สวัสดีคะ เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้แบบนี้ เพราะไม่รุ้จะไปปรึกษาใคร นอนก็ไม่ค่อยหลับ คิดกับตัวเองมาหลายวัน
เลยตัดสินใจมาขอคำปรึกษาในพันทิป ถ้ามีตรงไหนผิดพลาด หรือ พิมพ์ตกหล่นต้องขออภัยด้วยนะคะ
.
.
เรากับแฟนคบกันมา2ปีกว่า เขาจีบเรามา1ปีก่อนจะคบกัน วันแรกที่เราคบกันเราพาแฟนไปไหว้แม่ที่บ้าน เพราะเวลาเราตัดสินใจจะคบใครจริงจังเราจะพาไปหาแม่เสมอให้แม่รับรู้และเพื่อความสบายใจของแม่เราด้วย และแม่เราก็ชอบแฟนเราด้วย เพราะแฟนเราบุคลิกเป้นคนเงียบๆ ถ้าดูภายนอกจะดูเหมือนเรียบร้อย เป็นเด็กน่ารัก แฟนเราอายุน้อยกว่าเรา2ปี ตอนนั้นเขายังเรียนอยู่และครอบครัวเขายังหวงเลยยังไม่ได้ไปหาพ่อแม่เขา เราทำงานขายของที่เปิดท้ายทั่วไปและแฟนเราก็มาช่วยทุกวันหลังเลิกเรียน กว่าจะเก็บร้านเสร็จก็ เกือบเที่ยงคืน ทำให้แฟนเราเข้าบ้านดึกทุกวัน มีวันนึงแม่ของแฟนเราแอบมาดูว่าทำไม แฟนเราถึงกลับบ้านดึกทุกวันเลย แม่เห็นเรา2คนมานั่งขายของด้วยกัน ด้วยความเอ็นดู แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแฟนเรา จากที่เคยหวงไม่ให้กลับบ้านดึกๆ ก็เข้าใจและบ้างวันก็ซื้อขนม อาหารมาฝากเรา จนวันนึงเราได้ไปไหว้พ่อแม่แฟน เขาเล่าให้พ่อแม่ฟังว่าเราไม่ได้อยู่หอแล้ว เพราะค่าใช้จ่ายเยอะ เราไปอาศัยนอนที่บ้านเพื่อน ด้วยความเป็นห่วงเรา แม่เลยให้เราย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านแฟน ช่วงแรกๆที่คบกัน เราเป็นคู่ที่หวาน น่ารัก โรแมนติกกัน มาก จนจะกินหัวกันเลยแทบจะว่าได้ เพื่อนๆหลายๆคน มักจะอิจฉาคู่เรา ใครๆมักจะเข้าใจว่าเราคบกันมานานหลายปี ทั้งๆที่ยังไม่กี่เดือน อาจจะเพราะเราอยู่ด้วยกัน หลังจากคบกัน3เดือน เราก็เปิดเทอม และได้หยุดขายของเพราะไม่มีเวลา วิทยาลัยของแฟนเราอยู่ในตัวเมือง แต่ เราเรียน ม. ที่วิทยาเขตนอกเมืองไป-กลับเกือบ30กิโล แฟนเราขับรถไปส่งเราที่ม.แล้วถึงไป เรียน พอเลิกเรียน ก็มารับ เรารู้สึกโชคดีมากที่เลือกผู้ชายคนนี้ วันนึงเราใช้น้ำมันรถเกือบ200 ซึ่งเขาได้เอาค่าขนมมาเติมน้ำมันรถจนบางวันแทบไม่มีเงินกินข้าว เพราะแม่จะเติมน้ำมันให้อาทิตย์ละ500 บางวันเราก็ช่วยเติมให้ ถ้าวันไหนแฟนเราไม่มีเรียนเขาก็จะมานั่งๆนอนๆ รอเราที่ ม. จนกว่าจะเลิกเรียน บางวัน7-8ชม. หลังจากนั้นประมาณเกือบ1ปี เรากับแฟนเป็นคนตลก ชอบมีมุกมาอ้อนมาล้อกันตลอด และวันนั้นเราคิดจะแกล้งเพื่อน ทำเป็นทะเลาะกับแฟน เพราะเรากับแฟนไม่เคยทะเลาะกันเลย แล้วก็พูดจากันเพราะตลอด แต่เราจะแกล้งเพื่อนโดยการพูด กู/ กับแฟน ให้เพื่อนตกใจเล่นๆ แต่การเล่นของเราในครั้งนั้นทำให้ การใช้ชีวิตประจำวันของเราหยาบขึ้น มันทำให้เราล้อกันเล่นโดยการพูด กู/ อยู่บ่อยครั้ง โดยที่ไม่ได้โกรธกัน เพราะรู้ว่าพูดเล่นกัน จนติดเป็นนิสัยถึงปัจจุบัน พยามแก้ตอนหลังก็ยากที่จะแก้ไขได้ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาความรักของเรา เรายังรักกันปกติ ถึงจะพูดกันไม่เพราะ แต่ก็มีมุมหวาน โรแมนติกกันอยู่เรื่อยๆ เรา2คนจะตัดติดกันตลอดไปไหนก็ต้องไปด้วยกัน จับมือกันเวลาขับรถ ไปเที่ยว ตจว. ด้วยกัน มีความสุขแฮปปี้ จนเราย้าย ม. มาเรียนในเมืองเริ่มเรียนใหม่ปี1 เราเลือกที่จะเรียนเสาร์ - อาทิตย์ เพื่อประหยัดเวลาและได้ทำงานไปด้วย