เหนื่อยกับชีวิต ท้อมาก

เราเหนื่อยมาก เราไม่โอเคกับอะไรทั้งนั้น เราเหนื่อย ทุกคนมักจะทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดอ้อมๆของพวกเขา เราเหนื่อย เราไม่อยากให้น้ำตามันไหลออกมา เรายังโอเคอยู่ใช่มั้ย อยากให้เราเข้มแข็งแต่กลับมาทำร้ายจิตใจเรา

อยากรู้ว่าเวลาที่ท้อแท้ จนน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด ทั้งๆ ที่ปัญหามันมีทางแก้ไขได้ แต่ทำไมเราต้องร้องไห้ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ เราไม่เข้าใจตัวเอง ว่าเราร้องไห้เพราะอะไร หรือเราเหนื่อยเกินไปจนท้อ แต่เรายังมีคว

คือเราเรียนคาบกรีฑาในโรงเรียนอ่ะค่ะแล้วคาบนี้มันติดกับพักกลางวันก็คือพอกินข้าวเสร็จก็มาวิ่งต่อเราเป็นผู้หญิงตัวเล็กค่ะครูเขาก็ให้วิ้งรอบสนาม 200 เมตร เราก็วิ่งค่ะเราเหนื่อยมากตอนนั้นเราเลยเดินแล้วก็วิ

ห้วงเวลา เมฆหม่น มีฝนพรำ สุดเจ็บช้ำ ร้องไห้ ไม่อายฟ้า คนที่เคย ฝากฝัน รักกันมา เพิ่งบอกลา จากไป ในเมื่อวาน อยากระบาย ความโศก ให้โลกรู้ น้ำตาไหล พรั่งพรู อยู่ในบ้าน ฝนจากฟ้า ตกมา คงไม่นาน ตลอดกาล น

แสงสุรีย์ฉายทาบระนาบฟ้า ลมอุษาพาใจให้ปลุกฝัน ก้าวออกบ้านด้วยจิตมุ่งสร้างวัน แม้ทางนั้นมีขวากก็ยิ้มเดิน งานคือครูสอนคนให้รู้ค่า ทุกหยาดเหงื่อคือฟ้าอีกขั้นเขิน อย่าท้อแท้ต่อแรงที่เผชิญ เพียงใจเกินเหนื่

เราอยู่นครปฐมอะตั้งแต่วันสองวันมานี้เน็ตช้ามาก เรียกกากเลยก็ได้ ยูทูปยังดูไม่ได้เลย เป็นเน็ตโทรศัพท์ของทรูนะไม่อั้น20mbpsไม่ลดสปีดด้วย ช้าเพราะอะไรอะ อากาศหรอฝนตกมาเมื่อวาน หรือยังไง ช้าจนท้อช้าจนแบบเ