ไม่อยากทนอยู่ที่นี้ แต่ไม่มีที่ไป

เราเป็นคุณแม่ลูกสองวัยสามสิบปี แต่งงานซื้อบ้านใช้ชีวิตครอบครัวกับสามีมาแปดปีมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันมาตลอดแต่คิดว่าคงไม่มีไรเรื่องธรรมดา แต่ช่วงหลังเริ่มหนักมากขึ้น เนื่องจากพ่อเรา(แยกทางกับแม่เราตอนเราเด็กๆไปมีครอบครัวใหม่ส่งเงินบ้างไม่ส่งบ้าง)แกป่วยบวกกับแยกทางกับครอบครัวใหม่จึงมาอาศัยอยู่กับเราและสามี สามีค้าขายรายได้ดี เราทำงานบริษัทเงินเดือนหมื่นต้นๆทะเลาะกันบ่อยเรื่องเงิน สามีเค้าบอกว่าเราหาเงินได้น้อย ส่วนใหญ่เค้ารับผิดชอบหลักๆก็คือบอกว่าเราไม่มีประโยนช์ไรถึงทำมาหากินก็ไม่พอใช้จ่ายแค่เลี้ยงพ่อก็แทบไม่รอดเวลาทะเลาะกันทุกครั้งเค้าจะไล่เราบอกว่าเอาพ่อไปด้วยนะ เราเคยคิดอยากไปอยู่กับแม่เอาหลานไปด้วยแต่ติดที่ว่าพ่อเรานี่แหละทิ้งแม่เราไปตั้งแต่เราเล็กๆถ้าเรากลับไปพ่อจะไปอยู่ไหนเพราะแม่เราเค้าก็มีครอบครัวใหม่เรื่องโรงเรียนลูกอีกตอนนี้คือเครียดคิดอยากไปแต่ไม่รู้จะไปไหนหอบลูกไปหอบพ่อไปแล้วจะไปอยู่ไหนเงินทองมีติดตัวไม่กี่บาทปรับความเข้าใจจนไม่รู้จะปรับไงมันเกินจะปรับคุยกันไม่ถึง3นาทีก็ทะเลาะกันล่ะตอนนี้คือไม่รู้จะคุยกับใครเหนื่อยมาก ทนทุกวันนี้ก็เพราะลูก ถ้าเค้าอยู่ที่นี้อนาคตก็ดีกว่าการเรียนเงินทองพร้อมแต่ถ้าไปกับแม่ก็ต้องลำบากเพราะบ้านแม่เราไม่ได้พร้อมเหมือนบ้านสามีไหนจะพ่อเราอีกจะพากันไปยังไง จะไปไหน ต้องทน ไม่รู้จะทนได้แค่ไหน กลัวจะเครียดกลัวใจตัวเองจะอยากตายซะก่อน