จากความเดิมในตอนที่แล้ว ผมกับเพื่อนก็มาถึงวันสุดท้ายก่อนที่จะจากลาเมืองสมอเรียงหรือหัวหินที่ทุกท่านรู้จัก แต่วันนี้ต่างไปนิดตรงที่ว่าเพื่อนผมมันจะต้องกลับกรุงเทพก่อนครับไปตอนเช้าเนื่องจาก ….. (ธุระเขาครับโดนมันเซ็นเซอร์) เอาเป็นว่าเหลือผมคนเดียววันนี้ค่อนข้างเซ็ง DUCKครับ ไม่เป็นไรครับผมสามารถ โลกนี้สอนให้เราแข็งแกร่งไม่ว่าจะเจอไรก็ตาม (ดราม่าแวบ)
วันนี้เลยไม่มีแผนไรมากอาบน้ำแต่งตัวและก็เดินขึ้นมาในจุดที่ผมชอบมาครับ (ถ้าใครจำได้ผมชอบขึ้นมาดาดฟ้าของ JETTY หัวหินนี้มองกว้างๆ ดูทะเลไกล้ๆ ในขณะที่หากมองลงรายละเอียดใกล้ๆ จะเจอกิจกรรมชุมชน มันดีครับ ปล่อยความคิดไป ไม่คิดอะไรทุกอย่างไหลผ่าน ไม่พยายามเปลี่ยน ไม่ตัดสิน ไม่คิดแทน ไม่ต้องมีความว่าเยี่ยม ไม่ต้องมีคำว่าดีมาก ไม่ต้องโดยใครพูดถึงว่าเป็นอย่างไร มันคือเวลาที่เอามาคิดว่า “ผม =?”
คิดไปเรื่องเจอฝรั่งสองคนเดินมา เหมือนกับเขามาเที่ยวที่นี่เพราะเขาตามข้อมูลของ #Jonny There Is Something Happening ซึ่งเป็นคนออสเตรเลียที่เขาย้ายมาอยู่ที่หัวหิน ผมคุยกับพวกเขาสักพักครับพวกเขาเปป็นคนอังกฤษมาเที่ยวหัวหินกัน เสน่ห์ของหัวหินสำหรับเขาวันนี้คือมันคือหาดของคนไทยที่ฝรั่งยังไม่มามาก มีกิจกรรมเยอะ ไม่มีมาเฟียภูเก็ต หรือเมืองที่กลายเป็นบาร์ ซ่อง (ของแรงหน่อย) เหมือนกับเมืองชายทะเลอื่นๆ ผมแอบเห็นด้วยถึงแม้ผมจะเป็นคนที่รักทางทางตะวันออกก็ตาม (แต่ตะวันออกก็มีเสน่ห์นะครับ) คุยกับเขาอยู่แป๊บนึงคุณแก๊ป เจ้าของ JETTY ก็เดินขึ้นมาเอาขนมมาให้ลองกินครับ แกง่าเด็กแกทำ อยากให้เราลอง ผมจินตนาการตามครับ เด็กคุณแก๊ป (จิตเผือกมาเอหน้าตาเป็นไง)
คุณแก๊ปเดินหายไป ไปทำนั่นนี่และก็เดินกลับมาพอดีกับผมคุยกับฝรั่งสองคนนั้นเสร็จครับ (เขากำลังจะออกไปพอดี อยากตามไปมากคือเขาจะไปเขาสามร้อยยอด แต่ไม่ใช่แผนผมวันนี้ครับ จริงๆ คือไม่มีแผนเลย เตรียมกลับ) ผมเลยคุยกับคุณแก๊ปว่าผมมาหาไอเดียนะ เบื่อ กทม มีไรแนนำไม้ ถามกันดื้อๆ เลยครับขี้เกียจเรียบเรียน ขี้เกียจคิดใดๆ คุณแก๊ปก็ใจดีครับ เล่ามาเลยตั้งแต่สร้าง (ทำให้ผมคิดว่านี้ก็เป็นรายละเอียดนะที่ทำให้เห็นว่าทุกอย่างไม่ได้เสกได้ หลายอย่างใช้ใจ อยากได้งานหรืออยากได้ตังค์ ถ้าอยากได้ตังค์อาจไม่ได้ แต่ถ้าได้งานแล้วตังค์อาจจะตามมา) บล็อกนี้เลยขอลงรายละเอียดอันนี้บันทึกไว้เผื่อใครอยากตาม อยากเข้าใจความหมายของงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งงานที่ใช่
