1. พวกดูบอลมานาน เลยเคยเห็นความเร็วความแม่นระดับโลก หรือระดับเอเชีย เช่น ญ่ปุ่นเกาหลีใต้ เลยรู้ว่าไทยสู้ไม่ได้ แพ้ก็ทำใจได้ง่าย
2. พวกดูบอลไม่นาน แบ่งเป็นสองประเภท
1. เห็นว่า ไทยเราเก่งเท่าญี่ปุ่น จะคอมเม้นประมาณว่า ทำไมทีมเราไม่บุกอย่างนั้นอย่างนี้ ทำไมไม่เลี้ยงลุยผ่านสี่ห้าคน ทำไมส่งพลาด ทำไมเบียดสู้ไม่ได้ ทำไมไม่ติ๊กต๊อก เหมือนเล่นกับอาเซียน ทำไมไม่ล็อคสวย ๆ ทำไมไม่ยิงไกล ขนาดไทยเล่นห่วยต่ำกว่ามาตรฐาน "พวกนี้จะช้ำใจมาก เพราะมโนว่า เราเก่ง"
2. เห็นว่าญี่ปุ่นเก่งเท่าไทย ก็จะคอมเม้นท์ประมาณว่า ทำไมโค้ชไม่แก้เกมส์ ทำไมไม่ทำโน่นนี่นั่น ทำไมวันนี้ ญี่ปุ่นเล่นห่วยต่ำกว่ามาตรฐานมาก ไทยแพ้งี้ไม่ควรแพ้ เพราะญ่ปุ่นไม่เห็นเก่งตรงไหนเลย "เป็นเพราะโค้ช โค้ชห่วยแตก ญ่ปุ่นไม่เก่ง ไทย (บรร) เก่งกว่า พวกนี้จะสะใจ เพราะมโนว่า ไทยเรา (บรร) เป็นทีมที่ยิ่งใหญ่ แพ้เพราะโค๊ช"
ปล. ไม่รู้เคยอ่านเจอที่ไหน "เขาบอกว่า ถ้าทีมพอ ๆ กัน โค้ช จะมีส่วนชี้เป็นชี้ตายอย่างมาก แต่ถ้าทีมคนละระดับกัน โค้ชเทวดาก็ช่วยไม่ได้"
ปล. 2. ไม่รู้เข้าใจหรือเปล่าว่า นักบอลของญี่ปุ่นเจอความเร็ว ความแข็งแกร่งระดับโลกมายี่สิบปีอย่างต่ำ กลเม็ดเด็ดพรายอะไร เขา "ดูออกหมด" แล้ว เพราะไทยเราไม่เหนือกว่าศัตรูที่เขาเจอ "แต่ของเรามันเพิ่งเคยเจอระดับนี้" เขาดูเราออก แต่เราดูเขาไม่ออก เพราะเราไม่เคยเจอ ก็สู้ไม่ได้แน่นอน
ดังนั้น คนที่คิดว่าทำไมเราไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้ คือ "พวกเก่งข้างกระดานหมากรุก" ไม่ได้ลงไปเล่นเองไม่เข้าใจ
ปล. 3 ที่บอกว่า ทำไมเรากลัว ญ่ปุ่น เราไม่ได้กลัว "แต่มันเป็นเพราะประสบการณ์ไม่พอ" เราเจอเพรสซิ่ง ไม่ว่าส่งทางไหนเขาก็ดักได้หมดสวนถึงประตูตลอด เราก็เกร็ง เพราะส่งไปกลัวเขาสวนกลับ มันก็เลยดูเหมือน เรากล้า ๆ กลัว ๆ มันเป็ฯจิตวิทยาน่อ เคยเล่นบอลไหม ครองบอลอยู่ดี ๆ คนเก่งกว่า สี่ห้าคนพรวดเข้ามาดักทางหมด เราก็ต้องส่ง
**** คนที่เคยเล่นกับคนเก่งกว่ามาก ๆ คงเข้าใจความกดดันนี้ดี รู้สึกว่าไม่ว่าทำอย่างไร คู่ ต่อสู้ ก็ได้เปรียบ นี่ดีกว่าสมัยก่อนมาก ถ้าเป็นสมัยก่อน "ตกใจ" กว่านี้อีก นี่ใจเย็นมากแล้ว ********
สุดท้ายนี้ ที่เขียนนี่คือ เห็นความเห็นสุดโต่งสองด้าน เราไม่ได้เก่งเท่าญี่ปุ่น และญี่ปุ่นก็ไม่ได้เก่งเท่าเรา
ประสบการณ์ และเบสิค เขามาเป็นระบบ พัฒนามายี่สิบปี อันนี้ สำคัญกว่า สรีระร่างกาย ก็เห็นอยู่ เขา แม่นกว่า เขารู้ว่าใครอยู่ตรงไหนทำอะไร
เราจะสู้เขาไม่ได้ มีสามอย่างคือ
1. ประสบการณ์ เราสู้เขาไม่ได้
2. พื้นฐาน เราสู้เขาไม่ได้
3. สรีระ เราสู้เขาไม่ได้
"แต่โค้ชเราสู้เขาได้"
ประสบการณ์ "เราหวังเร็วไม่ได้" เพราะต้องผ่านการแข่งขันระดับสูงสม่ำเสมอ
พื้นฐาน เราพัฒนาได้ ตั้งแต่เด็ก
สรีระเราพัฒนาได้
ประสบการณ์ต้องใช้เวลาอย่างน้อย สิบปี นะ คืออย่างซิโก้บอก เราต้องเข้ารอบสม่ำเสมอ ให้ได้ก่อน
