สวัสดีครับ เพื่อนๆ ชาวพันทิพ ทุกคน
กระทู้นี้ เป็นอีกกระทู้หนึ่ง ที่ผมจะมาถามเพื่อนๆว่า คุณลืมคนที่คุณรัก ใช้เวลานานแค่ไหน.... ก่อนอื่นผมขอเล่าประสบการณ์เรื่องความรักของผมก่อนน่ะครับ....ความรักของผมเริ่มจากเพื่อนครับ ผมได้รู้จักเค้าจากเฟสบุส เค้าทำงานเหมือนผม จึงทำให้เรารู้จักกัน ความเป้นเพื่อนของเราพัฒนาไปเร้วมากกๆ อาจเป้นเพราะเรามีตำแหน่งงานเหมือนกัน ทำงานเหมือนกัน เพียงแต่อยุ่คนละทีก้เท่านั้น เราคุยกันทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว เพื่อนผมคนนี้เค้ามีแฟนแล้วคับ ทำไมผมถึงรุ้น่ะเหรอ เพราะผมเข้าไปส่องเฟสและไลน์เค้าอ่ะ และเพื่อนผมคนนี้ ก้เหมือนผมอีกอย่างหนึ่งคือ ผมกับเพื่อนไม่ใช่ผู้ชายแท้ และนี่ก้อาจเป้นอีกเหตุผมหนึ่งมั่ง ที่ทำให้เราคุยกันถูกคอ แบบว่า เคมีเข้ากัน เรา2คน คุยกันแบบเพื่อนมาสักระยะหนึ่ง ผมก้รุ้ว่า เค้าเลิกกับแฟน เพราะเค้าโทรมาเล่าให้ฟังตรอด ผมก้ได้แต่ให้กำลังใจไป ในช่วงเวลาที่ผมคบกับเพื่อนคนนี้ ผมไปกินข้าวด้วยกัน 2 ครั้ง เจอกันประมาณ 2-3 ครั้ง เท่านั้น นอกจากนั้นเราใช้การคุยทางโทสับ ไลน์บ้าง เฟสบ้าง จนกระทั้งวันหนึ่งเพื่อนคนนี้ ช่วยผมไปกินข้าวเย้น ผมก้ไปตามปกติ และนี่เป้นการกินข้าวด้วยกันเป้นครั้งที่ 2 ครั้งสุดท้าย หลัวจากที่เรากินข้าวเสร้จ เพื่อนคนนี้ก้ชวนผมไปที่ห้อง ผมก้ไป จิงๆผมก้อยากไปด้วยแร่ะ เพราะไม่เคยไปห้องพักเพื่อนเลย นี่เป้นครั้งแรก พอไปถึงห้องเราก้นอนดูทีวีกัน ตอนแรกผมคิดว่าจะอยุ่สักแป่ป ก้จะกลับแล้ว เพราะมันดึก แต่เอาเข้าจริงเพื่อนมันไม่ให้กลับ มันบอกว่า อยุ่เป้นเพื่อนมันก่อน มันไม่มีแฟนแล้ว มันเหงา ผมก้ใจอ่อนและ ด้วยความสงสารเพื่อนด้วย พอเราดูทีวีกันสักพัก เพื่อนมันก้ขอมีอะไรด้วย ผมก้บอกว่า มันไม่ได้ เราสองคนเป้นเพื่อนกัน สถานะและความรู้สึกมันไม่ใช่ เราไม่ใช่แฟนกัน แต่เพื่อนมันก้บอกว่า ไม่เป้นไรหรอก และมันก้บอกอีกว่า มันรุ้ว่าผมก้ชอบมัน ตอนนั้นผมอึ้งเรย มันรุ้ได้ยังไงว่าผมก้แอบชอบมันอยุ่ แต่ด้วยความมันมีแฟนแล้ว และด้วยกัวว่าจะเสียเพื่อน จึงไม่กล้าบอกมัน ....แต่ผมก้บอกเพื่อนมันไปว่า ถึงจะแอบชอบ แต่มันไม่ใช่ป่ะว่า ที่จะมีอะไรกัน ในขณะที่ความสัมพันยังเป้นเพื่อนอยุ่ แต่เพื่อนมันก้ไม่ยอมหยุด มันยั่วอารม เล้าโลม จนผมขัดขืนมันไม่ได้ และในคืนนั้น ผมกับเพื่อนเราก้มีอะไรกัน มันมีความรุ้อะไรมากมายที่เข้ามาโหมอยุ่ในหัวผมมากมาย และหลังจากนั้น ผมเงียบหายไปหลายวัน ไม่ติดต่อเพื่อนมันเลย เพื่อนมันไลน์มาคุย ผมก้ไม่ตอบ เฟสมาผมก้ไม่ตอบ เพราะตอนนั้นในหัวผม มันบอกกับผมว่า