ผมกับแฟนเราคบกันมา จะปีนึงแล้ว
เมื่อก่อนเราสองคนอยู่ด้วยกันตลอด
แต่ตอนนี้ ไม่ใช่แล้ว เธอกับผม
ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียน
ผมอยู่อีสาน เธออยู่เหนือ เวลาจะเจอกันที ยากเหลือเกิน
เวลาหยุดเรียนก้ไม่เคยจะตรงกัน
ตั้งแต่ห่างกันก้มีแต่เรื่องเข้ามามากมาย ทะเลาะกันบ่อยขึ้นถี่ขึ้นและแรงขึ้นทุกที ผมเปนคนที่เอาแต่ใจ ขี้หึง ขี้หวง ใครเข้าใกล้แฟนรึแฟนไปคุยกับใครผมก้คิดไปไกล (ตรงจุดนี้คงแก้ไม่ได้สำหรับคนที่เคยถูกแย่งแฟนจะเข้าใจ) หน้าตาผมไม่ดีเท่าไร ความสามารถอะไรก้ไม่มี ส่วนเธอเก่งมากทำได้ทุกอย่าง หลายครั้งที่ผมมานั่งคิดว่าผมสงสารเธอที่มีผมเปนแฟน แฟนที่ไม่ได้เรื่องไม่เอาใหน ทะเลาะกันทุกทีก้จะฆ่าตัวตาย หลายครั้งที่แฟนผมต้องร้องให้กันผม หลายครั้งที่เธอบอกว่าเหนื่อยแต่ผมก้ยังยุ่งกับเธอ จนทุกวันนี้ผมก้ไม่แน่ใจแล้วว่า แฟนผมเขาอยู่กับผมเพราะสงสารผมรึป่าว ถ้าเอาจริงเธอรวยกว่าผมเยอะในความคิดของผม ทุกคนที่อยู่กับเธอ คงคิดว่าผมคบกับเธอเพราะผมหวังผล แต่จริงๆแล้วผมไม่เคยหวังอะไรเลยนอกจากเหนเธอมีความสุข ยิ้ม หัวเลาะ แต่กลับกลายเปนว่าผมเข้าไปทำให้ชีวิตเธอตึงเครียดกว่าเดิม ผมควรทำอย่างไร??
ผมทำถูกมั้ยที่? ที่เปนแบบนี้
เมื่อก่อนเราสองคนอยู่ด้วยกันตลอด
แต่ตอนนี้ ไม่ใช่แล้ว เธอกับผม
ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียน
ผมอยู่อีสาน เธออยู่เหนือ เวลาจะเจอกันที ยากเหลือเกิน
เวลาหยุดเรียนก้ไม่เคยจะตรงกัน
ตั้งแต่ห่างกันก้มีแต่เรื่องเข้ามามากมาย ทะเลาะกันบ่อยขึ้นถี่ขึ้นและแรงขึ้นทุกที ผมเปนคนที่เอาแต่ใจ ขี้หึง ขี้หวง ใครเข้าใกล้แฟนรึแฟนไปคุยกับใครผมก้คิดไปไกล (ตรงจุดนี้คงแก้ไม่ได้สำหรับคนที่เคยถูกแย่งแฟนจะเข้าใจ) หน้าตาผมไม่ดีเท่าไร ความสามารถอะไรก้ไม่มี ส่วนเธอเก่งมากทำได้ทุกอย่าง หลายครั้งที่ผมมานั่งคิดว่าผมสงสารเธอที่มีผมเปนแฟน แฟนที่ไม่ได้เรื่องไม่เอาใหน ทะเลาะกันทุกทีก้จะฆ่าตัวตาย หลายครั้งที่แฟนผมต้องร้องให้กันผม หลายครั้งที่เธอบอกว่าเหนื่อยแต่ผมก้ยังยุ่งกับเธอ จนทุกวันนี้ผมก้ไม่แน่ใจแล้วว่า แฟนผมเขาอยู่กับผมเพราะสงสารผมรึป่าว ถ้าเอาจริงเธอรวยกว่าผมเยอะในความคิดของผม ทุกคนที่อยู่กับเธอ คงคิดว่าผมคบกับเธอเพราะผมหวังผล แต่จริงๆแล้วผมไม่เคยหวังอะไรเลยนอกจากเหนเธอมีความสุข ยิ้ม หัวเลาะ แต่กลับกลายเปนว่าผมเข้าไปทำให้ชีวิตเธอตึงเครียดกว่าเดิม ผมควรทำอย่างไร??