เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมชอบผู้หญิงคนนึงมากๆ เขาเป็นเพื่อนสนิทของผมเอง เอาแบบย่อๆนะครับ คือเขามีแฟนอยู่แล้วแล้วเขาเลิกกับแฟนช่วงนั้นด้วยความที่เราเป็นเพื่อนสนิทกัน ผมจึงรับฟังปัญหาของมันที่มันคอยระบายมาให้ผมตลอด เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยมาก จนผมรุ้สึกรักและผูกพัน ทุกอย่างเหมือนจะดีนะครับจนวันนึงเขากลับไปคืนดีกับแฟนครับ ผมก็หมาสิครับ แต่ใจผมมันให้เขาไปแล้ว ผมหวังดีกับเค้าทุกอย่าง ให้ได้ทุกอย่าง ต่อให้ฝืนใจจะตัดใจจากเขาแล้วกี่รอบก็ตาม พอกลับมาคุยอีกครั้ง สองครั้ง หรือ ไม่ว่าจะอีกกี่ครั้งผมก็ยังรู้สึกรักเขาเหมือนเดิม ผมคอยเป็นห่วง คอยดูแล คอยหวังดีคอยให้คำปรึกษาตลอดๆ แต่ผมก็ทำได้แค่นี้ ผมเห็นเขาร้องไห้เพราะคนอื่น ผมก็ร้องไห้ไปกับเขา แล้วคิดในใจว่า ''ทำไมกูที่อยู่ตรงนี้ ให้ได้ทุกอย่าง หวังดีกับทุกอย่าง
ทำไมไม่หันมาหากูบ้าง เมื่อไหร่ความดีที่ทำไปมันจะตอบแทนซักที'' เอาตรงๆผมหน้าตาไม่ได้ขี้เหล่นะครับ มี ผญ. เข้าหาตลอดแต่ผมก็คุยได้แปปเดียวแล้วก็เลิกคุยเพราะคุยไปก็ไม่รุ้สึกอะไรเลย ทั้งๆที่เขา สวยกว่า รวยกว่า ดีกว่า แต่ความรุ้สึกผมยังไงก็ต้อง คนๆนี้ จนตอนนี้โสดมาปีแล้วครับ เพราะ ผญ คนนี้เลย มีเพลงอะไรที่ตรงกับชีวิตผมบ้างครับ ตอนนี้อยากฟังมากเลยเพราะเมื่อคืนเพิ่งเฮิทมา มันทะเลาะกับแฟนแล้วมาร้องไห้ผมฟังแล้วก็เลยเปนอย่างงี้แหละครับ เศร้า TT
กำลังเฮิร์ทขอเพลงแทงใจหน่อยครับ
ทำไมไม่หันมาหากูบ้าง เมื่อไหร่ความดีที่ทำไปมันจะตอบแทนซักที'' เอาตรงๆผมหน้าตาไม่ได้ขี้เหล่นะครับ มี ผญ. เข้าหาตลอดแต่ผมก็คุยได้แปปเดียวแล้วก็เลิกคุยเพราะคุยไปก็ไม่รุ้สึกอะไรเลย ทั้งๆที่เขา สวยกว่า รวยกว่า ดีกว่า แต่ความรุ้สึกผมยังไงก็ต้อง คนๆนี้ จนตอนนี้โสดมาปีแล้วครับ เพราะ ผญ คนนี้เลย มีเพลงอะไรที่ตรงกับชีวิตผมบ้างครับ ตอนนี้อยากฟังมากเลยเพราะเมื่อคืนเพิ่งเฮิทมา มันทะเลาะกับแฟนแล้วมาร้องไห้ผมฟังแล้วก็เลยเปนอย่างงี้แหละครับ เศร้า TT