มันไม่ใช่ มันไม่ใช่แบบนี้ เราเป้นเพื่อนกัน ไม่ใช่แฟน แต่สุดท้ายผมก้ทนความรุ้สึกตัวเองไม่ได้ ก้ต้องคุยกับเพื่อนคนนี้อีก หลังจากที่ผมยอมคุยกับเพื่อนคนนี้ ผมมีความสุขมากคับ มันเหมือนเป้นแฟนกันเรย คือ ความรุ้สึกมันบอกน่ะ ไม่รุ้ทำไม เพื่อนคนนี้ทำดีทุกอย่าง คุยดี ตลกเฮฮา เราคุยกันถี่ขึ้น จนวันหนึ่งผมไปงานเลี้ยงที่ทำงาน และผมมึนๆๆ กลับบ้านไม่ไหว ก้เลยโทรมาขอนอนที่ห้องเพื่อนคนนี้ และคืนนั้นเรา2คนก้มีอะไรกัน คืนนั้นผมรุ้สึกว่า มีอะไรกับแฟน ไม่ใช่เพื่อน และหลังจากนั้น ผมก้ทำตัวปกติ แต่เพื่อนคนนี้ไม่ปกตก เงียบหาย ติดต่อไปก้ไม่ติดต่อกลับ เปลี่ยนไปเป้นคนละคนเรย ผมงง มาก จนในที่สุดเพื่อนคนนี้ก้เงียบหายไปจากผม ผมรุ้สึกเจ้บปวดมากก ร้องไห้ทุกวัน ไม่เป้นจะทำอะไร ได้แต่นั่งถามตัวเองว่า เพราะอะไรเค้าถึงหายไป มันเกิดอะไรขึ้น และผมก้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า ผมถึงต้องมาเจ้บปวดขนาดนี้ สุดท้ายผมก้มารุ้ตัวเองว่า ผมรักเพื่อนคนนี้เสียแล้ว และสุดท้าย ผมก้ได้เสียทั้งเพื่อนและคนที่ผมรักไปในเวลาเดียวกัน .....และนี่ละคับคือเรื่องราวความรักของผม และปัจจุบันนี้ผมก้ยังไม่เคยลืมเพื่อนและคนที่ผมรักคนนี้เลย ....แล้วเพื่อนๆล่ะคับ ลืมคนที่คนรัก ใช้เวลานานแค่ไหน ...?
คุณลืมคนที่คนรัก ใช้เวลานานแค่ไหน
กระทู้นี้ เป็นอีกกระทู้หนึ่ง ที่ผมจะมาถามเพื่อนๆว่า คุณลืมคนที่คุณรัก ใช้เวลานานแค่ไหน.... ก่อนอื่นผมขอเล่าประสบการณ์เรื่องความรักของผมก่อนน่ะครับ....ความรักของผมเริ่มจากเพื่อนครับ ผมได้รู้จักเค้าจากเฟสบุส เค้าทำงานเหมือนผม จึงทำให้เรารู้จักกัน ความเป้นเพื่อนของเราพัฒนาไปเร้วมากกๆ อาจเป้นเพราะเรามีตำแหน่งงานเหมือนกัน ทำงานเหมือนกัน เพียงแต่อยุ่คนละทีก้เท่านั้น เราคุยกันทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว เพื่อนผมคนนี้เค้ามีแฟนแล้วคับ ทำไมผมถึงรุ้น่ะเหรอ เพราะผมเข้าไปส่องเฟสและไลน์เค้าอ่ะ และเพื่อนผมคนนี้ ก้เหมือนผมอีกอย่างหนึ่งคือ ผมกับเพื่อนไม่ใช่ผู้ชายแท้ และนี่ก้อาจเป้นอีกเหตุผมหนึ่งมั่ง ที่ทำให้เราคุยกันถูกคอ แบบว่า เคมีเข้ากัน เรา2คน คุยกันแบบเพื่อนมาสักระยะหนึ่ง ผมก้รุ้ว่า เค้าเลิกกับแฟน เพราะเค้าโทรมาเล่าให้ฟังตรอด ผมก้ได้แต่ให้กำลังใจไป ในช่วงเวลาที่ผมคบกับเพื่อนคนนี้ ผมไปกินข้าวด้วยกัน 2 ครั้ง เจอกันประมาณ 2-3 ครั้ง เท่านั้น นอกจากนั้นเราใช้การคุยทางโทสับ ไลน์บ้าง เฟสบ้าง จนกระทั้งวันหนึ่งเพื่อนคนนี้ ช่วยผมไปกินข้าวเย้น ผมก้ไปตามปกติ และนี่เป้นการกินข้าวด้วยกันเป้นครั้งที่ 2 ครั้งสุดท้าย