จากการแข่งกับญี่ปุ่น สรุปว่าแฟนบอลส่วนใหญ่ มีสามประเภท
2. พวกดูบอลไม่นาน แบ่งเป็นสองประเภท
1. เห็นว่า ไทยเราเก่งเท่าญี่ปุ่น จะคอมเม้นประมาณว่า ทำไมทีมเราไม่บุกอย่างนั้นอย่างนี้ ทำไมไม่เลี้ยงลุยผ่านสี่ห้าคน ทำไมส่งพลาด ทำไมเบียดสู้ไม่ได้ ทำไมไม่ติ๊กต๊อก เหมือนเล่นกับอาเซียน ทำไมไม่ล็อคสวย ๆ ทำไมไม่ยิงไกล ขนาดไทยเล่นห่วยต่ำกว่ามาตรฐาน "พวกนี้จะช้ำใจมาก เพราะมโนว่า เราเก่ง"
2. เห็นว่าญี่ปุ่นเก่งเท่าไทย ก็จะคอมเม้นท์ประมาณว่า ทำไมโค้ชไม่แก้เกมส์ ทำไมไม่ทำโน่นนี่นั่น ทำไมวันนี้ ญี่ปุ่นเล่นห่วยต่ำกว่ามาตรฐานมาก ไทยแพ้งี้ไม่ควรแพ้ เพราะญ่ปุ่นไม่เห็นเก่งตรงไหนเลย "เป็นเพราะโค้ช โค้ชห่วยแตก ญ่ปุ่นไม่เก่ง ไทย (บรร) เก่งกว่า พวกนี้จะสะใจ เพราะมโนว่า ไทยเรา (บรร) เป็นทีมที่ยิ่งใหญ่ แพ้เพราะโค๊ช"
ปล. ไม่รู้เคยอ่านเจอที่ไหน "เขาบอกว่า ถ้าทีมพอ ๆ กัน โค้ช จะมีส่วนชี้เป็นชี้ตายอย่างมาก แต่ถ้าทีมคนละระดับกัน โค้ชเทวดาก็ช่วยไม่ได้"
ปล. 2. ไม่รู้เข้าใจหรือเปล่าว่า นักบอลของญี่ปุ่นเจอความเร็ว ความแข็งแกร่งระดับโลกมายี่สิบปีอย่างต่ำ กลเม็ดเด็ดพรายอะไร เขา "ดูออกหมด" แล้ว เพราะไทยเราไม่เหนือกว่าศัตรูที่เขาเจอ "แต่ของเรามันเพิ่งเคยเจอระดับนี้" เขาดูเราออก แต่เราดูเขาไม่ออก เพราะเราไม่เคยเจอ ก็สู้ไม่ได้แน่นอน
ดังนั้น คนที่คิดว่าทำไมเราไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้ คือ "พวกเก่งข้างกระดานหมากรุก" ไม่ได้ลงไปเล่นเองไม่เข้าใจ
ปล. 3 ที่บอกว่า ทำไมเรากลัว ญ่ปุ่น เราไม่ได้กลัว "แต่มันเป็นเพราะประสบการณ์ไม่พอ" เราเจอเพรสซิ่ง ไม่ว่าส่งทางไหนเขาก็ดักได้หมดสวนถึงประตูตลอด เราก็เกร็ง เพราะส่งไปกลัวเขาสวนกลับ มันก็เลยดูเหมือน เรากล้า ๆ กลัว ๆ มันเป็ฯจิตวิทยาน่อ เคยเล่นบอลไหม ครองบอลอยู่ดี ๆ คนเก่งกว่า สี่ห้าคนพรวดเข้ามาดักทางหมด เราก็ต้องส่ง
**** คนที่เคยเล่นกับคนเก่งกว่ามาก ๆ คงเข้าใจความกดดันนี้ดี รู้สึกว่าไม่ว่าทำอย่างไร คู่ ต่อสู้ ก็ได้เปรียบ นี่ดีกว่าสมัยก่อนมาก ถ้าเป็นสมัยก่อน "ตกใจ" กว่านี้อีก นี่ใจเย็นมากแล้ว ********
สุดท้ายนี้ ที่เขียนนี่คือ เห็นความเห็นสุดโต่งสองด้าน เราไม่ได้เก่งเท่าญี่ปุ่น และญี่ปุ่นก็ไม่ได้เก่งเท่าเรา
ประสบการณ์ และเบสิค เขามาเป็นระบบ พัฒนามายี่สิบปี อันนี้ สำคัญกว่า สรีระร่างกาย ก็เห็นอยู่ เขา แม่นกว่า เขารู้ว่าใครอยู่ตรงไหนทำอะไร
เราจะสู้เขาไม่ได้ มีสามอย่างคือ
1. ประสบการณ์ เราสู้เขาไม่ได้
2. พื้นฐาน เราสู้เขาไม่ได้
3. สรีระ เราสู้เขาไม่ได้
"แต่โค้ชเราสู้เขาได้"
ประสบการณ์ "เราหวังเร็วไม่ได้" เพราะต้องผ่านการแข่งขันระดับสูงสม่ำเสมอ
พื้นฐาน เราพัฒนาได้ ตั้งแต่เด็ก
สรีระเราพัฒนาได้
ประสบการณ์ต้องใช้เวลาอย่างน้อย สิบปี นะ คืออย่างซิโก้บอก เราต้องเข้ารอบสม่ำเสมอ ให้ได้ก่อน