เหนื่อยกับชีวิต ท้อมาก

เราเหนื่อยมาก เราไม่โอเคกับอะไรทั้งนั้น เราเหนื่อย ทุกคนมักจะทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดอ้อมๆของพวกเขา เราเหนื่อย เราไม่อยากให้น้ำตามันไหลออกมา เรายังโอเคอยู่ใช่มั้ย อยากให้เราเข้มแข็งแต่กลับมาทำร้ายจิตใจเรา

อยากรู้ว่าเวลาที่ท้อแท้ จนน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด ทั้งๆ ที่ปัญหามันมีทางแก้ไขได้ แต่ทำไมเราต้องร้องไห้ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ เราไม่เข้าใจตัวเอง ว่าเราร้องไห้เพราะอะไร หรือเราเหนื่อยเกินไปจนท้อ แต่เรายังมีคว

คือเราเรียนคาบกรีฑาในโรงเรียนอ่ะค่ะแล้วคาบนี้มันติดกับพักกลางวันก็คือพอกินข้าวเสร็จก็มาวิ่งต่อเราเป็นผู้หญิงตัวเล็กค่ะครูเขาก็ให้วิ้งรอบสนาม 200 เมตร เราก็วิ่งค่ะเราเหนื่อยมากตอนนั้นเราเลยเดินแล้วก็วิ

ตอนนี้เหมือนชีวิตมันแย่มัน ความรักก็โดนเท เงินก็ไม่มี ที่อยู่ยังไม่มีเลย โคตรท้อเลย แต่ต้องอดทนไม่เคยอยู่ แบบนี้ก็ต้องทนเพราะไม่อยากให้ลำบากที่บ้านตอนแรกเราไม่บอกแม่แต่มันอึดอัดจริงๆเพราะไม่มีที่พึ่งท

สวัสดีค่ะ คือ เมื่อตอนเย็นฝนตก แล้วเรานั่งฟังอยู่ตรงระเบียงห้องเงียบๆ อยู่ดีๆ น้ำตาก็ไหลเฉยเลยค่ะ 😅 ไม่ได้มีเรื่องเศร้า ไม่มีปัญหาอะไรเป็นพิเศษ แค่รู้สึก “คิดถึง” อะไรบางอย่างที่พูดไม่ออก

วันนี้เป็นอีกวันที่ใจมันอ่อนแรงหน่อย ๆ เหมือนพลังในตัวค่อย ๆ หมดไปโดยไม่รู้ตัว แต่ก็ยังอยากเขียนอะไรเล็ก ๆ ไว้ให้ตัวเอง… เพื่อเตือนว่า ถึงเราจะเหนื่อยแค่ไหน เราก็ยังอยู่ตรงนี้นะ ยังหายใจ ยังมีเ