หลัวจากที่เรากินข้าวเสร้จ เพื่อนคนนี้ก้ชวนผมไปที่ห้อง ผมก้ไป จิงๆผมก้อยากไปด้วยแร่ะ เพราะไม่เคยไปห้องพักเพื่อนเลย นี่เป้นครั้งแรก พอไปถึงห้องเราก้นอนดูทีวีกัน ตอนแรกผมคิดว่าจะอยุ่สักแป่ป ก้จะกลับแล้ว เพราะมันดึก แต่เอาเข้าจริงเพื่อนมันไม่ให้กลับ มันบอกว่า อยุ่เป้นเพื่อนมันก่อน มันไม่มีแฟนแล้ว มันเหงา ผมก้ใจอ่อนและ ด้วยความสงสารเพื่อนด้วย พอเราดูทีวีกันสักพัก เพื่อนมันก้ขอมีอะไรด้วย ผมก้บอกว่า มันไม่ได้ เราสองคนเป้นเพื่อนกัน สถานะและความรู้สึกมันไม่ใช่ เราไม่ใช่แฟนกัน แต่เพื่อนมันก้บอกว่า ไม่เป้นไรหรอก และมันก้บอกอีกว่า มันรุ้ว่าผมก้ชอบมัน ตอนนั้นผมอึ้งเรย มันรุ้ได้ยังไงว่าผมก้แอบชอบมันอยุ่ แต่ด้วยความมันมีแฟนแล้ว และด้วยกัวว่าจะเสียเพื่อน จึงไม่กล้าบอกมัน ....แต่ผมก้บอกเพื่อนมันไปว่า ถึงจะแอบชอบ แต่มันไม่ใช่ป่ะว่า ที่จะมีอะไรกัน ในขณะที่ความสัมพันยังเป้นเพื่อนอยุ่ แต่เพื่อนมันก้ไม่ยอมหยุด มันยั่วอารม เล้าโลม จนผมขัดขืนมันไม่ได้ และในคืนนั้น ผมกับเพื่อนเราก้มีอะไรกัน มันมีความรุ้อะไรมากมายที่เข้ามาโหมอยุ่ในหัวผมมากมาย และหลังจากนั้น ผมเงียบหายไปหลายวัน ไม่ติดต่อเพื่อนมันเลย เพื่อนมันไลน์มาคุย ผมก้ไม่ตอบ เฟสมาผมก้ไม่ตอบ เพราะตอนนั้นในหัวผม มันบอกกับผมว่า มันไม่ใช่ มันไม่ใช่แบบนี้ เราเป้นเพื่อนกัน ไม่ใช่แฟน แต่สุดท้ายผมก้ทนความรุ้สึกตัวเองไม่ได้ ก้ต้องคุยกับเพื่อนคนนี้อีก หลังจากที่ผมยอมคุยกับเพื่อนคนนี้ ผมมีความสุขมากคับ มันเหมือนเป้นแฟนกันเรย คือ ความรุ้สึกมันบอกน่ะ ไม่รุ้ทำไม เพื่อนคนนี้ทำดีทุกอย่าง คุยดี ตลกเฮฮา เราคุยกันถี่ขึ้น จนวันหนึ่งผมไปงานเลี้ยงที่ทำงาน และผมมึนๆๆ กลับบ้านไม่ไหว ก้เลยโทรมาขอนอนที่ห้องเพื่อนคนนี้ และคืนนั้นเรา2คนก้มีอะไรกัน คืนนั้นผมรุ้สึกว่า มีอะไรกับแฟน ไม่ใช่เพื่อน และหลังจากนั้น ผมก้ทำตัวปกติ แต่เพื่อนคนนี้ไม่ปกตก เงียบหาย ติดต่อไปก้ไม่ติดต่อกลับ เปลี่ยนไปเป้นคนละคนเรย ผมงง มาก จนในที่สุดเพื่อนคนนี้ก้เงียบหายไปจากผม ผมรุ้สึกเจ้บปวดมากก ร้องไห้ทุกวัน ไม่เป้นจะทำอะไร ได้แต่นั่งถามตัวเองว่า เพราะอะไรเค้าถึงหายไป มันเกิดอะไรขึ้น และผมก้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า ผมถึงต้องมาเจ้บปวดขนาดนี้ สุดท้ายผมก้มารุ้ตัวเองว่า ผมรักเพื่อนคนนี้เสียแล้ว และสุดท้าย ผมก้ได้เสียทั้งเพื่อนและคนที่ผมรักไปในเวลาเดียวกัน .....และนี่ละคับคือเรื่องราวความรักของผม และปัจจุบันนี้ผมก้ยังไม่เคยลืมเพื่อนและคนที่ผมรักคนนี้เลย ....แล้วเพื่อนๆล่ะคับ ลืมคนที่คนรัก ใช้เวลานานแค่ไหน ...?