สวัสดีค่ะ ชาวพันทิป เราเป็นคนชอบอ่านกระทู้ในพันทิปมาก เราจึงอยากแชร์ประสบการณ์ของเราเองค่ะ เรื่องจริงทุกอย่าง ไม่มีแต่งนิยายแน่นอนค่ะ เป็นเรื่องราวความรักที่เกือบตัดสินใจผิดพลาด เริ่มเลยละกันเนอะ ก่อนอื่นขอแทนผู้ชายที่เราคบด้วยขอแทนด้วย D ค่ะ
ย้อนไป10ปี่ที่แล้วค่ะ เราเรียนอยุ่ม.5 ค่ะ ไม่มีแฟน มีแต่เพื่อน เพื่อนก็มีไม่เยอะ ในชีวิตประจำวัน ก็มีแค่เรียนและเรียนพิเศษ แล้วก็กลับบ้าน จนวันนึง เราได้เจอผู้ชายคนนึงโดยบังเอิญ ซึ่งพอเห็นปุ๊บก็ชอบเลยค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบ ปิ๊งเลยค่ะ เราก็พยายามหาว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เรียนห้องไหน อยุ่ชั้นอะไร จนพบว่า D เป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนค่ะ เป็นรุ่นน้องอยู่ ม.3 (จริงๆแล้วต้องอยุ่ม.4 ) เราก็พยายามหาเบอร์จากเพื่อน เพราะชอบมาก และคิดว่าเป็นรุ่นน้อง จีบเองเลยละกัน จนเพื่อนให้เบอร์ หลังจากเราเลิกเรียนแล้ว ก็ต้องไปเรียนพิเศษต่อ ในช่วงระหว่างรอเรียนพิเศษ ก็เลยโทรหาD แต่ก็ยังไม่ได้แสดงตัวว่าเราเป็นใคร หลังจากวันนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ(แต่ก็ยังไม่บอกว่า เราคือใคร จนวันนึง แม่ของDได้โทรมาหาเราค่ะ บอกว่าติดต่อDได้รึป่าว Dไม่กลับบ้านคืนนึง เราก็บอกไปว่า วันนี้ยังไม่ได้คุยกัน (ลืมบอกไปว่า เรามีมือถือ แต่ของDมีโทรศัพท์บ้าน)แม่ของD เลยโทรหาเราได้จากใบแจ้งค่าโทรศัพท์) หลังจากวางสายจากแม่Dแล้ว สักพักDก็โทรมาค่ะ บอกว่าอยุ่บ้านเพือน และก็จะมารับเรา วันนั้นเป็นวันแรกที่Dเจอเราค่ะ เราบอกให้Dกลับบ้าน เพราะแม่Dรออยุ่ เค้าเลยกลับ หลังจากวันนั้น เราก็คบกับDเรื่อยมาค่ะ แต่Dเป็นเด็กค่อนข้างเกเร ติดเพื่อน ทะเลาะกันบ่อยตามประสา จนจะจบม.5 และDจะจบม.3 ก็มีเรื่องเกิดขึ้น เพราะDติดเพื่อนมาก มากขนาดยอมเลิกกับเราค่ะ ไม่ใส่ใจเรา จนเราทนไม่ไหวขอเลิกค่ะ เพราะคิดว่าตลอดเวลาเกือบปี เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราเลย จึงเป็นเหตุให้เราตัดสินใจเลิกและอีกประเด็นมีผู้หญิงอีกคนอยุ่ม.5เหมือนกันชอบD และพยายามก่อกวนเรา เราเลยเลิกเด็ดขาดค่ะ จนเวลาผ่านไปค่ะเราอยุ่ม.6 Dก็ย้ายรร.ไปอีกที แต่เราก็ยังเป็นห่วงD คอยถามไถ่จากแฟนของเพื่อน ถามรักDรักมากค่ะ รักแรกพบเลยก็ว่าได้ แต่ก็ไม่สามารถกลับไปได้ จนเรามีแฟนค่ะ ขอแทนว่าPค่ะ ตอนPเข้ามาจีบก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ แต่เราไม่มีใคร เลยคุยกัน จนเป็นแฟนประมาณ3-4เดือน Dกลับมาค่ะ Dโทรหาเรา แต่Pรับสายและบอกว่าเรามีแฟนแล้ว ให้เลิกยุ่งกับเราค่ะ หลังจากนั้นDก็หายไปเลยค่ะ เราเองก็คบกับPมาตลอด จนเรียนเรียนจบปริญญา เรามาเรียนที่กรุงเทพค่ะ จนได้งานทำผ่านมา5ปี และเราก็ติดต่อDไป โดยที่โทรไปเบอร์ของแม่D และแม่Dบอกว่า Dกำลังจะแต่งงานแล้ว เราก็ อ๋อ...ยินดีด้วย หละงจากนั้นเราเลยไม่กล้าติดต่อไปอีก จนมาถึงกุมภาปี59 Dทักfacebook เรามา เราตกใจมาค่ะ เพราะไม่คิดว่า จะได้คุยกัน ตอนนั้นเราอยุ่กับP ก็บอกDไปตรงๆ แล้วก็ดึกมากแล้ว ไม่ได้คุยอะไรมาก พอเช้าอีกวัน เราเลยทักกลับไป เราถามว่าไม่สบายหรอ เพราะเห็นในเฟสน้องของDเช็คอินว่าอยุ่รพ.พาพี่หาหมอ Dบอกว่า Dป่วยอยุ่ ยังไม่หาย ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ออกจากรพ. หละงจากนั้นเราก็คุยเป็นเพื่อนDมาตลอด ตอนนั้น คุยเพราะคิดว่าเป็นเพื่อนจริงๆ เป็นห่วงในฐานะเพื่อน แต่แล้ว D ก็ได้บอกกับเราว่า อยากกลับไปเป็นเหมือน แต่เราบอกว่าเรามีแฟนแล้ว D บอกว่า รอได้ เดียวมาต่อค่ะ
