สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกในชีวิตค่ะ ไม่เคยตั้งกระทู้ เคยแต่อ่านของเพื่อนๆ อยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนในพันทิปค่ะ
เราอายุ 30 สามีอายุ 36 มีลูกด้วยกันสามคนค่ะ ใช้ชีวิตด้วยกันมา5ปี อีกไม่กี่วันจะครบรอบแต่งงานค่ะ แต่มันมีเหตุ ให้เราสองคนต้อง ตัดสินใจแบบนี้
ก่อนอื่นเลยนะค่ะ เราเคยมีครอบครัวมาแล้ว มีลูกติดมาหนึ่งคน
ส่วน สามีเคยแต่งงานมาแล้ว แต่ไม่มีลูกด้วยกัน แล้ววันหนึ่งเราก็มาเจอกัน ตกลงใช้ชีวิตด้วยกัน ตัวสามีเองก็รู้ว่าเรามีลูกมาแล้ว เค้ารับได้ ลูกสาวคนโตเรา 8 ขวบค่ะ เราพามาอยู่ด้วยมาอยู่ที่บ้านของสามี บอกก่อนนะคะ เราตั้งแต่เรา ศาสนาพุทธ ส่วน สามีศาสนา อิสลาม พอเรากับลูกมาอยู่กับเค้า ก็เปลี่ยนศาสนาค่ะ ตอนนี้เรากับลูกเป็นอิสลามเต็มตัว และเค้ากับพ่อแม่เค้าไม่ได้รังเกียจ เรากับลูก
ในตอนแรกๆที่เราคบกัน สามีที่บ้านเค้าไม่มีใครรู้เลย เพราะตัวสามีเราเค้าแคร์ คนที่บ้านมากๆ เค้ากลัวคนที่บ้านเค้าจะเครียดกับการเลือกคู่ชีวิตอีกครั้ง เพราะคนเก่าเค้าก็ศาสนาพุทธคบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยพอจบ พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายเต็มใจที่จะจัดงานแต่งให้ พอหลายปีผ่านไป สามีเราลงทุนทำธุรกิจ แล้วเจ๊งเป็นหนี้มากจน จ่ายไม่ไหว แฟนเก่าของสามีเราเค้าทำธุรกิจส่วนตัว เป็นเจ้าของร้าน ในตอนนั้นที่สามีเล่าให้ฟังคือ ไม่มีเงินที่จะจ่ายให้ ลูกน้อง เลยมาของแฟนเอาไปจ่ายก่อน น่าจะหลายครั้ง ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า ร้านที่แฟนเค้าอยู่ สามีเราเป็นคนซื้อตึกให้ ให้เงินใช้ทุกเดือน ออกรถให้ขับ มีทุกอย่างพร้อมในชีวิตครอบครัว
ขาดแต่ลูก พาไปเที่ยวต่างประเทศ (อันนี้แม่สามีเล่าให้ฟัง) แล้วแฟนเค้าก็ไปทำบัตรเครดิตให้หลายธ. ให้สามีเราเป็นบัตรหลัก แฟนเค้าเป็นบัตรเสริม สุดท้ายพอสามีล้มเป็นหนี้ มาขอเค้า แรกให้หลังๆเริ่มทะเลาะ แรงขึ้นๆ จนสามีเราบอกว่าขอห่างสักพักเเล้วค่อยมาปรับความเข้าใจกันใหม่ วันนึง แฟนเค้ามาบอกกับแม่สามีว่า อยู่ด้วยไม่ไหว หนี้เยอะ แล้วจากไป สามีเรานิ่งไปหลายเดือน แต่ยังคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆแฟนเค้า แต่สถานะคือเลิกกันแล้ว
ตอนที่เรากับสามีคบกัน สามีเรายังคงคุยกับแฟนเก่าเค้าอยู่เลย เหตุผลที่คุยคือ เค้าคือเพื่อน เลิกแล้วคือเพื่อนกัน อันนี้บอกก่อนเลยสามีเราเป็นคน อัธยาศัย ดีมากๆ ยิ้มง่าย ใจเย็น ตลก แต่งตัวดี เจ้าชู้แอบๆ มาดดีมากๆ เราเห็นครั้งแรก เราแอบมองเค้าตลอดเลย
คือตอนนี้เราคบกัน เค้ามาอยู่ที่บ้านเรา พ่อแม่เรารับรู้ตลอด เวลาที่บ้านเค้าโทรมา เรากับลูกต้องเงียบ ไม่ให้มีเสียงลอดเข้าไปในโทรศัพท์ เป็นแบบนี้เกือบครึ่งปี จนวันนึง สามีเราขอ เค้าอยากมีลูกกับเรา เราเองไม่ปฎิเสธ ยอมให้เค้า จนเราท้อง แต่เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ ที่บ้านสามีก็ไม่มีใครรู้ พ่อแม่เราไม่ว่าอะไร เพราะเค้าเห็นว่าเราโตแล้ว ตัดสินใจด้วยตัวเอง เราท้องได้4เดือน สามีเราบอกว่าจะแต่งตามศาสนา คือเราเองต้องเข้ารับศาสนาเข้าด้วย พ่อแม่เราไม่ขัดเลย ความสุขของเราท่านไม่เคยห้าม เป็นงานที่เล็กๆมากๆ ผู้ใหญ่ มีแต่ฝ่ายเรา ส่วนฝ่ายสามีเป็นคนที่นับถือ สาม สี่คน มาเป็นฝ่ายเจ้าบ่าวให้ ในงานเหมือนนัดญาติมากินข้าวเลย พ่อแม่สามีไม่รุ้ตามเคย จนเราท้องได้แปดเดือน สามีมาบอกว่าจะพาเรากลับไปที่บ้านเค้า ดีใจมากที่ตะได้เห็นหน้าพ่อแม่เค้า พอเจอกัน ทุกอย่างโอเครหมดผ่านทุกอย่างแม่สามีถามเราคำหนึ่ง ว่ารับลูกเค้าได้หรอ มีหนี้เยอะนะ เราเองไม่สนใจเลย เรารัก และเต็มใจที่จะมาอยู่และเปลี่ยนศาสนาเพื่อเค้า แล้วเราก็พาลูกสาวคนโตมาอยู่ด้วย ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี สามีเรารักลูกที่เกิดกับเค้า และลูกติดของเรามากค่ะ ส่วนเรื่องเมียเก่าก็ยังคุยนะคะแต่น้อยลง เราเองโลกสวยไม่เป็นไร เชื่อใจสามีมากๆ อยู่บ้านเค้าเก็บบ้าน เก็บห้องนอน เจอรูปถ่ายแต่งงาน รูปที่ไปเที่ยว รูปเดี่ยวของเมียเก่า เสียใจค่ะ
ยังไม่เท่า มาเจอซีดี งานแต่งของเค้าสองในห้องนอน เค้าเก็บๆไว้ทุกอย่าง อึ้งค่ะ ได้แต่น้ำตาไหลมองลูกตัวเล็ก เรากับสามีเราไม่รูปแต่งงาน ไม่มีรูปไปเที่ยว เรามาแบบหลบๆซ่อนๆ ไม่มีหน้าไม่มีตาในสังคมที่บ้านเค้าเลย เวลาออกไปไหนเจอคนที่รุ้จักสามี เค้าจะถามถึงแต่แฟนเก่าเค้า เพราะเค้ารู้จักกันทุกๆคน เหมือนมันจุกค่ะ ไม่มีจุดยืนในที่ๆของเค้าเลย เราเลยคุยกันว่าเรารุ้สึกยังไง
