สวัสดีทุกคนนี่เป็นกระทู้แรกของเราน่ะ เราจะมาเล่าและขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆเรื่องความรักของเรา มีอะไรก็คอมเม้นกันได้น่ะ
เรื่องมีอยู่ว่าเรามีแฟนคนนึงเราของแทนเค้าว่า W น่ะ Wเค้าคบกับเรามาได้3เดือนเรากับเค้ารักกันมากในช่วงเดือนแรกอะไรๆก็ดีไปหมดเราเข้ากันได้ทุกอย่าง เราคุยกันทุกวันไปไหนก็บอกกันตลอดบอกรักบอกคิดถึงกันทุกวันเราไปเที่ยวด้วยกันหลายที่มากไปทะเลไปวัดไปดูหนัง แฟนเราเค้าเป็นนักบอล Wชอบบอลและบ้าบอลมากๆ ตอนเย็นก่อนจะถึงวันแข่งกีฬาสีของโรงเรียนเราจะไปรอWซ้อมบอลทุกวัน ตอนเย็นของทุกวันก่อนกลับบ้านเราทั้ง2คนจะไปกินข้าวกันก่อนและมันก็เป็นแบบนี้ทุกวัน ตอนเช้าWจะโทรปลุกเราไปโรงเรียน เค้าเป็นเหมือนทุกๆอย่างในชีวิตของเรา เราทำอะไรๆด้วยกันหลายอย่าง เราคิดว่าเราไม่อยากมีคนใหม่หรือเราไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว เรารู้สึกว่ากับคนๆนี้เราจะไม่เลิกเพราะที่บ้านของทั้ง2คนก็รับรู้เรื่องที่เราคบกัน(แต่นี่มันก็เป็นความรักวัยรุ่นอะไรๆมันก็ไม่แน่นอน) เมื่อคบกันไปนานๆเรา2คนก็มีเรื่องทะเลาะกันบ่อยๆและมันก็เป็นเรื่องไร้สาระทั้งนั้น เราเองแหละพอมีอะไรก็ชอบบอกเลิกWอยู่บ่อยๆจนทำให้Wเค้าเบื่อเรา Wเป็นคนที่มีอะไรก็จะไม่พูดจะเก็บไว้คนเดียวเราเลยเดาใจWไม่ค่อยถูก แต่ยังไง Wจะตามง้อเราตลอดถึงบางทีWก็ไม่ผิดเค้าก็มาง้อเรา และเรื่องที่ทะเลาะบ่อยๆคือเรื่องที่Wเล่นบอลนี่แหละ เราเป็นคนติดแฟนมากจนบางทีก็มากไป เราแค่คิดว่าเราอยากมีเวลาอยู่กับเค้าทุกวันให้นานๆ จากเมื่อก่อนที่ตอนเย็นๆเราจะไปกินข้าวด้วยกันกลับกลายเป็นว่า Wเค้าอยากมีเวลาเล่นบอลมากกว่านี้ Wเค้าไปบอกกับเพื่ิอนWว่าเค้าอึดอัดบอกว่าเราไม่ยอมให้เค้าเล่นบอล เรารู้สึกได้เลยว่าwเปลี่ยนไปในหลายๆเรื่องๆแต่เราก็ไม่พูดอะไรแค่ปล่อยให้มันผ่านไป แค่คิดว่าเดี๋ยวเราก็ดีกันแบบเมื่อก่อน แค่ทะเลาะกันปกติ ก่อนจะถึงวันครบรอบ3เดือนประมาณ2วัน เราทะเลาะกันเรื่องอะไรสักอย่างแต่ตอนนั้นคือรู้ว่ามันรุนแรงมาก เราเดินหนีWแต่ในตอนนั้นwเค้าไม่เดินตามมาง้อเราแบบเมื่อก่อนแล้ว เค้าปล่อยให้เราไปอยู่กับเพื่อนและเค้าก็ไปเล่นบอลต่อ ตอนนั้นคือเรารู้สึกเสียใจมากและทำอะไๆรไม่ถูกทำได้แค่ร้องไห้ออกมา แต่พอสักพักเค้าก็เดินกลับมาง้อเราเราก็คุยกันและเข้าใจกัน จนถึงวันครบรอบ3เดือน เราก็ทะเลาะกันอีกแล้วเรื่องเดิมๆเรื่องบอลอีกแล้ว ครั้งนี้เค้าเดินหนีเรา แต่ตอนนั้นทำไมเราถึงไม่ตามไปง้อเราไม่เข้าใจ เราคิดว่าเออเดี๋ยวก็ดีกันนั่นแหละทะเลาะแบบนี้ก็หลายครั้งแล้ว เราเลยกลับบ้าน พอกลับมาถึงบ้านเราก็เข้าไปส่องigเค้าตามปกติ แต่เราไม่คิดว่าจะเจอคำที่ทำให้เรารู้สึกเสียใจ น้อยใจ หรือ เสียความรู้สึกขนาดนี้ เค้าโพสรู้และมีแคปชั่นว่า เก็บกดโว้ะ ความรู้สึกตอนนั้นเราก็อธิบายไม่ถูก ตอนนั้นเราทักแชทไปบอกเลิกเค้า มันเป็นอารมณ์วูปที่แบบมันเร็วมาก เรามารู้สึกตัวอีกทีคือ เค้าไม่อยู่กับเราแล้ว เค้ายอมเลิกและปล่อยมือเราๆไปจริงๆแล้ว ถึงเราง้อยังไงเค้าก็ไม่กลับมาแล้ว คืนนั้นคือเราร้องไห้แบบพังหมดทุกอย่างไม่เหลืออะไรแล้ว ผ่านมาตอนเช้าเราก็มาร้องต่อที่โรงเรียนและWก็เห็นWเลยโทรมาหาเราแล้วบอกเราว่า เราเป็นอะไรร้องทำไมเราเลยถามเค้าไปว่าเราเป็นอะไรกัน wตอบเราว่า เราเป็นแฟนกันไงแต่แค่ทุกอย่างมันยังไม่เหมือนเดิม wขอเวลาคิดก่อนว่าควรจะทำยังไง wขอให้เรารอ รอให้wคิดว่าควรจะทำยังไง เราเลยยอมรอ แต่พอสุดท้ายเราก็รอไม่ได้เราเลยยอมปล่อยมือไปจริงๆ แต่ในช่วงนั้น่วงประมาณ5วันที่เหมือนจะเลิกแต่ก็เหมือนจะยังไม่เลิกขาดจริงๆเพราะเรายังคุยกัน wยังบอกว่าเป็นห่วงเราเสมอ ช่วงนั้นเราไม่ได้ใส่ใจอะไรwมากมายเพราะเราคิดว่าไม่มีเค้าเราก็คงอยู่ได้เดี๋ยวก็มีคนใหม่เข้ามาอีก จนมาถึงวันนึงที่wหายไปจริงๆไม่ทักแชทมาแล้ว เราเริ่มร็สึกเลยว่ามันไม่ชินจริงๆ ทุกอย่างไม่มีอะไรเหมือนเดิม คืนนั้นเราพิมพ์ไปหาWเยอะมาก ขอเค้าให้กลับมาแต่ทำยังwก็ไม่ยอมกลับมาแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เราหยุดและไม่ง้อต่อไปคือ wบล๊อคเฟสเรา เราทำอะไรไม่ถูก ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะมาจบแบบี้ เค้ายังไม่ได้ตอบข้อความสุดท้ายที่เราส่งไปเลย เค้าคงรำคาญและคงไม่ได้รักเราแล้วจริงๆ ในคืนนั้นเพื่อนของเราก็มาบอกเราว่า Wมีแฟนใหม่แล้วน่ะ คือแบบมันเร็วไปมั้ยว่ะ ยังไม่ทันเลิกกันขาดเลยอ่ะทำไมเค้ามีคนใหม่ได้เร็วขนาดนี้ เพื่อนของเรา(เพื่อนคนนี้เค้าเป็นเพื่อนสนิทของWน่ะ) ก็เล่าให้ฟังว่า wเคยโทรสับไปหาผู้หญิงคนนึงเราขอแทนผู้หญิงคนนั้นว่า R น่ะ WเคยโทรสับหาR 2ครั้งในตอนที่คบกับเราเรื่องนี้คือเราไม่เคยรู้มาก่อนเลยน่ะเพื่อนเราบอกว่า Wเมมเบอร์โทรของR ว่า น้า เออแล้วเราจะไปจับติดได้ยังไงใครจะไปรู้ คือแบบรู้สึกว่าเหมือนตัวเองโง่มากอ่ะ เพื่อนเราก็เล่าต่อว่าวันเดียวกันกับวันที่คุยกับเราเป็นครั้งสุดท้าย wขับรถไปที่บ้านของR เพราะRบอกกับwว่า เออถ้ามาที่บ้านจะยอมเป็นแฟนด้วยเลย และWก็ไปจริงๆค่ะ และเค้าทั้ง2คนก็คบกันจริงๆค่ะ เราเลยมองย้อยกลับมาว่า ตอนที่Wคบกับเราแค่จะมาส่งที่บ้านยังมาไม่ได้เลยขนาดห่างไม่มาก แต่ทำไมถึงไปหาRถึงที่บ้านได้ทั้งๆที่ห่างกันเป็นคนล่ะอำเภอเลยน่ะ ตอนนั้นเสียใจมากและเกลียดWมาก มันรู้สึกเกลียดมากกว่า ที่หลอกเราทั้งแต่ที่คบกับเราแล้ว เราเลยตัดใจจริงๆและก็มีผู้ชายเข้ามาหาเราคนนึงเค้าเป็นรุ่นพี่ ขอแทนรุ่นพี่ว่า พี่P น่ะค่ะ พี่P เค้านิสัยเป็นนักเลงค่ะ แต่พี่เค้าดีกับเราทุกอย่างพาเราไปกินขนมพาไปดูหนัง