เราทำงานเกี่ยวกับเงินๆทองๆ วันนึง หมื่น-3หมื่นหักทุกอย่างแล้ว เรามีเงินเก็บอยู่เยอะมาก เราไม่ใช่คนประหยัด แต่เราไม่ค่อยซื้อของ เราเน้นที่การกินซะส่วนใหญ่ มีเงินเก็บมากพอที่จะซื้อรถเงินสด เราจึงตัดสินใจไปดูรถที่ ตวจ แต่รถไม่เป็นตามที่หวังจึงไม่ได้ตกลงซื้อขาย หลังจากกลับมา1วัน เราก็โดนโกงจนเป้นหนี้อีกล้านสอง เงินเก็บเราหายหมด เพราะต้องเอามาใช้หนี้ และยังไม่พอในช่วงนั้นเราเคว้งมาก มีแต่แฟนเราที่อยุ่ๆข้างๆ แต่เขาก็ไม่มีกำลังทรัพย์พอที่จะช่วยเรา เราไม่กล้าบอกแม่ แฟนเรากล่อมให้เราตั้งสติไปบอกแม่ จนแม่เราช่วยให้ผ่านปัญหามาได้ แม่ให้เงินเรามาลงขายของใหม่เป้นการตั้งตัวที่สวยพอสมควร แต่ในช่วงนั้นแฟนเราโตขึ้นเลยต้องช่วยงานที่บ้านตลอด กว่าเราจะได้ไปขายของก็ต้องรออู่ปิด5โมง (บ้านแฟนเราทำอู่ซ่อมรถยนต์) กว่าจะไปถึงร้านอื่นๆเขาก็เปิดกันหมดแล้ว เรากับแฟนเรามีปัญหากันบ่อยขึ้น แต่ก็ไม่นานเพราะเวลาแฟนเรามีพูดดีๆด้วยทำตัวน่ารัก เราก็จะลืมเรื่องที่ไม่ดีไปหมด การอยู่กันทุกวันนิสัยเราก็เริ่มออกมากขึ้น เราจากที่เป็นคนกล้าๆ ใจร้อน มั่นใจในตัวเองสูง ทำอะไรไม่ค่อยเป็นก็กลายเป็น ใจเย็น มีความคิดมากขึ้น ส่วนแฟนเราจากที่เคยใจเย็น พูดเพราะ โรแมนติกน่ารัก ก็กลายเป็นใจร้อน พูดไม่ค่อยคิด ไม่หวานเหมือนเดิม เราจะทะเลาะกันบ่อย เกี่ยวกับเรื่องเวลา เช่นพอแฟนเราเลิกงานแล้ว แม่เขาให้พาไปซื้อของ เราก็บอกว่าเรารีบให้ไปส่งเราก่อนนะ แฟนเราก็จะทำเหมือนไม่พอใจ แล้วพูดว่าแม่จะไปธุระอยู่ แล้วเราก็บอกให้เขาไปบอกแม่ แต่แฟนเราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดกับพ่อแม่ ซึ่งจะให้เราไปพูดเราก็ไม่กล้าเพราะเราก้เกรงใจ เราก็ได้แต่น้อยใจ ที่ทำไม ไม่กล้าพูดทั้งๆที่ถ้าบอกแม่ แม่ก็เข้าใจ อีกเรื่องที่ทะเลาะกันบ่อยคือ แฟนเราเป็นคนที่สั่งอะไร บอกอะไรไม่ชอบทำตามที่บอก อย่างเช่นบอกให้ไปซื้อข้าวให้หน่อย ก็จะไม่ค่อยอยากไป บอกไปเอาของให้ แม้แต่บอกไปอาบน้ำ บอกให้ตื่น เอาง่ายๆว่าขี้เกียจ ซึ่งต่างกับเรา เราเป็นพูดปุ๊ปต้องทำให้เรียบร้อย ไม่งั้นเราจะคิดแต่เรื่องนั่นเราไม่อยากคาใจหรือติดค้างอะไร แต่แฟนเราบอกไรจะนั่งเฉย นอนเฉย ไม่พอนะ ไม่ตอบรับอีก เหมือนเราพูดคนเดียวอ่ะ แบบ "เตงไปอาบน้ำนะ จะไปไม่ทันธุระแล้ว" แฟนเราก็จะเงียบไม่ตอบ นอนเล่นโทสับ และเราก็จะโมโห จนร้องไห้ หลังๆ เป็นเกือบทุกวัน เรามีความคิดอยากเลิก แต่แฟนเราเป็นคนเปลี่ยนอารมณ์เร็ว ไม่ใช่เปลี่ยนอารมณ์เร็วหรอก อาจจะเพราะไม่ได้คิดอะไรกับคำพูดตัวเอง ก็จะมาพูดเพราะ ทำตัวน่ารักๆกับเรา เราก็จะหายงอล เพราะเขาทำให้เรายิ้มได้จากที่ร้องไห้อยู่ จนวันนึงเราออกรถเอง ไม่ง้อ ไม่รอ อยากไปไหนเราก็ไปเลย เราก็ไปเปิดร้านได้เร็วขึ้น สะดวกขึ้น แต่การออกรถทำให้เราอยากไปไหนก็ได้ตามใจตัวเอง และเราก็เริ่มมีความรู้สึก ว่าเราไม่เหมาะที่จะเป็นแฟนกันเพราะเราเหมือนพี่น้องกันมากกว่า ไม่ค่อยให้เกียรติกัน ไม่หวานกันเหมือนแต่ก่อน และงอลกันมากซะส่วนใหญ่ จนเราเหมือนตัวคนเดียว ไปไหนคนเดียว เริ่มมีความเหงา จากที่มีคนเคยแชร์อะไรหลายๆอย่างด้วย ก็ไม่มี ไม่ค่อยมีอะไรมีแลกเปลี่ยนกัน เรื่องบนเตียงก็ไม่ค่อยมี เริ่มเบื่อ... แต่ก็เหมือนเดิมเจอลูกอ้อนก็หายสนิท
.
