สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 12
จากประสบการณ์ในการติดต่อสื่อสารกับคนมาหลากหลายสัญชาติ หลากหลายสถานะภาพทางสังคม เศรษฐกิจ การศึกษา
คนเอเชียส่วนใหญ่ และ คนไทยส่วนใหญ่เป็นแบบนี้เยอะ
คือ ส่วนใหญ่จะทำเป็นมองไม่เห็นใครก่อน หรือ รู้จักแต่จะไม่ทักก่อน
เพราะคนไทยส่วนใหญ่ ไม่จริงใจกัน คบกันผิวเผิน ประเมินคนจากภายนอก สีผิว ฐานะ
บางครั้งถ้าไม่เห็นผลประโยชน์ ไม่เห็นคอนเน็คชั่น จะไม่สานต่อ ไม่อยากรู้จัก
เพราะคนไทยส่วนใหญ่เข้าสังคมไม่เก่ง ขาดการอบรมเรื่องมารยาทสังคม ทักษะความรู้รอบตัวน้อยจึงขาดเรื่องคุย
คนไทยส่วนใหญ่ถูกเลี้ยงดูมาแบบไม่ให้แสดงความคิดเห็น ห้ามหือ ห้ามอือ จึงขาดความมั่นใจในตัวเอง
คนไทยบางส่วนรู้สึกอึดอัดที่จะต้องพูดต้องคุยกับผู้อื่นในสังคม เพราะไม่ชอบพูดความจริง
เวลาจะพูดจะตอบอะไรก็คิดนานมาก เพราะขาดความจริงใจ เวลาพูดจะพูดในสิ่งที่ทำให้ตัวเองดูดี หรือไม่ได้พูดจากใจ
ลับลมคมในเยอะ พูดจาอ้อมโลก ไม่ตรงไปตรงมา หลีกเลี่ยงการแสดงความคิดเห็น ขาดวิสัยทัศน์ที่ดี
คนส่วนใหญ่ไม่คุยกับคนอื่นด้วย เพราะคนไทย คนเอเชีย ส่วนใหญ่ชอบละลาบละล้วงถามเรื่องส่วนตัวกันแบบไม่มีมารยาท
เช่น ถามเรื่องเงินเดือน ถามเรื่องการมีรถมีบ้าน ถามเรื่องอาชีพ ถามเรื่องแต่งงานหรือไม่แต่งงาน ถามเรื่องส่วนตัวตั้งแต่ 10 คำถามแรกที่เจอกัน
บางพวกก็จะขายของ หาคอนเน็คชั่น หรือ ชวนไปเปลี่ยนศาสนา ทำให้คนไม่ไว้ใจกันเอง เพราะกลัวการหาผลประโยชน์
คนไทยบางกลุ่มก็ไม่คุยกับคนอื่นเพราะถือตัว เย่อหยิ่ง เห็นคนอื่นเป็นคนละชนชั้น
คนไทยบางคนถืออาวุโส คนอายุมากกว่าไม่ทักคนอายุน้อยกว่าก่อน คนที่สถานะภาพทางสังคมสูงกว่าตำแหน่งสูงกว่าไม่ทักผู้น้อยก่อน
สังคมเต็มไปด้วยชนชั้นวรรณะ ระบบอาวุโส กฏต่างๆ ที่มาจากตรรกะประหลาดๆ ที่มองไม่เห็น
คนไทยส่วนใหญ่ยึดติดเรื่องสังคมกลุ่ม พวกพ้อง แบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่า เป็นแบบนี้มาตั้งแต่โบราณ
เพราะฉนั้นคนไทยส่วนใหญ่จะไม่ทักทายไม่โอภาปราศัยกับคนนอกกลุ่ม เพราะถือว่าไม่ใช่พวกพ้อง
การเป็นคนเฟรนด์ลี่ที่เป็นอย่างจริงใจ ไม่ได้หมายความว่าจะต้องไปไหนมาไหนเป็นกลุ่ม ไม่ได้หมายความว่าทำอะไรด้วยตนเองไม่ได้
ไม่ได้หมายความว่าอยู่คนเดียวลำพังไม่ได้
มีคนไทยเยอะแยะไป ที่รักสันโดษ สามารถไปไหนมาไหนคนเดียวได้ แต่เป็นคนเฟรนด์ลี่ เป็นมิตรกับคน
สามารถทักทายคนแปลกหน้าในสังคมได้อย่างไม่เคอะเขิน
