เล่าตั้งแต่เริ่มเลยน้ะครับ
คือ.. . ผมเข้ามาศึกษาที่ ร.ร แห่งหนึ่ง (เป็นเด็กใหม่) วันแรกที่เจอเธอ ผมก็รู้สึกปกติน้ะ เพราะอาจจะเป็นเด็กใหม่เลยไม่รู้เรื่องราวความรู้สึก แต่เธอก็มาทำความรู้จักกับผม ก็เริ่มสนิทกันเล็กน้อย วันหนึ่งช่วงเวลาก่อนเลิกเรียน ผมได้มีเวลาอยู่กับเธอ 2 คน ผมก็เลยสอบถามเธอพูดคุย เรื่องต่างๆ ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่าเธอมีแฟน ตอนนั้นผมรู้สึกสนใจ เพราะเธอเป็นคนร่าเริง สนุกสนาน ชอบกวน ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นในห้อง กูเลยขอไลน์ขอเฟสเธอ แรกๆก็ไม่กล้าทัก ได้แค่ส่อง แล้วชีวิตก็ดำเนินต่อไป จนวันหนึ่ง เธอทักไลน์มาหาผม บอกผมว่า เธอท้อ เธอเหนื่อย หมดกำลังใจ ตอนนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าเธอทักมาเพราะอะไร แต่ผมก็ทำได้แค่ให้กำลังใจผ่านข้อความ ในใจอย่างจะไปที่บ้านเธอแล้วไปนั่งคุยกับเธอด้วยซ้ำ แต่ทำไม่ได้ ตั้งแต่วันนั้นผมก็คุยไลน์กับเธอเกือบทุกวัน เธอก็ทักมาถาม ว่า ทำอะไร กินข้าว โน้นนั่นนี่.. . โทรคุยกันทุกวัน วันละ ไม่เกิน 1ชั่วโมง ผมก็เริ่มชอบเธอเข้าแล้วสิ("• •) ผมชอบเธอ ก็เลยทุ่มเทคั้งแต่นั้นมา งานกานบ้าน ทำแทนเธอเกือบทุกครั้ง พอผมทำให้เธอตลอดเวลา เพื่อนผมก็สงใสว่าทำไมผมทำให้แต่ผู้หญิงคนนี้ สุดท้ายก็โดนจับได้ว่าผมชอบเธอ พอเธอรู้ เธอก็เริ่ม ออกห่าง ทักไปก็ไม่ค่อยจะตอบ ตอบมาก็ อืม อ่ะ แค่นี้ แล้ววันหนึ่งเพื่อนเธอก็บอกผมว่าเธอมีแฟนแล้ว ตอนนี้ในใจผมทรมาณมาก แต่ก็ต้องทน เธอลบเพื่อนผมออกจากแฟน แต่ไม่ได้ลบไลน์ โทรไปก็ไม่รับ ชีวิตก็อยู่อย่างทรมาณจนวันหนึ่ง ได้ข่าวว่าเธอเลิกกับแฟน ผมดีใจมาก แต่ก็ได้แค่ดีใจเพราะ ดูเหมือนเธอยังเมินผม ไม่สนใจ ผมก็อดทนเอา งานการบ้านอะไรก็ทำให้เธอ ปฏิบัติเหมือนทุกครั้ง เวลาอยู่โรงเรียน เธอจะเงียบใส่ผม เวลาผมคุยกับผุ้หญิงอื่น เธอก็ทำหน้าไม่พอใจใส่ ทั้งๆที่เราก็ งง เธอก็ไม่ได้ชอบเรานี่นา เธอจะเงียบใส่แล้วไม่คุยกับผมเลย แต่พอถึงบ้าน บางวันเธอก็ทักมาหาผมบ้าง คุยกัน 2-3 คำก่อนบอกฝันดีเข้านอน แล้ววันหนึ่งผมมีเรื่องทะเลาะวิวาท ก็มีเธอนี่แหละที่ทักมาถามว่า เจ็บไหม เป็นอะไรมากหรือป่าว ผมเลยสับสนกับสถานะ ว่าตกลงผมอยู่ในสถานะไหน เป็นมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน หรือเป็นแค่คนที่เธอเห็นค่าบางเวลา
เพื่อนๆคนไหน เป็นแบบผมบ้างครับ
ผมต้องทำยังไงต่อดี
ช่วยเม้นหน่ยครีบ ปรึกษาหน่อย
ปล.ถ้าพิพ์มผิมก็ขออภัยน้ะครับ
