อย่าพึ่งไปอิงที่อาชีพครูเลยนะครับ เพราะอาชีพที่ทำนั้นมันก็เหมือนเปลือกนอกปกปิดตัวตนที่แท้จริงของคนเราเอาไว้ ยากที่จะเอามาเป็นปัจจัยในการวัดหรือตัดสินอะไรได้ทั้งหมด ตัวตนที่แท้จริงของแม่แฟนอาจไม่ใช่แบบที่คุณคิดก็ได้ จริงอยู่ที่ว่าแม่แฟนอาจมีนิสัยของความเป็นครูติดตัวมาด้วยยามที่เลิกจากงานมาแล้ว แต่มันคงไม่ใช่ทั้งหมดที่จะเอามาคิดหรอกนะ

1.พ่อแม่ทุกคนรักลูก ยิ่งเป็นลูกสาวเขาคนเดียวก็อยากได้ผู้ชายที่ดีๆมาดูแลลูกสาวเขา ไม่ขี้เหล้าเมามาย ไม่เจ้าชู้ ไม่ใช้กำลังรุนแรง มีเหตุผล และทนุถถนอมลูกสาวเขา ยิ่งลูกสาวเป็นหมอเงินเดือนสูงอยู่แล้วถึงไม่มีแฟนก็มีเงินใช้ไม่ต้องพึ่งผู้ชาย ถ้าคุณทำไม่ดีให้แม่แฟนเห็นเขาก็คงบอกลูกสาวให้ตัดคุณทิ้งไปได้โดยไม่ลังเลใจอะไรเลยด้วยซ้ำ

2.ผู้ใหญ่นั้นเขาไม่ได้สนใจอะไรมากนักหรอกว่าคุณจะทำอะไรให้เขามากน้อยแค่ไหน คุณแค่ต้องทำในสิ่งที่ควรทำก็เท่านั้นเอง เช่น มีสัมมาคาราวะ เคารพนบนอบสวัสดี ไม่อวดดีโต้เถียงฉอดๆๆ เป็นผู้ฟังที่ดี มีมารยาทบ้าง ใช้คำพูดคำจาให้ดูดีมีการศึกษาสักหน่อย ถ้าท่านประทับใจคุณตรงนี้แล้ว ทีนี้คุณจะซื้อของอะไรไปให้ท่านก็ได้ เพราะถ้าท่านไม่ประทับใจคุณต่อให้คุณซื้อของแพงๆไปให้ ท่านก็คงอยากเอาทิ้งลงถังขยะโดยไม่เสียดาย

3.ความเป็นสุภาพบุรุษก็สำคัญ ผู้ชายหลายๆคนมักมองข้ามในเรื่องนี้จึงทำให้มีปัญหาตามมาแม้กระทั่งแต่งงานกันไปแล้ว เช่น ไปเยี่ยมพ่อแม่แฟนแต่คุณดันไปแตะเนื้อต้องตัวเธอ โอบกอด หอมแก้ม แบบว่าไม่เกรงใจพ่อแม่ฝ่ายหญิงเลย ถึงแม้จะแต่งงานกันไปแล้วแต่พ่อแม่ฝ่ายหญิงก็ไม่ชอบหรอกนะครับที่จะเห็นอะไรแบบนี้แก่ลูกสาวของตน

4.เป็นตัวของตัวเองบ้าง แต่อย่าสุดโต่งจนเกินไป ผู้ใหญ่เขาจะได้รู้จักตัวตนของคุณบ้างว่าเป็นยังไง ความคิดความอ่านเป็นยังไง มีความสามารถอะไรบ้าง นำเสนอแค่พอเหมาะพอควร

5.สำคัญที่สุดเลยก็คือ ทำให้พ่อแม่ฝ่ายหญิงรู้ว่าคุณเอาจริง รู้ว่าคุณจริงจังกับเธอมากแค่ไหน คุณทุ่มเทมากแค่ไหน ไม่ใช่ทำเล่นๆพอเบื่อแล้วก็ชิ่งหนีตีจาก ความมั่นคง ความแน่นอนที่จะใช้ชีวิตคู่กับลูกสาวเขาต้องมีให้เห็นด้วย

จะเห็นได้ว่าปัจจัยต่างๆนั้นยังมีอีกมาก ถ้าโฟกัสแค่อาชีพครูก็อาจสอบไม่ผ่านเอาก็ได้นะครับ ผู้หญิงคนนี้มีค่ามาก คุณก็ต้องพยายามให้มากขึ้นด้วย