สวัสดีครับ ผมอายุ 22 ปี กำลังฝึกงานใน กทม พักอาศัยกับเพื่อนผู้ชาย 1 คน ในห้องที่เดียวกัน เราตัดสินใจพักหอด้วยกัน ปัญหาคือเพื่อนผมเป็นคนไม่พูด ย้ำว่าไม่พูดเลย ถามคำตอบคำ เราอยู่ด้วยกันทุกวันเเต่ไม่เคยได้พูดกันเลยก็มี เนื่องจากเขามีโลกส่วนตัวสูงมาก
เเต่ที่หนักใจกว่าคือ การที่เราพักด้วยกัน แต่ไม่เคยคิดจะช่วยกันทำงานบ้านเลย ไม่เคยล้างถ้วย ไม่เคยทำความสะอาดห้อง ไม่เคยเก็บกวาดช่วยกัน ไม่เคยเอาขยะไปทิ้ง ขยะจากเศษอาหารที่กินเหลือเป็นอาทิตย์เน่าคับห้องทั้งที่เขาเป็นคนกิน เราต้องมาคอยเก็บคอยกวาดตามหลังตลอด งานบ้านทุกอย่างมีเเต่เราทำคนเดียว น้ำก็มีแต่เราไปกด (ตู้น้ำดื่มหยอดเหรียญ) ของใช้ก็มีเเต่เราที่ซื้อเข้าห้องให้ใช้ร่วมกัน เเฟ๊บ สบู่ ยาสีฟัน ของใช้จำเป็นต่างๆ มีแต่เราออก ไม่พอใจเราก็ไปโพสใส่แต่ในเฟสบุ๊ค บางครั้งก็ประชดใส่ ปิดประตูใส่ไม่พอใจ ไม่กินข้าวด้วยกัน เรากินเส็จเขาถึงจะกินที่หลัง หนักสุดหันหลังให้กันทั้งที่กินข้าวพร้อมกัน เเยกกันกินของใครของมัน พยามเปิดใจพูดด้วยแล้วกลับโดนด่า #ช่วยตัดสินใจหน่อยครับ ผมควรย้ายหอออกมาจากเขา หรือผมควรอยู่ต่อไปดี เราเหลือเวลาฝึกงานอีก 3 เดือน
ถ้าเราเจอคนเห็นเเก่ตัวมากๆที่เราอยู่ด้วย เราจะทนอยู่กับเขา หรือพาตัวเองออกมา
เเต่ที่หนักใจกว่าคือ การที่เราพักด้วยกัน แต่ไม่เคยคิดจะช่วยกันทำงานบ้านเลย ไม่เคยล้างถ้วย ไม่เคยทำความสะอาดห้อง ไม่เคยเก็บกวาดช่วยกัน ไม่เคยเอาขยะไปทิ้ง ขยะจากเศษอาหารที่กินเหลือเป็นอาทิตย์เน่าคับห้องทั้งที่เขาเป็นคนกิน เราต้องมาคอยเก็บคอยกวาดตามหลังตลอด งานบ้านทุกอย่างมีเเต่เราทำคนเดียว น้ำก็มีแต่เราไปกด (ตู้น้ำดื่มหยอดเหรียญ) ของใช้ก็มีเเต่เราที่ซื้อเข้าห้องให้ใช้ร่วมกัน เเฟ๊บ สบู่ ยาสีฟัน ของใช้จำเป็นต่างๆ มีแต่เราออก ไม่พอใจเราก็ไปโพสใส่แต่ในเฟสบุ๊ค บางครั้งก็ประชดใส่ ปิดประตูใส่ไม่พอใจ ไม่กินข้าวด้วยกัน เรากินเส็จเขาถึงจะกินที่หลัง หนักสุดหันหลังให้กันทั้งที่กินข้าวพร้อมกัน เเยกกันกินของใครของมัน พยามเปิดใจพูดด้วยแล้วกลับโดนด่า #ช่วยตัดสินใจหน่อยครับ ผมควรย้ายหอออกมาจากเขา หรือผมควรอยู่ต่อไปดี เราเหลือเวลาฝึกงานอีก 3 เดือน