สามีเรายอมเรา เอารูปทุกอย่างไปทิ้ง เลิกติดต่อเปลี่ยนเบอร์ เรารุ้สึกดีมากๆเพราะเหมือนเค้ายอมทำเพื่อเรา อยุ่ด้วยกันจนเราท้องอีกคน สามีเริ่มเปลี่ยนคือ เค้าเป็นที่เฉยๆ ไม่คิดอะไร เป็นคนไม่เข้าใจความรุ้สึกคนอื่น เริ่มห่าง เริ่มเงียบ บทสนทนาของเราแต่ละวัน น้อยมากๆ กินข้าวคนละรอบเพราะต้องดูลูก เที่ยวไม่เคยไป ลูกเล็ก เริ่มมีปัญหาเรื่องงาน เงินเริ่มติดขัดอีกครั้ง ความเครียดเข้ามาในครอบครัว เราเองก็ได้ปลอบใจสามี ให้กำลังใจตลอดเวลา เพราะเห็นสามีเครียดจนแอบร้องไห้ เราสงสารมาก สงสารแบบจับใจ ทิ้งเค้าไม่ลงเลย ได้แต่ช่วยให้ครายเครียด ให้เค้ายิ้ม เค้าต้องขึ้น กทม. บ่อยๆไปทำงานไปทีก็ สองอาทิตย์ สามบ้าง จนเราใกล้คลอดลูกคนที่สาม สามีเราไม่ไปไหนอยู่กับเราตลอดจนคลอด ลูกคนนี้กินนมเรา ตอนนี้จะสองขวบแล้วยังกินอยุ่เลยๆต้องนอนคนละที่ เราเอาที่นอนลงมานอนที่พื้นกับลูกคนเล็ก ส่วนคนกลางนอนกับสามีที่เตียง คนโตเค้ามีห้องของเค้า เราเริ่มห่างเหิน จากที่เมื่อก่อน กอดเราบ่อยๆ หอมแก้มก่อนนอนตลอด ชมทุกครั้งที่ทำของกินให้ สามีเราเปลี่ยน เค้านิ่งเฉย ไม่สนใจเราเท่าไร แต่กับลูกๆเค้าดีมากๆเลย
แล้วเรื่องก็มาถึง ไม่กี่วันนี้เอง มีเบอร์โทรแปลกๆมาที่เครื่องสามีเรา เหมือนเรามีเซนส์ ลองเซฟเบอร์นี้ดู ปรากฎไลน์เด้งขึ้น เป็นหน้าผู้หญิงคนนึง คนๆนี้เคยไปๆมาๆกับสามีเราตอนที่เค้าเลิกกับเมียเก่าเค้าใหม่ๆ คือที่รู้เพราะสามีเราเล่าให้ฟังทุกเรื่อง ทุกคนที่เค้าเคยคบ ก่อนเจอเรา เราจำได้ว่า นางพยายามติดต่อสามีเรามาตลอด เปลี่ยนเบอร์โทรมาตลอด แต่ซวยที่มาเจอเรารับทุกครั้งแต่นางไม่ยอมพูด เราเองก็นิ่งบอกกับสามีไป เราให้สามีเราโทรไปคุยเลย จะเอาอะไรอีก สามีเราไม่โทร บอกว่าขี้เกียจยุ่ง ลำคาน เราเลยปล่อย จนเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว โทรมาอีก เราทนไม่ไหว มือเย็น เท้าเย็น ปากกับเสียงเราสั่นไปหมดเลย ขึ้นเสียงกับสามีให้โทรกลับเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ต่อหน้าเลย สามีเราโทร แล้วคุยว่าอย่าโทรมาอีกไม่อยากมีปัญหากับเรา สามีเปิดโฟน นางบอกว่า ทำไมโทรมาคุยไม่ได้หรอไง เราแทบจะกระทีบโทรศัพท์ บอกเลยถ้ายืนอยู่ตรงหน้าเรา มาพูดแบบนี้ เราถีบหน้าหงายแน่ๆ
