[Spoilers] Danganronpa 3 บทสิ้นหวัง ตอนที่ 8

กระทู้สนทนา

เปิดฉากมา สึมิกิเป็นเบ๊นวดให้จุนโกะอยู่

ส่วนมิตาไรเจอไฟล์แปลกๆในเครื่อง

เมื่อเปิดเข้าไปพบว่าเป็นวิดิโอบันทึกการฆาตกรรมหมู่ของสภานักเรียน มิตาไรบอก"นี่ไม่ใช่CG หรือเอฟเฟค นี่มันของจริงคนตายจริง" ดูได้แปปก็อ้วก

อยู่ดีๆสึมิกิจะเข้ามาxxxมิตาไร มิตาไรงง จุนโกะบอกเพราะเธอดูวิดิโอนั่นไงล่ะ จุนโกะก็เข้ามากระทืบสึมิกิจนเลือดออกแต่สึมิกิกลับชอบ

ตัดไปที่ฉากนักเรียนรวมตัวกันประท้วงหน้าโรงเรียนและได้บุกรุกเข้าไปในโรงเรียน แต่โดนซากากุระซัดหมอบ

หลังจากนั้นย้อนกลับไปห้องเรียน โคมาเอดะกลับมาทุกคนทำหน้าเบื่อ lol

มันก็บอก"ชั้นเอาของฝากกลับมาด้วยนะ" แต่ทุกคนไม่สนแล้วก็บอกตอนนี้พวกเราหาสึมิกิอยู่หน่ะ โคมะบอกว่าคนเห็นสึมิกิ มิตาไรอ้วนจึงเข้ามาดึงคอเสื้อ พร้อมกลับถามว่าเธออยู่ไหน(เสียงจริงของImposter)

โคมะทักว่า "หืม ชั้นจำไม่ได้ว่านายมีคาแรกเตอร์แบบนี้" มิตาไรอ้วนตกใจรีบแถไปว่าตื้นเต้นไปหน่อย โคมะบอกว่าเจอมิคังสวนทางอยู่ทางใต้ของโรงเรียนน่ะ ทุกคนรีบออกไปหา ในขณะที่เปโกะกำลังเดิน โคมาเอดะวานให้ช่วยอย่างนึง

จิสะเปิดประตูเข้ามาปรากฎว่าไม่มีใครอยู่ [ภาพ] พร้อมกับเจอจดหมายว่า "ออกไปตามหาสึมิกิ) เธอจึงรีบวิ่งออกไปทันที

ด้านซากากุระกำลังต่อยนักเรียนอย่างเมามัน(-_-) มุนาคาตะก็โผล่มาช่วย ซากากุระเข้ามาดีใจ มุนาคาตะบอก ขอโทษที่ปล่อยให้นายต้องรับงานอันตราย ซากากุระบอกไม่เป็นไรน่า หลังจากนั้นซากากุระโทรเรียกจิสะ

ตัดไปที่ด้าน โคมะเดินมากับนานามิ ได้เจอรูปปั้นผู้ก่อตั้งโรงเรียน

โคมะจึงเดินเข้าไปและเผลอกดสวิตว์ ทางลับโผล่ขึ้นมาใต้ขานานามิ นานามิถามว่านายรู้ว่ามันอยู่ตรงนี้หรอ โคมะบอก" ก็แค่บังเอิญน่ะ" ผมนี่มันโชคดีจริงๆ

ทั้ง2คนเดินเข้าไปเจอมิตาไร มิตาไรทำท่ากลัวๆห้ามไม่ให้เข้ามา ทันใดนั้นจุนโกะเข้ามาพอดี

โคมะบอก"พวกเราเป็นแขกน่ะ" จุนโกะถาม "ไม่นึกว่าจะมีคนนอกรู้สถานที่นี้" โคมะตอบ "เพราะชั้นคือสุดยอดนักเรียนดวงดีไงล่ะ"

จุนโกะทำหน้าเบื่อพร้อมกับบอกว่า "ช่างเถอะ ยังไงนายก็ไม่มีทางไปบอกคนอื่น" โคมะตอบทันควัน"อิคุซาบะ มุคุโร่ไม่มาช่วยหรอก"
ตัดๆไปที่ด้านเปโกะกำลังดวลกับมุคุโร่อยู่

มุคุโร่ถามทำไมต้องสะกดรอยตามชั้น เปโกะตอบ "มีชายคนนึงขอร้องให้ฉันจับตาดูเธอน่ะ " หลังจากนั้นมุคุโร่ใช้Combat knife ฟันไม่ยั้ง เปโกะใช้ดาบไม้รับจนดาบเริ่มแตก ปรากฎว่าข้างในคือดาบจริง !! มุคุโร่ถาม"เธอเคยฆ่าคนสินะ" เปโกะตอบ" ชั้นก็ต้องถามเธอกลับเหมือนกัน"

ตัดไปที่ฐานทัพลับ
โคมะบอก"เพื่อปกป้องความหวังชั้นทำได้ทุกอย่าง" จุนโกะขำพร้อมบอกว่า "คิดว่าแค่นี้มันจะหยุดความสิ้นหวังได้รึไง"

โคมาเอดะล้วงเสื้อและชักปืนออกมา นานามิตกใจ โคมะบอก"แค่บังเอิญหยิบมันมาจากต่างประเทศ ชั้นเอามาเป็นของฝาก"

นานามิห้ามว่า "การฆ่ากันน่ะ มันไม่ควรเกิดขึ้น "แต่โคมะบอก "Sore wa chigau yo คุณหัวหน้าห้อง" ทั้งหมดก็เพื่อความหวัง โคมะเล็งปืนไปที่จุนโกะ พร้อมกับบอกว่า"ความสิ้นหวังน่ะเป็นแค่บันไดก้าวไปสู่ความหวัง นั่นก็หมายความว่าเธอเป็นแค่บันไดก้าวไปสู่ความหวัง" จุนโกะบอก "แล้วไง" โคมะบอก "ถ้าชั้นสามารถจัดการเธอด้วยกระสุนนัดนี้ นั่นแสดงว่าเธอคือ "ความสิ้นหวัง"ไงล่ะ ทันใดนั้นโคมะก็เสียวสันหลัง และหันหลัง เจอกับคามุคุระ โคมะลั่นไกทันทีแต่กระสุนขัดลำกล้อง