แอบรักเพื่อน และก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานะไหน
คือ.. . ผมเข้ามาศึกษาที่ ร.ร แห่งหนึ่ง (เป็นเด็กใหม่) วันแรกที่เจอเธอ ผมก็รู้สึกปกติน้ะ เพราะอาจจะเป็นเด็กใหม่เลยไม่รู้เรื่องราวความรู้สึก แต่เธอก็มาทำความรู้จักกับผม ก็เริ่มสนิทกันเล็กน้อย วันหนึ่งช่วงเวลาก่อนเลิกเรียน ผมได้มีเวลาอยู่กับเธอ 2 คน ผมก็เลยสอบถามเธอพูดคุย เรื่องต่างๆ ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่าเธอมีแฟน ตอนนั้นผมรู้สึกสนใจ เพราะเธอเป็นคนร่าเริง สนุกสนาน ชอบกวน ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นในห้อง กูเลยขอไลน์ขอเฟสเธอ แรกๆก็ไม่กล้าทัก ได้แค่ส่อง แล้วชีวิตก็ดำเนินต่อไป จนวันหนึ่ง เธอทักไลน์มาหาผม บอกผมว่า เธอท้อ เธอเหนื่อย หมดกำลังใจ ตอนนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าเธอทักมาเพราะอะไร แต่ผมก็ทำได้แค่ให้กำลังใจผ่านข้อความ ในใจอย่างจะไปที่บ้านเธอแล้วไปนั่งคุยกับเธอด้วยซ้ำ แต่ทำไม่ได้ ตั้งแต่วันนั้นผมก็คุยไลน์กับเธอเกือบทุกวัน เธอก็ทักมาถาม ว่า ทำอะไร กินข้าว โน้นนั่นนี่.. . โทรคุยกันทุกวัน วันละ ไม่เกิน 1ชั่วโมง ผมก็เริ่มชอบเธอเข้าแล้วสิ("• •) ผมชอบเธอ ก็เลยทุ่มเทคั้งแต่นั้นมา งานกานบ้าน ทำแทนเธอเกือบทุกครั้ง พอผมทำให้เธอตลอดเวลา เพื่อนผมก็สงใสว่าทำไมผมทำให้แต่ผู้หญิงคนนี้ สุดท้ายก็โดนจับได้ว่าผมชอบเธอ พอเธอรู้ เธอก็เริ่ม ออกห่าง ทักไปก็ไม่ค่อยจะตอบ ตอบมาก็ อืม อ่ะ แค่นี้ แล้ววันหนึ่งเพื่อนเธอก็บอกผมว่าเธอมีแฟนแล้ว ตอนนี้ในใจผมทรมาณมาก แต่ก็ต้องทน เธอลบเพื่อนผมออกจากแฟน แต่ไม่ได้ลบไลน์ โทรไปก็ไม่รับ ชีวิตก็อยู่อย่างทรมาณจนวันหนึ่ง ได้ข่าวว่าเธอเลิกกับแฟน ผมดีใจมาก แต่ก็ได้แค่ดีใจเพราะ ดูเหมือนเธอยังเมินผม ไม่สนใจ ผมก็อดทนเอา งานการบ้านอะไรก็ทำให้เธอ ปฏิบัติเหมือนทุกครั้ง เวลาอยู่โรงเรียน เธอจะเงียบใส่ผม เวลาผมคุยกับผุ้หญิงอื่น เธอก็ทำหน้าไม่พอใจใส่ ทั้งๆที่เราก็ งง เธอก็ไม่ได้ชอบเรานี่นา เธอจะเงียบใส่แล้วไม่คุยกับผมเลย แต่พอถึงบ้าน บางวันเธอก็ทักมาหาผมบ้าง คุยกัน 2-3 คำก่อนบอกฝันดีเข้านอน แล้ววันหนึ่งผมมีเรื่องทะเลาะวิวาท ก็มีเธอนี่แหละที่ทักมาถามว่า เจ็บไหม เป็นอะไรมากหรือป่าว ผมเลยสับสนกับสถานะ ว่าตกลงผมอยู่ในสถานะไหน เป็นมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน หรือเป็นแค่คนที่เธอเห็นค่าบางเวลา
เพื่อนๆคนไหน เป็นแบบผมบ้างครับ
ผมต้องทำยังไงต่อดี
ช่วยเม้นหน่ยครีบ ปรึกษาหน่อย
ปล.ถ้าพิพ์มผิมก็ขออภัยน้ะครับ