วันนี้ฉากคุณหญิงตามหาท่านดนัยคือดีมาก ให้เค้าไม่ดียังไงก็รัก นี่คือคู่ชีวิตอะเนอะ

ฉากท่านดนัยกับสโรชินี คือมีทั้งความอึดอัด เหยียดหยาม เยอะเย้ยอยู่ในที ท่านดนัยก็รู้สึกได้ แต่สโรชินีก็ยังมีบางอย่างที่ทำให้ท่านดนัยลุ่มหลงอยู่จึงละเลยสิ่งเหล่านั้นไป

ฉากสโรชินีกับคุณหญิงที่วัดนี่คือ ฟาดกันมากกก กระแสไฟนี้เปรี้ยะประฝ่านสายตาทั้งคู่ คุณหญิงงี้ปากกระตุกตลอดเลย ผัวรักก็เสียอำนาจก็โดนสั่นคลอน แม่นั่นยังจะมาลอยหน้าลอยตาอีก เดี๋ยวแม่จัดหนักซะนี่ ฟากสโรชินีน้อยหน้าที่ไหน มาเตือนด้วยความเวทนายังจะมาวางเหนือใส่อีก เดี๋ยวจะรู้ตายทั้งเป็นหนะมันเป็นยังไง เห็นสายตามั้ย เหนือกว่าสุดๆ ลุกเดินออกไปเกร๋ๆ

คุยกับท่านอัครา กับคนที่มีทั้งบุญ บารมี ศีล ก็อ่อนน้อมนุ่มนวน เคารพ รู้กันว่าที่ทำไป และที่ทำอยู่คืออะไร เพื่ออะไร การสีอของทั้ง2คน มันดูนุ่มนวน ละมุนละไมไปหมด

หันมามองแรงตอนที่อัคถาม คุณทำอย่างนี้เพื่ออะไร มันบาปนะ เห็นสายตามะ พิฆาตมากอะ ปากตอบสัญญาต่อแผ่นดิน ผู้พิทักรับฟังเสมอ แต่ใจคงคิด ก็เพราะท่านไง ต้องทำแบบนี้เพราะท่านไง คิดเหรอว่าอยาก หน้าที่เปื้อนเลือดนี้ ต้องทนทำทุกครั้ง ไม่ได้ไปเกิดเพราะใคร เพราะใครหา!!!