สวัสดีครับชาวพันทิป ใครเคยตกอยู่ในสภาวะที่โคตรจะว่างจนหว่าเว้ไม่มีอะไรทำมั่งไหมครับ ผมเองเป็น 1 ในนั้น! มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนจะเป็นบ้า เพราะอะไรหนะหรอ? ... บางคนอาจจะเดาถูก ... ผมตกงานครับ ... ผู้ชายอายุ 25 กำลังเฟ้งฟ้างแบบหาที่สุดไม่ได้ เลยไม่รู้จะทำอย่างไรเพื่อให้ความฟุ้งซ่านนี้คลายออกไปจากใจบ้าง ผมครุ่นคิดอยู่หลายวัน ไอ้ครั้นจะเปิดคอมก็เบื่อหน้าจอเหลือเกิน แค่จับเมาท์ก็ขยาด บังเอิญหางตาเหลือบไปเจอกล้องตัวเก่งของผมวางอยู่ ... เออหวะ! หาถ่ายรูปเล่นดีกว่า ... ใช้เวลาไม่นาน ผมก็ตัดสินใจออกเดินทางสู่กลางเมืองโคราชจังหวัดที่ผมพำนักพักอาศัย อยากลองออกไปมองหลังเลนส์ดูบ้างว่าภายนอกมันจะเป็นอย่างไรบ้างหลังจากไม่ได้ออกไปสูดอากาศทักทายสภาพแวดล้อมมานาน แต่ปัญหาคือ ผมไม่เคยถ่ายภาพแนว street เลยซะด้วยสิ!!! ไม่เป็นไรวะ ของทุกอย่างต้องผ่านการฝึกฝน จอมยุธต้องฝึกวิชาฉันได ตากล้องต้องฝึกถ่ายฉันนั้น ??? ขงจื้อไม่ได้กล่าว ผมกล่าวเอง 555+ ปล. รูปทั้งหมดนี้ไม่ได้ถ่ายภายในวันเดียวนะครับ เพราะหลังจากไปเดินวันแรกเริ่มติดใจ เลยออกเดินไปหลายวัน 5555+

เอาหละๆ ผมว่าไม่พูดพล่ามทำเพลงบรรเลงให้นานเกิน ไปดูรูปกันดีกว่า อาจจะไม่สวยสะดุดตา แต่อยากให้ลองดูครับเผื่อจะชอบ ปล.ที่2 เลนส์ที่ใช้เป็นมือหมุนล้วนๆนะครับ Revuenon 55 MM. ครับ


Welcome to Korat!!!


รูปนี้เป็น 1 ในรูปที่ผมชอบมาก ... มันให้กำลังใจผมดี คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะสู้และเดินต่อไปได้ครับ (หมุน Focus ตามแทบไม่ทัน)


ที่นี่รถก็เยอะนะ ทุกวันนี้ไม่ค่อยต่างจาก กทม. เท่าไหร่



หน้าลุงได้ฟิลมาก...





หลังจากการเดินถ่ายภาพอย่างเพลิดเพลิน มันทำให้ผมรู้ว่า ไม่จำเป็นต้องไปพักผ่อนไกลๆหรอก แค่เราพักสมองลองทิ้งทุกอย่างแล้วมาทำในสิ่งที่เรารักดูบ้าง แค่นี้มันก็เป็นการทำให้จิตใจได้พักผ่อนสบายได้เหมือนกัน
เอาแค่นี้ก่อนเนอะ ไว้วันหลังมาลงใหม่ ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมตากล้องมือสมัครเล่นคนนี้กันนะครับ บ๊ายบายยยย...