(คุณแก๊ปเล่ายาวมาก บางจุดลืมฟังบ้าง แต่สาระดีมากครับ ผมขอเล่าอย่างย่อ) คือคุณแก๊ปก็เหมือนผมครับ เติบโตใน กทม แต่ต่างกันในประสบการณ์ คุณแก๊ปจบสถาปนิก และไปทำงานแวบแต่ไม่ค่อยคิดว่ามันใช่ (ที่ใช่ของสังคมเราคือ จบแล้วไปฝึกงานบริษัทออกแบบ และเติบโตในองค์กรนั้น) แต่คุณแก๊ปเลือกไปลงเรือสำราญเพื่อฝึกงานบริการบนเรือ อยู่ 2-3 ปี จนอิ่มตัว และก็เลยกลับมาบนฝั่ง ประสบการณ์บนเรือบอกว่าธุรกิจท่องเที่ยวคืออะไร อะไรที่คนมองหาเมื่อท่องเที่ยว เขาอยากได้อะไร และได้เพื่อน และเมื่อเขากลับลงมาจากเรือเขาก็นั่งหาจุดคิด (เหมือนหลายตอนนี้แหละ) ว่าเขาต้องทำอะไร เขาก็เริ่มทำสิ่งที่เขาทำได้ มี และเป็น เขาเริ่มจากรับดูแลบ้านพักตากอากาศ (ซึ่งสอนให้เขาเข้าใจคำว่าทีมงาน) เริ่มให้เขาเข้าใจคำว่าหาตลาด เริ่มเข้าใจคำว่าคุณค่าของสิ่งที่ทำ และที่สุดคือพัฒนาความสามารถเชิงเทคนิกต่างๆ ด้านบริการ การซ่อม สร้าง และออกแบบ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นทำให้คุณแก๊ปได้ เริ่มมาลองทำ Hotel จากการปรับเปลี่ยนบ้านหลายแห่งเป็นที่พักที่เลอค่า น่าพักจากมุมมองสถาปนิกและศึกษาจากสิ่งที่เขาเป็น จนหาจุดที่ลงตัวที่เหมาะกับลูกค้าของเขาอย่างผม (ผมเรียนทักษะนี้ว่าความรู้ทางเทคนิก) จากจุดนี้คุณแก๊ปก็บอกว่ามันไปได้ดีอยู่ แค่ขอให้ไม่มีระเบิดอีก ไม่มีประท้วงอีก ไม่มีฆ่านักท่องเที่ยวอีก ผมก็ปลงสิ่งนี้เหมือนคุณแก๊ปครับ
เรานั่งคุยกันอยู่ประมาณสองชั่วโมง คุณแก๊ปบอกวันหลังมาอีก เดี๋ยวหาดีลหรือกิจกรรมเจ๋งๆ ให้ ผมก็บอกไม่ต้องหรอกครับดีลอ่ะ ทุกอย่างมีต้นทุน แต่หากิจกรรมเจ๋งๆ ให้ผมดีกว่า แกก็รับปากครับและขอเมล์ผมไว้และบอกผมว่าเดี๋ยวส่งไปอัพเดทเรื่อยๆ ซึ่งผมก็ว่าดีจะไปเปิดโลกผมต่อว่าจริงๆ แล้วบ้านสมอเรียง จะเจ๋งกว่าบางสิบหมื่นบ้านผมตรงไหน
ตอน 1 คลิกที่นี่ครับ
http://pantip.com/topic/35492569
ตอน 2 คลิกที่นี่ครับ
http://pantip.com/topic/35503997
หากสนใจอ่านทริปอื่นของผม ลิงค์ตามนี้ครับ
เที่ยวพม่าไม่ง้อไกด์ (ย่างกุ้ง-หงสาวดี – พระธาติอินแขวง – สิเรียม)
http://travel.edunetglobal.com/Storytelling/Yangon.html
เที่ยวเวียดนามไม่ง้อไกด์ (โฮจิมิน-ดาลัด-มุยเน่)
http://www.oknation.net/blog/acesee/2014/07/16/entry-1
