เราคบกับแฟนได้ 9 เดือนค่ะ
ช่วงแรกๆ
โทรคุยกันตลอด หรือไม่ก็คุยไลน์กันตลอด
มีเวลาก็มาหา เวลาว่างก็ไปทะเล ออกไปหาอะไรกินด้วยกัน..
เขาบอกว่าเขาไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ...
หลังจากนั้นก็ลองคบกัน..
ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้ 5 เดือน
เรามารู้ทีหลังว่าเขาสูบบุหรี่ และดื่มน้ำกะท่อม
ช่วงนั้นเรามีแต่ความทุกข์
เราขอให้เขาเลิก แต่เขาไม่เลิก
เราทะเลาะกันตลอด เกือบทุกวัน
เรางี่เง่ามากขึ้นเรื่อยๆ
ทุกครั้งที่เขาไป เราจะเป็นทุกข์ คิดมาก
เราก็จะงอแง งี่เง่า บ่นเขา โวยวาย ทะเลาะกับเขา
พอเขาเริ่มเห็นเรางี่เง่า เขาจะเงียบหายไป ไม่คุย ไม่ตอบไลน์ ไม่โทรหา.. ไม่รับสาย..
เราก็ยิ่งงี่เง่า ว่าเขาไม่สนใจเรา เฉยชาใส่เรา ไม่รักเรา
ยิ่งโมโห ยิ่งนอย
ยิ่งพยายามโทรหาเขา ตามตื้อ คอยโทรอยู่แบบนั้น
พอเขารับ เราก็มีปากเสียงกัน ทะเลาะกันหนักขึ้น
เราไม่ยอม เขาก็ไม่ยอม
ยิ่งเราร้องไห้ เขาก็ยิ่งว่าคำแรงๆ กลับมา..
เป็นแบบนี้มาตลอด
ปัจจุบัน เรายังคบกับเขา
แต่เราไม่พูดเรื่องน้ำกะท่อมแล้ว
แต่ก็ทะเลาะกันทุกวันอยู่เหมือนเดิม
ด้วยเรื่องเดิมๆ
ทำไมเดียวนี้ไม่โทรหากันเลย
ทำไมเดียวนี้ไม่พาเราออกไปไหนด้วยกันเลย
ทำไมเดียวนี้ดูไม่รักเราเลย
ทำไมเดียวนี้เปลี่ยนไปจังเลย
ทำไมไม่ตอบไลน์เลย
ทำไมไปไหนไม่บอกกันบ้างเลย
ทำไมๆๆ
บางครั้งถามดีๆ ก็ทะเลาะกัน ถูกด่ากลับมาบ้าง
เขาไม่ยอมรับฟังสิ่งที่เราพูดใดๆ ทั้งสิ้น
และเขาก็ยังเป็นเหมือนเดิมคือ
ไม่โทรหา
ไม่ตอบไลน์
ไม่มาหา
ไม่ออกไปเที่ยวด้วยกัน
ไม่เป็นอย่างที่เคยเป็น
คือในความรู้สึกของเรา
เมื่อก่อน เขาไม่ได้เข้ามาในชีวิตเราแบบนี้
แต่ผ่านไปแค่ไม่กี่เดือน
ทุกอย่างที่เขาเคยทำหายไปหมดเลย
เรายิ่งเรียกร้อง ยิ่งงี่เง่ามากขึ้นเรื่อยๆ
เราอยากให้เขาเป็นเหมือนเดิม
แต่พอเขาเปลี่ยน เราก็ยิ่งงี่เง่า งอแง
พอเรางอแง ก็กลายเป็นทะเลาะกัน
และเขาไม่ใช่ผู้ชายที่จะมานั่งง้อ หรือยอมเรา..
พอเรางอน พอเรางอแง เขาจะหาย และเงียบไปเลย..
ก็ยิ่งทะเลาะกันหนักเข้าไปอีก..
เราทะเลาะกันแบบนี้ มาตลอดเลย..
เขาพูดคำแรงๆ ในขณะโกรธ ออกมาหลายครั้ง
"ถ้ายังทำตัวงี่เง่าแบบนี้ จะไม่ทนอีกแล้วนะ"
"เธอเป็นผู้หญิงที่เยอะมากเลยนะ เราไม่เคยเจอใครที่งี่เง่า น่ารำคาญเท่านี้มาก่อนเลย"
"ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็ไป ชีวิตเป็นของเขา เขาอยากจะหาความสุขให้ตัวเองได้มากที่สุด"
"อยากเลิกก็เลิกไปเลย เขาไม่เคยห้าม เขารู้สึกเฉยๆ"
แต่พอเขาอารมณ์ดี
เขาจะกลับมา ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พูดคุยปกติกับเรา..
และเราก็จะดีกัน..
เราทะเลาะกับเขาบ่อย แต่เรากับเขาก็ไม่เคยโกรธกันนานเกิน 1 วัน
เขาบอกว่าเขาเป็นคนปากร้าย แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ
แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่า
มันมาถึงจุดที่ต่างฝ่ายต่างก็คงทนกันไม่ไหวแล้ว
เราทนความเฉยชาเขาไม่ได้ เขาทนความงี่เง่าเราไม่ได้
ไม่โทรหาเรา ไม่มาหาเรา..
และเขามักทำอะไรโดยไม่สนใจเราอีกแล้ว
กินน้ำกะท่อม กินเหล้า เที่ยวกลางคืน..
ยิ่งร้องไห้ ก็ยิ่งด่ากลับมา ยิ่งรำคาญ..
