ผมทำงานในหน่วยงานของรัฐมา 6 ปี2 ปีที่ผ่านมาผมอึดอัดมากครับ เพิ่งมาสุดๆปีนี้ครับ (แกเพิ่งได้รับตำแหน่ง 2 ปีที่แล้ว) ผมมีปัญหากับหัวหน้างานซึ่งเป็น ผู้ชาย แต่พฤติกรรม
เหมือนไม่ใช่ เวลาพูดเหมือนรู้ทุกอย่าง เก่งทุกอย่าง ต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้พี่เคยทำมาก่อนไอ้เราก้ดีใจที่จะได้หัวหน้าเก่งๆ แต่ขอโทษครับ พอให้ทำมั่วไปหมด ทำผิดๆถุกๆ ผมต้องมาตามแก้ตลอด แม้ถึงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม
และอีกอย่างพูดไม่ค่อยเข้าใจชอบทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก มีอคติไม่เป็นธรรม มาทำงานสายตลอดระยะเวลา 2 ปี ยกเว้นวันไหนมีประชุมหรือกิจกรรมถึงมาตรงเวลาได้
โยนความผิดให้กับลูกน้อง ไม่เป็นตัวอย่างที่ดีเอาใจแต่ผู้หญิง (เมียแก่เสียชีวิตไปแล้ว) หูเบาเขาพูดอะไรเชื่อหมด โดยไม่ถามข้อเท็จจริง ฟังความข้างเดียวไม่ให้ความร่วมมือกับลุกน้อง
เขียนขออุปกรณ์ที่ใช้ในการทำงาน ผ่านไป 1 ปีเพิ่งมาทำให้ ยังไปถามน้องอีกคนว่า มันจำเป็นด้วยหรอ ผมได้ยินยังเงิบเลยคิดได้ไง ผมทำงานมา 6 ปี ไม่เคยสายสักวัน มาก่อนเวลา เกือบ ช.ม.
ผมไม่รู้นะเท่าที่ผมดูๆ พวกตำแหน่งโตๆชอบมาสาย ชอบเอาเปรียบหลวง ผมไม่ได้ที่จะจับผิดใคร ผิดผมก็ว่าผิด ถุกผมก็ชมเชยยังงี้ล่ะคนภายนอกถึงชอบดูถูกข้าราชการ ผมไม่แปลกใจเลย มีวันหนึ่งผมพูดขึ้นดังๆ เป็นข้าราชการต้องรับใช้ประชาชน ทุกคนเงียบหมด
ผมอึดอัดมากครับที่ต้องอยู่ท่ามกลางผู้คนแบบนี้ คนอื่นเขาก็พูดดีกับหัวหน้า เพราะหัวหน้าชอบฟังความข้างเดียวโดยไม่ถามผมสักครั้งว่าเรื่องอะไรเป็นอะไร ผมอยากลาออกนะ แต่ผมต้องดูแลคนทางบ้าน ต้องทนมากๆครับ
ผมพยายามเข้าใจชีวิตว่ามันก็เป็นแบบนี้ ใช้หลักธรรมะ เข้ามาช่วยแต่มันก็ช่วยได้ในระดับหนึ่งครับ เพราะผมอยู่กับคนหมู่มาก (ที่ห้องทำงานผมมี ผม กับหัวหน้าที่เป็นผู้ชาย นอกนั้น ผญ ทั้งหมดครับ )
ที่ผมมาพูดเพราะผมอึดอัดครับอยากจะระบายออกมา ผมไม่ได้จะโจมตีใคร ผมเห็นอย่างไรก็พูดอย่างนั้น ผมเป็นคนทำงานเพื่อประชาชน ไม่เอาเปรียบหลวง แต่คนอื่นก็อย่างว่าล่ะครับ สังคมชีวิต คนอื่นผมพอทนได้นะครับ แต่กับหัวหน้าผมไม่ไหวจริงๆ ไม่มีหัวหน้าผมก็ยังทำงานเองได้ เพราะทุกวันนี้
ผมก็แก้ปัญหาเองอยู่แล้ว ทุกวันนี้ผมก็ทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุด ใครจะยังไงก็ตามแต่ ผมไม่เคยสนใจเรื่องของใคร ขนาดเรื่องของผมยังจะไม่รอด