เราคุยกันได้7วันเราก็คบกัน คือตอนที่ยอมตกลงคบกับพี่Pคือเราแค่อยากเอาชนะWเท่านั้น ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เค้าหรอกน่ะ แค่พี่ชายคนนึงเท่านั้นแหละ คบกันได้2วันเรารู้สึกว่าเราไม่อยากเอาพี่เค้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่อยากทำร้ายพี่เค้าเพราะเราไม่ได้รักพี่เค้า เราเลยบอกเลิกพี่เค้า และเราบอกพี่เค้าไปว่าเราลืมแฟนเก่าไม่ได้เรายังรักแฟนเก่าอยู่พี่เค้าก็ยอมปล่อยเราไปค่ะ
หลังจากคือเราตามไปง้อwน่ะค่ะ มีแต่คนบอกว่าจะไปง้อมันทำไมแล้ว มันมีคนใหม่ไปแล้ว มันหลอกเราตั้งแต่ที่คบกับเราแล้ว เราก็ไม่เเชื่อใครค่ะ เราแค่คิดว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย เค้าอาจจะกลับมาหาเราก็ได้ เราเลยเดินเข้าไปหาW แต่Wพูดมาว่าอย่าเข้ามาเดี๋ยวคนเห็น Wไม่ยอมพูดกับเราต่อหน้าค่ะ Wวิ่งหนีเราออกไปค่ะ และWก็โทรมาว่า คุยผ่านโทรศัพท์ดีกว่าไม่อยากมีเรื่องกับแฟนใหม่เรา เราก็บอกwไปว่าเลิกกันแล้ว แต่Wก็ไม่ยอมคุยต่อหน้าอยู่ดี เราคุยกันได้สักพักwเหมือนจะไม่ค่อยอยากคุยกับเรา แล้วwก็บอกว่า วางสายแปปนึงน่ะ เดี๋ยวโทรกลับมาใหม่ เราก็โอเค และเราก็รอ รอแล้วรออีก ก็ยังไม่โทรมาสักที เราเลยเดินไปหาเค้าทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเค้าอยู่ที่ไหน มันเป็นบรรยากาศที่โครตรู้สึกว่าทรมานคือ วิ่งตามหาเค้าทั้งโรงเรียนและร้องไห้ฝนก็ตกอีก เปียกไปหมด และเราก็ได้เจอเค้าค่ะ เค้าวิ่งกลับบ้านของเค้า บ้านของwอยู่ใกล้ๆกับโรงเรียน เราเลยวิ่งตามwไป คือwไปเอากุญแจรถค่ะ wคงอยากจะหนีเรามั้งค่ะ แต่คือเราไม่ยอมให้wเอารถไปเราบอกwว่าขอคุยด้วยก่อนแค่นิดเดียวก็ยังดี wเลยยอม แต่wก็เดินหนีเราตลอด เราก็เดินตามตลอด wเดินแบบเร็วมากเราเลยไปดึงแขนwแล้วบอกว่าหยุดก่อนคุยกับเราก่อนเถอะน่ะ wก็หยุด
wบอกว่า : จะคุยไรอ่ะ
เรา : บล้อคเฟสเราทำไม
w : กดผิด (และwก็หัวเราะ) เออๆเดี๋ยวไปปลดน่ะ มีไรค่อยคุยกันในเฟสเถอะ
เรา : ยังรักเราอีกมั้ย
w : ....... (ไม่ตอบ)...... แค่พยักหน้าเฉยๆ
เรา : ระหว่างเรากับR จะเลือกใคร
W : เรายังตอบตอนนี้ไม่ได้หรอกน่ะ เราขอเวลาหน่อย อย่ากดดันเราได้มั้ย มีไรค่อยคุยในเฟส
เรา : (น้ำตาจะไหล) อื้ม โอเคงั้นกลับบ้านล่ะ
จากนั้นเราก็กลับบ้านเราก็รอเค้าปลดบล๊อก ค่ะสุดท้ายเค้าก็ปลดค่ะ เราเลย@ W ไปค่ะ แต่Wไม่รับแค่ให้เราติดตามแค่นั้น
แล้วWก็ทักมาว่า : Hillo
หลังจากนั้นเราก็คุยกันwเปลี่ยนสีแชทกลับมาเป็นสีน้ำเงิน จากเดิมที่เป็นสีชมพู เปลี่ยนชื่อเราค่ะ เราก็โอเคยอมทุกอย่างค่ะ
เรา: ก็บอกwไปว่าเรายอมทุกอย่างแค่ให้wกลับมาคบกันแบบเดิม ขอคุยกันแบบเมื่อก่อน
w: คุยแบบเมื่อก่อนหรอ ตอนนั้นเราคบกันน่ะแต่ตอนนี้เรา...??...
