ความสัมพันธ์แบบนี้เมื่อไหร่จะตัดขาดคะ ?

สวัสดีค่ะ เราอายุ 18 ตอนนี้อยู่ ม.6 แล้วค่ะ
เราเป็นคู่กัดของผู้ชายนึง (เรียกแทนว่า บี นะคะ) มาตั้งแต่ ม.1 แล้ว
ตอน ม.ต้นบียังไม่โต แต่ตัวเล็กๆ น่ารัก ขาว แนวอปป้า คนชอบแบบหนักมาก  ส่วนตอนนั้นเราก็เป็นสาวผมติ่งปกติทั่วไป 55
เรากับบี ก็แกล้งกัน หยอกกันเล่นๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆจนเกิดเป้นป๊อปปี้เลิฟ ความรักวัยละอ่อน  ม.3 เราสองคนก็คบกัน (ชะนีสลบเรียบ)
แต่คบกันได้แปปเดียวค่ะ ประมาณเดือนนิดๆอ่ะค่ะ เพราะเราสองคนออกแนวกัดกัน พอมาคบกันมันเลยตึงๆ ไปไม่ถูก ก็หยุดคบกันไป แต่ไม่ได้บอกเลิกกันเลย
หลังจากเลิกกันก็กัดกันไปอีกปกติ สนิทกันมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ พาเราไปกิน นั่นโน่นนี่ ทำทุกอย่าง ประมาณว่าเป้นคนสำคัญต่อกัน บีไม่แคร์เลยเวลามีผู้หญิงมามองเรา แบบนั้นแบบนี้ พอเห็นแบบนั้นบีก็เอาแขนมาพาบ่าเราซะ
พอขึ้น ม.4  เราก็ไม่คิดไรแล้ว ช่วยมันจีบสาว คอยให้คำปรึกษา 5555555555
เราก็คุยกันปกติ จนมา ม.5 เหมือนความรู้สึกมันมาอีกรอบ
บี มาขอเราคบอีก (ก่อนหน้านั้นคุยด้วยกัน บีบอกว่า ชอบเรามาตลอดแหละ แค่ไม่บอก)
โอเค เราตกลง ให้โอกาสบีและตัวเอง (ชะนีตายเรียบอีกรอบ) ครั้งนี้เราคบแบบโอเคนะ พูดคำหยาบกันปกติ ไม่กั๊ก ไม่ตึง เหมือนเพื่อน ตอนนั้นบีสูง เกือบ 180 แล้วแบบยอมรับว่า บีอ่ะ มันหล่อ ผู้หญิงเยอะมาก เดินไปไหนถึงขั้นมีผู้หญิงกรี๊ดต่อหน้า - -* เวลาเดินด้วยกันจะโดนมองแรงตลอดเส้นทาง  แต่ก็เช่นเคย เราสองคนคบกันได้ 2 เดือนนิดๆ ครั้งนี้เราเป็นฝ่ายหายไป ตอนนั้นความรู้สึกคือ .. อยากเป็นเพื่อนที่รู้ใจ เป็นคู่หูมากกว่า อยากเก็บความรู้สึกแบบนี้ไว้นานๆ ไม่รู้ทำไม บอกไม่ถูกจริงๆค่ะ อยากเลิก  T^T  บีร้องไห้ ง้อเราหลายรอบ
แต่เราก็ไม่กลับไป .. แต่หลังจากนั้น 1 เดือน  โรงเรียนมีกิจกรรม บีก็ได้ทำกิจกรรมบนเวทีอ่ะ แล้วแบบเช่นเคยผู้หญิงก็กรี๊ดสลบ ไม่รู้จะกรี๊ดทำไม ตอนนั้นความรู้สึกคือ หวงว่ะ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้เป็นเจ้าของนี่นา ..
