ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐอเมริกา เม็กซิโก อเมริกากลาง อเมริกาใต้ และอัฟริกา 26 ประเทศ 74 วัน ตอนที่ 39 Quito เมืองหลวง เอกวาดอร์ งามทั้งเมือง คนไทยไม่ค่อยรู้จัก
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)

https://www.youtube.com/watch?v=sOe6ldHwfMY&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=9
https://www.youtube.com/watch?v=YqXtJ9Df5mA&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=12
https://www.youtube.com/watch?v=z9o-dts8Pe8&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=13
https://www.youtube.com/watch?v=_NGuKpyKsGE&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=14

ศุกร์ 22 ก.ค. ตอนเช้าอากาศเย็นมาก 7.00 น. ยังไม่อยากออกจากผ้าห่ม ถึงมีน้ำอุ่น ก็ไม่อยากให้ตัวถูกน้ำ...น้ำก๊อกที่อ่างล้างหน้า เย็นมาก😣😣😣😣
7.30.น. ตัดใจลุกขึ้นอาบน้ำ แต่งตัว 8.00 น. ลงจากห้องพัก เดินขึ้นไปบนดาดฟ้า ชั้น 5 อีกล็อคหนึ่ง เพื่อทำอาหาร ...มีคนใช้ไม้ขีดไฟที่อุตส่าห์เดินไปซื้อมา เมื่อวานนี้หมดไปแล้ว😣😣😣

ต้องเดินลงมา เดินขึ้นห้อง ไปเอาตังค์ เดินขึ้นเขาไปซื้อใหม่...ได้ไฟแช็คมินิ อันละ $1 มา ...เดินลงเขา แล้ว เดินขึ้นไปเข้าห้องน้ำที่ห้องพัก ลงมา เดินขึ้นไปชั้น 5 พอไปถึง หาไฟแช็คไม่เจอ...ต้องเดินลงมา แล้วเดินขึ้นห้องไปหาอีก...หาไม่เจอ😣😣😣😣

คราวนี้เดินลงเขาไปเล็กน้อย เพราะร้านค้าใกล้ๆ เปิด แล้ว...ได้ไม้ขีดแบบเมื่อวานกล่องจิ๋ว ก้านไม้ขีดก็จิ๋ว จุดยากมาก กล่องละ 10 เซ็นต์มา ... สงสัย คนที่สูบบุหรี่แล้วเอาที่เขี่ยบุหรี่ วางไว้บนโต๊ะ ใช้กล่องเมื่อวานไปหมด...ป้าอุตส่าห์หวังดี เผื่อใครจะทำอาหาร จะได้ไม่ต้องเดินขึ้น เดินลงเหมือนป้า...วันนี้ปวดหลังมาก ต้องกินยาคลายกล้ามเนื้อเลย...อากาศข้างบนก็บางเบาเหลือเกิน ดูเหมือนเลือดจะสูบฉีดไม่สะดวก มือไม้ขา และปวดตึบๆ😣😣😣

ป้าตอกไข่ใส่ชาม ซอยผักที่จะใส่ไข่ไว้บนเขียง...ชายชาวเวเนฯ เดินขึ้นไปห้องครัว...สักพักก็เดินลงมา ...เขาเห็นไฟแช็คอันเก่าที่ป้าเอาไปเป็นตัวอย่างวางอยู่...เขาถามหา ป้าทำท่าว่า ป้าออกไปซื้อแล้ว แต่ทำหาย เขารื้อลิ้นชัก ... แต่ป้าเดินไปกดออด ให้เจ้าของเปิดรีโมตล็อคประตูให้ แล้วเดินออกไปซื้อ... พอเดินกลับขึ้นไป เขาชี้ไฟแช็คมินิอันเก่า เขาแค่ต้มน้ำชงกาแฟ เดินขึ้นลงซะ 2 รอบ แต่ก็ทำให้ป้าได้มีโอกาสคุยกับเขา😊😊😊😊

เช้านี้ ทำไข่เจียว กับต้มบร็อคโคลี่ ที่เหลืออยู่ อุ่นข้าว อิ่มแล้ว ก็ออกไปเดินชมเมืองกันต่อ....
เริ่มตั้งแต่หน้าที่พัก พลาซ่าเบลมอนต์ เดินขึ้นเขาไปเจอบันได เดินขึ้นหลายระดับ คนเดินขึ้นก็ได้พัก หอบเอาแรงก่อนข้ามถนนที่เลียบไหล่เขา เพื่อไปไต่ขึ้นระดับที่สูงขึ้น...ใครมีบ้านอยู่บนยอดเขา ถ้าไม่ใช้บริการแท็กซี่สีเหลือง ก็มีรถเมล์วิ่งให้บริการไปจนถึงระดับสูงสุด ถนนส่วนใหญ่เดินรถทางเดียว....
มีทางขึ้นบันไดหนึ่ง มีภาพแกร๊ฟฟิตตี้ ทุกระดับ สวยมาก😙😙😙

