ซึม...
เคยน้อยใจกับบางช่วงชีวิตของตัวเองกันบ้างมั้ย มันเป็นช่วงเวลาที่รู้สึกแย่สุดๆ ไปเลย แม้ว่าเราจะเคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็งมาก แต่ในช่วงเวลาแบบนี้แหละที่มันจะสะท้อนความจริงในใจให้เราเห็น ว่าตัวเรา
อ่อนแอแค่ไหน เราจะรู้สึกชาไปทั้งตัวจนหมดแรงไม่อยากทำอะไร
ช่วงเวลาซึมๆ แบบนี้มักเกิดขึ้นจากความผิดหวังในเรื่องเดิมๆ สิ่งเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา หลายครั้งเราพยายามลุกขึ้นสู้กับความผิดหวังที่เกิดขึ้น เราเริ่มต้นอย่างมีความหวังเสมอ แต่โชคชะตาของนักเขียนบทที่โหดร้ายอย่างพระเจ้าก็กลับพังทลายความหวังนั้นของเราอีกครั้งซ้ำๆ จนหัวใจที่เข้มแข็งของเรายากที่จะทานทนไหว
ความรู้สึกที่ต้องผิดหวังซ้ำๆ ล้มเหลวในเรื่องเดิมๆ ความศรัทธาและความเชื่อใจต้องถูกทำลายลงเสมอ มันช่างเป็นเรื่องที่โหดร้ายพอๆ กับการฆาตกรรมชัดๆ เราเหมือนตายทั้งเป็นเพราะเราถูกทำร้ายที่หัวใจโดยตรง เกราะคุ้มกันหัวใจที่แข็งแกร่งอย่างสมองของเราก็ไม่สามารถป้องกันได้ไหว
หากเรายอมแพ้กับสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่อ่อนแอแบบนี้ก็คงทำได้แค่มีชีวิตที่เลื่อนลอยและเย็นชา เป็นชีวิตที่สัมผัสไม่ได้ถึงการใช้ชีวิต หรือในภาษาบ้านๆ เรียกว่า "มีชีวิตไปวันๆ" และผมเชื่อว่าหลายคนที่ผมรู้จักก็คงอยู่ในสถานะภาพของ loser โดยไม่รู้ตัว หมดเรี่ยวแรงที่จะดิ้นรน ไม่อยากที่จะต้องต่อสู้กับสิ่งใดแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นจะให้เราไปต่อสู้กับเรื่องเดิมๆ ทั้งที่รู้ผลอยู่แล้วว่าต้องแพ้ใครกันล่ะ ที่จะอยากทำแบบนั้น...
มามองในอีกมุมหนึ่งที่เราย้อนกลับไปมองตัวเองคนที่เคยเข้มแข็ง เค้าคนนั้นผ่านมันมาได้ยังไง เค้ามีความเชื่ออะไรถึงลุกขึ้นสู้อีกครั้งเสมอ เพราะเรามีความสุขกับสิ่งที่ทำไม่ใช่เหรอ เพราะเราเชื่อในหัวใจที่บริสุทธิ์ของเราไม่ใช่เหรอ เรามุ่งมั่น และทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงเสมอ ความผิดหวังก็เช่นกัน ไม่มีทางที่จะผิดหวังเสมอไปแน่นอน...เรายังคงมีความหวังเสมอ ขอแค่เรายังมีความสุขในเส้นทางที่เราเลือกเดินเท่านั้น แม้มันจะผิดหวังจนทำให้เราเสียใจ แต่เราก็ยังอยู่บนเส้นทางที่เราเลือกเดินได้อีกครั้งไม่รู้จบ ถ้าคิดดูดีๆ แม้ปลายทางจะเสียใจ แต่ระหว่างทางแห่งความสุขมันมีค่าและยาวนานกว่าบทสรุปอีกนะ...ที่สำคัญ ในวันหนึ่งบทสรุปสุดท้ายมันอาจจะเป็นอย่างที่เราหวังไว้ก็ได้ ถึงเวลานั้นเราคงมีความสุขมากแน่ๆ
ถ้าหัวใจเราเหนื่อยก็แค่ให้หัวใจของเราได้พัก แต่อย่าดูถูกว่ามันจะยอมแพ้กับอะไรง่ายๆ เพราะหัวใจของเรามันแข็งแกร่งเกินกว่าที่จะคาดคิดได้ มันคือความน่าทึ่ง ที่หัวใจของเราสามารถฟื้นฟูตัวเองได้เร็วแค่ไหนก็ได้ ขึ้นอยู่กับว่าเราคิดอย่างไรกับมัน ถ้าเรายิ่งมีความคิดดีๆ หัวใจของเรายิ่งแข็งแรงและสดชื่น พร้อมลุยกับสิ่งต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น...