เรา : คุยแบบเพื่อนก็ได้
w : คุยกันมากกว่าเพื่อนก็ได้ แต่wขอเวลาหน่อย wสับสน
เรา : เรายอมรอ ให้ทำไรก็ยอมทุกอย่าง ถ้าไม่ใช่wเราก็ไม่คบกับใครอีกล่ะ
เรากับwก็คุยกันปกติค่ะแต่แค่สถานะตอนนี้เราเองก็บอกไม่ได้ว่ามันเรียกว่าอะไรเป็นwก็มีแฟนอยู่แล้ว เหมือนกับว่าเราไปแอบคุยกับแฟนคนอื่นเค้า เหมือนกับเราแอบชอบใครสักคน เราต้องพยายามคุยกับwค่ะ ทักไปก่อนชวนคุยเรื่อยๆบางครั้งwก็ไม่ตอบบ้างนานกว่าจะตอบหายไปแบบ2-3ชั่วโมงแล้วจะมาตอบ บางทีก็อ่านแล้วไม่ตอบเลย ทำไงได้ล่ะค่ะ ก็ยอมที่จะรอเองนิ่ ไม่มีใครขอให้รอ เราก็รู้อยู้แก่ใจว่ายังไงwก็ต้องเลือกRอยู่แล้ว แต่เราขอแค่ได้คุยกับwแบบนี้ไปทุกวัน แบบไม่มีสถานะ หรือสถานะไหนก็ได้ เราคิดว่ามันอาจจะมีสักวันที่wไม่เหลือใคร wอาจจะมองมาที่เราก็ได้ แบบหันมาก็ยังเจอเราอยู่ตรงนี้ เราก็จะไม่มีใครจะจะรอwแบบนี้ไปเรื่อยๆ เราไม่รู้ว่าทำไมเรายังต้องรอหรือรักแบบนี้ เพื่อนเราก็บอกว่า พอเถอะ สุดท้ายเราเองน่ะที่จะต้องเป็นคนเจ็บ เราไม่เชื่อใคร เรายอมให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ เพราะเรารักwมากถึงที่เราคบกัน มันจะเป็นเวลาไม่นานแค่3เดือน แต่มันเป็นความทรงจำที่ดีมาก รอไปสิเฮ้ออ เหนื่อยยังไง ทรมานยังไงก็รอ อะไรก็ยอมแล้ว ยอมเป็นคนแพ้แล้ว ถ้าไม่เหลือใครก็กลับมาน่ะ กลับมาเพราะสงสารเราก็ได้
ปล.ในตอนนี้เราทำได้แค่ยิ้มให้กับเค้ากับแฟนเค้าและรอเค้าแบบนี้คนอื่นที่ไม่ได้อยู่ในจุดนี้ อาจจะคิดว่าเป็นการกระทำที่โง่ๆมีแต่คนโง่ที่ทำได้ ใช่เรียกว่าโง่ก็ได้ โง่ที่ยังรัก และโง่ที่ยังรักษาสัญญามาจนถึงตอนนี้ ถึงแม้ในตอนนี้เหลือเเค่เราคนเดียวแล้วก็ตาม
เพื่อนๆล่ะค่ะมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องของเราบ้าง ขอวิธีหรือคำแนะนำหน่อยน่ะค่ะ ขอบคุณค้าาา
ยอมรอเธอกลับมารักกันอีกครั้ง
เรื่องมีอยู่ว่าเรามีแฟนคนนึงเราของแทนเค้าว่า W น่ะ Wเค้าคบกับเรามาได้3เดือนเรากับเค้ารักกันมากในช่วงเดือนแรกอะไรๆก็ดีไปหมดเราเข้ากันได้ทุกอย่าง เราคุยกันทุกวันไปไหนก็บอกกันตลอดบอกรักบอกคิดถึงกันทุกวันเราไปเที่ยวด้วยกันหลายที่มากไปทะเลไปวัดไปดูหนัง แฟนเราเค้าเป็นนักบอล Wชอบบอลและบ้าบอลมากๆ ตอนเย็นก่อนจะถึงวันแข่งกีฬาสีของโรงเรียนเราจะไปรอWซ้อมบอลทุกวัน ตอนเย็นของทุกวันก่อนกลับบ้านเราทั้ง2คนจะไปกินข้าวกันก่อนและมันก็เป็นแบบนี้ทุกวัน ตอนเช้าWจะโทรปลุกเราไปโรงเรียน เค้าเป็นเหมือนทุกๆอย่างในชีวิตของเรา เราทำอะไรๆด้วยกันหลายอย่าง