ตอนผมเด็กมากซัก 5 ขวบ หรือเมื่อ 20ปีก่อน วันนั้น เป็นช่วงบ่ายครับ ผมเปิดทีวีดูคนเดียว ตามประสาเด็ก ที่สมัยนั้นไม่มีช่องทีวีมาก ก็เลื่อนช่องไปมาเรื่อย ๆ มีแค่ 7-8 ช่อง ก็เลื่อนซ้ำไปซ้ำมานั่นแหละ
แต่เมื่อผมเลื่อนมาช่องหนึ่ง ช่องนั้นกำลังฉายรายการประกวดร้องเพลงลูกทุ่งครับ มีพิธีกรยืนมา 4 คน จำหน้าไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่าหญิง 2 ชาย 2 เขาทักผมขึ้นมาครับ ผมก็งง เพราะปกติ ผมเองก็พอรู้ความนะครับ ว่าทีวีมันพูดกับเราไม่ได้ นี่คือ คำพูดในวันนั้นครับ ใส่ไข่เอาเองนิดหน่อย เพราะเหตุการณ์มันผ่านมานานแล้ว
ชาย : สวัสดีจ๊ะน้อง
ผม : พูดกับผมเหรอครับ
ชาย : กับน้องนั่นแหละ
ผม : นี่รายการอะไรครับ
ชาย : นี่คือรายการลูกทุ่งเสียงอะไรนะ
ผู้ชายเล่นมุกหันไปถามผู้หญิง
หญิง : เสียงทองไง
มาถึงตรงนี้พิธีกรก็ทั้ง 4 ก็พูดพร้อมกัน
ทั้งหมด : นี่คือรายการลูกทุ่งเสียงทองงงงง
ตอนนั่นผมรู้สึกแปลก ๆ แล้ว ว่าทำไมเขาตอบโต้ผมได้ ผมจึงถามด้วยความเป็นเด็กออกไปว่า
ผม : แล้วพี่เข้าไปอยุ่ในทีวีได้ไงกันน่ะ
ชาย : ถ้าจะเข้ามาเนี่ย ต้องมาที่ห้องส่ง ตอนเก้าโมงเช้านะครับ
หญิง : ใช่แล้วค่ะ อยากเข้ามา ก็เข้ามาได้เลยเรายินดีต้อนรับ
ด้วยความที่ผมไม่ชอบลูกทุ่ง หรือรายการมันไม่น่าสนใจ ผมจึงกดเปลี่ยนช่องไป โดยไม่คิดอะไร ตอนนั้นในหัวผมคิดว่า ทีวีมันสามารถโต้ตอบกับเราได้
หลังจากวันนั้น ผมก็ไม่เคยเจอรายการนี้อีกนี้อีกเลย และผมก็ได้ลองคุยกับรายการทีวีอื่น ๆ จนในที่สุด ผมก็รู้ความจริง ว่าทีวี มันใช้คุยไม่ได้ สมัยนั้นบ้านผมไม่อินเตอร์เน็ตล้านเปอร์เซ็นต์ครับ ทีวีของผม ขอพ่วงสัญญาณ UBC จากทางบ้านนายตำรวจในค่ายรามคำแหง ทีวีผมเจอใหญ่และอ้วนมากครับ
จบแล้วครับเรื่องเล่าของผม ผมสาบานได้เลยว่ามันเป็นความจริงล้านเปอร์ ในส่วนของคำพูดอาจไม่เป๊ะ แต่ชื่อรายการ และเวลาเข้าห้องส่ง ผมจำไม่ผิดแน่นอนครับ ที่คุณฟังจากผมมัน 70 เปอร์แล้วครับ
คนที่เก่งไอที หรือคนที่เคยดูรายการนี้ ช่วยมาทำให้ความสงสัยของผมหายไปซะทีครับ มันคาใจมากเลย ว่าวันนั้น ผมได้คุยกับใคร
เมื่อ 20ปีก่อน เราคุยกับทีวีได้ไหมครับ ถ้าไม่ หรือว่าตอนนั้นผมคุยกับผี
แต่เมื่อผมเลื่อนมาช่องหนึ่ง ช่องนั้นกำลังฉายรายการประกวดร้องเพลงลูกทุ่งครับ มีพิธีกรยืนมา 4 คน จำหน้าไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่าหญิง 2 ชาย 2 เขาทักผมขึ้นมาครับ ผมก็งง เพราะปกติ ผมเองก็พอรู้ความนะครับ ว่าทีวีมันพูดกับเราไม่ได้ นี่คือ คำพูดในวันนั้นครับ ใส่ไข่เอาเองนิดหน่อย เพราะเหตุการณ์มันผ่านมานานแล้ว
ชาย : สวัสดีจ๊ะน้อง
ผม : พูดกับผมเหรอครับ
ชาย : กับน้องนั่นแหละ
ผม : นี่รายการอะไรครับ
ชาย : นี่คือรายการลูกทุ่งเสียงอะไรนะ
ผู้ชายเล่นมุกหันไปถามผู้หญิง
หญิง : เสียงทองไง
มาถึงตรงนี้พิธีกรก็ทั้ง 4 ก็พูดพร้อมกัน
ทั้งหมด : นี่คือรายการลูกทุ่งเสียงทองงงงง
ตอนนั่นผมรู้สึกแปลก ๆ แล้ว ว่าทำไมเขาตอบโต้ผมได้ ผมจึงถามด้วยความเป็นเด็กออกไปว่า
ผม : แล้วพี่เข้าไปอยุ่ในทีวีได้ไงกันน่ะ
ชาย : ถ้าจะเข้ามาเนี่ย ต้องมาที่ห้องส่ง ตอนเก้าโมงเช้านะครับ
หญิง : ใช่แล้วค่ะ อยากเข้ามา ก็เข้ามาได้เลยเรายินดีต้อนรับ
ด้วยความที่ผมไม่ชอบลูกทุ่ง หรือรายการมันไม่น่าสนใจ ผมจึงกดเปลี่ยนช่องไป โดยไม่คิดอะไร ตอนนั้นในหัวผมคิดว่า ทีวีมันสามารถโต้ตอบกับเราได้
หลังจากวันนั้น ผมก็ไม่เคยเจอรายการนี้อีกนี้อีกเลย และผมก็ได้ลองคุยกับรายการทีวีอื่น ๆ จนในที่สุด ผมก็รู้ความจริง ว่าทีวี มันใช้คุยไม่ได้ สมัยนั้นบ้านผมไม่อินเตอร์เน็ตล้านเปอร์เซ็นต์ครับ ทีวีของผม ขอพ่วงสัญญาณ UBC จากทางบ้านนายตำรวจในค่ายรามคำแหง ทีวีผมเจอใหญ่และอ้วนมากครับ
จบแล้วครับเรื่องเล่าของผม ผมสาบานได้เลยว่ามันเป็นความจริงล้านเปอร์ ในส่วนของคำพูดอาจไม่เป๊ะ แต่ชื่อรายการ และเวลาเข้าห้องส่ง ผมจำไม่ผิดแน่นอนครับ ที่คุณฟังจากผมมัน 70 เปอร์แล้วครับ
คนที่เก่งไอที หรือคนที่เคยดูรายการนี้ ช่วยมาทำให้ความสงสัยของผมหายไปซะทีครับ มันคาใจมากเลย ว่าวันนั้น ผมได้คุยกับใคร