.
วันนึงเพื่อนเรามาจาก กทม เราไปเที่ยวผับกัน แฟนเราไม่ได้ไปด้วย และมีผู้ชายวัยกลางคนไม่แก่อายุใกล้จะ40 มาจีบเรา และเราก็ได้ให้เบอร์เขาไป ใช่คะ! เรานอกใจแฟนเรา เราคุยไลน์กับพี่เขา พี่เขาเป็นหุ้นส่วนของผับที่เราไป พี่เขารับฟังในหลายๆเรื่องของเรา และเอาใจเราเทคแคร์เรา เราออกบ้านทุกวัน 5โมงเย็นแต่เราไม่ได้ไปขายของคะ ไปทานข้าวกับพี่เขาทุกๆวัน บางวันพี่เขาก็ขับรถตามไปส่งบ้าน(แฟน)บ้าง แฟนเราอยู่บ้านคะ แต่ด้วยความที่เราไว้ใจกันแฟนเราก็ไม่ได้สงสัยอะไร เราทะเลาะกับพี่เขาบ่อยๆ เพราะพี่เขาไม่ค่อยอยากให้เรากลับบ้าน อยากอยู่กับเรานานๆ เราคุยกันได้2อาทิตย์ จึงตัดสินใจบอกเลิกพี่เขา เพราะเราสำนึกผิด ที่ทำมันไม่ถูก เรากลัวเสียแฟนเราไป แต่พอกลับบ้านมา แฟนเราก็นั่งกินเบียอยู่ด้านล่างหน้าบ้าน ซึ่งเรากลับบ้านมาแล้วก็ขึ้นนอน แต่พี่คนนั้นเขามาหาเราที่บ้าน ประมานตี2 เพราะจะมาง้อเรา ซึ่งมาเจอกับแฟนเรา แต่แฟนเราไม่ได้บอกว่าเป็นใคร แฟนเราล้มทั้งยืมเลยก็ว่าได้ แฟนเราร้องไห้โวยวายหลังจากที่พี่เขากลับไปจนทุกคนตื่น แม่แฟนเราให้เรากลับไปอยู่บ้านเราก่อน เราก็เข้าใจกลับไปอยุ่บ้านก่อนสักพัก แต่เราไม่อยากเสียแฟนเราไป แต่เรื่องที่เราทำมันเป็นเรื่องที่แย่มาก เรารู้ตัวและสำนึกผิด แต่มันก็สายไปแล้ว ทุกคนผิดหวังในตัวเรา และเราก็ฟูมฟาย ร้องไห้ นอนไม่ได้ กินไม่ได้ เฟสไปข้อร้อง อ้อนวอน แทบจะตาย แต่เขาก็ไม่เอาเราแล้ว และเราก็มารู้ทีหลังว่าเขาก็แอบคุยกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ในไลน์ ซึ่งเราก็ไม่เคยรุ้และไม่เคยคิดเหมือนกัน แต่เขาก็ไม่ได้ไปหากันเหมือนเรา เราทักไปถามเขาก็บล็อกทุกอย่าง เรากระวนกระวายร้อนใจนอนไม่หลับ พอเช้าตีห้าเรารีบ ขับรถออกบ้านมาบ้านเขา ปีนเข้าบ้านเขา เพราะกลัวเขาไม่ให้เข้า เข้ามากอดแฟนเรา แต่แฟนเรากลับด่าเรา ถีบเรา จนหัวน็อคกำแพง แต่เราไม่โกรธ เราหาวิธีง้อทุกวิธี จนได้กลับมาคบกัน มาอยู่บ้านเขาเหมือนเดิม แรกๆเขาก็ไม่เหมือนเดิม พูดไม่ดีกับเรา ทำเหมือนกับรังเกียจเรา บอกแค่สงสารเรา เวลาเมาเขาก็จะคิดเรื่องนี้ขึ้นมาในหัว ทำร้ายเรา ชกหน้าเรา ตีเรา แต่เราก็ไม่โกรธเพราะเราผิดเอง เราทำดีทุกอย่างหวังว่าเขาจะเห็นค่าความดีของเรา ตื่นแต่เช้า ซักผ้า เก็บห้อง ทุกวัน แต่มันไม่ดีขึ้น เขาพยามไล่เราไป พยามขอร้องให้เราออกจากบ้านเขา พยามขอให้เราเลิกกับเขาแต่เราก็ไม่ยอมไป เวลาเขาไปไหนเขาก็จะไม่ให้เราไปด้วย ชอบมีเรื่องผู้หญิงเข้ามา ไปจีบสาวๆ ขอเบอร์ ขอไลน์ แต่เวลาเขาขอให้เราออกจากบ้านเขา เขาพูดความจริง คือเขาบอกว่าเขารักเรา แต่เขารับไม่ได้ ที่ไม่ซื่อสัตย์ ไม่อยากได้เป็นแม่ของลูกแล้ว บอกว่ารักเรามาก เสียดายเรามาก เพราะทุกคนในครอบครัวเขารักเรา แต่เราไปทำลายหัวใจเขายิ่งเราอยู่ เขายิ่งเจ็บ ยิ่งเห็นภาพที่พี่คนนั้นมาถามหาเรา เพราะพี่คนนั้นได้เอารูปที่เราไปกินข้าวด้วยกันให้เขาดู เราสงสารแฟนเรามาก แต่เราก็ยังยืนยันที่จะอยู่ ทั้งๆที่เขา เมินเฉย ไม่สนใจ นอนก็ห่างกัน ไม่ให้เรามาใกล้เลย เราอยากกอด แทบตายก็ได้แต่ร้องไห้ นอนร้องไห้ทุกคืน เวลาเขาเลิกงานเขาก็ไม่กลับขึ้นห้องมาหาเรา เขาไปอยู่ห้องพี่ชายเขาจนตี2-3 แล้วค่อยขึ้นมา เพราะไม่อยากเจอเรา แต่เรากลับนั่งนับเวลารอเขาเลิกงาน จะได้อยู่ด้วยกัน เขาก็พยามพูดว่าไม่มีความสุขมาทนอยู่ทำไม ไม่อยากเห้นหน้าเรา เราทนความเฉยชา ทนทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำไม่ดีกับเรามา 3เดือน เราเหนื่อยแล้ว เราพยามทำดีที่สุดแล้ว และเราไม่อยากทำให้เธอเจ็บอีกแล้ว เราเปิดใจพูดกับแฟนเราและเราเก็บของออกจากบ้านเขาทุกอย่างจะกลับไปอยู่บ้านจริงๆ
.