เราคิดว่าเราไม่อยากมีคนใหม่หรือเราไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว เรารู้สึกว่ากับคนๆนี้เราจะไม่เลิกเพราะที่บ้านของทั้ง2คนก็รับรู้เรื่องที่เราคบกัน(แต่นี่มันก็เป็นความรักวัยรุ่นอะไรๆมันก็ไม่แน่นอน) เมื่อคบกันไปนานๆเรา2คนก็มีเรื่องทะเลาะกันบ่อยๆและมันก็เป็นเรื่องไร้สาระทั้งนั้น เราเองแหละพอมีอะไรก็ชอบบอกเลิกWอยู่บ่อยๆจนทำให้Wเค้าเบื่อเรา Wเป็นคนที่มีอะไรก็จะไม่พูดจะเก็บไว้คนเดียวเราเลยเดาใจWไม่ค่อยถูก แต่ยังไง Wจะตามง้อเราตลอดถึงบางทีWก็ไม่ผิดเค้าก็มาง้อเรา และเรื่องที่ทะเลาะบ่อยๆคือเรื่องที่Wเล่นบอลนี่แหละ เราเป็นคนติดแฟนมากจนบางทีก็มากไป เราแค่คิดว่าเราอยากมีเวลาอยู่กับเค้าทุกวันให้นานๆ จากเมื่อก่อนที่ตอนเย็นๆเราจะไปกินข้าวด้วยกันกลับกลายเป็นว่า Wเค้าอยากมีเวลาเล่นบอลมากกว่านี้ Wเค้าไปบอกกับเพื่ิอนWว่าเค้าอึดอัดบอกว่าเราไม่ยอมให้เค้าเล่นบอล เรารู้สึกได้เลยว่าwเปลี่ยนไปในหลายๆเรื่องๆแต่เราก็ไม่พูดอะไรแค่ปล่อยให้มันผ่านไป แค่คิดว่าเดี๋ยวเราก็ดีกันแบบเมื่อก่อน แค่ทะเลาะกันปกติ ก่อนจะถึงวันครบรอบ3เดือนประมาณ2วัน เราทะเลาะกันเรื่องอะไรสักอย่างแต่ตอนนั้นคือรู้ว่ามันรุนแรงมาก เราเดินหนีWแต่ในตอนนั้นwเค้าไม่เดินตามมาง้อเราแบบเมื่อก่อนแล้ว เค้าปล่อยให้เราไปอยู่กับเพื่อนและเค้าก็ไปเล่นบอลต่อ ตอนนั้นคือเรารู้สึกเสียใจมากและทำอะไๆรไม่ถูกทำได้แค่ร้องไห้ออกมา แต่พอสักพักเค้าก็เดินกลับมาง้อเราเราก็คุยกันและเข้าใจกัน จนถึงวันครบรอบ3เดือน เราก็ทะเลาะกันอีกแล้วเรื่องเดิมๆเรื่องบอลอีกแล้ว ครั้งนี้เค้าเดินหนีเรา แต่ตอนนั้นทำไมเราถึงไม่ตามไปง้อเราไม่เข้าใจ เราคิดว่าเออเดี๋ยวก็ดีกันนั่นแหละทะเลาะแบบนี้ก็หลายครั้งแล้ว เราเลยกลับบ้าน พอกลับมาถึงบ้านเราก็เข้าไปส่องigเค้าตามปกติ แต่เราไม่คิดว่าจะเจอคำที่ทำให้เรารู้สึกเสียใจ น้อยใจ หรือ เสียความรู้สึกขนาดนี้ เค้าโพสรู้และมีแคปชั่นว่า เก็บกดโว้ะ ความรู้สึกตอนนั้นเราก็อธิบายไม่ถูก ตอนนั้นเราทักแชทไปบอกเลิกเค้า มันเป็นอารมณ์วูปที่แบบมันเร็วมาก เรามารู้สึกตัวอีกทีคือ เค้าไม่อยู่กับเราแล้ว เค้ายอมเลิกและปล่อยมือเราๆไปจริงๆแล้ว ถึงเราง้อยังไงเค้าก็ไม่กลับมาแล้ว คืนนั้นคือเราร้องไห้แบบพังหมดทุกอย่างไม่เหลืออะไรแล้ว ผ่านมาตอนเช้าเราก็มาร้องต่อที่โรงเรียนและWก็เห็นWเลยโทรมาหาเราแล้วบอกเราว่า เราเป็นอะไรร้องทำไมเราเลยถามเค้าไปว่าเราเป็นอะไรกัน wตอบเราว่า