Clip ที่จขกท. เอามา เป็นหลักการของหัวแร้งสมัยก่อนนิยมมาก ที่เรียกว่า "หัวแร้งปืน" คือรูปร่างเหมือนถือปืน ต้องกดไก เมื่อจะใช้งาน หนักอึ้ง ถ้าทำงานนานๆ ถึงขั้นปวดมือ เพราะเป็นหม้อแปลงแกนเหล็ก
ส่วนรุ่นขดลวดความร้อนที่จับแบบปากกา จะเรียกว่า "หัวแร้งแช่" เพราะเป็นการเสียบแช่ค่าไว้ให้ร้อน




มีไฟหัวเลนส์ส่องสว่างด้วยแน่ะ... ไปดูบ้านหม้อ ร้านเก่าๆ อาจยังพอมีขาย

แต่ตัวที่นิยมขายในไทย เ้ล็กกว่าข้างบนนิด แต่ประสบการณ์ขนาดว่าสมัยวัยรุ่นแข็งแรงหัดเล่นตั้งแต่ยังไม่ค่อยนรู้อะไรเรียนม.ต้น ตอนนั้นคลั่งไคล้ประกอบวงจร เคยทำปวดมือเลยอย่างที่บอก
พิมพ์นิยม คือรูปร่างแบบนี้



เป็นเพราะสมัยก่อน หัวแร้งถือกดไกแบบนี้ ไม่มีรุ่นที่เป็นขดลวดความร้อน และร้อนช้า


อันนี้ที่เราเห็นปัจจุบัน เพิ่งมาทีหลัง เป็นการพัฒนาหัวแร่งแช่ ให้ทำงานรวดเร็ว และร้อนแรง ได้แรงเท่าหัวแร้งปืน มี trigger เมื่อต้องการความร้อนสูงเหมือนหัวแร้งปิน
ทำให้รุ่นเก่าตัวบน เข้าข่ายพันธุ์ที่ควรอนุรักษ์ไว้ให้ลูกหลานดู


เมื่อก่อนราคาสูงทั้งนั้น ไม่มีจีนทำออกมาขายเป็นสินค้า mass แบบนี้
เดี๋ยวนี้หัวแร้งแช่ ร้าน 20-25 ก้มีขาย ถึงแม้อาจจะห่วงกว่าว่าไม่ทน แต่เป็นโอกาสสำหรับเด็กที่จะเรียนรู้ได้ของถุกๆ หรือผู้ใหญ่ก็ตาม ที่ใช้แค่ซ่อมจุกจิกนานๆ ที มันก็โคตะระคุ้มค่า สมัยก่อนถ้าไม่ใช่ช่างใช้งานประจำไม่มีทางเลือกซื้อของแพงมาเก็บลิ้นชักอย่างเดียว