ขอบคุณที่ให้พื้นที่ได้ระบายความในใจ ถ้าทำให้ใครหลายๆคนไม่พอใจ ผมก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยครับ
จะเอายังไงดี
เหมือนไม่ใช่ เวลาพูดเหมือนรู้ทุกอย่าง เก่งทุกอย่าง ต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้พี่เคยทำมาก่อนไอ้เราก้ดีใจที่จะได้หัวหน้าเก่งๆ แต่ขอโทษครับ พอให้ทำมั่วไปหมด ทำผิดๆถุกๆ ผมต้องมาตามแก้ตลอด แม้ถึงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม
และอีกอย่างพูดไม่ค่อยเข้าใจชอบทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก มีอคติไม่เป็นธรรม มาทำงานสายตลอดระยะเวลา 2 ปี ยกเว้นวันไหนมีประชุมหรือกิจกรรมถึงมาตรงเวลาได้
โยนความผิดให้กับลูกน้อง ไม่เป็นตัวอย่างที่ดีเอาใจแต่ผู้หญิง (เมียแก่เสียชีวิตไปแล้ว) หูเบาเขาพูดอะไรเชื่อหมด โดยไม่ถามข้อเท็จจริง ฟังความข้างเดียวไม่ให้ความร่วมมือกับลุกน้อง
เขียนขออุปกรณ์ที่ใช้ในการทำงาน ผ่านไป 1 ปีเพิ่งมาทำให้ ยังไปถามน้องอีกคนว่า มันจำเป็นด้วยหรอ ผมได้ยินยังเงิบเลยคิดได้ไง ผมทำงานมา 6 ปี ไม่เคยสายสักวัน มาก่อนเวลา เกือบ ช.ม.
ผมไม่รู้นะเท่าที่ผมดูๆ พวกตำแหน่งโตๆชอบมาสาย ชอบเอาเปรียบหลวง ผมไม่ได้ที่จะจับผิดใคร ผิดผมก็ว่าผิด ถุกผมก็ชมเชยยังงี้ล่ะคนภายนอกถึงชอบดูถูกข้าราชการ ผมไม่แปลกใจเลย มีวันหนึ่งผมพูดขึ้นดังๆ เป็นข้าราชการต้องรับใช้ประชาชน ทุกคนเงียบหมด
ผมอึดอัดมากครับที่ต้องอยู่ท่ามกลางผู้คนแบบนี้ คนอื่นเขาก็พูดดีกับหัวหน้า เพราะหัวหน้าชอบฟังความข้างเดียวโดยไม่ถามผมสักครั้งว่าเรื่องอะไรเป็นอะไร ผมอยากลาออกนะ แต่ผมต้องดูแลคนทางบ้าน ต้องทนมากๆครับ
ผมพยายามเข้าใจชีวิตว่ามันก็เป็นแบบนี้ ใช้หลักธรรมะ เข้ามาช่วยแต่มันก็ช่วยได้ในระดับหนึ่งครับ เพราะผมอยู่กับคนหมู่มาก (ที่ห้องทำงานผมมี ผม กับหัวหน้าที่เป็นผู้ชาย นอกนั้น ผญ ทั้งหมดครับ )
ที่ผมมาพูดเพราะผมอึดอัดครับอยากจะระบายออกมา ผมไม่ได้จะโจมตีใคร ผมเห็นอย่างไรก็พูดอย่างนั้น ผมเป็นคนทำงานเพื่อประชาชน ไม่เอาเปรียบหลวง แต่คนอื่นก็อย่างว่าล่ะครับ สังคมชีวิต คนอื่นผมพอทนได้นะครับ แต่กับหัวหน้าผมไม่ไหวจริงๆ ไม่มีหัวหน้าผมก็ยังทำงานเองได้ เพราะทุกวันนี้
ผมก็แก้ปัญหาเองอยู่แล้ว ทุกวันนี้ผมก็ทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุด ใครจะยังไงก็ตามแต่ ผมไม่เคยสนใจเรื่องของใคร ขนาดเรื่องของผมยังจะไม่รอด
ขอบคุณที่ให้พื้นที่ได้ระบายความในใจ ถ้าทำให้ใครหลายๆคนไม่พอใจ ผมก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยครับ