สวัสดีคับพี่ๆทุกคน
ผมเป็นคนกรุงเทพ เกิดที่กรุงเทพแล้วไปโตที่ต่างประเทศ แฟนเก่าผม ที่เปนคนอีสาน ถานะ ไม่ดี...มีหนี้มีสิ้น แต่โครตใจดี เอาใจเก่งสุดคับ เป็นผู้ญที่ดีมากคับ ผมเห็นผู้ญคนนี้ ผมมองภาพเค้าเป็นแม่ที่ดีของลูกผมได้แน่นอน..
ครั้งหนึ่งในชีวิตผม ผมเคยรักคนคนนึงมาก มากจนทิ้งชีวิตที่สุขสบาย ชีวิตที่อิสระ ทั้งหมด
ผมเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองในระดับนึงเลยหละคับ พ่อแม่ผมมีกิจการ เป็นของตัว ผมทิ้งทุกอย่างเพื่อผู้ญคนนี้ เพื่อไปอยู่กับเค้า อยุ่กันมาได้ 7 ปี วันนึงก็ถูกเค้าทิ้งไป แล้วไปหาผู้ชายที่รวยกว่า เหตุผล เพราะผมไม่มีปันยาดูแลครอบครัวเค้า (ผมจะพยามสรุปให้สั้นที่สุดน่ะคับ)
ผมก็ยินยอมเลิกด้วยดีน่ะคับ เพราะทั้งหมดที่เค้าพูดผมเองก็ไม่มีปันยาแบบนั้นจิงๆ แต่ผมสามารถดูแลเค้าได้น่ะคับ แต่ไม่สามารถแบกรับภาระเค้าทั้งครอบครัวไม่ไหวจิงๆคับ ทุกๆวันนี้ผมไม่เคยเกลียดเค้าน่ะคับ เพราะคิดเหมือนกันว่า "ถ้าเป็นกู กูก็ไป" ผู้ชายคนนั้นส่งคนขับรถมารับเค้าที่หน้าบ้านผม ผมส่งเค้าไปหาผู้ชาย อีกคน เดินพาเค้าส่งขึ้นรถของผู้ชายคนนั้นด้วยตัวผมเองเลยคับ ผมบอกเค้าว่า "อย่าร้องให้ เลย อยู่กับเรา เธอก็จะยิ่งปราสบควาามสำเร็จช้าไปอีก คิดถึงพ่อแม่ พี่น้องที่เธอต้องดูแลสะ เราโอเคไม่ตายหรก เราก็เหมือนเรือ ที่ส่งเธอมาได้แค่ครึ่งทาง ถึงเวลาที่เธอต้องไปต่อรำอื่นแล้วหละ ขอให้เธอโชคดีน่ะ) ผมกอดเค้า เค้าก็กอดผมแน่นมาก แล้ว ก้มลงกราบเท้าผม บอกว่าเค้าไม่เอาแล้วผู้ชายคนนั้น เค้าจะคบกับผมต่อ แต่ผมเสียใจมาหลายอาทิตย์ (ผมรู้เรื่องที่เค้าอาบไปอยุ๋กับผู้ชายคนนี้มา 2 อาทิตย์แล้วน่ะคับ แต่ผมก็รู้ว่า โปรไฟย์ผู้ชายคนนี้ใช้ได้เลยทีเดียว ซึงผมก็เวทกับตัวผมเองดูแล้วว่า ผู้ชายคนนี้ จะดูแลเค้าดีมากกว่าผม และ รักเค้าได้มากเท่ากับผมรักเค้าแน่นอน ผมจึงนึ่ง เงียบไม่ได้ บุก หรือไปทำให้ ความสัมพันลับๆ ของเค้าพัง ผมร้องให้เหมือนคนบ้า ที่เจ็บแต่พูดอะไรไม่ได้.. อีก 1 อาทิตย์ต่อมาผมให้เพื่อนผมโทรไปหาเค้าแล้ว รวมสายให้ผมฟัง เค้าบอกว่าจะเค้ามาบอกเลิกผมวันนี้ ผมเลยให้แม่บ้านเก็บของทุกอย่าง ที่เป็นของของเค้าไว้ในกล่องให้ก่อนเลย ถึงเวลาที่เค้ามา เค้าก็เดินหน้าเศร้าเข้ามาในบ้านผมน่ะคับ ผมบอกเค้าว่า"ไม่ต้องร้องให้ ไม่ต้องเศร้าหรกน่ะ เราร็หมดแล้ว ไม่ต้องพูดอะไร วันนี้ ช่วยทำเป็นรักกัน 1 วันเนอะ..วันนี้เรายังเป็นแฟนกันอยุ่ ทำทุกอย่างให้เหมือนทุกๆวันน่ะ อาบน้ำด้วยกัน นอนกอดกัด แกล้งกันตามปกติ แล้วตื่นมาแล้วจะให้เธอเป้นคนบอกเลิกเราเอง" พวกเราก็ทำแบบนั้นกันจิงๆแหละคับ มันเกินจะเยี่ยวยา แล้วหละคับ ผมก็เลยบอกเค้าว่า "ไปเถอะ เรารักเธอมากๆน่ะคับ ดูแลตัวเองดีๆ เค้าก็บอกรัก ผมกลับว่าเค้ารักผมมากเหมือนกัน" บราๆ คับ ก็ปิดประตูรถ ส่งเค้าออกไปจากชีวิตหยังถาวร.. (รายละเอียด Detail ทั้งหมดมันเยอะสุดๆเลยคับ ให้พิม ผมคงพิมไม่หมดจิงๆ สรุปเท่านี้น่ะคับ แค่นี้ผมก็พิมวนไปวนมา จนคนอ่านน่าจะงงกันแล้วหละคับ) คือแม้งโครตดราม่า เหมือนในหนังเลยคับไม่คิดว่าจะมาเป็นกับตัวเองจิงๆ
..
ก็เลิกกันไปคับ
จากเรื่องนั้นที่เกิดขึ้นกับชีวิตผม ทำให้ผมรู้สึกขาดความมั่นใจในตัวเองไปเลย รู้สึกว่าทำไมกูมันห่วยแบบนี้ พวกคุณเชื่อไหมคับว่า ผมหนะไม่กล้าจีบผู้ญคนไหนอีกเลย กลัว และ ขาดความมั่นใจในตัวเองไปเลย
จนวันนี้ผม ไม่ร็สึกอะไรกับ ผู้ญคนไหนแล้วหละคับ สวยแค่ไหน ยังไง ผมได้แต่ชม ยิ้ม ชอบ แต่ไม่มีความรุ้สึกอยากได้มาเป็นของตัวเองเลย แค่รุ้สึกอยากจะทำงานให้มาก ขยันให้มาก เพื่อจะเข้าไปทำในกิจการของครอบครัวให้ได้ ผมอยากเป็นคนที่มีพาวเวอร์ อยากรวย!! หนะคับ ประมานั้น - -a คือพ่อ ผมไม่ให้ผมเขาไปทำหนะคับ เพาะเห็นว่าผมยังเก่งไม่พอ ก็ นี้แหละทุกวันนี้ผม แม้งไม่รู้สึกอะไรกับผู้ญ เลย คิดอย่างเดียว เงินๆ แล้ว ก็ เงิน เอ้อ สุขภาพด้วย เล่นกีฬาปกติคับ จากเรื่องวันนั้นผม ก็ เหมือนคนไม่เต็มเลยหละคับ.. 555+ ขาดความมั่นใจ ไม่สังสันกับเพื่อน รุ้สึกตัวเองกระจอก ไร้ความรู้สึกกับความรักไปแล้วหละคับ
ยังก็ขอบคุนน่ะคับ ถ้ามีคนเข้ามาอ่านเรื่องของผม ผมแค่อยากแชร์เรื่องของผมหนะคับ อ่านแล้ว อาจจะงงๆ อาจจะพิมตกหล่นไปบ้างเยอะเลยน่ะคับ ผมรีบ 555+ น่ะคับ ผมพึงสมัคร พันทิพวันนี้ แล้วก้มา พิมข้อความแรกเลยหละคับ
ถ้าพี่ๆคนไหนเคยเป็นแบบผม แล้วผ่านมันมาได้ ขอคำแนะนำให้ผมทีน่ะคับ เอ้อ ผมอายุกำลัง จะ 30 น่ะคับ แหะๆ
ผมไม่เข้าใจความรักจิงๆแล้ว ว่ามันเป็นยังไง
ผมเป็นคนกรุงเทพ เกิดที่กรุงเทพแล้วไปโตที่ต่างประเทศ แฟนเก่าผม ที่เปนคนอีสาน ถานะ ไม่ดี...มีหนี้มีสิ้น แต่โครตใจดี เอาใจเก่งสุดคับ เป็นผู้ญที่ดีมากคับ ผมเห็นผู้ญคนนี้ ผมมองภาพเค้าเป็นแม่ที่ดีของลูกผมได้แน่นอน..
ครั้งหนึ่งในชีวิตผม ผมเคยรักคนคนนึงมาก มากจนทิ้งชีวิตที่สุขสบาย ชีวิตที่อิสระ ทั้งหมด
ผมเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองในระดับนึงเลยหละคับ พ่อแม่ผมมีกิจการ เป็นของตัว ผมทิ้งทุกอย่างเพื่อผู้ญคนนี้ เพื่อไปอยู่กับเค้า อยุ่กันมาได้ 7 ปี วันนึงก็ถูกเค้าทิ้งไป แล้วไปหาผู้ชายที่รวยกว่า เหตุผล เพราะผมไม่มีปันยาดูแลครอบครัวเค้า (ผมจะพยามสรุปให้สั้นที่สุดน่ะคับ)
ผมก็ยินยอมเลิกด้วยดีน่ะคับ เพราะทั้งหมดที่เค้าพูดผมเองก็ไม่มีปันยาแบบนั้นจิงๆ แต่ผมสามารถดูแลเค้าได้น่ะคับ แต่ไม่สามารถแบกรับภาระเค้าทั้งครอบครัวไม่ไหวจิงๆคับ ทุกๆวันนี้ผมไม่เคยเกลียดเค้าน่ะคับ เพราะคิดเหมือนกันว่า "ถ้าเป็นกู กูก็ไป" ผู้ชายคนนั้นส่งคนขับรถมารับเค้าที่หน้าบ้านผม ผมส่งเค้าไปหาผู้ชาย อีกคน เดินพาเค้าส่งขึ้นรถของผู้ชายคนนั้นด้วยตัวผมเองเลยคับ ผมบอกเค้าว่า "อย่าร้องให้ เลย อยู่กับเรา เธอก็จะยิ่งปราสบควาามสำเร็จช้าไปอีก คิดถึงพ่อแม่ พี่น้องที่เธอต้องดูแลสะ เราโอเคไม่ตายหรก เราก็เหมือนเรือ ที่ส่งเธอมาได้แค่ครึ่งทาง ถึงเวลาที่เธอต้องไปต่อรำอื่นแล้วหละ ขอให้เธอโชคดีน่ะ) ผมกอดเค้า เค้าก็กอดผมแน่นมาก แล้ว ก้มลงกราบเท้าผม บอกว่าเค้าไม่เอาแล้วผู้ชายคนนั้น เค้าจะคบกับผมต่อ แต่ผมเสียใจมาหลายอาทิตย์ (ผมรู้เรื่องที่เค้าอาบไปอยุ๋กับผู้ชายคนนี้มา 2 อาทิตย์แล้วน่ะคับ แต่ผมก็รู้ว่า โปรไฟย์ผู้ชายคนนี้ใช้ได้เลยทีเดียว ซึงผมก็เวทกับตัวผมเองดูแล้วว่า ผู้ชายคนนี้ จะดูแลเค้าดีมากกว่าผม และ รักเค้าได้มากเท่ากับผมรักเค้าแน่นอน ผมจึงนึ่ง เงียบไม่ได้ บุก หรือไปทำให้ ความสัมพันลับๆ ของเค้าพัง ผมร้องให้เหมือนคนบ้า ที่เจ็บแต่พูดอะไรไม่ได้.. อีก 1 อาทิตย์ต่อมาผมให้เพื่อนผมโทรไปหาเค้าแล้ว รวมสายให้ผมฟัง เค้าบอกว่าจะเค้ามาบอกเลิกผมวันนี้ ผมเลยให้แม่บ้านเก็บของทุกอย่าง ที่เป็นของของเค้าไว้ในกล่องให้ก่อนเลย ถึงเวลาที่เค้ามา เค้าก็เดินหน้าเศร้าเข้ามาในบ้านผมน่ะคับ ผมบอกเค้าว่า"ไม่ต้องร้องให้ ไม่ต้องเศร้าหรกน่ะ เราร็หมดแล้ว ไม่ต้องพูดอะไร วันนี้ ช่วยทำเป็นรักกัน 1 วันเนอะ..