เป็นพรหมลิขิตหรือเวรกรรม
ย้อนไป10ปี่ที่แล้วค่ะ เราเรียนอยุ่ม.5 ค่ะ ไม่มีแฟน มีแต่เพื่อน เพื่อนก็มีไม่เยอะ ในชีวิตประจำวัน ก็มีแค่เรียนและเรียนพิเศษ แล้วก็กลับบ้าน จนวันนึง เราได้เจอผู้ชายคนนึงโดยบังเอิญ ซึ่งพอเห็นปุ๊บก็ชอบเลยค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบ ปิ๊งเลยค่ะ เราก็พยายามหาว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เรียนห้องไหน อยุ่ชั้นอะไร จนพบว่า D เป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนค่ะ เป็นรุ่นน้องอยู่ ม.3 (จริงๆแล้วต้องอยุ่ม.4 ) เราก็พยายามหาเบอร์จากเพื่อน เพราะชอบมาก และคิดว่าเป็นรุ่นน้อง จีบเองเลยละกัน จนเพื่อนให้เบอร์ หลังจากเราเลิกเรียนแล้ว ก็ต้องไปเรียนพิเศษต่อ ในช่วงระหว่างรอเรียนพิเศษ ก็เลยโทรหาD แต่ก็ยังไม่ได้แสดงตัวว่าเราเป็นใคร หลังจากวันนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ(แต่ก็ยังไม่บอกว่า เราคือใคร จนวันนึง แม่ของDได้โทรมาหาเราค่ะ บอกว่าติดต่อDได้รึป่าว Dไม่กลับบ้านคืนนึง เราก็บอกไปว่า วันนี้ยังไม่ได้คุยกัน (ลืมบอกไปว่า เรามีมือถือ แต่ของDมีโทรศัพท์บ้าน)แม่ของD เลยโทรหาเราได้จากใบแจ้งค่าโทรศัพท์) หลังจากวางสายจากแม่Dแล้ว สักพักDก็โทรมาค่ะ บอกว่าอยุ่บ้านเพือน และก็จะมารับเรา วันนั้นเป็นวันแรกที่Dเจอเราค่ะ เราบอกให้Dกลับบ้าน เพราะแม่Dรออยุ่ เค้าเลยกลับ หลังจากวันนั้น เราก็คบกับDเรื่อยมาค่ะ แต่Dเป็นเด็กค่อนข้างเกเร ติดเพื่อน ทะเลาะกันบ่อยตามประสา จนจะจบม.5 และDจะจบม.3 ก็มีเรื่องเกิดขึ้น เพราะDติดเพื่อนมาก มากขนาดยอมเลิกกับเราค่ะ ไม่ใส่ใจเรา จนเราทนไม่ไหวขอเลิกค่ะ เพราะคิดว่าตลอดเวลาเกือบปี เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเราเลย จึงเป็นเหตุให้เราตัดสินใจเลิกและอีกประเด็นมีผู้หญิงอีกคนอยุ่ม.5เหมือนกันชอบD และพยายามก่อกวนเรา เราเลยเลิกเด็ดขาดค่ะ จนเวลาผ่านไปค่ะเราอยุ่ม.6 Dก็ย้ายรร.ไปอีกที แต่เราก็ยังเป็นห่วงD คอยถามไถ่จากแฟนของเพื่อน ถามรักDรักมากค่ะ รักแรกพบเลยก็ว่าได้ แต่ก็ไม่สามารถกลับไปได้ จนเรามีแฟนค่ะ ขอแทนว่าPค่ะ ตอนPเข้ามาจีบก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะ แต่เราไม่มีใคร เลยคุยกัน จนเป็นแฟนประมาณ3-4เดือน Dกลับมาค่ะ Dโทรหาเรา แต่Pรับสายและบอกว่าเรามีแฟนแล้ว ให้เลิกยุ่งกับเราค่ะ หลังจากนั้นDก็หายไปเลยค่ะ เราเองก็คบกับPมาตลอด จนเรียนเรียนจบปริญญา เรามาเรียนที่กรุงเทพค่ะ จนได้งานทำผ่านมา5ปี และเราก็ติดต่อDไป โดยที่โทรไปเบอร์ของแม่D และแม่Dบอกว่า Dกำลังจะแต่งงานแล้ว เราก็ อ๋อ...ยินดีด้วย หละงจากนั้นเราเลยไม่กล้าติดต่อไปอีก จนมาถึงกุมภาปี59 Dทักfacebook เรามา เราตกใจมาค่ะ เพราะไม่คิดว่า จะได้คุยกัน ตอนนั้นเราอยุ่กับP ก็บอกDไปตรงๆ แล้วก็ดึกมากแล้ว ไม่ได้คุยอะไรมาก พอเช้าอีกวัน เราเลยทักกลับไป เราถามว่าไม่สบายหรอ เพราะเห็นในเฟสน้องของDเช็คอินว่าอยุ่รพ.พาพี่หาหมอ Dบอกว่า Dป่วยอยุ่ ยังไม่หาย ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ออกจากรพ. หละงจากนั้นเราก็คุยเป็นเพื่อนDมาตลอด ตอนนั้น คุยเพราะคิดว่าเป็นเพื่อนจริงๆ เป็นห่วงในฐานะเพื่อน แต่แล้ว D ก็ได้บอกกับเราว่า อยากกลับไปเป็นเหมือน แต่เราบอกว่าเรามีแฟนแล้ว D บอกว่า รอได้ เดียวมาต่อค่ะ