี้ก็เป็นคืนที่ 2 เราจะต้องทนอยู่ในห้องเดิมๆยังให้ไม่คิดถึงเขา.....