"เลิกซึมกันได้แล้วทุกคน"...ระบายเบาๆ
***************************************************************************************************************
เป็นกระทู้มาโปรโมท fanpage ครับผม หาเพื่อนร่วมพูดคุยในหัวข้อที่ว่า "ระบายเบาๆ" ใครอยากจะเพ้อ อยากแลกเปลี่ยนมุมมองความคิดกันเชิญกดไลค์เพจนี้ได้เลยครับ
https://www.facebook.com/rabaibrownbrown/
เพจนี้ตั้งขึ้นเมื่อปีที่แล้วด้วยความคิดที่ว่าเอาไว้ระบายความรู้สึกในช่วงเวลาต่างๆ โดยเฉพาะตอนเศร้าๆ พอได้เขียนระบายเรื่องราว มันช่วยให้เราหายเศร้าได้ดีเลยครับ แต่ปัจจุบันผมกำลังตั้งใจจะฝึกเขียนบทความเพื่อบอกเล่ามุมมองต่างๆของชีวิต เลยอยากมาหาเพื่อนๆ ร่วมอุดมการณ์ด้วยกันครับ
บทความ...ซึม...
เคยน้อยใจกับบางช่วงชีวิตของตัวเองกันบ้างมั้ย มันเป็นช่วงเวลาที่รู้สึกแย่สุดๆ ไปเลย แม้ว่าเราจะเคยคิดว่าตัวเองเข้มแข็งมาก แต่ในช่วงเวลาแบบนี้แหละที่มันจะสะท้อนความจริงในใจให้เราเห็น ว่าตัวเรา
ช่วงเวลาซึมๆ แบบนี้มักเกิดขึ้นจากความผิดหวังในเรื่องเดิมๆ สิ่งเดิมๆ ซ้ำไปซ้ำมา หลายครั้งเราพยายามลุกขึ้นสู้กับความผิดหวังที่เกิดขึ้น เราเริ่มต้นอย่างมีความหวังเสมอ แต่โชคชะตาของนักเขียนบทที่โหดร้ายอย่างพระเจ้าก็กลับพังทลายความหวังนั้นของเราอีกครั้งซ้ำๆ จนหัวใจที่เข้มแข็งของเรายากที่จะทานทนไหว
ความรู้สึกที่ต้องผิดหวังซ้ำๆ ล้มเหลวในเรื่องเดิมๆ ความศรัทธาและความเชื่อใจต้องถูกทำลายลงเสมอ มันช่างเป็นเรื่องที่โหดร้ายพอๆ กับการฆาตกรรมชัดๆ เราเหมือนตายทั้งเป็นเพราะเราถูกทำร้ายที่หัวใจโดยตรง เกราะคุ้มกันหัวใจที่แข็งแกร่งอย่างสมองของเราก็ไม่สามารถป้องกันได้ไหว
หากเรายอมแพ้กับสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่อ่อนแอแบบนี้ก็คงทำได้แค่มีชีวิตที่เลื่อนลอยและเย็นชา เป็นชีวิตที่สัมผัสไม่ได้ถึงการใช้ชีวิต หรือในภาษาบ้านๆ เรียกว่า "มีชีวิตไปวันๆ" และผมเชื่อว่าหลายคนที่ผมรู้จักก็คงอยู่ในสถานะภาพของ loser โดยไม่รู้ตัว หมดเรี่ยวแรงที่จะดิ้นรน ไม่อยากที่จะต้องต่อสู้กับสิ่งใดแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นจะให้เราไปต่อสู้กับเรื่องเดิมๆ ทั้งที่รู้ผลอยู่แล้วว่าต้องแพ้ใครกันล่ะ ที่จะอยากทำแบบนั้น...