เครียเสร็จ สามีกลับมาโวยเรา ว่าเราเรื่องมาก พูดมาก ไม่เคยไว้ใจเค้าเลยตั้งแต่คบ จุกจิก อารมณ์ร้าย ถ้าเป็นแบบนี้คงอยู่ด้วยกันลำบาก เราอึ้งเลย อุ้มลูกน้ำตาไหลออกมา เค้าบอกไม่อยากพูดๆแล้วร้องไห้ น่าเบื่อ ทั้งๆที่สามีเราเคยพูดนะ แต่ไม่เคยแรงแบบนี้ แล้วมาวันนี้ ไปซื้อของกำลังจะขึ้นรถ กลับบ้านมีโทรศัพท์ของสามีดังขึ้นมา แต่เค้าคุยภาษาอังกฤษ เราเลยคิดว่าคงเรื่องาน แต่เราเองแอบฟัง น้ำเสียงกับประโยคสุดท้าย มันเหมือนไม่ใช่เรื่องงาน พอสามีขึ้นรถ เราถาม ว่าใครโทรมาหรอคงไม่ใช่คนที่เราคิดนะ เราแหย่เค้าเล่นๆ เท่านั้นละเค้าพูดไม่ดีเลย ทำไมคุยไม่ได้หรอ เราก็บอกได้ แล้วใครอ่า สามีบอกว่าลูกของ ลค. ผู้หญิง ชื่อ...... หันมาถามเราเป็นอะไรมากมั้ย จับผิดตลอด เริ่มไม่สนุกกับชีวิตครอบครัวแล้ว เบื่อนะที่เจอแต่แบบนี้ คิดแต่เค้าจะมีคนอื่น งงกับสิ่งที่เค้าพูด ยอมรับนะ ว่าคิด เพราะไม่นานมานี้เพิ่งจะเจอ มาแบบนี้อีก ไม่ให้เราคิดบ้างหรอ เค้าบอกว่าเค้าไม่มีความสุขเลยตั้งแต่อยู่กับเรา ห๊า...เลยเถียงกันใหญ่ ลูกๆอยู่ในรถด้วย เราได้แต่บอกว่าเราผิด เราขอโทษต่อไปนี้ไม่ยุ่งอีกแล้ว จะไปไหนทำอะไร คุยกับใคร เราจะไม่ยุ่งอีกแล้ว เสียใจที่สุด เราเป็นคนพูดเอง ว่าหลังจากนี้ เราอยู่ในสถานะไม่เหมือนเดิม เราอยู่เพื่อลูก ทำหน้าที่ พ่อและแม่พอ แต่เราไม่แยกกันไม่เลิกกันนะ ไม่อยากให้ลูกมีปัญหา เค้ายังเล็ก ทั้งสามคนเลย เราไม่รู้จริงๆค่ะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น มันคืออะไรที่สามีเราพูด เราเองสุดจะทนเหมือนกัน ตอนแรกคบ ดูแลใกล้ชิด ปากบอกต้องการ อยากได้เรามาดูแล มาเป็นแม่ของลูก ไปไหนมาไหนจับมือตลอด ตอนนี้จะข้ามถนน อุ้มลูก จับแค่ไหล่เอาปลายนิ้วแตะไว้ เราต้องเดินเข้าไปขอกอดหน่อย ขอจับมือหน่อยนะ หน้าเรายังไม่อยากจะมองเลย เราทำอะไรผิดหรอ เราน่ารังเกียจหรอ ช่วยบอกเราหน่อยค่ะเราควรทำตัวยังไง เพราะหลังจากที่เราพูดออกไป สามีเราเค้าไม่พูดเลย กับเรา เดินผ่านไม่มองหน้า กินข้าวไม่เรียกไม่ถามเราเลยสักคำ อึดอัดค่ะ อยากกลับบ้านไปอยู่กับแม่แล้ว
