18แล้วยังไงต่อดี?

ตอนนี้เราอายุ18แล้ว อยากจะช่วยแบ่งเบาภาระที่บ้านบ้าง ตอนนี้ที่บ้านก็แย่ลงทุกที เราก็เป็นเด็กอายุ18ทั่วๆไปนี้แหละ ชอบเที่ยว ซื้อของที่อยากได้ แต่ตอนนี้เราอยากจะหารายได้บ้างเพื่อเก็บไว้ใช้เอง ไม่ได้อวดเก่งนะแต่เราคิดดูแล้วมันควรที่จะมีอะไรมากกว่าการขอที่บ้านไปวันๆโดยที่ไม่ได้ทำให้ที่บ้านดีขึ้นแต่กลับแย่ลงด้วยซ้ำ ทุกวันนี้ช่วยได้แค่เก็บค่าขนมไปวันๆ ผู้ใหญ่ก็คิดแค่ว่าเป็นเด็กไม่ต้องหาเงินหรอแค่เรียนให้จบก็พอแล้ว เห้ยๆๆ 18แล้วนะ ไม่ให้เริ่มตอนนี้จะให้เริ่มตอนไหน?  ในใจมันก็คิดเหมือนกันนะว่เราต้องทำอะไรซักอย่าง ทุกวันนี้ย่าคือเสาหลักของบ้านท่านป่วยและเครียดมากๆในทุกๆวันเราสงสารท่านมากๆ ในบ้านเรามีคนที่ขยันและมีคนที่ไม่คิดจะทำอะไรเลย เรามีความรู้สึกว่า ทำไมคิดอะไรไม่ได้เลยหรอจะขออย่างงี้กันไปตลอดเลยหรอ? เราเคยลองคิดเล่นๆดูนะหากวันนึงย่าไม่อยู่แล้วยังไงล่ะ จะยังไงกันต่อไป.... นี้แหละคือสิ่งที่อยากจะทำให้มันดีขึ้นมา เราคิดว่าสักวันมันต้องดีกว่านี้ ย่าต้องสบาย แม่ต้องยิ้มได้ น้องต้องมีความสุข แต่ก็เถอะหากเราตั้งใจไว้ยังไงมันกต้องได้ ยังไงช่วยเป็นกำลังใจด้วยนะ ขอบคุณมากนะที่นั่งอ่าน มันอาจเป็นเรื่องที่ไม่น่าสนใจเท่าไหร่แต่อยากให้รู้ไว้ว่าอายุ18มันไม่ใช่เด็กแล้วนะ แป๊ปเดียวจริงๆเราก็ต้องไปยืนในจุดๆนั้น จุดที่ต้องรับผิดชอบหาค่าไฟค่าน้ำค่ารถค่ากินค่าอยู่ มันคือสิ่งที่หลีกไม่ได้อยู้แล้ว มันยากมากๆนะแต่เราเลือกที่จะทำให้มันง่ายได้ เราก็ต้องเริ่มตั้งแต่วันนี้แหละ ฝึกไว้ๆ5555555555
      ขอบคุณที่ทนอ่านนะพี่ๆน้องๆลุงป้าน้าอาทุกท่าน^^