เสียใจบ้างไหม ที่ต้องโดนไล่โดนบอกเลิกอยู่เป็นประจำ ไม่ละอายใจบ้างหรอ ยังหน้าด้านอยู่อีก ออกไปจากชีวิตเขาได้แล้ว เขาไม่ได้ต้องการเราแล้ว เหนื่อยบ้างไหมละที่ต้องทำอะไรคนเดียวมาตลอด โดนเขาหาว่าเราไม่สนใจความรู้สึกเขา ทำอะไรด้วยสันดานเดิมๆนิสัยเดิมๆ บางทีเราอยากจะพูดมากๆ แต่เวลาทะเลาะกันเราได้แต่มองหน้าเขาแล้วพูดในใจของเรา ว่าเราผิดอะไรผิดมากเลยหรอ แล้วสิ่งที่เขาทำกับเราเมื่อก่อนที่เขาตบตีเรา เราเคยสู้เขาไหม แต่ทำไมคราวนี้เราทำเขาก่อนเขากลับรับอะไรในตัวเราไม่ได้ทั้งๆที่เขาก็เคยทำกับเรา แต่เรายอมเขามาโดยตลอดและไม่เคยโกรธเขาได้สักที กี่ครั้งแล้วที่เราทำอะไรไม่ถูกใจเขาแม้แต่เรื่องเล็กๆเขายังเก็บเอามาพูดว่าเรา แล้วเราละที่เราเคยโดนแบบที่เราทำกับเขาตอนนี้เรากับนิ่งเฉย ทุกครั้งเลย เราไม่รู้จะพูดยังไง เมื่อไหร่เราจะเลิกกับเขาไปสักที เขาบอกเขารู้ว่าเราทำให้เขาเยอะแล้วเราเหนื่อยกับเขา แต่พอเขาบวชแล้วสึกออกมาเขาก็ทำดีได้ไม่กี่วัน เราก็ต้องเป็นคนทำให้แบบเดิมเหมือนกับที่เราเคยทำ เขาก็ยังคงเป็นแบบเดิม เขาเปลี่ยนจริง แต่เขาเปลี่ยนได้แค่ไม่กี่วัน เขาคบกับเราเขาอายคนอื่นไม่กล้าให้เราไปไหนมาไหนด้วย เพราะอายที่มีแฟนแบบเรา เขาไปข้างนอกกับเพื่อนๆ เพื่อนเขาไปกับแฟนทั้งหมด ส่วนเราก็นอนคอยอยู่บ้าน เราเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเราพยายามเข้าใจเราหรือเขาเอาแต่ใจและไม่เคยเข้าใจเราเลย เขาบอกเขารักเราเลิกกับเราไม่ได้ พออะไรไม่ถูกใจก็ไล่เราแบบเดิมให้เราคิดยังไงคิดว่าเขารักเราจริงๆหรือเขาอยากจะเลิกกับเรามากๆ
เสียใจบ้างไหม ที่ต้องโดนไล่โดนบอกเลิกอยู่ประจำ