อยู่กินกับสามีมา5ปี มีลูกด้วยกัน แต่สถานะ อยู่เพื่อลูกทำตัวแบบไหนดีค่ะ
เราอายุ 30 สามีอายุ 36 มีลูกด้วยกันสามคนค่ะ ใช้ชีวิตด้วยกันมา5ปี อีกไม่กี่วันจะครบรอบแต่งงานค่ะ แต่มันมีเหตุ ให้เราสองคนต้อง ตัดสินใจแบบนี้
ก่อนอื่นเลยนะค่ะ เราเคยมีครอบครัวมาแล้ว มีลูกติดมาหนึ่งคน
ส่วน สามีเคยแต่งงานมาแล้ว แต่ไม่มีลูกด้วยกัน แล้ววันหนึ่งเราก็มาเจอกัน ตกลงใช้ชีวิตด้วยกัน ตัวสามีเองก็รู้ว่าเรามีลูกมาแล้ว เค้ารับได้ ลูกสาวคนโตเรา 8 ขวบค่ะ เราพามาอยู่ด้วยมาอยู่ที่บ้านของสามี บอกก่อนนะคะ เราตั้งแต่เรา ศาสนาพุทธ ส่วน สามีศาสนา อิสลาม พอเรากับลูกมาอยู่กับเค้า ก็เปลี่ยนศาสนาค่ะ ตอนนี้เรากับลูกเป็นอิสลามเต็มตัว และเค้ากับพ่อแม่เค้าไม่ได้รังเกียจ เรากับลูก
ในตอนแรกๆที่เราคบกัน สามีที่บ้านเค้าไม่มีใครรู้เลย เพราะตัวสามีเราเค้าแคร์ คนที่บ้านมากๆ เค้ากลัวคนที่บ้านเค้าจะเครียดกับการเลือกคู่ชีวิตอีกครั้ง เพราะคนเก่าเค้าก็ศาสนาพุทธคบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยพอจบ พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายเต็มใจที่จะจัดงานแต่งให้ พอหลายปีผ่านไป สามีเราลงทุนทำธุรกิจ แล้วเจ๊งเป็นหนี้มากจน จ่ายไม่ไหว แฟนเก่าของสามีเราเค้าทำธุรกิจส่วนตัว เป็นเจ้าของร้าน ในตอนนั้นที่สามีเล่าให้ฟังคือ ไม่มีเงินที่จะจ่ายให้ ลูกน้อง เลยมาของแฟนเอาไปจ่ายก่อน น่าจะหลายครั้ง ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า ร้านที่แฟนเค้าอยู่ สามีเราเป็นคนซื้อตึกให้ ให้เงินใช้ทุกเดือน ออกรถให้ขับ มีทุกอย่างพร้อมในชีวิตครอบครัว
ขาดแต่ลูก พาไปเที่ยวต่างประเทศ (อันนี้แม่สามีเล่าให้ฟัง) แล้วแฟนเค้าก็ไปทำบัตรเครดิตให้หลายธ. ให้สามีเราเป็นบัตรหลัก แฟนเค้าเป็นบัตรเสริม สุดท้ายพอสามีล้มเป็นหนี้ มาขอเค้า แรกให้หลังๆเริ่มทะเลาะ แรงขึ้นๆ จนสามีเราบอกว่าขอห่างสักพักเเล้วค่อยมาปรับความเข้าใจกันใหม่ วันนึง แฟนเค้ามาบอกกับแม่สามีว่า อยู่ด้วยไม่ไหว หนี้เยอะ แล้วจากไป สามีเรานิ่งไปหลายเดือน แต่ยังคงวนเวียนอยู่ใกล้ๆแฟนเค้า แต่สถานะคือเลิกกันแล้ว
