เหนื่อยกับชีวิต ท้อมาก

เราเหนื่อยมาก เราไม่โอเคกับอะไรทั้งนั้น เราเหนื่อย ทุกคนมักจะทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดอ้อมๆของพวกเขา เราเหนื่อย เราไม่อยากให้น้ำตามันไหลออกมา เรายังโอเคอยู่ใช่มั้ย อยากให้เราเข้มแข็งแต่กลับมาทำร้ายจิตใจเรา

อยากรู้ว่าเวลาที่ท้อแท้ จนน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด ทั้งๆ ที่ปัญหามันมีทางแก้ไขได้ แต่ทำไมเราต้องร้องไห้ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ เราไม่เข้าใจตัวเอง ว่าเราร้องไห้เพราะอะไร หรือเราเหนื่อยเกินไปจนท้อ แต่เรายังมีคว

คือเราเรียนคาบกรีฑาในโรงเรียนอ่ะค่ะแล้วคาบนี้มันติดกับพักกลางวันก็คือพอกินข้าวเสร็จก็มาวิ่งต่อเราเป็นผู้หญิงตัวเล็กค่ะครูเขาก็ให้วิ้งรอบสนาม 200 เมตร เราก็วิ่งค่ะเราเหนื่อยมากตอนนั้นเราเลยเดินแล้วก็วิ

หากเห็นฉันคงจำฉันและรู้ฉัน แต่ละวันฉันหัวเราะฉันสดใส หากเห็นฉันหากพบฉัน ณ แห่งใด ฉันจะเติมเต็มจิตใจที่หมองมัว นั่นคือสิ่งคนทั่วไปรู้จักฉัน คนเหล่านั้นมองเห็นฉันเพียงส่วนหัว ในส่วนก้อยเป็นเช่นฉันที่น่

คือช่วงนี้เรามีอาการแบบว่าเวลาเหม่อแล้วความรู้สึกเศร้าๆหน่วงๆจะเข้าครอบงำจิตใจ จู่ๆน้ำตาก็ไหลแบบไม่มีสาเหตุ ไม่ได้ไหลแล้วร้องฟูมฟายสะอึกสะอื้นนะคะ ไหลแบบเงียบๆแค่หยดสองหยด พอเรารู้สึกตัวก็หาย แต่ที่สง

เรามีเรื่องสอบถามหน่อยค่ะ คือเราเป็นโรคไทรอยด์ฮาชิโมโต้ แต่หลังจากปีใหม่มานี่เราไม่ได้ไปตามนัดหมอเลย เริ่มขาดยา แล้วระยะหลังมานี่เราเริ่มเบื่อโลกมากขึ้น ปกติเราเป็นคนมีโลกส่วนตัวอยู่แล้ว แต่ช่วงนี้เรา