สวัสดีค่ะ นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งเเรก ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ขอเรียกเเทนตัวเองว่าเราเพื่อความสะดวกเเละเเทนชื่อเพื่อนสนิทว่าบี
เรากับบีเป็นเพื่อนสนิทกันมาก ๆ ค่ะ เเต่ก่อน(ตอนม.1)อยู่กันเป็นกลุ่ม มีเพื่อนอยู่4คนรวมเรากับบีเป็น6
เเต่เรากับบีมีปัญหาเรื่องการเรียนนิดหน่อย(ม.1เรียนวิทย์-คณิต) เลยต้องย้ายมาอยู่อีกห้องตอนม.2ค่ะ(ปัจจุบันนี้)
ตอนมาอยู่ใหม่ต้นเทอมเเรกเรากับบีก็ยังสนิทเหมือนเดิมนะคะ (เรากับบีหากลุ่มเพื่อนใหม่อยู่ด้วย) เเต่เพราะสนิทมากเกินไปรึเปล่าบีเลยพูดไม่ค่อยรักษาน้ำใจเราเลยค่ะ ;w; ตอนเเรกก็ไม่คิดมากหรอกค่ะ เเต่พอหลัง ๆ ก็มีการเงียบใส่ทั้ง ๆ ที่เรายังไม่ได้ทำอะไรให้บีงอน พอหายก็ปกตินะคะ
เป็นเเบบนี้อยู่บ่อย ๆ จนเราเริ่มไม่ค่อยโอเคกับการกระทำเเบบนี้เเล้ว เราก็เอาเก็บไปคิดนะว่า เฮ้ย เราทำอะไรให้บีไม่พอใจหรอ ? เรายังดีไม่พอหรอ เราเอาใจไม่ดีหรอ คือเรายอมให้พ่อขับรถไปเซเว่นตอนดึก ๆ เพื่อซื้อขนมไปให้บี ฝากโอนตังค์ทั้ง ๆ ที่ไม่สะดวก ยอมโดนพ่อว่าเพื่อมาเป็นคนปรึกษาให้ตอนดึก ๆ (ในเเชท) เเละก็อีกสารพัดที่เรียกได้ว่าเหมือนเเม่โคตรร เเต่สิ่งที่ได้มาคือ เงียบเหมือนเดิม ไม่พอใจเหมือนเดิม ไม่มีท่าทีว่าจะทำให้เรารู้สึกดี รู้สึกไม่อึดอัดขึ้นบ้าง เราเคยนะคะ เเบบ บีพูดเบาเเล้วเราไม่ได้ยินเงี้ย เราก็ถามว่าอะไรนะ เเต่บีชอบตอบกลับมา(เกือบ)ตลอดว่า "หูไม่ดีหรอ ? " , "โว้ย ไม่พูดเเละ "เเล้วก็ขมวดคิ้วหันกลับไปทำงานต่อ ไม่ก็เรากำลังซ้อมเปียโนหรือทำธุระที่ค่อนข้างยุ่ง บีไลน์มาเเล้วเราตอบช้า พอบีอ่านบีก็ตอบมาประมาณว่าว่า "เธอมาช้าไปนะ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย" เราก็อึ้งสิคะ ตอนนั้นเเบบ มันเจ็บจี้ดเลยอ่ะค่ะ เหมือนโดนหาว่าตัวเองไม่มีค่า. . . เฮ้ย นี่เพื่อนสนิทนะ เราไม่เคยพูดอะไรให้เธอเจ็บใจเลย พูดง่าย ๆ คือ เราเป็นคนชอบพูดไม่ตรง ออกเเนวรักษาน้ำใจมาก ๆ เราเคยบอกนะว่าเราไม่ชอบการกระทำเเบบนี้ ช่วยเปลี่ยนหรือผ่อนลงได้มั้ย เเต่บีก็ดูเหมือนหูทวนลมอ่ะค่ะ. . . เวลาคุยกับเพื่อนคนอื่นก็คุยดีค่ะ เเบบ เธอจ๋าา เค้าอย่างนู้นอย่างนี้จังเลย เเต่พอคุยกับเรานี่เเบบ . . ."ไร " "เออ " " เเล้วเเต่"
เรางงนะคะ บีชอบพูดเสมอว่า "เค้าเป็นคนเเคร์ความรู้สึกคนอื่นนะ "
อื้มมมมม. . . เเล้วกูวล่ะ
เอาซะเเทบจะหายไปจากโลก
มีเยอะค่ะเเต่นึกมาเเค่นี้ก็เจ็บเเล้ว. . .