เพราะเขาเข้าสังคมเป็นนั่นเอง ดูคนเป็น ไม่ดูถูกคน รู้จักพูดคุย แต่ไม่ใช่ว่าเขาไม่ระวังตัว ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้จักคัดกรองคน
คนไทยส่วนใหญ่ไม่เคยชินกับการพูดกับคนแปลกหน้า แม้กระทั่งการทักทายสวัสดี ขอบคุณ ก็ทำไม่เป็น
อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้คนไทยส่วนใหญ่ และ คนเอเชียส่วนใหญ่ ขาดเสน่ห์เวลาที่พูดคุยมากๆ คือ
เวลาคุยแล้วจะ "ตานิ่ง" หรือ "หน้านิ่ง" หรือ พูดคุยแบบไม่สบตาคน
นี่คือประสบการณ์ที่เจอมาจากการเป็นพลเมืองไทย และ เป็นพลเมืองเอเชียมาหลายสิบปี
โตมากับวัฒนธรรมแบบนี้ เห็นอะไรแบบนี้มาเยอะ จึงมองเห็นทะลุแบบนี้
คนเอเชียส่วนใหญ่ และ คนไทยส่วนใหญ่เป็นแบบนี้เยอะ
คือ ส่วนใหญ่จะทำเป็นมองไม่เห็นใครก่อน หรือ รู้จักแต่จะไม่ทักก่อน
เพราะคนไทยส่วนใหญ่ ไม่จริงใจกัน คบกันผิวเผิน ประเมินคนจากภายนอก สีผิว ฐานะ
บางครั้งถ้าไม่เห็นผลประโยชน์ ไม่เห็นคอนเน็คชั่น จะไม่สานต่อ ไม่อยากรู้จัก
เพราะคนไทยส่วนใหญ่เข้าสังคมไม่เก่ง ขาดการอบรมเรื่องมารยาทสังคม ทักษะความรู้รอบตัวน้อยจึงขาดเรื่องคุย
คนไทยส่วนใหญ่ถูกเลี้ยงดูมาแบบไม่ให้แสดงความคิดเห็น ห้ามหือ ห้ามอือ จึงขาดความมั่นใจในตัวเอง
คนไทยบางส่วนรู้สึกอึดอัดที่จะต้องพูดต้องคุยกับผู้อื่นในสังคม เพราะไม่ชอบพูดความจริง
เวลาจะพูดจะตอบอะไรก็คิดนานมาก เพราะขาดความจริงใจ เวลาพูดจะพูดในสิ่งที่ทำให้ตัวเองดูดี หรือไม่ได้พูดจากใจ
ลับลมคมในเยอะ พูดจาอ้อมโลก ไม่ตรงไปตรงมา หลีกเลี่ยงการแสดงความคิดเห็น ขาดวิสัยทัศน์ที่ดี
คนส่วนใหญ่ไม่คุยกับคนอื่นด้วย เพราะคนไทย คนเอเชีย ส่วนใหญ่ชอบละลาบละล้วงถามเรื่องส่วนตัวกันแบบไม่มีมารยาท
เช่น ถามเรื่องเงินเดือน ถามเรื่องการมีรถมีบ้าน ถามเรื่องอาชีพ ถามเรื่องแต่งงานหรือไม่แต่งงาน ถามเรื่องส่วนตัวตั้งแต่ 10 คำถามแรกที่เจอกัน
บางพวกก็จะขายของ หาคอนเน็คชั่น หรือ ชวนไปเปลี่ยนศาสนา ทำให้คนไม่ไว้ใจกันเอง เพราะกลัวการหาผลประโยชน์
คนไทยบางกลุ่มก็ไม่คุยกับคนอื่นเพราะถือตัว เย่อหยิ่ง เห็นคนอื่นเป็นคนละชนชั้น
คนไทยบางคนถืออาวุโส คนอายุมากกว่าไม่ทักคนอายุน้อยกว่าก่อน คนที่สถานะภาพทางสังคมสูงกว่าตำแหน่งสูงกว่าไม่ทักผู้น้อยก่อน
สังคมเต็มไปด้วยชนชั้นวรรณะ ระบบอาวุโส กฏต่างๆ ที่มาจากตรรกะประหลาดๆ ที่มองไม่เห็น
คนไทยส่วนใหญ่ยึดติดเรื่องสังคมกลุ่ม พวกพ้อง แบ่งเป็นก๊กเป็นเหล่า เป็นแบบนี้มาตั้งแต่โบราณ
เพราะฉนั้นคนไทยส่วนใหญ่จะไม่ทักทายไม่โอภาปราศัยกับคนนอกกลุ่ม เพราะถือว่าไม่ใช่พวกพ้อง