อย่างไรก็ตาม เขตเมืองเก่าของกิโต้ สวยทุกที่ สวยจนลุงอดใจไม่ได้ที่จะถ่ายภาพเกือบทุกที่ และเกือบทุกซอย😉😉😉😉
นี่ถ้าเมื่อวานซื้อตั๋วรถไปลิม่าได้ เราคงไม่มีโอกาสได้เห็นความงาม ที่ยังไม่เคยได้อ่านรีวิวของคนไทยเลย....ต้องขอบอกว่า กิโต้...เอกวาดอร์ เมืองที่น่าหลงใหล แต่คนไทยไม่เคยเอ่ยถึง😊😊😊

เจ้าของโรงแรมบอกว่า เขาดีใจมาก ที่มีโอกาสรับนักท่องเที่ยวชาวไทย เพราะตั้งแต่เปิดกิจการมา มีเราเป็นคนไทยคู่แรก ที่เข้ามาพัก😄😄😄😄
เมืองนี้สวยจริงๆ ยืนยันได้จากการมีนักท่องเที่ยวมากมาย และหลากหลายเดินอยู่บนถนนคนเดิน ที่มีหลายสาย ตั้งแต่เช้า ทั้งๆ ที่เป็นเช้าวันศุกร์...เราสงสัยว่า วันหยุด คงมีนักท่องเที่ยวมากกว่านี้😁😁😁😁

นอกจากนั้น ทุกตรอก ซอกซอยยังมีโรงแรม หอพัก ร้านอาหาร ร้านค้าเบ็ดเตล็ด ทั้งเล็ก ปานกลาง ใหญ่ เต็มไปหมด🙄🙄🙄🙄

มีนักท่องเที่ยวชาวเมืองใหม่กิโต้ มาเที่ยวเมืองเก่า อาสาถ่ายภาพให้เรา พวกเธอบอกว่า ให้ระวังมือถือ จะถูกฉก....เมื่อวานที่ตลาด มีการวิ่งราวกระเป๋าด้วย🙄🙄😏

อย่างไรก็ตาม ในลาตินอเมริกา เพิ่งจะมีประเทศนี้ เป็นประเทศแรก ที่ร้านค้า และห้างสรรพสินค้า ไม่ติดลูกกรงล้อมคนขาย😁😁😁😁
ห้างสรรพสินค้าบนเขา มีหลายแห่ง แต่ละห้างไม่ได้ดูโอ่อ่า หรูหรา ใหญ่โต เหมือนเมืองไทย มันอยู่ในโพรงตึกที่เป็นกำแพงซีเมนต์ หรือ อิฐทาสีสวยงาม ด้านบนหลังคาสวยงาม และมีสีสันดึงดูดใจ ตกแต่งด้านหน้าด้วยไม้ประดับ...มีห้าง Claro ที่ขายสินค้าไอที เท่านั้น ที่มีหลังคาอาคารเป็นทรงโดมสวยงามกว่า ห้างอื่น....

เมืองนี้มีโบสถ์สวยงาม มากมาย แต่ต้องจ่ายเงินค่าเข้า เป็นการบริจาค...เราไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสีย เราจึงไม่จ่าย และไม่เข้า😅😅😅
ตั้งแต่ ฮอนดูรัส เป็นต้นมา เราเห็นคน ที่มีศรัทธาต่อพระเจ้าอย่างรุนแรง เดินพูดเสียงดัง เหมือนคนไม่ปกติ ตามถนนคนเดิน กับสวนสาธารณะ🙄🙄🙄🙄
วันนี้ซื้อส้มในราคา 4 ลูก 50 เซ็นต์ เมื่อวานซื้อส้มคอลลาโบ้ เป็นส้มนำเข้า เปรี้ยวจี๊ด น้ำเยอะ ลูกละ $1 เสียดายตังค์จัง😣😣😣😣ลุงไม่ยอมกิน บอกว่า มันแพง ให้ป้ากินคนเดียว จะได้กินนานๆ🙄🙄🙄😏