วันนี้เรายังเป็นแฟนกันอยุ่ ทำทุกอย่างให้เหมือนทุกๆวันน่ะ อาบน้ำด้วยกัน นอนกอดกัด แกล้งกันตามปกติ แล้วตื่นมาแล้วจะให้เธอเป้นคนบอกเลิกเราเอง" พวกเราก็ทำแบบนั้นกันจิงๆแหละคับ มันเกินจะเยี่ยวยา แล้วหละคับ ผมก็เลยบอกเค้าว่า "ไปเถอะ เรารักเธอมากๆน่ะคับ ดูแลตัวเองดีๆ เค้าก็บอกรัก ผมกลับว่าเค้ารักผมมากเหมือนกัน" บราๆ คับ ก็ปิดประตูรถ ส่งเค้าออกไปจากชีวิตหยังถาวร.. (รายละเอียด Detail ทั้งหมดมันเยอะสุดๆเลยคับ ให้พิม ผมคงพิมไม่หมดจิงๆ สรุปเท่านี้น่ะคับ แค่นี้ผมก็พิมวนไปวนมา จนคนอ่านน่าจะงงกันแล้วหละคับ) คือแม้งโครตดราม่า เหมือนในหนังเลยคับไม่คิดว่าจะมาเป็นกับตัวเองจิงๆ
..
ก็เลิกกันไปคับ
จากเรื่องนั้นที่เกิดขึ้นกับชีวิตผม ทำให้ผมรู้สึกขาดความมั่นใจในตัวเองไปเลย รู้สึกว่าทำไมกูมันห่วยแบบนี้ พวกคุณเชื่อไหมคับว่า ผมหนะไม่กล้าจีบผู้ญคนไหนอีกเลย กลัว และ ขาดความมั่นใจในตัวเองไปเลย
จนวันนี้ผม ไม่ร็สึกอะไรกับ ผู้ญคนไหนแล้วหละคับ สวยแค่ไหน ยังไง ผมได้แต่ชม ยิ้ม ชอบ แต่ไม่มีความรุ้สึกอยากได้มาเป็นของตัวเองเลย แค่รุ้สึกอยากจะทำงานให้มาก ขยันให้มาก เพื่อจะเข้าไปทำในกิจการของครอบครัวให้ได้ ผมอยากเป็นคนที่มีพาวเวอร์ อยากรวย!! หนะคับ ประมานั้น - -a คือพ่อ ผมไม่ให้ผมเขาไปทำหนะคับ เพาะเห็นว่าผมยังเก่งไม่พอ ก็ นี้แหละทุกวันนี้ผม แม้งไม่รู้สึกอะไรกับผู้ญ เลย คิดอย่างเดียว เงินๆ แล้ว ก็ เงิน เอ้อ สุขภาพด้วย เล่นกีฬาปกติคับ จากเรื่องวันนั้นผม ก็ เหมือนคนไม่เต็มเลยหละคับ.. 555+ ขาดความมั่นใจ ไม่สังสันกับเพื่อน รุ้สึกตัวเองกระจอก ไร้ความรู้สึกกับความรักไปแล้วหละคับ
ยังก็ขอบคุนน่ะคับ ถ้ามีคนเข้ามาอ่านเรื่องของผม ผมแค่อยากแชร์เรื่องของผมหนะคับ อ่านแล้ว อาจจะงงๆ อาจจะพิมตกหล่นไปบ้างเยอะเลยน่ะคับ ผมรีบ 555+ น่ะคับ ผมพึงสมัคร พันทิพวันนี้ แล้วก้มา พิมข้อความแรกเลยหละคับ
ถ้าพี่ๆคนไหนเคยเป็นแบบผม แล้วผ่านมันมาได้ ขอคำแนะนำให้ผมทีน่ะคับ เอ้อ ผมอายุกำลัง จะ 30 น่ะคับ แหะๆ