การเป็นคนเฟรนด์ลี่ที่เป็นอย่างจริงใจ ไม่ได้หมายความว่าจะต้องไปไหนมาไหนเป็นกลุ่ม ไม่ได้หมายความว่าทำอะไรด้วยตนเองไม่ได้
ไม่ได้หมายความว่าอยู่คนเดียวลำพังไม่ได้
มีคนไทยเยอะแยะไป ที่รักสันโดษ สามารถไปไหนมาไหนคนเดียวได้ แต่เป็นคนเฟรนด์ลี่ เป็นมิตรกับคน
สามารถทักทายคนแปลกหน้าในสังคมได้อย่างไม่เคอะเขิน
เพราะเขาเข้าสังคมเป็นนั่นเอง ดูคนเป็น ไม่ดูถูกคน รู้จักพูดคุย แต่ไม่ใช่ว่าเขาไม่ระวังตัว ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้จักคัดกรองคน
คนไทยส่วนใหญ่ไม่เคยชินกับการพูดกับคนแปลกหน้า แม้กระทั่งการทักทายสวัสดี ขอบคุณ ก็ทำไม่เป็น
อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้คนไทยส่วนใหญ่ และ คนเอเชียส่วนใหญ่ ขาดเสน่ห์เวลาที่พูดคุยมากๆ คือ
เวลาคุยแล้วจะ "ตานิ่ง" หรือ "หน้านิ่ง" หรือ พูดคุยแบบไม่สบตาคน
นี่คือประสบการณ์ที่เจอมาจากการเป็นพลเมืองไทย และ เป็นพลเมืองเอเชียมาหลายสิบปี
โตมากับวัฒนธรรมแบบนี้ เห็นอะไรแบบนี้มาเยอะ จึงมองเห็นทะลุแบบนี้
แมวกินรุ้ง ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 6325502 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3728061 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5255774 ถูกใจ, มาร์สาวแสนสวย ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1303730 ถูกใจ, แพนด้าในป่าไผ่ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3262927 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3515661 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2678692 หลงรักรวมถึงอีก 50 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 3
เพราะไม่รู้ว่าเขายังเห็นเราเป็นคนรู้จักอยู่รึเปล่า..
สมาชิกหมายเลข 6008626 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6311764 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7437281 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1326831 ถูกใจ, เม่าเงิบ ถูกใจ, LiquidShadow ถูกใจ, โอเคโฟร์ ถูกใจ, โดเรมีฟาซอนลาทีโด ถูกใจ, นั่งดูแมลงเล่นไฟ สยอง, ความเหงาคือความกล้าหาญ ถูกใจรวมถึงอีก 12 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
ทำไมเวลาเราเจอคนรู้จักที่ไม่ได้เจอกันนาน เรามักจะหลบสายตา เเล้วเเกล้งไม่เห็น??
หรือบางทีเราเดินไปเจอคนรู้จักข้างนอกเเล้วจำได้ เหมือนเค้าเห็นเรานะเเต่พยายามจะไม่สบตา คือดูออกเลยว่าเห็นเเล้ว เเต่หลบสายตาเเล้วก็เดิน เเต๊กๆๆๆ หนีไป ดูก็ตลกดี เป็นกันบ้างหรือเปล่าครับ