ตอนที่เรากับสามีคบกัน สามีเรายังคงคุยกับแฟนเก่าเค้าอยู่เลย เหตุผลที่คุยคือ เค้าคือเพื่อน เลิกแล้วคือเพื่อนกัน อันนี้บอกก่อนเลยสามีเราเป็นคน อัธยาศัย ดีมากๆ ยิ้มง่าย ใจเย็น ตลก แต่งตัวดี เจ้าชู้แอบๆ มาดดีมากๆ เราเห็นครั้งแรก เราแอบมองเค้าตลอดเลย
คือตอนนี้เราคบกัน เค้ามาอยู่ที่บ้านเรา พ่อแม่เรารับรู้ตลอด เวลาที่บ้านเค้าโทรมา เรากับลูกต้องเงียบ ไม่ให้มีเสียงลอดเข้าไปในโทรศัพท์ เป็นแบบนี้เกือบครึ่งปี จนวันนึง สามีเราขอ เค้าอยากมีลูกกับเรา เราเองไม่ปฎิเสธ ยอมให้เค้า จนเราท้อง แต่เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะ ที่บ้านสามีก็ไม่มีใครรู้ พ่อแม่เราไม่ว่าอะไร เพราะเค้าเห็นว่าเราโตแล้ว ตัดสินใจด้วยตัวเอง เราท้องได้4เดือน สามีเราบอกว่าจะแต่งตามศาสนา คือเราเองต้องเข้ารับศาสนาเข้าด้วย พ่อแม่เราไม่ขัดเลย ความสุขของเราท่านไม่เคยห้าม เป็นงานที่เล็กๆมากๆ ผู้ใหญ่ มีแต่ฝ่ายเรา ส่วนฝ่ายสามีเป็นคนที่นับถือ สาม สี่คน มาเป็นฝ่ายเจ้าบ่าวให้ ในงานเหมือนนัดญาติมากินข้าวเลย พ่อแม่สามีไม่รุ้ตามเคย จนเราท้องได้แปดเดือน สามีมาบอกว่าจะพาเรากลับไปที่บ้านเค้า ดีใจมากที่ตะได้เห็นหน้าพ่อแม่เค้า พอเจอกัน ทุกอย่างโอเครหมดผ่านทุกอย่างแม่สามีถามเราคำหนึ่ง ว่ารับลูกเค้าได้หรอ มีหนี้เยอะนะ เราเองไม่สนใจเลย เรารัก และเต็มใจที่จะมาอยู่และเปลี่ยนศาสนาเพื่อเค้า แล้วเราก็พาลูกสาวคนโตมาอยู่ด้วย ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี สามีเรารักลูกที่เกิดกับเค้า และลูกติดของเรามากค่ะ ส่วนเรื่องเมียเก่าก็ยังคุยนะคะแต่น้อยลง เราเองโลกสวยไม่เป็นไร เชื่อใจสามีมากๆ อยู่บ้านเค้าเก็บบ้าน เก็บห้องนอน เจอรูปถ่ายแต่งงาน รูปที่ไปเที่ยว รูปเดี่ยวของเมียเก่า เสียใจค่ะ
ยังไม่เท่า มาเจอซีดี งานแต่งของเค้าสองในห้องนอน เค้าเก็บๆไว้ทุกอย่าง อึ้งค่ะ ได้แต่น้ำตาไหลมองลูกตัวเล็ก เรากับสามีเราไม่รูปแต่งงาน ไม่มีรูปไปเที่ยว เรามาแบบหลบๆซ่อนๆ ไม่มีหน้าไม่มีตาในสังคมที่บ้านเค้าเลย เวลาออกไปไหนเจอคนที่รุ้จักสามี เค้าจะถามถึงแต่แฟนเก่าเค้า เพราะเค้ารู้จักกันทุกๆคน เหมือนมันจุกค่ะ ไม่มีจุดยืนในที่ๆของเค้าเลย เราเลยคุยกันว่าเรารุ้สึกยังไง