ถนนคนเดินที่มีธนาคาร กับศูนย์การค้า และสถานที่ราชการ มีตำรวจแต่งกายเหมือนทหารนาซี อยู่ตามจุดต่างๆ ดูเหมือนเป็นเมืองโบราณจริงๆ😄😄😄😄
ได้ถ่ายรูปคนพื้นเมืองที่ขายผลไม้ที่ถนนคนเดินด้วย แต่พวกเธอไม่ได้แต่งกายเหมือนชนเผ่าที่เห็นมาก่อนหน้านี้ ส่วนใหญ่ ใส่กางเกง มีบางคนใส่ผ้าถุงแบบพันป้าย...เห็นราคาสินค้าในร้านแล้ว น่าซื้อมาก ราคาไม่แพงเลย....ผ้าห่มขนาดที่ลุงกับป้าใช้ห่มเวลานั่งรถ นั่งเครื่องบิน ราคาแค่ $3 เท่านั้น ขนาดยังไม่ได้ต่อราคา😆😆😆😆รองเท้าที่บ้านเราราคา ไม่ต่ำกว่า 170 ที่นั่น ก็แค่ $3 .... คนพื้นเมืองของเอกวาดอร์ รูปร่าง หน้าตา และผิวพรรณ เหมือนผู้คนในกัวเตมาลา แต่ขายของถูก มีอัธยาศัยดี แตกต่างกับชาวกัวเตมาลา ตามเมืองท่องเที่ยวลิบลับเลย🙄🙄🙄

ของที่จัดไว้ขาย ราคาถุงละ $1 ส้มเกิน 1 กก. แอ๊ปเปิ้ลลูกปานกลาง 7 ลูก กีวีลูกเล็ก 10 ลูก ลูกแพร์ 10 ลูก แก้วมังกรสีเหลืองลูกเล็ก 10 ลูก ราคาเดียว....อยากชิมทุกอย่าง แต่ถ้าซื้อทุกอย่าง คงได้ทิ้งแหละ😄😄😄😄

เราเดินเที่ยว ตั้งแต่หนาว จนร้อน และค่อยๆ เย็นลงทีละน้อยอีกครั้ง ป้าเห็นเขาขายอะไรอยู่ในตู้ในร้านอาหาร บานๆ ขาวๆ เห็นเขาตักใส่ถาดโฟม แล้วตักอาหารราด🙄🙄🙄🙄

เดินผ่านซอกข้างๆ ถนนคนเดิน เห็นมีคนรุมอยู่เต็ม จึงเข้าคิวกับเขาบ้าง เอาแต่ขาวๆ ไม่เอากับที่เป็นกล้วยทอดเปล่าๆ มันฝรั่งต้ม ซี่โครงหมูทอด ราดด้วยน้ำจิ้มที่มีกะทิเป็นน้ำ เห็นมีหอม กับผักอื่นด้วย ราคา ไม่รู้ราคา แต่เห็นผู้หญิงคนหนึ่งจ่ายเหรียญ $1 กับเหรียญควอเตอร์ อีกหลายเหรียญ....
ป้าเอามือปิดฝั่งที่เป็นของที่ไม่ต้องการ ชี้ด้านที่มีแต่บานๆ ขาวๆ 1 ถ้วยโฟม ราคา $1 แพงไปหน่อย คนขายคงเห็นเป็นนักท่องเที่ยว พูดก็ไม่ได้ ใช้ภาษาท่าทางตลอด เธอถามว่า ใส่น้ำจิ้มมั้ย เกลือมั้ย ป้าไม่เอาอะไรเลย เอาอย่างเดียว แค่อยากรู้ เพราะดูว่า ทุกอย่างจะเค็ม😁😁😁😁
ที่แท้ เป็นข้าวโพดที่เขาหุงจนบาน😅😅😅😅😅

ขากลับแวะตลาด ซื้อเนื้อวัว แน่นอน บ้านเขาเลี้ยงวัว ราคาเนื้อ จึงถูกกว่าบ้านเรา ซื้อมา 3 ขีด $2 ลุงถ่ายรูปร้าน.... คนขายขอเอาเนื้อไปถือ แล้วบอกว่า จ่ายเงินมา อีก 100 😂😂😂😂เง้อออ! ลุงไม่รู้ว่า ป้าแกเล่นมุก😀😀😀😗

แล้วก็ซื้อผัก กับหมู ป้าให้ลุงกลับที่พักก่อน เพราะเห็นในเมสเซ็นเจอร์ ว่าลูกโทรมา....ป้าแวะซื้อแชมพู แพงมาก เพราะนำเข้า แบบบรรจุขวดเล็กสุด เริ่มตั้งแต่ 200 ml. แพนทีนติดราคา $3.5 มันพกขึ้นเครื่องไม่ได้ เดินหาทั้งเมือง เจอแบบซองเล็กๆ แค่ 15 ml. ราคา 50 เซ็นต์....แล้วก็แวะซื้อกล้วยพื้นเมือง 6 ใบ $1 เอามาต้มเป็นเสบียงตอนเดินทาง พกพาง่าย ไม่เค็ม😊😊😊😊