เราเป็นแฟนกันไงแต่แค่ทุกอย่างมันยังไม่เหมือนเดิม wขอเวลาคิดก่อนว่าควรจะทำยังไง wขอให้เรารอ รอให้wคิดว่าควรจะทำยังไง เราเลยยอมรอ แต่พอสุดท้ายเราก็รอไม่ได้เราเลยยอมปล่อยมือไปจริงๆ แต่ในช่วงนั้น่วงประมาณ5วันที่เหมือนจะเลิกแต่ก็เหมือนจะยังไม่เลิกขาดจริงๆเพราะเรายังคุยกัน wยังบอกว่าเป็นห่วงเราเสมอ ช่วงนั้นเราไม่ได้ใส่ใจอะไรwมากมายเพราะเราคิดว่าไม่มีเค้าเราก็คงอยู่ได้เดี๋ยวก็มีคนใหม่เข้ามาอีก จนมาถึงวันนึงที่wหายไปจริงๆไม่ทักแชทมาแล้ว เราเริ่มร็สึกเลยว่ามันไม่ชินจริงๆ ทุกอย่างไม่มีอะไรเหมือนเดิม คืนนั้นเราพิมพ์ไปหาWเยอะมาก ขอเค้าให้กลับมาแต่ทำยังwก็ไม่ยอมกลับมาแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เราหยุดและไม่ง้อต่อไปคือ wบล๊อคเฟสเรา เราทำอะไรไม่ถูก ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะมาจบแบบี้ เค้ายังไม่ได้ตอบข้อความสุดท้ายที่เราส่งไปเลย เค้าคงรำคาญและคงไม่ได้รักเราแล้วจริงๆ ในคืนนั้นเพื่อนของเราก็มาบอกเราว่า Wมีแฟนใหม่แล้วน่ะ คือแบบมันเร็วไปมั้ยว่ะ ยังไม่ทันเลิกกันขาดเลยอ่ะทำไมเค้ามีคนใหม่ได้เร็วขนาดนี้ เพื่อนของเรา(เพื่อนคนนี้เค้าเป็นเพื่อนสนิทของWน่ะ) ก็เล่าให้ฟังว่า wเคยโทรสับไปหาผู้หญิงคนนึงเราขอแทนผู้หญิงคนนั้นว่า R น่ะ WเคยโทรสับหาR 2ครั้งในตอนที่คบกับเราเรื่องนี้คือเราไม่เคยรู้มาก่อนเลยน่ะเพื่อนเราบอกว่า Wเมมเบอร์โทรของR ว่า น้า เออแล้วเราจะไปจับติดได้ยังไงใครจะไปรู้ คือแบบรู้สึกว่าเหมือนตัวเองโง่มากอ่ะ เพื่อนเราก็เล่าต่อว่าวันเดียวกันกับวันที่คุยกับเราเป็นครั้งสุดท้าย wขับรถไปที่บ้านของR เพราะRบอกกับwว่า เออถ้ามาที่บ้านจะยอมเป็นแฟนด้วยเลย และWก็ไปจริงๆค่ะ และเค้าทั้ง2คนก็คบกันจริงๆค่ะ เราเลยมองย้อยกลับมาว่า ตอนที่Wคบกับเราแค่จะมาส่งที่บ้านยังมาไม่ได้เลยขนาดห่างไม่มาก แต่ทำไมถึงไปหาRถึงที่บ้านได้ทั้งๆที่ห่างกันเป็นคนล่ะอำเภอเลยน่ะ ตอนนั้นเสียใจมากและเกลียดWมาก มันรู้สึกเกลียดมากกว่า ที่หลอกเราทั้งแต่ที่คบกับเราแล้ว เราเลยตัดใจจริงๆและก็มีผู้ชายเข้ามาหาเราคนนึงเค้าเป็นรุ่นพี่ ขอแทนรุ่นพี่ว่า พี่P น่ะค่ะ พี่P เค้านิสัยเป็นนักเลงค่ะ แต่พี่เค้าดีกับเราทุกอย่างพาเราไปกินขนมพาไปดูหนัง เราคุยกันได้7วันเราก็คบกัน คือตอนที่ยอมตกลงคบกับพี่Pคือเราแค่อยากเอาชนะWเท่านั้น ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เค้าหรอกน่ะ แค่พี่ชายคนนึงเท่านั้นแหละ คบกันได้2วันเรารู้สึกว่าเราไม่อยากเอาพี่เค้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่อยากทำร้ายพี่เค้าเพราะเราไม่ได้รักพี่เค้า เราเลยบอกเลิกพี่เค้า และเราบอกพี่เค้าไปว่าเราลืมแฟนเก่าไม่ได้เรายังรักแฟนเก่าอยู่พี่เค้าก็ยอมปล่อยเราไปค่ะ