สามีเรายอมเรา เอารูปทุกอย่างไปทิ้ง เลิกติดต่อเปลี่ยนเบอร์ เรารุ้สึกดีมากๆเพราะเหมือนเค้ายอมทำเพื่อเรา อยุ่ด้วยกันจนเราท้องอีกคน สามีเริ่มเปลี่ยนคือ เค้าเป็นที่เฉยๆ ไม่คิดอะไร เป็นคนไม่เข้าใจความรุ้สึกคนอื่น เริ่มห่าง เริ่มเงียบ บทสนทนาของเราแต่ละวัน น้อยมากๆ กินข้าวคนละรอบเพราะต้องดูลูก เที่ยวไม่เคยไป ลูกเล็ก เริ่มมีปัญหาเรื่องงาน เงินเริ่มติดขัดอีกครั้ง ความเครียดเข้ามาในครอบครัว เราเองก็ได้ปลอบใจสามี ให้กำลังใจตลอดเวลา เพราะเห็นสามีเครียดจนแอบร้องไห้ เราสงสารมาก สงสารแบบจับใจ ทิ้งเค้าไม่ลงเลย ได้แต่ช่วยให้ครายเครียด ให้เค้ายิ้ม เค้าต้องขึ้น กทม. บ่อยๆไปทำงานไปทีก็ สองอาทิตย์ สามบ้าง จนเราใกล้คลอดลูกคนที่สาม สามีเราไม่ไปไหนอยู่กับเราตลอดจนคลอด ลูกคนนี้กินนมเรา ตอนนี้จะสองขวบแล้วยังกินอยุ่เลยๆต้องนอนคนละที่ เราเอาที่นอนลงมานอนที่พื้นกับลูกคนเล็ก ส่วนคนกลางนอนกับสามีที่เตียง คนโตเค้ามีห้องของเค้า เราเริ่มห่างเหิน จากที่เมื่อก่อน กอดเราบ่อยๆ หอมแก้มก่อนนอนตลอด ชมทุกครั้งที่ทำของกินให้ สามีเราเปลี่ยน เค้านิ่งเฉย ไม่สนใจเราเท่าไร แต่กับลูกๆเค้าดีมากๆเลย
แล้วเรื่องก็มาถึง ไม่กี่วันนี้เอง มีเบอร์โทรแปลกๆมาที่เครื่องสามีเรา เหมือนเรามีเซนส์ ลองเซฟเบอร์นี้ดู ปรากฎไลน์เด้งขึ้น เป็นหน้าผู้หญิงคนนึง คนๆนี้เคยไปๆมาๆกับสามีเราตอนที่เค้าเลิกกับเมียเก่าเค้าใหม่ๆ คือที่รู้เพราะสามีเราเล่าให้ฟังทุกเรื่อง ทุกคนที่เค้าเคยคบ ก่อนเจอเรา เราจำได้ว่า นางพยายามติดต่อสามีเรามาตลอด เปลี่ยนเบอร์โทรมาตลอด แต่ซวยที่มาเจอเรารับทุกครั้งแต่นางไม่ยอมพูด เราเองก็นิ่งบอกกับสามีไป เราให้สามีเราโทรไปคุยเลย จะเอาอะไรอีก สามีเราไม่โทร บอกว่าขี้เกียจยุ่ง ลำคาน เราเลยปล่อย จนเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว โทรมาอีก เราทนไม่ไหว มือเย็น เท้าเย็น ปากกับเสียงเราสั่นไปหมดเลย ขึ้นเสียงกับสามีให้โทรกลับเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ต่อหน้าเลย สามีเราโทร แล้วคุยว่าอย่าโทรมาอีกไม่อยากมีปัญหากับเรา สามีเปิดโฟน นางบอกว่า ทำไมโทรมาคุยไม่ได้หรอไง เราแทบจะกระทีบโทรศัพท์ บอกเลยถ้ายืนอยู่ตรงหน้าเรา มาพูดแบบนี้ เราถีบหน้าหงายแน่ๆ
