เกินคำว่าเจ็บปวด"จากเมียหลวงสู่เมียน้อย" ควรทำไงต่อ...?

เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งชื่อปีโป้อายุ 17 ปีย่าง 18 ปี เมื่อ3ปีก่อนเราอยู่มอสอง55เราด็อบเรียนเลยดูแก่นิสนึง เราเป็นผู้หญิงห้าวเฮฮาสนุกสนาน มีเพื่อนเยอะ เป็นนักเรียนห้องกิ้ฟภาษาเเต่ชอบคบเพื่อนห้องท้ายๆ เอาเปนว่าเราเรียนเก่งแต่เน้นมีเรื่องอ่ะ55(แอบเกเร) เราค่อนข้างไม่ชอบผู้ชายที่อายุน้อยกว่าหรือว่าอายุเยอะกว่าเราแค่ปีสองปีอ่ะเราชอบแบบห่างซัก9-10 ปีกำลังดี ชอบคนแก่55 ในโรงเรียนเราเลยไม่มีไครได้แอ้มเราเลย ไม่ว่ามอต้นหรือมอปลาย มาวันหนึ่งทางโรงเรียนได้มีการจัดการต้อนรับนิสิตฝึกสอนจากทางมาวิทยาลัย เราก็เปนส่วนหนึ่งในกิจกรรมนั้น แต่ก็ไม่ได้สนใจไรหรอก แต่เรื่องมันมีอยู่วว่าเราได้เรียนวิชาพละกับนิสิตฝึกสอนคนหนึ่งเปนทอมเค้าเปนครูที่น่ารักมากเ้าชื่อครูวิเราสนิทกัน ส่วนหนึ่งที่เริ่มสนิทเพราะเราเปนหหัวหน้าห้องแล้วก้เปนประทานสภามอต้น เราก้ไปที่หมวดพละบ่อยครูวิมีเพื่อนสนิทชื่อครู...(เราขอไม่เอ่ยชื่อขอใช้ตัวย่อล้ะกันเนอะครูเอล้ะกัน) ครูเอเปนคนบุคลิกที่หยิ่งมาก นับถือศาสนาอิสลามและค่อนข้างจะเคร่งมากๆ เราก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะเราไม่ชอคบนหยิ่ง ชื่อเสียงเรียงนามองครูเอนั้นค่อนข้างจะดังในเรื่องหยิ่ง ไม่พูดไม่วุ่นวายกับนักเรียน จนวันนึงเราเรียนพละับครูวิเราลืมเอาไม้แบตมา ครูวิให้เขาไปเอาที่ห้องพักครู เราเดินเข้าไปเจอครูเอเราก้ขอเข้าห้องตามมารยาท เราเดินเข้าไปในห้องโดยที่ไม่ได้คิดอะไร แต่ครูเอกลับคุยกับเรา  รู้เรื่องส่วนตัวเราหลายๆอย่างถามโน่นถามนี่เกี่ยวกับเราหัวเราะไปด้วยถามไปด้วย เราก้ตลกดีแต่ก้ไม่ได้คิดอะไรจนมาสสะดุดคำถามที่ว่าโป้มีแฟนรึยัง อิ่มสตั๊นสิจ๊ะ เราก้ตอบไปว่าบ้าหรอจารโป้อ่ะน้ะจะมีแฟน แต่ที่แปลกใจคือรู้ชื่อเรารุ้ว่าบ้านเราอยุ่แถวไหน รุ้ว่าเราไปไหนบ่อยๆรุ้ว่าเราเรียนเทควันโด รุ้ว่าเราเรียนเก่ส รุ้ว่าเราชอบเก่งภาษาอังกฤษ หลัจกนั้นมาเราก้คุยกันมากขึ้นเจอก้ทักทายคุยกันตลอด จนมาวันสิ้นการศึกษาของภาคเรียนครูเอก้ต้องปิดอสการสอนแล้วก้ต้องออกจากโรงเรียนไปคืนวันั้นนอนคิดทั้งคืนว่าเราเปนอะไรทำไมต้องรนทำไมต้องคิดถึงตลอดสรุปเราชอบเค้ามากและเราก้คิดว่าเค้าชอบเราเหมือนกันเพราะเค้าก้ไม่คุยกะไคเลยนอกจากเราที่เปน