เคยห่างไปแล้วเราอยู่ไม่ได้ พอเริ่มอยู่ได้ พอเค้าคุยด้วยหน่อยก็ returnกลับไปคบ พอคบก็เริ่มรู้สึกว่าเราคงไปกันไม่ได้ ทั้งเรื่องlifestyle ทัศนะคติ และผมก็ไม่ได้ชอบคนๆนี้ถ้ามองด้วยหลักเหตุผล หรือตามที่ผมมีสเป็คในใจ แต่พอคิดที่จะเลิก ก็รู้สึกแย่มาก เพราะเรารักเค้ามาก แต่เราก็ไม่ได้รักคนๆนี้ ถ้าพูดตามเหตุผล เหมือนพอจะเลิก ก็อยากอยู่ แต่พออยู่ก็อยากเลิก เคยคิดว่าเรามีปัญหาทางใจรึเปล่า แต่คิดว่าเหมือนเหตุผลกับความรู้สึกมันตีกันตลอด ถ้าความรู้สึกอยู่เหนือ ก็จะคบ แต่ถ้าเหตุผลอยู่เหนือ ก็จะเลิก จริงๆแล้วควรจะเลิกปะครับ ถ้าอยู่แล้วไม่สบายใจ แต่เมื่อผมพิมพ์ประโยคนี้ผมก็คิดถึงเค้า ถ้าระหว่างนั้นเค้ามาคุยด้วย ผมก็จะรักเค้าและคบต่อ ผมเข้าใจคนที่เป็นชู้คนอื่น หรือผู้หญิงที่คบกับแฟนแต่แฟนเกาะกิน หรือแฟนซ้อมเลยครับ มันขัดแย้งกันไปมาจริงๆ แต่พอเค้ามาคุยด้วย แค่คุย ก็กลับเป็นรักแล้วอะครับ จริงก็ดูไร้สาระ ถ้าเป็นผมในอดีตคงมองว่า อนาคตเมิงปัญญาอ่อนสัส แต่เจอกับตัวเองก็เข้าใจเลยครับ ทรมานใจมากๆๆ ผมรักใครผมอยากแต่งกับคนนั้น ฟังดูแปลกๆ แต่ผมคิดอย่างนี้จริงๆ แต่พอมองเรื่องอื่นๆ ก็รู้สึกว่าคงไม่รอด แต่ก็ไม่อยากเลิก แต่ก็อยากเลิกเหมือนกัน T T ไม่อยากปรึกษาใคร มันดูเป็นเรื่องส่วนตัว พอคิดอยู่คนเดียวก็เหมือนจะเป็นบ้า 555555
ถ้าเราและเค้ารักกัน แต่เข้ากันไม่ได้ ควรเลิกปะครับ