ผมเห็นเด็กๆวัยรุ่นหลายคนก็เข้าวัด ปฏิบัติธรรมกันนะ
แต่คิดว่าทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมของเขาเหล่านั้นล่ะครับ
ถ้าพ่อแม่ ครอบครัว เข้าใจและปฏิบัติธรรมให้ถูกต้อง เด็กๆเยาวชน เขาก็จะซึมซับได้เอง
จริงๆ พ่อแม่ ไม่ต้องพาเข้าวัดหรอกครับ แค่การปฏิบัติตัวในชีวิตประจำวัน
ถ้าทำแต่สิ่งที่ไม่ดี เด็กๆ ก็จะคอยสังเกตุมอง และทำตามไป
โดยคิดว่า สิ่งเหล่านั้นคือถูกต้อง

อย่าลืมนะครับว่า เด็กคือผ้าขาว เราเองในฐานะผู้ปกครองก็คือ คนแต่งแต้มสีสันให้เขาเหล่านั้น
ถ้าในชีวิตประจำวัน ผู้ปกครอง ยัง
- ฆ่าสัตว์
- เบียดเบียนฉ้อโกง แม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น ขับรถฝ่าไฟแดง ฯลฯ
- มีชู้ มีกิ๊ก
- พูดโกหก พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ พูดส่อเสียด นินทา Daek-ดัน เหน็บแนม
- กินเหล้า สูบบุหรี่
- ยังโกรธ เกลียด อาฆาต พยาบาท ปองร้าย
- ยังมีมิจฉาทิฏฐิ
ถ้ายังทำสิ่งเหล่านี้อยู่ในแบบปกติ คิดว่าไม่เป็นไร ไม่ผิด
เด็กๆ ก็จะเลียนแบบ แล้วก็จะออกห่างจาก ทางพ้นทุกข์ไปทุกวันๆ

ทุกอย่างมันอยู่ที่ ผู้ใหญ่ นี่แหละครับ

อย่าไปโทษเด็กรุ่นใหม่เลยครับ ว่าทำไมไม่เข้าวัด ไม่ปฏิบัติธรรมกัน
ลองย้อนกลับมามองตัวเราดีกว่า
เวลาเราเจอ คนขับรถปาดหน้า เราโกรธมั้ย อยากปาดคืนมั้ย
หรือโดนคนด่าเรา เราโกรธมั้ย อยากด่ากลับมั้ย
หรือเจอสาวๆ มาอ่อยให้ แล้วเราหลงไหลไปกับตัณหานั้นๆมั้ย
หรือเจอยุงกัด เราตบมันให้ตายมั้ย

ทั้งหลายทั้งปวง หลักการทางด้านศาสนา ไม่ว่าจะศาสนาอะไรก็ตาม
มันผูกโยงกลับมา หรือผนวกได้กับหลักการทางจิตวิทยาได้ทั้งนั้น
พัฒนา IQ (Intelligence Quotient) คือ ความฉลาดทางสติปัญญา
พัฒนา EQ : Emotional Quotient คือ ความฉลาดทางอารมณ์
พัฒนา CQ : Creativity Quotient คือ ความฉลาดในการริเริ่มสร้างสรรค์
พัฒนา MQ : Moral Quotient คือ ความฉลาดทางศีลธรรม จริยธรรม
พัฒนา PQ : Play Quotient คือ ความฉลาดที่เกิดจากการเล่น
พัฒนา AQ : Adversity Quotient คือ ความฉลาด ในการแก้ไขปัญหา

เรื่อง 6Q นี้ จริงๆอาจมองดูว่าไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับหัวข้อเท่าไหร่
แต่จริงๆ มันเป็นส่วนเสริมที่ทำให้ เข้าใจโลกได้มากขึ้น
พอเข้าใจโลก มีความฉลาดในการมองโลก
มีความฉลาดในการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนรอบข้าง
โลกนี้ ก็จะน่าอยู่มากขึ้น
บุคคล ก็จะไม่อยากทำบาป เพราะรู้ว่าเป็นการเบียดเบียนคนอื่น (มันก็จะเป็นเรื่องของ หิริโอตตัปปะ)

ไปวัดมันไม่สหนุกนี่คะ ไม่ไปวัด ก็ไม่ผิดกฏหมาย  ไปวัดเสียแต่เงิน แล้วจะไปทําไมละวัด