(ขอบอกก่อนนะคะว่าตอนเราอยู่โรงเรียนเราเป็นคนค่อนข้างเข้มเเข็ง ไม่มีการเเสดงสีหน้าน้อยใจหรือไม่พอใจสักเท่าไหร่ เเต่พออยู่บ้านก็มานั่งร้องไห้ปรึกษาพ่อว่าควรทำยังไง
(พ่อเราบอกว่าเราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย))
ต่อค่ะ เเล้วทีนี้เหมือนกับว่าเพื่อนในกลุ่มมีปัญหากับเราเเละบี เรากับบีเลยออกจากกลุ่มเเล้วไปอยู่กลุ่มใหม่ กลุ่มใหม่นี้มีเพื่อนอยู่4คน ขอเรียกว่า เกด,ขวัญ,ฝน เเละเมย์ ในกลุ่มนี้ก่อนเราเข้า เกดกับเมย์สนิทกันมาก ซึ่งเราก็รู้จักเมย์เหมือนกัน ช่วงที่เข้ามาอยู่ก็ปาเข้ามาเกือบปลาย ๆ เทอม1เเล้วค่ะ เราก็คิดว่ามันน่าจะราบรื่นนะ
เเต่พออยู่ไปบีก็ดูเหมือนไม่ค่อยอยากสนิทกับเรา ดูจากการกระทำอย่างตอนเช้า เรามาถึงโรงเรียนบีก็ไม่พูดกับเราเหมือนกับอยู่กลุ่มเก่าเเต่ไปคุยกับเกดเเทน ทั้งวันน่ะค่ะบีเเทบจะไม่พูดกับเราเลย เวลาพูดก็ใช้น้ำเสียงที่ดูรำคาญ ตอบห้วน ๆ เราเริ่มอึดอัดเเละเครียดมากกก มากขึ้นถึงขนาดที่ว่าไม่อยากมาโรงเรียน เราก็มาปรึกษาพ่ออีกครั้งพ่อก็บอกว่าอย่าให้อุปสรรคเหล่านี้มายับยั้งการเรียนของเรา เราก็ฟังค่ะ พยายามปล่อยวาง ปล่อยเเล้วนะคะ ปล่อยจนจะหยิบหัวใจไปวางเเล้วค่ะ คือ. . . เพื่อนสนิทที่เราทุ่มเททุก ๆ อย่างเพื่อให้มีความสุข เเต่ผลที่ได้มันไม่คุ้มเลยค่ะ
เราตัดสินใจพูดเรื่องนี้กับเมย์ค่ะเพราะเราก็ค่อนข้างสนิทกับเมย์
บทสนทนาประมาณนี้
เรา : เมย์ ๆ เเกคิดว่าบียังเห็นเราเป็นเพื่อนอยู่มั้ย เพราะเเบบ. . . ไม่เหมือนเเต่ก่อนเลย
เมย์ : เออ เราก็สังเกตนะว่าบีดูรำคาญเเก เเล้วเริ่มไปสนิทกับเกดเเล้วอ่ะ
เรา : เราโคตรอึดอัดเลยอ่ะ
ตอนนั้นเรากลั้นน้ำตาเลยอ่ะไม่ให้ไหล
เมย์ : ไม่เป็นไร มาอยู่กับเราก็ได้
ประมาณนี้. . . .
เเต่บีก็ดีกับเรานะ อย่างไปเที่ยวก็ซื้อของมาฝาก วันเกิดก็ซื้อของที่เราอยากได้ให้เป็นของขวัญ
(ผีเข้าผีออกค่ะQwQ)
เราเลยอยากถามเพื่อน ๆ ว่า การกระทำของบียังถือว่าเห็นเราเป็นเพื่อนสนิทเหมือนเดิมอยู่มั้ย
ขอบคุณค่ะ
[ช่วยด้วยค่าา] เพื่อนสนิทที่ไม่ค่อยสนิทเเล้ว. . .
