คือตัวผมเป็น ญ แต่ใจเป็นชาย แต่ก็ไม่ได้ขี้แอ๊ค ออกจะเงียบ ๆ นิ่ง ๆ แต่สิ่งที่ผมเกลียดคือการใส่กระโปรงครับ ซึ่งที่บ้านก็รู้ว่าผมไม่ใช่หญิงจ๋า แต่เขาก็ไม่ชอบที่ผมเป็นแบบนี้ ตอนที่ท่านพึ่งรู้ รับไม่ได้อย่างแรงเลยครับ ผมโดนคำกดดันจนบางครั้งก็น้อยใจว่า ผิดอะไรที่เป็นแบบนี้ ผมเป็นแบบนี้ตั้งแต่จำความได้ ผมรู้ตัวว่าผมไม่ได้ชอบผช ตั้งแต่อนุบาลแล้ว ซึ่งที่บ้านก็ไม่ได้สังเกตเลย! ตอนนี้เขาก็อ่อนลงกว่าแต่ก่อนแต่พอรายการทีวีมี เกย์มีทอมมีกระเทย เขาก็จะเหน็บให้ผมฟังเสมอว่า ทุเรศ เป็นเพศตัวเองไม่ชอบ ผมพยายามเงียบที่สุด แต่ในใจร้องให้หนักมาก ใครพอมีคำปรึกษาดี ๆ บ้างไหมครับ ทุกวันนี้ผมเหนื่อยเหลือเกิน กับการที่ต้องทำตัวในสิ่งที่เขาชอบ ผมอยากเป็นตัวของตัวเองบ้าง
เคยเป็นกันบ้างไหม?