เครียเสร็จ สามีกลับมาโวยเรา ว่าเราเรื่องมาก พูดมาก ไม่เคยไว้ใจเค้าเลยตั้งแต่คบ จุกจิก อารมณ์ร้าย ถ้าเป็นแบบนี้คงอยู่ด้วยกันลำบาก เราอึ้งเลย อุ้มลูกน้ำตาไหลออกมา เค้าบอกไม่อยากพูดๆแล้วร้องไห้ น่าเบื่อ ทั้งๆที่สามีเราเคยพูดนะ แต่ไม่เคยแรงแบบนี้ แล้วมาวันนี้ ไปซื้อของกำลังจะขึ้นรถ กลับบ้านมีโทรศัพท์ของสามีดังขึ้นมา แต่เค้าคุยภาษาอังกฤษ เราเลยคิดว่าคงเรื่องาน แต่เราเองแอบฟัง น้ำเสียงกับประโยคสุดท้าย มันเหมือนไม่ใช่เรื่องงาน พอสามีขึ้นรถ เราถาม ว่าใครโทรมาหรอคงไม่ใช่คนที่เราคิดนะ เราแหย่เค้าเล่นๆ เท่านั้นละเค้าพูดไม่ดีเลย ทำไมคุยไม่ได้หรอ เราก็บอกได้ แล้วใครอ่า สามีบอกว่าลูกของ ลค. ผู้หญิง ชื่อ...... หันมาถามเราเป็นอะไรมากมั้ย จับผิดตลอด เริ่มไม่สนุกกับชีวิตครอบครัวแล้ว เบื่อนะที่เจอแต่แบบนี้ คิดแต่เค้าจะมีคนอื่น งงกับสิ่งที่เค้าพูด ยอมรับนะ ว่าคิด เพราะไม่นานมานี้เพิ่งจะเจอ มาแบบนี้อีก ไม่ให้เราคิดบ้างหรอ เค้าบอกว่าเค้าไม่มีความสุขเลยตั้งแต่อยู่กับเรา ห๊า...เลยเถียงกันใหญ่ ลูกๆอยู่ในรถด้วย เราได้แต่บอกว่าเราผิด เราขอโทษต่อไปนี้ไม่ยุ่งอีกแล้ว จะไปไหนทำอะไร คุยกับใคร เราจะไม่ยุ่งอีกแล้ว เสียใจที่สุด เราเป็นคนพูดเอง ว่าหลังจากนี้ เราอยู่ในสถานะไม่เหมือนเดิม เราอยู่เพื่อลูก ทำหน้าที่ พ่อและแม่พอ แต่เราไม่แยกกันไม่เลิกกันนะ ไม่อยากให้ลูกมีปัญหา เค้ายังเล็ก ทั้งสามคนเลย เราไม่รู้จริงๆค่ะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น มันคืออะไรที่สามีเราพูด เราเองสุดจะทนเหมือนกัน ตอนแรกคบ ดูแลใกล้ชิด ปากบอกต้องการ อยากได้เรามาดูแล มาเป็นแม่ของลูก ไปไหนมาไหนจับมือตลอด ตอนนี้จะข้ามถนน อุ้มลูก จับแค่ไหล่เอาปลายนิ้วแตะไว้ เราต้องเดินเข้าไปขอกอดหน่อย ขอจับมือหน่อยนะ หน้าเรายังไม่อยากจะมองเลย เราทำอะไรผิดหรอ เราน่ารังเกียจหรอ ช่วยบอกเราหน่อยค่ะเราควรทำตัวยังไง เพราะหลังจากที่เราพูดออกไป สามีเราเค้าไม่พูดเลย กับเรา เดินผ่านไม่มองหน้า กินข้าวไม่เรียกไม่ถามเราเลยสักคำ อึดอัดค่ะ อยากกลับบ้านไปอยู่กับแม่แล้ว