หลังจากคือเราตามไปง้อwน่ะค่ะ มีแต่คนบอกว่าจะไปง้อมันทำไมแล้ว มันมีคนใหม่ไปแล้ว มันหลอกเราตั้งแต่ที่คบกับเราแล้ว เราก็ไม่เเชื่อใครค่ะ เราแค่คิดว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย เค้าอาจจะกลับมาหาเราก็ได้ เราเลยเดินเข้าไปหาW แต่Wพูดมาว่าอย่าเข้ามาเดี๋ยวคนเห็น Wไม่ยอมพูดกับเราต่อหน้าค่ะ Wวิ่งหนีเราออกไปค่ะ และWก็โทรมาว่า คุยผ่านโทรศัพท์ดีกว่าไม่อยากมีเรื่องกับแฟนใหม่เรา เราก็บอกwไปว่าเลิกกันแล้ว แต่Wก็ไม่ยอมคุยต่อหน้าอยู่ดี เราคุยกันได้สักพักwเหมือนจะไม่ค่อยอยากคุยกับเรา แล้วwก็บอกว่า วางสายแปปนึงน่ะ เดี๋ยวโทรกลับมาใหม่ เราก็โอเค และเราก็รอ รอแล้วรออีก ก็ยังไม่โทรมาสักที เราเลยเดินไปหาเค้าทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเค้าอยู่ที่ไหน มันเป็นบรรยากาศที่โครตรู้สึกว่าทรมานคือ วิ่งตามหาเค้าทั้งโรงเรียนและร้องไห้ฝนก็ตกอีก เปียกไปหมด และเราก็ได้เจอเค้าค่ะ เค้าวิ่งกลับบ้านของเค้า บ้านของwอยู่ใกล้ๆกับโรงเรียน เราเลยวิ่งตามwไป คือwไปเอากุญแจรถค่ะ wคงอยากจะหนีเรามั้งค่ะ แต่คือเราไม่ยอมให้wเอารถไปเราบอกwว่าขอคุยด้วยก่อนแค่นิดเดียวก็ยังดี wเลยยอม แต่wก็เดินหนีเราตลอด เราก็เดินตามตลอด wเดินแบบเร็วมากเราเลยไปดึงแขนwแล้วบอกว่าหยุดก่อนคุยกับเราก่อนเถอะน่ะ wก็หยุด
wบอกว่า : จะคุยไรอ่ะ
เรา : บล้อคเฟสเราทำไม
w : กดผิด (และwก็หัวเราะ) เออๆเดี๋ยวไปปลดน่ะ มีไรค่อยคุยกันในเฟสเถอะ
เรา : ยังรักเราอีกมั้ย
w : ....... (ไม่ตอบ)...... แค่พยักหน้าเฉยๆ
เรา : ระหว่างเรากับR จะเลือกใคร
W : เรายังตอบตอนนี้ไม่ได้หรอกน่ะ เราขอเวลาหน่อย อย่ากดดันเราได้มั้ย มีไรค่อยคุยในเฟส
เรา : (น้ำตาจะไหล) อื้ม โอเคงั้นกลับบ้านล่ะ
จากนั้นเราก็กลับบ้านเราก็รอเค้าปลดบล๊อก ค่ะสุดท้ายเค้าก็ปลดค่ะ เราเลย@ W ไปค่ะ แต่Wไม่รับแค่ให้เราติดตามแค่นั้น
แล้วWก็ทักมาว่า : Hillo
หลังจากนั้นเราก็คุยกันwเปลี่ยนสีแชทกลับมาเป็นสีน้ำเงิน จากเดิมที่เป็นสีชมพู เปลี่ยนชื่อเราค่ะ เราก็โอเคยอมทุกอย่างค่ะ
เรา: ก็บอกwไปว่าเรายอมทุกอย่างแค่ให้wกลับมาคบกันแบบเดิม ขอคุยกันแบบเมื่อก่อน
w: คุยแบบเมื่อก่อนหรอ ตอนนั้นเราคบกันน่ะแต่ตอนนี้เรา...??...