หลังจากนั้นบีก็ทักเรามาขอโอกาสอีกรอบ  บีขอโอกาส บอกจะทำให้ดีกว่าที่ผ่านๆมา บลาๆ ยาวมาก ลืม แต่ซึ้ง โฮกกก  โอเค เราให้โอกาสบีอีกรอบ แล้วเราก็คบกันอีกรอบ
เราคบกัน ได้นานกว่าหลายๆรอบ ประมาณ 6 เดือนกว่า แล้วก็เช่นเคย ครั้งนี้เราบอกเลิกเลย (คือตั้งแต่ ม.3 มา เราไม่เคยบอกเลิกกัน)
เราคิดว่ายังไงก็ไปกันไม่ได้ แต่ไม่อยากให้เสียความรู้สึกดีๆ มันสร้างยากนะที่จะผูกพันธ์กันขนาดนี้ คุยได้ทุกเรื่อง แต่ มันมีหลายเรื่องมาก ไหนจะพ่อแม่ บีนอนดึก เรานอนเช้า เราสงสารบี บีรอเราตลอด แต่เราไม่มีเวลาให้เลย
ในหัวคือเราอยากกลับไปเป็นเพื่อน แต่คือมันก็รักอ่ะ รักนะ และบีก็รักเราเหมือนกัน เพื่อนสนิทบีมันมาบอกตลอด  ตลอดเวลาหลังเลิกกันนี้ วันไหนบีเจอเรา บีจะพูดแต่เรื่องเราทั้งวัน ทุกวันนี้ เดินผ่าน เพื่อนๆ ก็ยังมีฮิ้ว กิ้วๆๆๆ มันเหมือนไม่จบไม่สิ้น
เราไปส่องทวิตของบี ก็บ่นๆ ถึงแต่เรา อันนี้ไม่ได้หลงตัวเอง 5555 อีนั่นมันต้องเป็นเราแน่ๆ
มาตอนนี้ก็อีกละ .. เผลอสบตากันทีไร โลกนิ่งทุกที
มันตัดไม่ขาดอ่ะค่ะ เหมือนมันพร้อมที่จะเริ่มใหม่อีกเรื่อยๆ ยิ่งตอนนี้ช่วงกีฬาสีอีก ความหลังก็ย้อนคืนกลับมา บีก็เล่นบาส เมื่อก่อนเวลาบีถอดเสื้อถอดกระเป๋าลงสนาม ก็จะเอาของมาไว้ที่เรา บางทีก็โยนโดนหัว - -*  เราก็คิดถึงความหลังอะไรทำนองนั้น แต่ถ้าเรากลับไปมันก็จะจบแบบเดิม เราเหนื่อย แต่คือ ก็รักกัน บีก็รักเรา เพื่อนสนิทบีก็มาบอกเราแบบ เพ้อๆถึงแต่เราเกือบจะปีนึงนี่ละ เราสองคนยังรู้สึกต่อกัน
แล้วเมื่อไหร่มันจะจบเหรอคะ ? ใครเคยมีความสัมพันธ์แบบนี้ คบๆเลิกๆ ไม่จบไม่สิ้น รักก็รัก แต่มันไปไม่ได้ หรือจบ ม.6 ไป เดี๋ยวก็ลืมกันเองคะ

เห้อออ  ตอนนี้เราก็ยังรู้สึกนะ ทำไมไม่จบซักที ไม่เข้าใจตัวเอง ทั้งๆที่ก็รัก แต่อยากเป็นเพื่อนมากกว่า มันยาวนานไม่สิ้นสุด ถ้าคบกันก็มีเลิก นี่ไง เลิกแล้ว แต่พอเจอกันทีไร ต่างคนต่างชะงัก ต่างคนต่างไม่มีใคร ตลอดเวลาหลังเลิกกันนี้ บีพยายามจะคบคนอื่นๆเพื่อลืมเรา หลายคนแล้วนะ แต่ไปไม่รอด  มาคิดแต่เราตลอด (เพื่อนบีมันแอบบอก  เพื่อนมันไม่อยากให้เรารู้สึกแบบ เออ ก็มีคนอื่นแล้ว 555  มีก็มีไปซี้)
นี่ก็เริ่มมีความรู้สึกอยากย้อนกลับอีกละ แต่เลิกครั้งนี้เราห่างกันนานมาก เพื่อนสนิทบี ก็บอกให้เราสู้ๆไว้ 55 มีที่เรียนก่อน เดี๋ยวความรักก็ค่อยต่อจากนั้น
ฮรื้อออออออออออออออออออ  
ความผูกพันธ์สินะ ตัดยากเหลือเกิน
เราควรทำยังไงเหรอคะ ? ยิ่งนึกว่า ไม่เอา ไม่กลับไป ก็ใจหายตลอด ^^ ช่วยทีนะคะ ใครที่เคยเป็นแบบนี้
ปล. แท็กผิดห้องขออภัยด้วยนะคะ ^_^