นั่งเก้าอี้ไม้ ดูทะเล หาไอเดียธุรกิจ ณ บ้านสมอเรียง...และสุดท้ายก็เจอไอเดีย
จากความเดิมในตอนที่แล้ว ผมกับเพื่อนก็มาถึงวันสุดท้ายก่อนที่จะจากลาเมืองสมอเรียงหรือหัวหินที่ทุกท่านรู้จัก แต่วันนี้ต่างไปนิดตรงที่ว่าเพื่อนผมมันจะต้องกลับกรุงเทพก่อนครับไปตอนเช้าเนื่องจาก ….. (ธุระเขาครับโดนมันเซ็นเซอร์) เอาเป็นว่าเหลือผมคนเดียววันนี้ค่อนข้างเซ็ง DUCKครับ ไม่เป็นไรครับผมสามารถ โลกนี้สอนให้เราแข็งแกร่งไม่ว่าจะเจอไรก็ตาม (ดราม่าแวบ)
วันนี้เลยไม่มีแผนไรมากอาบน้ำแต่งตัวและก็เดินขึ้นมาในจุดที่ผมชอบมาครับ (ถ้าใครจำได้ผมชอบขึ้นมาดาดฟ้าของ JETTY หัวหินนี้มองกว้างๆ ดูทะเลไกล้ๆ ในขณะที่หากมองลงรายละเอียดใกล้ๆ จะเจอกิจกรรมชุมชน มันดีครับ ปล่อยความคิดไป ไม่คิดอะไรทุกอย่างไหลผ่าน ไม่พยายามเปลี่ยน ไม่ตัดสิน ไม่คิดแทน ไม่ต้องมีความว่าเยี่ยม ไม่ต้องมีคำว่าดีมาก ไม่ต้องโดยใครพูดถึงว่าเป็นอย่างไร มันคือเวลาที่เอามาคิดว่า “ผม =?”
คิดไปเรื่องเจอฝรั่งสองคนเดินมา เหมือนกับเขามาเที่ยวที่นี่เพราะเขาตามข้อมูลของ #Jonny There Is Something Happening ซึ่งเป็นคนออสเตรเลียที่เขาย้ายมาอยู่ที่หัวหิน ผมคุยกับพวกเขาสักพักครับพวกเขาเปป็นคนอังกฤษมาเที่ยวหัวหินกัน เสน่ห์ของหัวหินสำหรับเขาวันนี้คือมันคือหาดของคนไทยที่ฝรั่งยังไม่มามาก มีกิจกรรมเยอะ ไม่มีมาเฟียภูเก็ต หรือเมืองที่กลายเป็นบาร์ ซ่อง (ของแรงหน่อย) เหมือนกับเมืองชายทะเลอื่นๆ ผมแอบเห็นด้วยถึงแม้ผมจะเป็นคนที่รักทางทางตะวันออกก็ตาม (แต่ตะวันออกก็มีเสน่ห์นะครับ) คุยกับเขาอยู่แป๊บนึงคุณแก๊ป เจ้าของ JETTY ก็เดินขึ้นมาเอาขนมมาให้ลองกินครับ แกง่าเด็กแกทำ อยากให้เราลอง ผมจินตนาการตามครับ เด็กคุณแก๊ป (จิตเผือกมาเอหน้าตาเป็นไง)
คุณแก๊ปเดินหายไป ไปทำนั่นนี่และก็เดินกลับมาพอดีกับผมคุยกับฝรั่งสองคนนั้นเสร็จครับ (เขากำลังจะออกไปพอดี อยากตามไปมากคือเขาจะไปเขาสามร้อยยอด แต่ไม่ใช่แผนผมวันนี้ครับ จริงๆ คือไม่มีแผนเลย เตรียมกลับ) ผมเลยคุยกับคุณแก๊ปว่าผมมาหาไอเดียนะ เบื่อ กทม มีไรแนนำไม้ ถามกันดื้อๆ เลยครับขี้เกียจเรียบเรียน ขี้เกียจคิดใดๆ คุณแก๊ปก็ใจดีครับ เล่ามาเลยตั้งแต่สร้าง (ทำให้ผมคิดว่านี้ก็เป็นรายละเอียดนะที่ทำให้เห็นว่าทุกอย่างไม่ได้เสกได้ หลายอย่างใช้ใจ อยากได้งานหรืออยากได้ตังค์ ถ้าอยากได้ตังค์อาจไม่ได้ แต่ถ้าได้งานแล้วตังค์อาจจะตามมา) บล็อกนี้เลยขอลงรายละเอียดอันนี้บันทึกไว้เผื่อใครอยากตาม อยากเข้าใจความหมายของงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งงานที่ใช่