เรา : คุยแบบเพื่อนก็ได้
w : คุยกันมากกว่าเพื่อนก็ได้ แต่wขอเวลาหน่อย wสับสน
เรา : เรายอมรอ ให้ทำไรก็ยอมทุกอย่าง ถ้าไม่ใช่wเราก็ไม่คบกับใครอีกล่ะ
เรากับwก็คุยกันปกติค่ะแต่แค่สถานะตอนนี้เราเองก็บอกไม่ได้ว่ามันเรียกว่าอะไรเป็นwก็มีแฟนอยู่แล้ว เหมือนกับว่าเราไปแอบคุยกับแฟนคนอื่นเค้า เหมือนกับเราแอบชอบใครสักคน เราต้องพยายามคุยกับwค่ะ ทักไปก่อนชวนคุยเรื่อยๆบางครั้งwก็ไม่ตอบบ้างนานกว่าจะตอบหายไปแบบ2-3ชั่วโมงแล้วจะมาตอบ บางทีก็อ่านแล้วไม่ตอบเลย ทำไงได้ล่ะค่ะ ก็ยอมที่จะรอเองนิ่ ไม่มีใครขอให้รอ เราก็รู้อยู้แก่ใจว่ายังไงwก็ต้องเลือกRอยู่แล้ว แต่เราขอแค่ได้คุยกับwแบบนี้ไปทุกวัน แบบไม่มีสถานะ หรือสถานะไหนก็ได้ เราคิดว่ามันอาจจะมีสักวันที่wไม่เหลือใคร wอาจจะมองมาที่เราก็ได้ แบบหันมาก็ยังเจอเราอยู่ตรงนี้ เราก็จะไม่มีใครจะจะรอwแบบนี้ไปเรื่อยๆ เราไม่รู้ว่าทำไมเรายังต้องรอหรือรักแบบนี้ เพื่อนเราก็บอกว่า พอเถอะ สุดท้ายเราเองน่ะที่จะต้องเป็นคนเจ็บ เราไม่เชื่อใคร เรายอมให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ เพราะเรารักwมากถึงที่เราคบกัน มันจะเป็นเวลาไม่นานแค่3เดือน แต่มันเป็นความทรงจำที่ดีมาก รอไปสิเฮ้ออ เหนื่อยยังไง ทรมานยังไงก็รอ อะไรก็ยอมแล้ว ยอมเป็นคนแพ้แล้ว ถ้าไม่เหลือใครก็กลับมาน่ะ กลับมาเพราะสงสารเราก็ได้
ปล.ในตอนนี้เราทำได้แค่ยิ้มให้กับเค้ากับแฟนเค้าและรอเค้าแบบนี้คนอื่นที่ไม่ได้อยู่ในจุดนี้ อาจจะคิดว่าเป็นการกระทำที่โง่ๆมีแต่คนโง่ที่ทำได้ ใช่เรียกว่าโง่ก็ได้ โง่ที่ยังรัก และโง่ที่ยังรักษาสัญญามาจนถึงตอนนี้ ถึงแม้ในตอนนี้เหลือเเค่เราคนเดียวแล้วก็ตาม
เพื่อนๆล่ะค่ะมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องของเราบ้าง ขอวิธีหรือคำแนะนำหน่อยน่ะค่ะ ขอบคุณค้าาา