บางทีรู้สึกว่า "การอยู่กับโปสเตอร์ อยู่คนเดียวเงียบๆสบายใจกว่าพูดคุยกับครอบครัว" แปลกไหมคะ?

ก่อนอื่นก็ สวัสดีค่ะ เรียกเราว่า 'เอลี่' ก็ได้ค่ะ
คือตามหัวข้อเลยนะคะ "บอกก่อนนะคะเราเป็นคนนึงที่เป็นแฟนคลับบอยแบนด์เกาหลีค่ะ" แล้วช่วงนี้เรามีเรื่องเครียดมากๆหลายๆอย่างจนเรานอนไม่ได้เลย หรือนอนไปไม่นานก็ตื่นแล้วจะนอนต่อไม่ได้ เราเลยปรึกษาเพื่อนก่อนเลยค่ะ แต่เหมือนคำตอบเพื่อนมันยังไม่ใช่ทางแก้ปัญหาของเราอะค่ะ เราเลยไปปรึกษาแม่แล้วเหมือนกับทุกครั้งที่คุยกัน ต้องจบด้วย 'การทะเลาะ' หรือ  'เถียงกันตลอด' ซึ่งเราไม่ชอบมีปัญหาค่ะเราเลยตัดปัญหาโดยการไม่ค่อยบอกอะไรแม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว เรากลายเป็นคนเงียบๆไปเลยค่ะ จะชอบนั่งฟังเพลง หรือ นั่งมองโปสเตอร์นานๆมากกว่าออกมานั่งกินข้าวกับครอบครัว เราไม่อยากยุ่งกับใครเลยค่ะ เรารู้สึกว่าเขาไม่ได้ชอบหลายๆอย่างเหมือนเรา รับฟังเราก็ฟังไม่จบ เลยเลือกจะอยู่กับเพื่อนมากกว่ามีเรื่องอะไรก็จะเข้าหาเพื่อนมากกว่า บางทีเราก็เจอแม่เดินผ่านเราก็น้ำตาคลอแล้วค่ะ เราจะหงุดหงิดมากเลยทั้งๆที่ไม่มีเหตุผลนะคะ(บางครั้ง) แต่มาช่วงหลังๆเราลองออกมาคุยกับแม่ดูบ้างมันก็โอเคแต่ไม่นานก็เข้าสู่สภาพเก่าค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงกับอารมณ์ไม่คงที่ของตัวเองแล้ว มันเหมือนเราอึดอัด เก็บกดอ่อนๆด้วย TT^TT มีวิธีแนะนำบ้างไหมค่ะ?

ปล.เราควรไปพบจิตแพทย์ไหมค่ะ ?

::[เอลี่]::