(คุณแก๊ปเล่ายาวมาก บางจุดลืมฟังบ้าง แต่สาระดีมากครับ ผมขอเล่าอย่างย่อ) คือคุณแก๊ปก็เหมือนผมครับ เติบโตใน กทม แต่ต่างกันในประสบการณ์ คุณแก๊ปจบสถาปนิก และไปทำงานแวบแต่ไม่ค่อยคิดว่ามันใช่ (ที่ใช่ของสังคมเราคือ จบแล้วไปฝึกงานบริษัทออกแบบ และเติบโตในองค์กรนั้น) แต่คุณแก๊ปเลือกไปลงเรือสำราญเพื่อฝึกงานบริการบนเรือ อยู่ 2-3 ปี จนอิ่มตัว และก็เลยกลับมาบนฝั่ง ประสบการณ์บนเรือบอกว่าธุรกิจท่องเที่ยวคืออะไร อะไรที่คนมองหาเมื่อท่องเที่ยว เขาอยากได้อะไร และได้เพื่อน และเมื่อเขากลับลงมาจากเรือเขาก็นั่งหาจุดคิด (เหมือนหลายตอนนี้แหละ) ว่าเขาต้องทำอะไร เขาก็เริ่มทำสิ่งที่เขาทำได้ มี และเป็น เขาเริ่มจากรับดูแลบ้านพักตากอากาศ (ซึ่งสอนให้เขาเข้าใจคำว่าทีมงาน) เริ่มให้เขาเข้าใจคำว่าหาตลาด เริ่มเข้าใจคำว่าคุณค่าของสิ่งที่ทำ และที่สุดคือพัฒนาความสามารถเชิงเทคนิกต่างๆ ด้านบริการ การซ่อม สร้าง และออกแบบ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นทำให้คุณแก๊ปได้ เริ่มมาลองทำ Hotel จากการปรับเปลี่ยนบ้านหลายแห่งเป็นที่พักที่เลอค่า น่าพักจากมุมมองสถาปนิกและศึกษาจากสิ่งที่เขาเป็น จนหาจุดที่ลงตัวที่เหมาะกับลูกค้าของเขาอย่างผม (ผมเรียนทักษะนี้ว่าความรู้ทางเทคนิก) จากจุดนี้คุณแก๊ปก็บอกว่ามันไปได้ดีอยู่ แค่ขอให้ไม่มีระเบิดอีก ไม่มีประท้วงอีก ไม่มีฆ่านักท่องเที่ยวอีก ผมก็ปลงสิ่งนี้เหมือนคุณแก๊ปครับ
เรานั่งคุยกันอยู่ประมาณสองชั่วโมง คุณแก๊ปบอกวันหลังมาอีก เดี๋ยวหาดีลหรือกิจกรรมเจ๋งๆ ให้ ผมก็บอกไม่ต้องหรอกครับดีลอ่ะ ทุกอย่างมีต้นทุน แต่หากิจกรรมเจ๋งๆ ให้ผมดีกว่า แกก็รับปากครับและขอเมล์ผมไว้และบอกผมว่าเดี๋ยวส่งไปอัพเดทเรื่อยๆ ซึ่งผมก็ว่าดีจะไปเปิดโลกผมต่อว่าจริงๆ แล้วบ้านสมอเรียง จะเจ๋งกว่าบางสิบหมื่นบ้านผมตรงไหน
ตอน 1 คลิกที่นี่ครับ http://pantip.com/topic/35492569
ตอน 2 คลิกที่นี่ครับ http://pantip.com/topic/35503997
หากสนใจอ่านทริปอื่นของผม ลิงค์ตามนี้ครับ
เที่ยวพม่าไม่ง้อไกด์ (ย่างกุ้ง-หงสาวดี – พระธาติอินแขวง – สิเรียม) http://travel.edunetglobal.com/Storytelling/Yangon.html
เที่ยวเวียดนามไม่ง้อไกด์ (โฮจิมิน-ดาลัด-มุยเน่) http://www.oknation.net/blog/acesee/2014/07/16/entry-1