อยู่ดีๆ คนที่เราแอบชอบ เปลี่ยนไป ทำไงดีครับ

ผมชอบเธอมา ปี สองปีมั้ง... ไม่รุ้ว่าชอบไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่นึกถึงมัน(เพื่อนกัน) ชอบเอาไปฝัน ยิ้มอยู่คนเดียวครับ (อยู่ดีๆก็บ้าขึ้นมา) ตอน ม.2 มันเล่นกะเราอยู่ สนิดกันมากอยู่ ผมชอบแก้ลงมัน ตบกระเป๋ามั่ง สเด็ดน้ำไส่มั่ง ผมชอบนอนตักเธอ เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร ตอนที่เธอเล่นกับเพื่อนคนอื่น เธอชอบเอาของมาฝากไว้ที่ผม บีบจมูก บีบแก้มผมด้วยครับ ผมก็นั่งเล่นกะอิกระเทย 2 ชายอิก 2 เวลาผ่านไป เธอเล่นกะเพื่อนเสร็จ จะเดินไปไหน ผมก็จะเดินข้างๆเธอ แกล้งนู่นแกล้งนี่ ตอนนั้นเพื่อนๆผู้หญิงทั้งกลุ่ม เรียกผมว่า ที่รัก สามี ผั...( ติ้งต๊องกันจัง พวกนี้ ) เธอเรียกผมบ่อยสุดในคนพวกนั้น
....จนตอนปิดเทอม เรามาเรียนพิเศษ เราสองคนก็เล่นกันปกติ ผมได้นั่งข้างเธอ แล้วผมก็โดนสลับที่นั่ง(ไปเข้าห้องน้ำมา) มานั่งตรงข้ามกับเธอ ไกลกันจัง....
ผมก็เลยแชทใน เมสเซ็นเจอร์ กันสองคน ตอนนั้นผมอารถไม่ดี (จำไม่ได้แย้ว) ผมจำไดว่าผมต่อท้ายด้วยคำว่า.... เว้ย .... แล้วเธอก็ถามว่า                                    เธอ   ทำไมต้องเว้ยไส่กันด้วย
ผม    ไม่รู้สิ คิดเอาเอง
เธอ    ก็ไม่รู้ไง ถึงได้ถาม
ผม     อยากรู้ก็......อ้อนดิ
เธอ     อ้อนบ่าจ้าง
ผม     อด
เธอ     บอกมาน้าาา
ผม     ที่ข้างๆ ว่างมั้ย
เธอ     อยากนั่งกะเค้าหยอออ
ผม     อืม
จากนั้นผมก็คลานไปนั่งข้างเธอ เล่นกันไปเล่นกันมา ผมก็ไช้โอกาส จับมือเธอนิ่ง เธอก็จับมือผมตอบด้วย ดีสุดๆ จนเพื่อนอิกคนมาเห็น มันแซวผม ผมก็นิ่งๆ  จนเวลาล่วงเลยมาตอนี่ปิดเทอม อยู่บ้าน ไท่ได้ไปเรียนพิเศษ ผมนึกถึงเธอ จนผมต้องทักเธอไป บรรเทาความคิดถึง จู่ๆ เธอบอกว่าลำไย ผมก็งง ลำไยคือไร ผมก็ค้นในเน็ต มันแปรว่าลำคาน  ผมก้อถามเธอว่า มันแปรว่าลำคาญหรอ เธอตอบว่าไช่ ผมก็ไม่ตอบ อ่านเฉยๆ เธอก็ ง้อ โอ๊ะ หมาา หมาาาต๋า เค้าขอโทษ ผมก็อมยิ้ม จนต่อมาเราก็แชทกัน จนผม ถามเธอว่า สนใจมาเป็นแฟนเรามั้ย และคำตอบที่ได้มา อยากไห้เป็นมั้ย เปลี่ยนรูปโปรเป็นนกแพนกวิ้น เดี๋ยวพรุ่งนี้กุจะเปลี่นยเป็นรูปหมี ผมเปลี่ยนแค่แป๊ปเดียว เพราะผมไม่ชอบการ์ตูน เธอก็บอก ไม่ต้องแล้ว ก็คนไม่ชอบหนิเนาะ ผมพิมตอบว่า ครับ ขอโทษน้ะ แล้วสนใจม้ะ  เธอตอบว่า ไม่ไช่  ผมรู้สึกผิด รูสึกแปลกใจ มันบอกไม่ถูก จนมาถึงวันนี้ ผมพึ่งรู้ วตัวการ์ตูนนั้น เป็นคู่จินกัน..(exo)                   ยิ้มยยยยยยยยยยยยยยย
จนมาถึงตอนนี้ เราพูดกันน้อยลง ผมไม่กล้าทักเธอ จะเข้าไปเล่นด้วยคน เธอก็บอกว่า ยิ้ม  ลำไย ถ้าเรื่องแค่นี้(เรื้องที่เธอขอไห้ผมทำบ้าง แก้ 0 บ้าง) ทำไม่ได้ ไปไกลๆ  เรี่องของกู  คำพวกนี้ ผมรู้สึกเสียใจ จนไปไม่เป็น ผมบอกเธอถ้าลำคานก็ บล็อกเลยก็ได้น้ะ ก่อนที่เธอจะบล็อกผม ผมถามเธอว่าลำคานมั้ย เธอชอบเบี่ยงประเด็น ตอบไม่ค่อยตรง  เธอ ขี้บ่นมาขึ้นทุกวันๆ(เรื่องหลายเรื่องที่ผมไม่ค่อยมุ่งมั่น ครูนัดเรื่องแก้ 0 เธอจะถามว่า ครูว่าไงบ้าง) เธอออกห่างจากผม ผมก็ทำตัวไม่ถูก บางทีผมคิดว่าเธอ อาจจะบ่น เบื่อ ลำคาญผมก็ได้ ผมก็เลยไม่ค่อยยุ่งกับเธอมากไป จนวันนึง เพื่อนๆก็พูดเรื่องสีผิวผมมันออกแทนดำ เป็นจุดเด่น เธอพูดแทรกมาว่า ............................สีผิวเด่น ทำไมกุไม่เห็นเป็นจุดเด่นสำคัญอะ..............


ผมควรทำยังไงดี ผมพึ่งรู้ว่านกแพนกวิ้น กะหมีที่เธอว่าคือคู่จิ้นกัน  ผมพึ่งแก้ 0 เสร็จไป ตอนเย็น เธอจะเปิดโอกาสให้ผมมั้ย ไม่รู้เหมือนกันตอ้งทำไงต่อ ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน  เธอคืนคนแรก และอยากบอกเธอว่า ..ผมยังรักเธออยู่...


เจ้าของกระทู้เปนคนบ้าาาา
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่