บทเรียนจากแมวตัวหนึ่ง

วันนี้ของเมื่อปีก่อนดิฉันถูกแมวกัดจมเขี้ยวที่ส้นมือขวา
เป็นแมวหนุ่มอายุขวบเศษที่เดินตุปัดตุเป๋มุดประตูรั้วบ้านดิฉันเข้ามาตั้งแต่ตัวเล็กกว่าฝ่ามือ
เลี้ยงไปได้สักปีกว่าก็เริ่มป่วยเป็นแผล ไข้ขึ้น และเป็นขี้เรื้อนต้องวนเวียนพาไปหาหมอ
วันนี้แผลที่มือดิฉันหายสนิทแล้ว เจ้าตัวร้ายพ้นทุกข์ไปแล้ว แต่ดิฉันจำเหตุการณ์ครั้งนั้นได้เสมอ
มีหลายอย่างที่ดิฉันเรียนรู้จากการโดนแมวกัด และคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับคนรัก/เลี้ยงแมวบ้างไม่มากก็น้อย
หากท่านใดมีประสบการณ์การถูกสัตว์เลี้ยงกัด หรืออยากเสริมข้อมูลทางการแพทย์ก็ขอเชิญร่วมแบ่งปันนะคะ



บทเรียนที่ 1 แมวจะฉีดยาอย่าเอามือเข้าไปใกล้ปากมันเด็ดขาด
ตอนนั้นแมวดิฉันไข้ขึ้น หมอวางแผนฉีดยาลดไข้กับยาแก้อักเสบรวมสองเข็ม
ความจริงก็เป็นความผิดของดิฉันเองที่เผลอตัว ยื่นมือไปจากด้านหน้าช่วยหมอจับหัวแมว
แมวได้ยาเข็มแรกไปตอนที่ยังไม่ทันรู้ตัวแต่พอโดนเข็มที่สองมันสู้สุดฤทธิ์หันมาแว้งกัดมือที่อยู่ใกล้ปากมันที่สุด
นั่นคือมือของดิฉันเอง   

โดนไปจมเขี้ยวเลยค่ะ เลือดไหลพลั่ก  ร้องโหยหวนยิ่งกว่าเสียงแมวซะอีก
หมอกับผู้ช่วยต้องช่วยกันง้างปากแมวแกะมือดิฉันออกมา
ตั้งแต่นั้นมาดิฉันไม่เคยช่วยหมอจับแมวอีกเลย แต่จะดูอยู่ห่างๆ และเตือนน้องๆ ผู้ช่วยหมอให้ระวังตัว
สังเกตเห็นว่าน้องๆ จะใช้ผ้าขนหนูรองมือก่อนจับ และถ้าทำได้จะจับจากข้างหลังแมวไว้ก่อน