มามองในอีกมุมหนึ่งที่เราย้อนกลับไปมองตัวเองคนที่เคยเข้มแข็ง เค้าคนนั้นผ่านมันมาได้ยังไง เค้ามีความเชื่ออะไรถึงลุกขึ้นสู้อีกครั้งเสมอ เพราะเรามีความสุขกับสิ่งที่ทำไม่ใช่เหรอ เพราะเราเชื่อในหัวใจที่บริสุทธิ์ของเราไม่ใช่เหรอ เรามุ่งมั่น และทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงเสมอ ความผิดหวังก็เช่นกัน ไม่มีทางที่จะผิดหวังเสมอไปแน่นอน...เรายังคงมีความหวังเสมอ ขอแค่เรายังมีความสุขในเส้นทางที่เราเลือกเดินเท่านั้น แม้มันจะผิดหวังจนทำให้เราเสียใจ แต่เราก็ยังอยู่บนเส้นทางที่เราเลือกเดินได้อีกครั้งไม่รู้จบ ถ้าคิดดูดีๆ แม้ปลายทางจะเสียใจ แต่ระหว่างทางแห่งความสุขมันมีค่าและยาวนานกว่าบทสรุปอีกนะ...ที่สำคัญ ในวันหนึ่งบทสรุปสุดท้ายมันอาจจะเป็นอย่างที่เราหวังไว้ก็ได้ ถึงเวลานั้นเราคงมีความสุขมากแน่ๆ
ถ้าหัวใจเราเหนื่อยก็แค่ให้หัวใจของเราได้พัก แต่อย่าดูถูกว่ามันจะยอมแพ้กับอะไรง่ายๆ เพราะหัวใจของเรามันแข็งแกร่งเกินกว่าที่จะคาดคิดได้ มันคือความน่าทึ่ง ที่หัวใจของเราสามารถฟื้นฟูตัวเองได้เร็วแค่ไหนก็ได้ ขึ้นอยู่กับว่าเราคิดอย่างไรกับมัน ถ้าเรายิ่งมีความคิดดีๆ หัวใจของเรายิ่งแข็งแรงและสดชื่น พร้อมลุยกับสิ่งต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น...
"เลิกซึมกันได้แล้วทุกคน"...ระบายเบาๆ
***************************************************************************************************************
เป็นกระทู้มาโปรโมท fanpage ครับผม หาเพื่อนร่วมพูดคุยในหัวข้อที่ว่า "ระบายเบาๆ" ใครอยากจะเพ้อ อยากแลกเปลี่ยนมุมมองความคิดกันเชิญกดไลค์เพจนี้ได้เลยครับ
https://www.facebook.com/rabaibrownbrown/
เพจนี้ตั้งขึ้นเมื่อปีที่แล้วด้วยความคิดที่ว่าเอาไว้ระบายความรู้สึกในช่วงเวลาต่างๆ โดยเฉพาะตอนเศร้าๆ พอได้เขียนระบายเรื่องราว มันช่วยให้เราหายเศร้าได้ดีเลยครับ แต่ปัจจุบันผมกำลังตั้งใจจะฝึกเขียนบทความเพื่อบอกเล่ามุมมองต่างๆของชีวิต เลยอยากมาหาเพื่อนๆ ร่วมอุดมการณ์ด้วยกันครับ