มีผู้หญิงคนไหนยอมรับได้บ้าง
หรือเรางี่เง่าเกินไป สมควรถูกทิ้งอย่างที่เขาว่าไหม..TT
สมควรถูกทิ้งแล้วใช่ไหมคะ
ช่วงแรกๆ
โทรคุยกันตลอด หรือไม่ก็คุยไลน์กันตลอด
มีเวลาก็มาหา เวลาว่างก็ไปทะเล ออกไปหาอะไรกินด้วยกัน..
เขาบอกว่าเขาไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ...
หลังจากนั้นก็ลองคบกัน..
ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้ 5 เดือน
เรามารู้ทีหลังว่าเขาสูบบุหรี่ และดื่มน้ำกะท่อม
ช่วงนั้นเรามีแต่ความทุกข์
เราขอให้เขาเลิก แต่เขาไม่เลิก
เราทะเลาะกันตลอด เกือบทุกวัน
เรางี่เง่ามากขึ้นเรื่อยๆ
ทุกครั้งที่เขาไป เราจะเป็นทุกข์ คิดมาก
เราก็จะงอแง งี่เง่า บ่นเขา โวยวาย ทะเลาะกับเขา
พอเขาเริ่มเห็นเรางี่เง่า เขาจะเงียบหายไป ไม่คุย ไม่ตอบไลน์ ไม่โทรหา.. ไม่รับสาย..
เราก็ยิ่งงี่เง่า ว่าเขาไม่สนใจเรา เฉยชาใส่เรา ไม่รักเรา
ยิ่งโมโห ยิ่งนอย
ยิ่งพยายามโทรหาเขา ตามตื้อ คอยโทรอยู่แบบนั้น
พอเขารับ เราก็มีปากเสียงกัน ทะเลาะกันหนักขึ้น
เราไม่ยอม เขาก็ไม่ยอม
ยิ่งเราร้องไห้ เขาก็ยิ่งว่าคำแรงๆ กลับมา..
เป็นแบบนี้มาตลอด
ปัจจุบัน เรายังคบกับเขา
แต่เราไม่พูดเรื่องน้ำกะท่อมแล้ว
แต่ก็ทะเลาะกันทุกวันอยู่เหมือนเดิม
ด้วยเรื่องเดิมๆ
ทำไมเดียวนี้ไม่โทรหากันเลย
ทำไมเดียวนี้ไม่พาเราออกไปไหนด้วยกันเลย
ทำไมเดียวนี้ดูไม่รักเราเลย
ทำไมเดียวนี้เปลี่ยนไปจังเลย
ทำไมไม่ตอบไลน์เลย
ทำไมไปไหนไม่บอกกันบ้างเลย
ทำไมๆๆ
บางครั้งถามดีๆ ก็ทะเลาะกัน ถูกด่ากลับมาบ้าง
เขาไม่ยอมรับฟังสิ่งที่เราพูดใดๆ ทั้งสิ้น
และเขาก็ยังเป็นเหมือนเดิมคือ
ไม่โทรหา
ไม่ตอบไลน์
ไม่มาหา
ไม่ออกไปเที่ยวด้วยกัน
ไม่เป็นอย่างที่เคยเป็น
คือในความรู้สึกของเรา
เมื่อก่อน เขาไม่ได้เข้ามาในชีวิตเราแบบนี้
แต่ผ่านไปแค่ไม่กี่เดือน
ทุกอย่างที่เขาเคยทำหายไปหมดเลย
เรายิ่งเรียกร้อง ยิ่งงี่เง่ามากขึ้นเรื่อยๆ
เราอยากให้เขาเป็นเหมือนเดิม
แต่พอเขาเปลี่ยน เราก็ยิ่งงี่เง่า งอแง
พอเรางอแง ก็กลายเป็นทะเลาะกัน
และเขาไม่ใช่ผู้ชายที่จะมานั่งง้อ หรือยอมเรา..
พอเรางอน พอเรางอแง เขาจะหาย และเงียบไปเลย..
ก็ยิ่งทะเลาะกันหนักเข้าไปอีก..
เราทะเลาะกันแบบนี้ มาตลอดเลย..
เขาพูดคำแรงๆ ในขณะโกรธ ออกมาหลายครั้ง
"ถ้ายังทำตัวงี่เง่าแบบนี้ จะไม่ทนอีกแล้วนะ"
"เธอเป็นผู้หญิงที่เยอะมากเลยนะ เราไม่เคยเจอใครที่งี่เง่า น่ารำคาญเท่านี้มาก่อนเลย"
"ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็ไป ชีวิตเป็นของเขา เขาอยากจะหาความสุขให้ตัวเองได้มากที่สุด"
"อยากเลิกก็เลิกไปเลย เขาไม่เคยห้าม เขารู้สึกเฉยๆ"
แต่พอเขาอารมณ์ดี
เขาจะกลับมา ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พูดคุยปกติกับเรา..
และเราก็จะดีกัน..
เราทะเลาะกับเขาบ่อย แต่เรากับเขาก็ไม่เคยโกรธกันนานเกิน 1 วัน
เขาบอกว่าเขาเป็นคนปากร้าย แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ
แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่า
มันมาถึงจุดที่ต่างฝ่ายต่างก็คงทนกันไม่ไหวแล้ว
เราทนความเฉยชาเขาไม่ได้ เขาทนความงี่เง่าเราไม่ได้
ไม่โทรหาเรา ไม่มาหาเรา..
และเขามักทำอะไรโดยไม่สนใจเราอีกแล้ว
กินน้ำกะท่อม กินเหล้า เที่ยวกลางคืน..
ยิ่งร้องไห้ ก็ยิ่งด่ากลับมา ยิ่งรำคาญ..
มีผู้หญิงคนไหนยอมรับได้บ้าง
หรือเรางี่เง่าเกินไป สมควรถูกทิ้งอย่างที่เขาว่าไหม..TT