แฟนเดย์ หนังเกรด B ที่บท แต่ภาพสวยให้เกรด A (สปอยล์แรงมาก)

ได้ดูเรื่อง แฟนเดย์ เมื่อวันพุธ ที่ผ่านมา แต่เพิ่งมีเวลาเขียน

บทหยุมหยิม ยิบย่อยที่ไม่น่าพลาด

- พระเอก ไม่รู้ชื่อเพลง ไม่รู้ใครร้อง แต่ตอนหา ทำไมถึงรู้ล่ะ ว่าต้องหาเพลงพี่แจ้
และถ้าจะบอกว่า อาจจะจำเสียงพี่แจ้ได้ ถ้าบอกแบบนั้น ต้องรู้ชื่อเพลงละ เพราะเพลงพี่แจ้เพลงนี้ดังอยู่นะ

- คือถ้าตกเขา แรงมาก จนถึงความจำเสื่อม มันต้องมีกระดูกหัก ขาแพลง หรืออะไรบางอย่างที่มากกว่าเดินปร๋อแล้ว

- พระเอกจีบสาวไม่เป็น แต่ทำไมมาในฉากมินิมาร์ท ถึงพูดประโยคเท่ๆ ออกมาได้
ปล. ความจริงสำหรับเรา ไม่ได้เท่อะ ออกแนวยัดเยียด เพื่อใส่สมองคนดูมากกว่า


พูดถึงคาแร็กเตอร์ตัวละคร

เป็นเรื่องธรรมดาของค่ายนี้อยู่ละ ี่ต้องใช้สเตอริโอไทป์ ที่ "คิดเอาเอง" มาจับตัวละคร
เช่น ฝ่ายไอที ต้องหน้าไม่ดี หัวกระเซิง แต่งตัวไม่เป็น
จนอยากถามว่า ฝ่ายไอทีของค่ายหนังคุณเป็นแบบนี้จริงๆ หรอ

และเรื่องนางเอกยิ้มเนี่ย ไม่ปฏิเสธนะว่ายิ้มสวยมา ยิ้มแล้วทำคนดูหลายๆ คนใจละลาย
แต่...เห้ยยยยยยยยยยย แกมีปมนะเว้ย แกเป็นชู้เค้า 3 ปี และเหมือนจะไม่มีทางเป็นตัวจริง
ทำไมแกจะยิ้มอะไรขนาดนั้นวะ มันมากเกินไป

แล้ว ทำไมผู้หญิงถึงรักผู้ชายอะไรขนาดนั้น นี่มันอะไร ยุคนี้ไม่ใช่ยุค นางเอกน้ำเน่า อะไรๆ ก็ยอมละอะ
ทำหนังแบบนี้ ห้ามไปด่าละครช่องสาม ช่องเจ็ด นะเว้ย ว่าทำไมถึงชอบเขียนตัวนางเอกโง่ๆ ออกมา

โดยรวมแล้ว หนังเหมือนมันไม่สุด มีแอบแตะความดาร์ค แต่ก็แค่แตะแล้วปล่อย
ในเรื่องความอินนั้น กวนมึน ยังทำให้อินได้มากกว่าอีก (แต่ก็ยังเป็นหนังเกรด B ที่เต็มด้วยคำหยาบคาย)

ขอสรุป อีกรอบ

ไม่อินเว้ย อาจเพราะไม่เคยคลั่งใคร ถึงแอบชอบคนอื่นบ้าง แต่ก็ไม่เคยคลั่ง
คนนั้นจะชอบหรือไม่ชอบ ก็เรื่องของเขา ไม่ได้ไปขอข้าวกินนิ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่