ความจริงอยากได้อย่างอื่น...หาซื้อมันเทศ ทั้งเมืองไม่มีขาย มีแต่มันสำปะหลังเศษๆ วันนี้จ่ายไปอีก $10 กินถึงวันอาทิตย์โน่นแหละ😊😊😊
ตอนนี้ 15.46 น. ลุงเริ่มหิวข้าวแล้ว....ป้าว่า จะขึ้นไปทำตั้งแต่บ่าย 2 แต่ฝนเทลงมาแบบฟ้ารั่ว ขึ้นไปบนดาดฟ้าไม่ได้😊😊😶😊
ดูเหมือนเราจะแคล้วคลาดหลายครั้งแล้ว วันนี้ เราเที่ยวเสร็จ เข้าที่พักเรียบร้อยแล้ว ฝนจึงตก😁😁😁😁😁

ตอนทำอาหารบ่ายนี้ ได้มีโอกาสรู้จักกับสามี ภรรยา ชาวโปแลนด์ ที่ไปอาศัยอยู่ในแวนคูเว่อร์ แคนาดา ชื่อ ซานดร้า กับ เอริค จึงเพิ่งจะนึกออกว่า ชื่อของประเทศ เอกวาดอร์ มาจาก คำว่า Equator ที่แปลว่า เส้นศูนย์สูตร ตอนที่พวกเขา ถามว่า ไปที่เส้น 0 มาหรือยัง .... เฮ้อ...น่าเสียดาย ที่รู้จักพวกเขาช้าไป พรุ่งนี้ก็ต้องออกแต่เช้า ไปไม่ทันแล้ว😣😣😣😣แต่ก็ไม่เป็นไรน่ะ เพราะ เส้นนี้มันลากผ่าน กิโต้ ผ่ากลางประเทศอยู่แล้ว...ดังนั้น ไม่ว่า เราจะอยู่ส่วนไหน ของกิโต้ เราก็นั่ง ทับ นอนทับ เส้นศูนย์สูตรอยู่ดี😃😃😃😃

อาหารเย็นนี้ กินข้าวกับ หมูผัดพริก ซุปเนื้อวัว และ ถั่วแขกต้ม...ป้าล้างภาชนะหุงต้มอยู่ในครัว ได้ยินเสียงคุณซานดร้า กับ คุณเอริค ที่นั่งสูบบุหรี่ และคุย What's up/ app? กับลูก อยู่มุมหนึ่งของดาดฟ้า ทักลุงว่า อาหารหอมจัง มาจากไหนกัน?...
กลิ่นรากผักชีในซุปนั่นเอง😁😁😁

พวกเขาบอกว่า รักเมืองไทย แบบอยากไปอีกหลายๆ ครั้ง ไปมาแล้ว 2 ครั้ง ยังไม่จุใจ ธรรมชาติ คน และ อาหารไทย อร่อยมาก...แต่พวกเขาไม่ชอบกทม.เลย😉😉😉😉ท้ออยู่อย่างเดียว คือ ค่าเครื่องบินแพง....ป้าจึงบอกว่า คราวหน้า ถ้าไป ก็ลากยาว แบบลงเตรื่องกทม. แล้วก็เที่ยวไทยให้หนำใจ ก่อนต่อรถบัส เข้ากัมพูชา ขึ้นเวียดนาม ต่อไปจีน แล้วค่อยนั่งเครื่องกลับ จะประหยัดกว่ากันเยอะเลย😁😁😁😁

พวกเขาไปเดินท่องเมืองเก่ากัน ส่วนเราหลังอาหาร ก็ทำงาน ใช้เน็ตอยู่ที่ห้องบริการข้างล่าง จนพวกเขากลับมา เรายังนั่งอยู่ที่เดิม...เลยได้คุยกันอีกครั้ง กลายเป็นสนิทกัน จะได้ติดต่อ ไป มาหาสู่กันในอนาคต😚😚😚😚

ในขณะที่ป้า คุยกับ คุณซานดร้า ชื่อเต็มๆ คือ อเล็กซานดร้า คุณเอริค ก็คุยภาษารัสเซีย กับเจ้าของหอพัก😊😊😊เขาเก่งจัง ใช้ภาษาสเปนในชีวิตประจำวัน สื่อสารภาษาอังกฤษกับแขกได้ พูดภาษารัสเซียได้อีก...ป้าบอกลุงว่า แม่บ้านที่เราเห็น รูปร่าง หน้าตา ดี ท่าทางเป็นมิตรคนนั้น น่าจะเป็นภรรยาเจ้าของหอพัก เพราะป้าเห็นลูกชายวัยรุ่นของเขา ตัวเล็กๆ หน้าตาดี ท่าทางสุภาพ...ลุงบอกว่า อยู่กับคนรูปหล่อ กินไม่ได้ อยู่กับคนแบบนี้ มีอนาคตแน่นอน😊😊😊😊