.
.
***แต่เขากลับบอกเราห้ามมีแฟน ต้องวิดีโอคอลมาบอกว่าถึงบ้านแล้ว และวันต่อมาเราจะเข้ามานอนหอกับพี่สาวเราเพื่อทำงานด้วย เขากับโทตามให้เรากลับไปนอนบ้านเขา และก็ทำตัวดีกว่าเดิม ไม่พูดถึงเรื่องที่เรานอกใจเราอีกเลยเรา เดือนนั้นเป็นเดือนก.ค เราก็อยู่ด้วยกันมาปกติ ไม่หวานไม่โรแมนติกนะคะ แต่ก็ไม่แย่แบบตอนนั้น เขาง้อเรา เขากลัวเราโกรธมากขึ้น แต่สิ่งที่ทำให้เราต้องมาตั้งกระทู้ ก็เพราะพฤติกรรมของเขาหลายๆอย่าง เหมือนอยากจะดีกับเราก็พูดดี ไม่อยากดีก็พูดไม่ดี คำพูดของเขา เหมือนแบบพูดไม่คิดถึงความรู้สึกเรา ซึ่งมันเสียไปแล้ว ถึงเราจะไม่เอามาพูดให้ทะเลาะแต่เราก็น้อยใจสะสมมาเรื่อยๆ ขอยกเป็นตัวอย่างนะคะ *ลืมบอกไปลูกพี่ลูกน้อง ของแฟนเราเขาย้ายมาอยู่บ้านด้วย เลยทำให้เรากับแฟนยิ่งห่างกันไปอีก และเวลาไปไหนมาไหน ก็ต้องมีพี่ชายเขาไปด้วยตลอด ไม่ค่อยมีที่ได้ไปกัน2คน*
- เวลาตอนเช้าเราปลุกเขาไป ร.ร เขาจะด่าเราแบบ "เฮ้ย!! ก็นอนไปสิ" / "รู้แล้วๆ อย่าพูดมาก น่ารำคาญ" หงุดหงิดใส่เรา แล้วเราเป็นคนฟังเราก็จะน้อยใจ
- เวลาเขาทำงานเราถามหิวมั้ย กินไรมั้ย "ลงมาทำไม? ไม่กินจะหากินเองหรอก"/ "เออ หนีๆขึ้นไปอยู่ในห้องไป ไม่ต้องยุ่งหรอก"
- เวลาเราขอให้พาไปซื้อของ หรือรับของที่เราสั่ง (รถเราเอาไปไว้บ้านแม่เราคะเลยไม่มีรถใช้) "ไปอีกแล้ว หาแต่เรื่องไป! ไม่เห็นหรอทำงานอยู่" / "ทำไมชอบหาแต่เรื่อง ไปโน้นไปนี่ เหนื่อย ขี้เกียจ"
-เวลาเราอยากไปทานข้าวข้างนอก ไปกินนมสด ไปเดินเล่น "หาแต่เรื่องใช้เงิน ไม่รู้จักประหยัด" /"ไปอีกแล้ว มีแต่อยากไป หัดอยู่บ้านบ้าง" *ทั้งๆที่เราไม่ค่อยได้ไปไหน ถ้าไม่จำเป้น*
-เวลาไปเดินเที่ยวกัน ก็ต้องไป3คน เราอยากเดินช็อปเดือน1มา1ครั้งเอง แต่เขาไม่อยากเดินก็จะทำหน้ายากใส่เรา ทำเหมือนไม่พอใจ ถามอะไร ตอบ"ไม่รู้ๆ อย่ามาถาม" เราก็ไม่มีอารมณ์จะเดินต่อ แฟนทำหน้าแบบนี้ใครจะเดินแบบอารมณ์ดีได้ ทั้งๆที่มันเป้นความสุขของผู้หญิง
-แต่แฟนเราเขาจะใช้เราทุกอย่าง ตั้งแต่หยิบโน้นหยิบนี่ทำโน้นทำนี้ จะใช้ลูกอ้อน ขอให้เราทำ ถึงไม่อ้อนเราก็ทำ แต่พอเราใช้เขา เขาไม่เคยทำ ต้องพูดแล้วพูดอีก จนเราโมโห จนจะทะเลาะกัน
.