นรญ ในรร เราได้รับวารสารของทางโรงเรียนเราเปิดอ่านเราเหนข้อมูลส่วนตัวของครูเอเราเลยตัดสินใจค้นชื่อเขาในเฟสหาทุกภาษา55ไม่เกินมือเราเจอจนได้เค้าไม่ใช้รูปโปรของตัวเองเฟสเค้ามีแต่เรื่องศานาเค้าค่อนข้างจะเปนคนปิดกั้นตัวเองสรุเราขอเค้าเปนเพื่อนหลังจากนั้นเราก้คุยกันตลอดทำให้ความสัมพันเราพัฒนาขึ้นเรื่อยๆจนเราคบกันรวมระยะเวลา1ปีกว่าที่เราจะได้คบกันแต่ก้ลำบากใจกันทั้งคู่เพราะมันเปนรักต้องห้ามแต่เราก้คบกันแบบปิดบังมากันตลอดเรารักกันมากต่างเชื่อใจกันและกันเราปนคนแรกของเค้าเราทำให้เค้าเหนอะไรอีกหลยมุมที่เค้าไม่เคยเหนจากโลกใบนี้เราต่างแลกเปลี่ยนมุมมองกันอยู่เสมอเรารักเค้ามากเค้าเปนรักแรกของเราเลยที่เคยมีมาทั้งชีวิตเราเปิดตัวกับทางครอบครัวพาเค้ามานอนที่บ้านกวาจะมาถึงจุดนี้ได้มันยกมากไหนจะเรื่องสถานะของเราทั้งคคู่เรื่องศาสนาอีกที่เค้าเคร่งมากเราขอเค้ามีอะไรด้วยตั้งแต่ครั้งแรกที่นอนด้วยกันไม่ได้กื่นน้ะแต่อารมพาไป55เค้าไม่ยอมเค้าขอเวลาเนื่องจาดเรามีกำแพงเรื่องศาสนาต่อกันเราก้โอเครไม่เปนไรรอก้ได้55ตลกดีจนเราคบกันได้5เือนเรายอมเปลี่ยนศาสนาเลยก้ยังไม่มีไรกันแต่ก้รักกันมากขึ้นจนคบกันได้7เดือนเรามีอะไรกันจนได้และเราก้มีอะไรกันมาเรื่อยๆไปไหนมาไหนด้วยกันแต่ต้องห่างไกลจากที่เราอยุ่ทั้งคุ่เพราะเราก้ยังเรียนที่สถาบันเดิมคนอื่นเขาจะดูไม่ดีเราเที่ยวด้วยกันทุกวันนอนด้วยกันเกือบทุกคืนจนเข้าปีใหม่หลายๆอย่างเริ่มเปลี่ยนแต่เราก้เชื่อใจเค้าเนื่องจากเค้าเปนคนค่อนข้างปิดบังตัวเองช่วงน้นเดือนมกราถึงเดือนมีนา59เราเจอกันเดือนนึงไม่เกินสองครั้งเค้าพยายามบอกเลิกเราบ่อยมากแต่ทุกอย่างมันก้ทำให้เราคุยกันลงตัวจนเดือนพฤษภาเดือนครบรอบปีวันนั้นเปนวันครบรอบเราคิดยัไงไม่รุ้ยืมโน้ตบุ้คเค้าแล้วบังเอินเคาไม่ได้ออกจากระบบในเฟสข้อความมันเด้งเราเข้าไปดูสรุป เค้ามีผญอีกคนนึฃเราตัดสินใจเคลียในวันนั้นเลยเราถามเค้าว่าที่รักถ้าคนมาถามที่รักว่าที่รักมีแฟนรึยังที่รักจะตอบว่าอะไรค้ะเคาตอบว่มีแล้วค่ะเราก้ย้อนไปว่าแล้วถ้าสิ่งที่เหนกับสิ่งที่ได้ยินมันต่างกันที่รักจะเชื่ออะไรหรอ เค้าจอดรถกลางทางเลยแล้วหันมามองเรากอดเราแล้วบอกเค้าขอโทสเค้าจะเลิกกับผญ คนนั้น สรุปเราให้อภัยเราเชื่อสองวันต่อมาเราอยุ่ด้วยกันมีเสียงมือถือดังจาดเครื่องเค้าเราถามว่าใครเค้าบอกว่าผญคนนั้นแหละเราบอกรับเดี๋ยวนี้แล้วเปิดโฟนด้วยผญคนนั้นร้องไห้ทวงคำว่าแฟนจากคนของเราตอนนั้นเราตัวสั่นทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องไห้ผญคนนั้นวางสายไเราก้เงียบไม่พุดอะไรทั้งนั้นเค้าก้หันมาบอกเราว่าเค้าเลือกเราแล้ว จนเสียงมือถือดังขึ้นอีกผญคนนั้นอคุยกับเราเราก้คุยผญคนนั้นพุดวาเค้าไม่ได้บอกเทอหรอว่เค้ามานอนกับเราแล้วตอนนั้นเรานี่ช้อกเลยแบบทำไรไม่ถกนอกจากอยากวิ่งไปให้รถเหยียบตายแฟนเรากอดเราแล้วบอกว่าขอโทส  ผญคนนั้นไม่ยอมปล่อยแฟนเราเค้าจะเอาให้ได้แต่ทุกอย่างก้เรียบร้อยเราตกลงกันหมดทั้งสามคนว่าแฟนเราเลือกเราแล้วผญ คนนั้นจะออกไปเราให้อภัยแฟนเราทุกอย่างทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นรักกันมากขึ้นกว่าเก่าจนวันึงเราต้องมาเรียนที่พัทยาช่วงนั้นเราก้รักกันปกติจน ผชคนนึงทักเรามาเรียน รร ประจำจังหวัดปกติไคทักมาเราจะไม่คุยแต่นี่เราคุยคุยแบบชูสาวด้วยแต่ก้ไม่คิดอะไรเพราะแค่เล่นๆช่วงที่เราเริ่มคุยกับผชคนนั้นแฟนเราเปลี่นไเริ่มเศร้าเริ่มไม่มีเวลาเริ่มชวนทะเลาะตลอดเราก้ยืนยันว่าเราม่มีไคพอมาวันนึงเรานัดเจอกะผชคนนั้นเราเจอกันแค่10นาทีที่เซนทัลแฟนเราโทมาพอดีเสียงเครียดมากถามว่าอยุ่ไหนอีกห้านาทีเจอกันที่บ้านเราเราก้โอเครแล้วบอก ผชคนนั้นว่ารีบกลับพี่โทตามพอมาถึงบ้านแฟนเราหน้าเครียดมากนั่งกดมือถืออยุ่เราก้ไม่คิดไรเราก้าวขึ้นไปนั่งบนรถสถานการมันเริ่มตึงๆเราก้ชวนเล่นเราไปกินข้าวกะแฟนพอกินเสจไปทะเลต่อตอนนั้นน่าจะปะมาน4ทุ่มล้ะเค้าถามเราว่ามีอะไรจะบอกเค้ารึป่าว้รารุ้ล้ะว่าเค้ารุ้เราเลร้องไห้แล้วบอกคำว่าขอโทสสรุปเค้าบอกเลิกเราวันนั้นคืออแบบไม่เหลือความเปนคนเหมือนตายทั้งเปนเหมือนล้มทั้งยืนเรานี่จะโดดตึกเลยแต่แฟนเราวิ่งมาดึงทันเรานั่งคุยกันอีกสักแปปเราเลยยอมปล่อยเค้าไปหลังจากนั้นเราก้ไม่เจอกันอีกเลยเค้าบล้อกไลน์เฟสสทุกๆช่องทางแต่ที่น่าเจบที่มารุ้ที่หลังคือทั้งหมดมันคือเกมสามคนนั้นร่วมมือกันผชคนที่เราแอบคุยเปนน้องชายของชู้แฟนเรามันเอามาเปนเครื่องมือที่จะหาเรื่องเลิกกับเรามันกับไปคบกับผญคนนั้นเราแค้นมากมันเปิดตัวกันคบกันแบบเปิดเผยทั้งๆที่มันคบกันมาแค่ไม่กี่เดือนได้กันมาง่ายๆต่างจากเราที่ต้องปิดบังทกอย่างกว่าจะได้คบกันก้ยากแสนเขนเราก้ไม่เปนไรแต่ในใจเรามันังไปตังแต่วันที่เค้าเอ่ยลาแล้วหลังจากนั้นผชเข้ามาจีบเราเยอะขึนเราเปิดใจให้ไครมากมายแต่ไม่มีไครสามารถเข้ามาแทนที่เค้าได้เลยถึงแม้เค้าจะทำร้ายเราจนตายทั้งเปนแต่ไม่มีวันไหนเลยที่เลิกรักหรือรักน้อยลงเรานอนฝันถึงเค้าทุกคืนละเมอเรียกชื่อคือแบบเหนในหนังมาเคยสงสัยมันขนาดนี้เลยหรอคือเห้ยมนจิงว่ะคือแบบมองไปทางไหนก้เหนแต่เค้าแค่ลมบางๆพัดใส่น้ำตาก้ไหลหรือแค่ช่วงพักสายตาก้ฝันเหนเค้าเราเปนแบบนี้หลายเดือนมากจนเหนื่อยกับใจตัวเองทั้ๆที่คุยกะผชเยอะมากแต่ก้ยังเปนแบบนี้อยุ่จนกระทั่งได้คุยกะผชคนนึงเค้าทำให้เรายิ้มเราหัวเราะได้ไปไหนมาไหนด้วยกันจนกลยเปนผูกพันสรุปเราคบกันเค้าเยียวยาเราหลายๆอย่างทำให้เราเลิกฝันเรื่องบ้าๆพอบได้สักระยะนึงเราจับได้ว่าเค้ามีเมียที่ถูกต้องตามกดหมายอยุ่แล้วเราก้ตัดสินใจถามเค้าเค้าบอกว่าเลิกกันไปแล้วตอนนี้เค้ามีเราคนเดียวแต่สันชาตยานที่มันเคยเจบมาทำใหห้มันฉลาดขึ้นเราสืบทีล้ะเรื่องเลยจนรุ้ว่าเค้ายังไม่เลิกกับเมียเราก้จนใจจะเลิกห่างกันได้แค่2อาทิตก้กัทาคบกันคราวนีเหมือนเราจะติดเค้ารุ้ทั้งงรุ้ว่าเค้าโกหกเราทุกเรื่องตลอดเลาที่อยุ่ด้วยกันแต่เราเลิกกับเค้าไม่ได้เราอาบน้ำอยุ่เราได้ยินเค้าคุยกเมียเราก้แกล้งไม่ได้ยินไม่รุ้ไม่เหนแกล้งโง่ทุกๆเรื่องข้าวของเครื่องใช้ที่เราใช้ในบ้านของเค้าก้ของเมียเค้าหมดเราไม่รุ้จะทำยังไงต่อแต่มันเลิกไม่ได้ ใจมันผูกพันไปแล้วแม้แต่ตอนนี้เราก้นอนอยุข้างๆเค้าใช้โน้ตบุ้คเมียเค้าเรารุ้ทุกอย่างแต่ทำไม่รุ้ไม่เหนอะไรทั้งนั้น เราควรทำยังไงต่อไป เราสงสารเมียเค้าน้ะถ้ารุ้ว่าผัวเค้ามาอยุ่กะเราแบบนี้แต่ผัวเค้าก้เปิดตัวเราทางสัคมครอบครัวอะไรทุกๆอย่างของชีวิตเค้าเค้าก้รักเราแหละแต่เค้าเลือกไม่ได้เราก้ทิ้งเค้าไม่ได้เหมือนกัน นี่ก้เปนเรื่องความรักของเราที่อยากระบายเราไม่โทสอะไรทั้งนั้นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นมันคือเราทั้งนั้นที่สร้างมันขึ้นมา นี่ก้เปนประสบการที่เจบครั้งแล้วครั้งเล่าตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน