เรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมได้เเอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเธอเป็นรุ่นน้อง ผมอยู่ม.6 ส่วนเธออยู่ม.2 เราสองคนอายุห่างกันมาก ผมเลยลองคุยกับเธอทุกวันๆ เเล้วไม่นานผมกับเธอก็ได้คบกันเป็นเเฟน ตอนเย็นทุกเย็นผมก็เดินไปส่งเธอที่รถทุกวัน มีอยู่วันหนึ่งฝนตกผมกับเธอก็กำลังจะไปที่รอรถของเธอ วันนั้นได้จับมือกับเธอครั้งเเรกผมรู้สึกตื่นเต้นมีความสุขมากๆเดินตากฝนไปจนถึงที่รอรถวันนั้นมีความสุขมากๆ เเต่เเล้วถัดมาสักอาทิตย์กว่าๆเธอเริ่มมีอาการเบื่อๆ เหมือนเขาคิดอะไรอยู่ ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรก็นึกว่าเขาทะเลาะกับเพื่อนเพราะเธอไม่ถูกกับเพื่อนในห้องสักเท่าไหร่ โทรคุยกันทุกวันเขาก็เล่าเรื่องชีวิตประจำวันต่างๆนานา ตกอีกวันมาเธอมาอารมณ์เสียใส่ผมมากๆอยู่ดีดีก็ปล็อคข้อความเฟส เธอบอกว่าเรามันห่างกันเกินไปเธอประชดตัวเองว่าไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้เหมือนเธออยากเลิก ผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้อารมณ์เสียขนาดนั้นเเล้วเธอก็บอกเลิกผม บอกว่าอยากกลับไปเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิม
วันต่อมาผมโทรไปหาเธอก็กดวางสายไม่ยอมพูดคุย โทรไปยังไงก็ไม่รับจนผมต้องไปหาเธอที่ห้องเรียนเพื่อไปง้อเธอ เเต่เธอก็ไม่ยอมเดินหนีผม ผมคุยกับเธอ จนเธอใจอ่อนยอมคืนดี วันถัดมาผมได้เดินไปหาเธอที่รถเพื่อจะไปพูดคุยเเต่เเล้วเธอก็หงุดหงิดมากๆเผมเห็นสีหน้าของเธอเหมือนไม่อยากเห็นหน้าผม
จากนั้นมาเราสองคนก็เลิกกัน.
ผญ อยากเลิกจะมีท่าทียังไงบ้าง ??
วันต่อมาผมโทรไปหาเธอก็กดวางสายไม่ยอมพูดคุย โทรไปยังไงก็ไม่รับจนผมต้องไปหาเธอที่ห้องเรียนเพื่อไปง้อเธอ เเต่เธอก็ไม่ยอมเดินหนีผม ผมคุยกับเธอ จนเธอใจอ่อนยอมคืนดี วันถัดมาผมได้เดินไปหาเธอที่รถเพื่อจะไปพูดคุยเเต่เเล้วเธอก็หงุดหงิดมากๆเผมเห็นสีหน้าของเธอเหมือนไม่อยากเห็นหน้าผม
จากนั้นมาเราสองคนก็เลิกกัน.