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ขอเรียกเเทนตัวเองว่าเราเพื่อความสะดวกเเละเเทนชื่อเพื่อนสนิทว่าบี
เรากับบีเป็นเพื่อนสนิทกันมาก ๆ ค่ะ เเต่ก่อน(ตอนม.1)อยู่กันเป็นกลุ่ม มีเพื่อนอยู่4คนรวมเรากับบีเป็น6
เเต่เรากับบีมีปัญหาเรื่องการเรียนนิดหน่อย(ม.1เรียนวิทย์-คณิต) เลยต้องย้ายมาอยู่อีกห้องตอนม.2ค่ะ(ปัจจุบันนี้)
ตอนมาอยู่ใหม่ต้นเทอมเเรกเรากับบีก็ยังสนิทเหมือนเดิมนะคะ (เรากับบีหากลุ่มเพื่อนใหม่อยู่ด้วย) เเต่เพราะสนิทมากเกินไปรึเปล่าบีเลยพูดไม่ค่อยรักษาน้ำใจเราเลยค่ะ ;w; ตอนเเรกก็ไม่คิดมากหรอกค่ะ เเต่พอหลัง ๆ ก็มีการเงียบใส่ทั้ง ๆ ที่เรายังไม่ได้ทำอะไรให้บีงอน พอหายก็ปกตินะคะ
เป็นเเบบนี้อยู่บ่อย ๆ จนเราเริ่มไม่ค่อยโอเคกับการกระทำเเบบนี้เเล้ว เราก็เอาเก็บไปคิดนะว่า เฮ้ย เราทำอะไรให้บีไม่พอใจหรอ ? เรายังดีไม่พอหรอ เราเอาใจไม่ดีหรอ คือเรายอมให้พ่อขับรถไปเซเว่นตอนดึก ๆ เพื่อซื้อขนมไปให้บี ฝากโอนตังค์ทั้ง ๆ ที่ไม่สะดวก ยอมโดนพ่อว่าเพื่อมาเป็นคนปรึกษาให้ตอนดึก ๆ (ในเเชท) เเละก็อีกสารพัดที่เรียกได้ว่าเหมือนเเม่โคตรร เเต่สิ่งที่ได้มาคือ เงียบเหมือนเดิม ไม่พอใจเหมือนเดิม ไม่มีท่าทีว่าจะทำให้เรารู้สึกดี รู้สึกไม่อึดอัดขึ้นบ้าง เราเคยนะคะ เเบบ บีพูดเบาเเล้วเราไม่ได้ยินเงี้ย เราก็ถามว่าอะไรนะ เเต่บีชอบตอบกลับมา(เกือบ)ตลอดว่า "หูไม่ดีหรอ ? " , "โว้ย ไม่พูดเเละ "เเล้วก็ขมวดคิ้วหันกลับไปทำงานต่อ ไม่ก็เรากำลังซ้อมเปียโนหรือทำธุระที่ค่อนข้างยุ่ง บีไลน์มาเเล้วเราตอบช้า พอบีอ่านบีก็ตอบมาประมาณว่าว่า "เธอมาช้าไปนะ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย" เราก็อึ้งสิคะ ตอนนั้นเเบบ มันเจ็บจี้ดเลยอ่ะค่ะ เหมือนโดนหาว่าตัวเองไม่มีค่า. . . เฮ้ย นี่เพื่อนสนิทนะ เราไม่เคยพูดอะไรให้เธอเจ็บใจเลย พูดง่าย ๆ คือ เราเป็นคนชอบพูดไม่ตรง ออกเเนวรักษาน้ำใจมาก ๆ เราเคยบอกนะว่าเราไม่ชอบการกระทำเเบบนี้ ช่วยเปลี่ยนหรือผ่อนลงได้มั้ย เเต่บีก็ดูเหมือนหูทวนลมอ่ะค่ะ. . . เวลาคุยกับเพื่อนคนอื่นก็คุยดีค่ะ เเบบ เธอจ๋าา เค้าอย่างนู้นอย่างนี้จังเลย เเต่พอคุยกับเรานี่เเบบ . . ."ไร " "เออ " " เเล้วเเต่"
เรางงนะคะ บีชอบพูดเสมอว่า "เค้าเป็นคนเเคร์ความรู้สึกคนอื่นนะ "
อื้มมมมม. . . เเล้วกูวล่ะ
มีเยอะค่ะเเต่นึกมาเเค่นี้ก็เจ็บเเล้ว. . .
(ขอบอกก่อนนะคะว่าตอนเราอยู่โรงเรียนเราเป็นคนค่อนข้างเข้มเเข็ง ไม่มีการเเสดงสีหน้าน้อยใจหรือไม่พอใจสักเท่าไหร่ เเต่พออยู่บ้านก็มานั่งร้องไห้ปรึกษาพ่อว่าควรทำยังไง
(พ่อเราบอกว่าเราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย))
ต่อค่ะ เเล้วทีนี้เหมือนกับว่าเพื่อนในกลุ่มมีปัญหากับเราเเละบี เรากับบีเลยออกจากกลุ่มเเล้วไปอยู่กลุ่มใหม่ กลุ่มใหม่นี้มีเพื่อนอยู่4คน ขอเรียกว่า เกด,ขวัญ,ฝน เเละเมย์ ในกลุ่มนี้ก่อนเราเข้า เกดกับเมย์สนิทกันมาก ซึ่งเราก็รู้จักเมย์เหมือนกัน ช่วงที่เข้ามาอยู่ก็ปาเข้ามาเกือบปลาย ๆ เทอม1เเล้วค่ะ เราก็คิดว่ามันน่าจะราบรื่นนะ
เเต่พออยู่ไปบีก็ดูเหมือนไม่ค่อยอยากสนิทกับเรา ดูจากการกระทำอย่างตอนเช้า เรามาถึงโรงเรียนบีก็ไม่พูดกับเราเหมือนกับอยู่กลุ่มเก่าเเต่ไปคุยกับเกดเเทน ทั้งวันน่ะค่ะบีเเทบจะไม่พูดกับเราเลย เวลาพูดก็ใช้น้ำเสียงที่ดูรำคาญ ตอบห้วน ๆ เราเริ่มอึดอัดเเละเครียดมากกก มากขึ้นถึงขนาดที่ว่าไม่อยากมาโรงเรียน เราก็มาปรึกษาพ่ออีกครั้งพ่อก็บอกว่าอย่าให้อุปสรรคเหล่านี้มายับยั้งการเรียนของเรา เราก็ฟังค่ะ พยายามปล่อยวาง ปล่อยเเล้วนะคะ ปล่อยจนจะหยิบหัวใจไปวางเเล้วค่ะ คือ. . . เพื่อนสนิทที่เราทุ่มเททุก ๆ อย่างเพื่อให้มีความสุข เเต่ผลที่ได้มันไม่คุ้มเลยค่ะ
เราตัดสินใจพูดเรื่องนี้กับเมย์ค่ะเพราะเราก็ค่อนข้างสนิทกับเมย์
บทสนทนาประมาณนี้
เรา : เมย์ ๆ เเกคิดว่าบียังเห็นเราเป็นเพื่อนอยู่มั้ย เพราะเเบบ. . . ไม่เหมือนเเต่ก่อนเลย
เมย์ : เออ เราก็สังเกตนะว่าบีดูรำคาญเเก เเล้วเริ่มไปสนิทกับเกดเเล้วอ่ะ
เรา : เราโคตรอึดอัดเลยอ่ะ
ตอนนั้นเรากลั้นน้ำตาเลยอ่ะไม่ให้ไหล
เมย์ : ไม่เป็นไร มาอยู่กับเราก็ได้
ประมาณนี้. . . .
เเต่บีก็ดีกับเรานะ อย่างไปเที่ยวก็ซื้อของมาฝาก วันเกิดก็ซื้อของที่เราอยากได้ให้เป็นของขวัญ
(ผีเข้าผีออกค่ะQwQ)
เราเลยอยากถามเพื่อน ๆ ว่า การกระทำของบียังถือว่าเห็นเราเป็นเพื่อนสนิทเหมือนเดิมอยู่มั้ย
ขอบคุณค่ะ