สวัสดีค่ะ
เมื่อเสาร์ที่ 3 กันยายน เราได้ไปงานแนะแนวศึกษาต่อของสถาบันแห่งหนึ่งค่ะ ก็ได้เข้าไปคุยเรื่องทุนต่างๆในการเรียนต่อปริญญาตรีที่ญี่ปุ่น (ทั้งแบบสอบทุน และทุนตัวเอง) หลังจากคุยกันเรียบร้อยแล้วเรามานั่งสรุปบอกให้คุณแม่ฟัง คุณแม่เห็นชอบด้วยค่ะ แต่ท่านแค่บอกให้วางแผนดีๆนะ จะเรียนไหวใช่ไหม อยู่คนเดียวไหวไหม เราเองก็บอกแม่ค่ะว่าโอเค อยู่ได้
แต่พอเอาเรื่องนี้มาบอกคุณพ่อ ตอนแรกคุยพ่อก็หัวเราะยิ้มแย้ม พูดเห็นดีเห็นชอบด้วยค่ะ แต่พอเราเริ่มเจาะลึกรายละเอียดขึ้น สีหน้าคุณพ่อก็ค่อยๆนิ่ง จนคุณพ่อถามว่า "นี่พูดจริงหรอ" (จริงจังตั้งแต่เริ่มเรื่องแล้วค่ะพ่อ)
พอเราบอกว่าจริงจัง วางแผนไว้หมดแล้วนะ เดี๋ยวว่างๆจะลองเข้าไปถามรายละเอียดลึกๆกว่านี้กับสถาบันดู คุณพ่อก็เงียบไม่พูดอะไรค่ะ แต่อีกสักพักท่านก็พูดขึ้นมา
"ถ้าไปเรียนที่นั่นจะไม่มีเพื่อนในไทยเลยนะ"
"กลับมาแล้วจะใช้ชีวิตลำบากนะ"
"หนูจะไม่มีมีเพื่อนในไทยเลยนะ"
เราก็บอกพยายามบอกพ่อค่ะว่าคิดไว้แล้ว เตรียมใจไว้แล้ว แต่คุณพ่อก็ยังยืนยันคำเดิมค่ะ จะไม่มีเพื่อนเลยนะ กลับมาหนูจะไม่มีสังคมเพื่อนเลยนะ แต่พอดีกับคุณป้าเรียกทานข้าวพอดี เรากับพ่อก็เลยจบบทสนทนาไว้เพียงแค่นี้
? : อยากทราบว่าสังคมเพื่อนมหาวิทยาลัยสำคัญมากแค่ไหนคะ แล้วทุกท่านที่ไปเรียนต่อต่างประเทศเป็นระยะเวลานาน จัดการกับปัญหานี้ยังไงบ้างคะ
Edit1 : แก้ไขคำผิดค่ะ
คุณพ่ออยากให้เรียนปริญญาตรีที่ไทยเพราะกลัวกลับมาไม่มีเพื่อนค่ะ
เมื่อเสาร์ที่ 3 กันยายน เราได้ไปงานแนะแนวศึกษาต่อของสถาบันแห่งหนึ่งค่ะ ก็ได้เข้าไปคุยเรื่องทุนต่างๆในการเรียนต่อปริญญาตรีที่ญี่ปุ่น (ทั้งแบบสอบทุน และทุนตัวเอง) หลังจากคุยกันเรียบร้อยแล้วเรามานั่งสรุปบอกให้คุณแม่ฟัง คุณแม่เห็นชอบด้วยค่ะ แต่ท่านแค่บอกให้วางแผนดีๆนะ จะเรียนไหวใช่ไหม อยู่คนเดียวไหวไหม เราเองก็บอกแม่ค่ะว่าโอเค อยู่ได้
แต่พอเอาเรื่องนี้มาบอกคุณพ่อ ตอนแรกคุยพ่อก็หัวเราะยิ้มแย้ม พูดเห็นดีเห็นชอบด้วยค่ะ แต่พอเราเริ่มเจาะลึกรายละเอียดขึ้น สีหน้าคุณพ่อก็ค่อยๆนิ่ง จนคุณพ่อถามว่า "นี่พูดจริงหรอ" (จริงจังตั้งแต่เริ่มเรื่องแล้วค่ะพ่อ)
พอเราบอกว่าจริงจัง วางแผนไว้หมดแล้วนะ เดี๋ยวว่างๆจะลองเข้าไปถามรายละเอียดลึกๆกว่านี้กับสถาบันดู คุณพ่อก็เงียบไม่พูดอะไรค่ะ แต่อีกสักพักท่านก็พูดขึ้นมา
"ถ้าไปเรียนที่นั่นจะไม่มีเพื่อนในไทยเลยนะ"
"กลับมาแล้วจะใช้ชีวิตลำบากนะ"
"หนูจะไม่มีมีเพื่อนในไทยเลยนะ"
เราก็บอกพยายามบอกพ่อค่ะว่าคิดไว้แล้ว เตรียมใจไว้แล้ว แต่คุณพ่อก็ยังยืนยันคำเดิมค่ะ จะไม่มีเพื่อนเลยนะ กลับมาหนูจะไม่มีสังคมเพื่อนเลยนะ แต่พอดีกับคุณป้าเรียกทานข้าวพอดี เรากับพ่อก็เลยจบบทสนทนาไว้เพียงแค่นี้
? : อยากทราบว่าสังคมเพื่อนมหาวิทยาลัยสำคัญมากแค่ไหนคะ แล้วทุกท่านที่ไปเรียนต่อต่างประเทศเป็นระยะเวลานาน จัดการกับปัญหานี้ยังไงบ้างคะ
Edit1 : แก้ไขคำผิดค่ะ