***** เดี๋ยวมาต่ออีกนิดนะคะ ยังไม่หมด *****
ถ้าเจอแฟนนิสัยแบบนี้จะเดินต่อ หรือ หยุดเท่านี้ดี ??? (ปล.ถ้าไม่อยากอ่านแต่แรกอ่านเฉพาะประเด็นช่วงท้ายก็ได้คะ)
เลยตัดสินใจมาขอคำปรึกษาในพันทิป ถ้ามีตรงไหนผิดพลาด หรือ พิมพ์ตกหล่นต้องขออภัยด้วยนะคะ
.
.
เรากับแฟนคบกันมา2ปีกว่า เขาจีบเรามา1ปีก่อนจะคบกัน วันแรกที่เราคบกันเราพาแฟนไปไหว้แม่ที่บ้าน เพราะเวลาเราตัดสินใจจะคบใครจริงจังเราจะพาไปหาแม่เสมอให้แม่รับรู้และเพื่อความสบายใจของแม่เราด้วย และแม่เราก็ชอบแฟนเราด้วย เพราะแฟนเราบุคลิกเป้นคนเงียบๆ ถ้าดูภายนอกจะดูเหมือนเรียบร้อย เป็นเด็กน่ารัก แฟนเราอายุน้อยกว่าเรา2ปี ตอนนั้นเขายังเรียนอยู่และครอบครัวเขายังหวงเลยยังไม่ได้ไปหาพ่อแม่เขา เราทำงานขายของที่เปิดท้ายทั่วไปและแฟนเราก็มาช่วยทุกวันหลังเลิกเรียน กว่าจะเก็บร้านเสร็จก็ เกือบเที่ยงคืน ทำให้แฟนเราเข้าบ้านดึกทุกวัน มีวันนึงแม่ของแฟนเราแอบมาดูว่าทำไม แฟนเราถึงกลับบ้านดึกทุกวันเลย แม่เห็นเรา2คนมานั่งขายของด้วยกัน ด้วยความเอ็นดู แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแฟนเรา จากที่เคยหวงไม่ให้กลับบ้านดึกๆ ก็เข้าใจและบ้างวันก็ซื้อขนม อาหารมาฝากเรา จนวันนึงเราได้ไปไหว้พ่อแม่แฟน เขาเล่าให้พ่อแม่ฟังว่าเราไม่ได้อยู่หอแล้ว เพราะค่าใช้จ่ายเยอะ เราไปอาศัยนอนที่บ้านเพื่อน ด้วยความเป็นห่วงเรา แม่เลยให้เราย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านแฟน ช่วงแรกๆที่คบกัน เราเป็นคู่ที่หวาน น่ารัก โรแมนติกกัน มาก จนจะกินหัวกันเลยแทบจะว่าได้ เพื่อนๆหลายๆคน มักจะอิจฉาคู่เรา ใครๆมักจะเข้าใจว่าเราคบกันมานานหลายปี ทั้งๆที่ยังไม่กี่เดือน อาจจะเพราะเราอยู่ด้วยกัน หลังจากคบกัน3เดือน เราก็เปิดเทอม และได้หยุดขายของเพราะไม่มีเวลา วิทยาลัยของแฟนเราอยู่ในตัวเมือง แต่ เราเรียน ม. ที่วิทยาเขตนอกเมืองไป-กลับเกือบ30กิโล แฟนเราขับรถไปส่งเราที่ม.แล้วถึงไป เรียน พอเลิกเรียน ก็มารับ เรารู้สึกโชคดีมากที่เลือกผู้ชายคนนี้ วันนึงเราใช้น้ำมันรถเกือบ200 ซึ่งเขาได้เอาค่าขนมมาเติมน้ำมันรถจนบางวันแทบไม่มีเงินกินข้าว เพราะแม่จะเติมน้ำมันให้อาทิตย์ละ500 บางวันเราก็ช่วยเติมให้ ถ้าวันไหนแฟนเราไม่มีเรียนเขาก็จะมานั่งๆนอนๆ รอเราที่ ม. จนกว่าจะเลิกเรียน บางวัน7-8ชม. หลังจากนั้นประมาณเกือบ1ปี เรากับแฟนเป็นคนตลก ชอบมีมุกมาอ้อนมาล้อกันตลอด และวันนั้นเราคิดจะแกล้งเพื่อน ทำเป็นทะเลาะกับแฟน เพราะเรากับแฟนไม่เคยทะเลาะกันเลย แล้วก็พูดจากันเพราะตลอด แต่เราจะแกล้งเพื่อนโดยการพูด กู/ กับแฟน ให้เพื่อนตกใจเล่นๆ แต่การเล่นของเราในครั้งนั้นทำให้ การใช้ชีวิตประจำวันของเราหยาบขึ้น มันทำให้เราล้อกันเล่นโดยการพูด กู/ อยู่บ่อยครั้ง โดยที่ไม่ได้โกรธกัน เพราะรู้ว่าพูดเล่นกัน จนติดเป็นนิสัยถึงปัจจุบัน พยามแก้ตอนหลังก็ยากที่จะแก้ไขได้ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาความรักของเรา เรายังรักกันปกติ ถึงจะพูดกันไม่เพราะ แต่ก็มีมุมหวาน โรแมนติกกันอยู่เรื่อยๆ เรา2คนจะตัดติดกันตลอดไปไหนก็ต้องไปด้วยกัน จับมือกันเวลาขับรถ ไปเที่ยว ตจว. ด้วยกัน มีความสุขแฮปปี้ จนเราย้าย ม. มาเรียนในเมืองเริ่มเรียนใหม่ปี1 เราเลือกที่จะเรียนเสาร์ - อาทิตย์ เพื่อประหยัดเวลาและได้ทำงานไปด้วย เราทำงานเกี่ยวกับเงินๆทองๆ วันนึง หมื่น-3หมื่นหักทุกอย่างแล้ว เรามีเงินเก็บอยู่เยอะมาก เราไม่ใช่คนประหยัด แต่เราไม่ค่อยซื้อของ เราเน้นที่การกินซะส่วนใหญ่ มีเงินเก็บมากพอที่จะซื้อรถเงินสด เราจึงตัดสินใจไปดูรถที่ ตวจ แต่รถไม่เป็นตามที่หวังจึงไม่ได้ตกลงซื้อขาย หลังจากกลับมา1วัน เราก็โดนโกงจนเป้นหนี้อีกล้านสอง เงินเก็บเราหายหมด เพราะต้องเอามาใช้หนี้ และยังไม่พอในช่วงนั้นเราเคว้งมาก มีแต่แฟนเราที่อยุ่ๆข้างๆ แต่เขาก็ไม่มีกำลังทรัพย์พอที่จะช่วยเรา เราไม่กล้าบอกแม่ แฟนเรากล่อมให้เราตั้งสติไปบอกแม่ จนแม่เราช่วยให้ผ่านปัญหามาได้ แม่ให้เงินเรามาลงขายของใหม่เป้นการตั้งตัวที่สวยพอสมควร แต่ในช่วงนั้นแฟนเราโตขึ้นเลยต้องช่วยงานที่บ้านตลอด กว่าเราจะได้ไปขายของก็ต้องรออู่ปิด5โมง (บ้านแฟนเราทำอู่ซ่อมรถยนต์) กว่าจะไปถึงร้านอื่นๆเขาก็เปิดกันหมดแล้ว เรากับแฟนเรามีปัญหากันบ่อยขึ้น แต่ก็ไม่นานเพราะเวลาแฟนเรามีพูดดีๆด้วยทำตัวน่ารัก เราก็จะลืมเรื่องที่ไม่ดีไปหมด การอยู่กันทุกวันนิสัยเราก็เริ่มออกมากขึ้น เราจากที่เป็นคนกล้าๆ ใจร้อน มั่นใจในตัวเองสูง ทำอะไรไม่ค่อยเป็นก็กลายเป็น ใจเย็น มีความคิดมากขึ้น ส่วนแฟนเราจากที่เคยใจเย็น พูดเพราะ โรแมนติกน่ารัก ก็กลายเป็นใจร้อน พูดไม่ค่อยคิด ไม่หวานเหมือนเดิม เราจะทะเลาะกันบ่อย เกี่ยวกับเรื่องเวลา เช่นพอแฟนเราเลิกงานแล้ว แม่เขาให้พาไปซื้อของ เราก็บอกว่าเรารีบให้ไปส่งเราก่อนนะ แฟนเราก็จะทำเหมือนไม่พอใจ แล้วพูดว่าแม่จะไปธุระอยู่ แล้วเราก็บอกให้เขาไปบอกแม่ แต่แฟนเราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดกับพ่อแม่ ซึ่งจะให้เราไปพูดเราก็ไม่กล้าเพราะเราก้เกรงใจ เราก็ได้แต่น้อยใจ ที่ทำไม ไม่กล้าพูดทั้งๆที่ถ้าบอกแม่ แม่ก็เข้าใจ อีกเรื่องที่ทะเลาะกันบ่อยคือ แฟนเราเป็นคนที่สั่งอะไร บอกอะไรไม่ชอบทำตามที่บอก อย่างเช่นบอกให้ไปซื้อข้าวให้หน่อย ก็จะไม่ค่อยอยากไป บอกไปเอาของให้ แม้แต่บอกไปอาบน้ำ บอกให้ตื่น เอาง่ายๆว่าขี้เกียจ ซึ่งต่างกับเรา เราเป็นพูดปุ๊ปต้องทำให้เรียบร้อย ไม่งั้นเราจะคิดแต่เรื่องนั่นเราไม่อยากคาใจหรือติดค้างอะไร แต่แฟนเราบอกไรจะนั่งเฉย นอนเฉย ไม่พอนะ ไม่ตอบรับอีก เหมือนเราพูดคนเดียวอ่ะ แบบ "เตงไปอาบน้ำนะ จะไปไม่ทันธุระแล้ว" แฟนเราก็จะเงียบไม่ตอบ นอนเล่นโทสับ และเราก็จะโมโห จนร้องไห้ หลังๆ เป็นเกือบทุกวัน เรามีความคิดอยากเลิก แต่แฟนเราเป็นคนเปลี่ยนอารมณ์เร็ว ไม่ใช่เปลี่ยนอารมณ์เร็วหรอก อาจจะเพราะไม่ได้คิดอะไรกับคำพูดตัวเอง ก็จะมาพูดเพราะ ทำตัวน่ารักๆกับเรา เราก็จะหายงอล เพราะเขาทำให้เรายิ้มได้จากที่ร้องไห้อยู่ จนวันนึงเราออกรถเอง ไม่ง้อ ไม่รอ อยากไปไหนเราก็ไปเลย เราก็ไปเปิดร้านได้เร็วขึ้น สะดวกขึ้น แต่การออกรถทำให้เราอยากไปไหนก็ได้ตามใจตัวเอง และเราก็เริ่มมีความรู้สึก ว่าเราไม่เหมาะที่จะเป็นแฟนกันเพราะเราเหมือนพี่น้องกันมากกว่า ไม่ค่อยให้เกียรติกัน ไม่หวานกันเหมือนแต่ก่อน และงอลกันมากซะส่วนใหญ่ จนเราเหมือนตัวคนเดียว ไปไหนคนเดียว เริ่มมีความเหงา จากที่มีคนเคยแชร์อะไรหลายๆอย่างด้วย ก็ไม่มี ไม่ค่อยมีอะไรมีแลกเปลี่ยนกัน เรื่องบนเตียงก็ไม่ค่อยมี เริ่มเบื่อ... แต่ก็เหมือนเดิมเจอลูกอ้อนก็หายสนิท
.
.
วันนึงเพื่อนเรามาจาก กทม เราไปเที่ยวผับกัน แฟนเราไม่ได้ไปด้วย และมีผู้ชายวัยกลางคนไม่แก่อายุใกล้จะ40 มาจีบเรา และเราก็ได้ให้เบอร์เขาไป ใช่คะ! เรานอกใจแฟนเรา เราคุยไลน์กับพี่เขา พี่เขาเป็นหุ้นส่วนของผับที่เราไป พี่เขารับฟังในหลายๆเรื่องของเรา และเอาใจเราเทคแคร์เรา เราออกบ้านทุกวัน 5โมงเย็นแต่เราไม่ได้ไปขายของคะ ไปทานข้าวกับพี่เขาทุกๆวัน บางวันพี่เขาก็ขับรถตามไปส่งบ้าน(แฟน)บ้าง แฟนเราอยู่บ้านคะ แต่ด้วยความที่เราไว้ใจกันแฟนเราก็ไม่ได้สงสัยอะไร เราทะเลาะกับพี่เขาบ่อยๆ เพราะพี่เขาไม่ค่อยอยากให้เรากลับบ้าน อยากอยู่กับเรานานๆ เราคุยกันได้2อาทิตย์ จึงตัดสินใจบอกเลิกพี่เขา เพราะเราสำนึกผิด ที่ทำมันไม่ถูก เรากลัวเสียแฟนเราไป แต่พอกลับบ้านมา แฟนเราก็นั่งกินเบียอยู่ด้านล่างหน้าบ้าน ซึ่งเรากลับบ้านมาแล้วก็ขึ้นนอน แต่พี่คนนั้นเขามาหาเราที่บ้าน ประมานตี2 เพราะจะมาง้อเรา ซึ่งมาเจอกับแฟนเรา แต่แฟนเราไม่ได้บอกว่าเป็นใคร แฟนเราล้มทั้งยืมเลยก็ว่าได้ แฟนเราร้องไห้โวยวายหลังจากที่พี่เขากลับไปจนทุกคนตื่น แม่แฟนเราให้เรากลับไปอยู่บ้านเราก่อน เราก็เข้าใจกลับไปอยุ่บ้านก่อนสักพัก แต่เราไม่อยากเสียแฟนเราไป แต่เรื่องที่เราทำมันเป็นเรื่องที่แย่มาก เรารู้ตัวและสำนึกผิด แต่มันก็สายไปแล้ว ทุกคนผิดหวังในตัวเรา และเราก็ฟูมฟาย ร้องไห้ นอนไม่ได้ กินไม่ได้ เฟสไปข้อร้อง อ้อนวอน แทบจะตาย แต่เขาก็ไม่เอาเราแล้ว และเราก็มารู้ทีหลังว่าเขาก็แอบคุยกับผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ในไลน์ ซึ่งเราก็ไม่เคยรุ้และไม่เคยคิดเหมือนกัน แต่เขาก็ไม่ได้ไปหากันเหมือนเรา เราทักไปถามเขาก็บล็อกทุกอย่าง เรากระวนกระวายร้อนใจนอนไม่หลับ พอเช้าตีห้าเรารีบ ขับรถออกบ้านมาบ้านเขา ปีนเข้าบ้านเขา เพราะกลัวเขาไม่ให้เข้า เข้ามากอดแฟนเรา แต่แฟนเรากลับด่าเรา ถีบเรา จนหัวน็อคกำแพง แต่เราไม่โกรธ เราหาวิธีง้อทุกวิธี จนได้กลับมาคบกัน มาอยู่บ้านเขาเหมือนเดิม แรกๆเขาก็ไม่เหมือนเดิม พูดไม่ดีกับเรา ทำเหมือนกับรังเกียจเรา บอกแค่สงสารเรา เวลาเมาเขาก็จะคิดเรื่องนี้ขึ้นมาในหัว ทำร้ายเรา ชกหน้าเรา ตีเรา แต่เราก็ไม่โกรธเพราะเราผิดเอง เราทำดีทุกอย่างหวังว่าเขาจะเห็นค่าความดีของเรา ตื่นแต่เช้า ซักผ้า เก็บห้อง ทุกวัน แต่มันไม่ดีขึ้น เขาพยามไล่เราไป พยามขอร้องให้เราออกจากบ้านเขา พยามขอให้เราเลิกกับเขาแต่เราก็ไม่ยอมไป เวลาเขาไปไหนเขาก็จะไม่ให้เราไปด้วย ชอบมีเรื่องผู้หญิงเข้ามา ไปจีบสาวๆ ขอเบอร์ ขอไลน์ แต่เวลาเขาขอให้เราออกจากบ้านเขา เขาพูดความจริง คือเขาบอกว่าเขารักเรา แต่เขารับไม่ได้ ที่ไม่ซื่อสัตย์ ไม่อยากได้เป็นแม่ของลูกแล้ว บอกว่ารักเรามาก เสียดายเรามาก เพราะทุกคนในครอบครัวเขารักเรา แต่เราไปทำลายหัวใจเขายิ่งเราอยู่ เขายิ่งเจ็บ ยิ่งเห็นภาพที่พี่คนนั้นมาถามหาเรา เพราะพี่คนนั้นได้เอารูปที่เราไปกินข้าวด้วยกันให้เขาดู เราสงสารแฟนเรามาก แต่เราก็ยังยืนยันที่จะอยู่ ทั้งๆที่เขา เมินเฉย ไม่สนใจ นอนก็ห่างกัน ไม่ให้เรามาใกล้เลย เราอยากกอด แทบตายก็ได้แต่ร้องไห้ นอนร้องไห้ทุกคืน เวลาเขาเลิกงานเขาก็ไม่กลับขึ้นห้องมาหาเรา เขาไปอยู่ห้องพี่ชายเขาจนตี2-3 แล้วค่อยขึ้นมา เพราะไม่อยากเจอเรา แต่เรากลับนั่งนับเวลารอเขาเลิกงาน จะได้อยู่ด้วยกัน เขาก็พยามพูดว่าไม่มีความสุขมาทนอยู่ทำไม ไม่อยากเห้นหน้าเรา เราทนความเฉยชา ทนทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำไม่ดีกับเรามา 3เดือน เราเหนื่อยแล้ว เราพยามทำดีที่สุดแล้ว และเราไม่อยากทำให้เธอเจ็บอีกแล้ว เราเปิดใจพูดกับแฟนเราและเราเก็บของออกจากบ้านเขาทุกอย่างจะกลับไปอยู่บ้านจริงๆ
.
.
.
***แต่เขากลับบอกเราห้ามมีแฟน ต้องวิดีโอคอลมาบอกว่าถึงบ้านแล้ว และวันต่อมาเราจะเข้ามานอนหอกับพี่สาวเราเพื่อทำงานด้วย เขากับโทตามให้เรากลับไปนอนบ้านเขา และก็ทำตัวดีกว่าเดิม ไม่พูดถึงเรื่องที่เรานอกใจเราอีกเลยเรา เดือนนั้นเป็นเดือนก.ค เราก็อยู่ด้วยกันมาปกติ ไม่หวานไม่โรแมนติกนะคะ แต่ก็ไม่แย่แบบตอนนั้น เขาง้อเรา เขากลัวเราโกรธมากขึ้น แต่สิ่งที่ทำให้เราต้องมาตั้งกระทู้ ก็เพราะพฤติกรรมของเขาหลายๆอย่าง เหมือนอยากจะดีกับเราก็พูดดี ไม่อยากดีก็พูดไม่ดี คำพูดของเขา เหมือนแบบพูดไม่คิดถึงความรู้สึกเรา ซึ่งมันเสียไปแล้ว ถึงเราจะไม่เอามาพูดให้ทะเลาะแต่เราก็น้อยใจสะสมมาเรื่อยๆ ขอยกเป็นตัวอย่างนะคะ *ลืมบอกไปลูกพี่ลูกน้อง ของแฟนเราเขาย้ายมาอยู่บ้านด้วย เลยทำให้เรากับแฟนยิ่งห่างกันไปอีก และเวลาไปไหนมาไหน ก็ต้องมีพี่ชายเขาไปด้วยตลอด ไม่ค่อยมีที่ได้ไปกัน2คน*
- เวลาตอนเช้าเราปลุกเขาไป ร.ร เขาจะด่าเราแบบ "เฮ้ย!! ก็นอนไปสิ" / "รู้แล้วๆ อย่าพูดมาก น่ารำคาญ" หงุดหงิดใส่เรา แล้วเราเป็นคนฟังเราก็จะน้อยใจ
- เวลาเขาทำงานเราถามหิวมั้ย กินไรมั้ย "ลงมาทำไม? ไม่กินจะหากินเองหรอก"/ "เออ หนีๆขึ้นไปอยู่ในห้องไป ไม่ต้องยุ่งหรอก"
- เวลาเราขอให้พาไปซื้อของ หรือรับของที่เราสั่ง (รถเราเอาไปไว้บ้านแม่เราคะเลยไม่มีรถใช้) "ไปอีกแล้ว หาแต่เรื่องไป! ไม่เห็นหรอทำงานอยู่" / "ทำไมชอบหาแต่เรื่อง ไปโน้นไปนี่ เหนื่อย ขี้เกียจ"
-เวลาเราอยากไปทานข้าวข้างนอก ไปกินนมสด ไปเดินเล่น "หาแต่เรื่องใช้เงิน ไม่รู้จักประหยัด" /"ไปอีกแล้ว มีแต่อยากไป หัดอยู่บ้านบ้าง" *ทั้งๆที่เราไม่ค่อยได้ไปไหน ถ้าไม่จำเป้น*
-เวลาไปเดินเที่ยวกัน ก็ต้องไป3คน เราอยากเดินช็อปเดือน1มา1ครั้งเอง แต่เขาไม่อยากเดินก็จะทำหน้ายากใส่เรา ทำเหมือนไม่พอใจ ถามอะไร ตอบ"ไม่รู้ๆ อย่ามาถาม" เราก็ไม่มีอารมณ์จะเดินต่อ แฟนทำหน้าแบบนี้ใครจะเดินแบบอารมณ์ดีได้ ทั้งๆที่มันเป้นความสุขของผู้หญิง
-แต่แฟนเราเขาจะใช้เราทุกอย่าง ตั้งแต่หยิบโน้นหยิบนี่ทำโน้นทำนี้ จะใช้ลูกอ้อน ขอให้เราทำ ถึงไม่อ้อนเราก็ทำ แต่พอเราใช้เขา เขาไม่เคยทำ ต้องพูดแล้วพูดอีก จนเราโมโห จนจะทะเลาะกัน
.
***** เดี๋ยวมาต่ออีกนิดนะคะ ยังไม่หมด *****