นี้ไม่ใช่กระทู้แรกของเรา แปลกดีนะ กระทู้แรกของเราเริ่มต้นด้วยความรู้สึกแบบเจ็บๆ เหมือนเปงการระบายไปในตัว
เริ่มต้นเลยนะ เราไม่ได้อยากประกาศให้ใครรู้หรอก แต่คนที่อยากให้รับรู้ในตอนนี้คือแฟนของเรา ความรักของเราตั้งแต่เริ่มต้นไม่มีคำว่าสวยงาม เพราะเราคบกันด้วยความรักที่ไม่มีใครเห็นด้วย แอบคบ แอบรักกันไปทั้งที่รู้มาตลอดว่าที่บ้านเราไม่ชอบเขา คบกันทั้งที่ไม่รู้ว่า มันจะเปงจริงได้ไหม?
จนตอนนี้ 2 ปีกว่าๆ กับการที่ยังแอบคบกัน แอบคุยกัน เวลาอยู่บ้านไม่เคยได้โทรหากันหรอกนะ บางทีมองคู่อื่นๆ ก็แอบน้อยใจ แบบว่าอยากมีโมเม้นคุยกันก่อนนอน ได้ยินเสียงกันบ้าง มันคงดีมากๆ แต่ตอนนี้โอเคแล้วนะ รับได้เพราะคิดว่า ทุกวันนี้ยังได้เจอกัน ได้แชทหากันก็ดีมากแล้ว เราเคยท้อมากๆนะ แบบไม่อยากไปต่อ แต่ลองแล้วแย่กว่าเดิมแหะ ถึงแม้ว่าวันนี้จะยังแอบคบกันอยู่ แต่เราก็รอนะ รอเวลาๆ นี่ผ่านมา 2 ปีนิดๆ รอนานกว่านี้ เราจะพยายามบอกที่บ้านเราอีกที อย่างน้อยหวังว่าเขาจะเห็นถึงความพยายามของเรา ไม่ได้หวังขนาดว่าเขาจะต้องชอบ แต่หวังแค่ว่าที่บ้านจะไม่กีดกันเราอย่างที่ผ่านมาก็พอ
เราอยากขอโทษนะ สำหรับทุกอย่างๆ ที่เคยทำกับแก หลายครั้งต่อหลายครั้งที่ทะเลาะกันเราก็มีพลาดทำร้ายแกไปบ้าง ทั้งร่ายกายและจิตใจ ปกติผู้ชายจะเปงคนทำร้าย แต่อินี่ผู้หญิงเปงคนทำ --* (รู้สึกผิดๆ) แต่แกก็ยังดีกับเราเสมอ ทุกครั้งยังเปงฝ่ายมาขอโทษเปงฝ่ายตาม ส่วนเราก็ยังเปงฝ่ายหนี ใช้คำพูดแรงๆ ตลอดๆ แต่พอเช้าวันใหม่ก็ลืม แต่เราก็ยังไม่ยอมพูดขอโทษอยู่ดี (ไม่รู้ปากเปงอะไรพูดแค่นี้มันยากนักเหรอ)
ขอบคุณมากนะ ที่ยังอยู่สู้กันมาตลอดจนถึงตอนนี้ เพราะตลอดเวลาเราเจอกันแต่เรืองร้ายๆ เจอแต่ปัญหา บางอย่างก็หนักเกินที่จะไปบอกใครต่อใคร คู่ของเราอาจจะไม่ได้เจอความสุขขนาดคู่อื่นๆ หลายครั้งที่ใจไม่อยากเดินต่อ แต่เพราะความรัก เพราะกำลังใจที่ยังมีให้กัน ถึงได้สู้กันมาได้ถึงวันนี้ ไม่รู้ว่าอนาคตจะเจออะไรที่แย่ ที่เลวร้ายไปกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไหม ? แต่เราเคยผ่านเรื่องเลวร้ายมาด้วยกันก็เยอะ หวังว่าทุกอย่างที่ผ่านมาจะเปงบทเรียน ที่ทำให้เราเข้มแข็งกันมากขึ้นๆ จับมือกันมาได้ถึงตอนนี้แล้ว อย่าเพิ่งปล่อยกันไปไหนนะ อนาคตที่เคยวางแผนกันเอาไว้ ยังรอมาสร้างรวมกันอยู่ (คนอ่านอาจไม่ซึ้ง แต่คนเขียนน้ำตาไหลมาก)
ขอบคุณครบครัวเล็กๆของแฟน ที่ค่อยอยู่ข้างๆ ค่อยพาไปเที่ยว ทำให้ยิ้มตลอด
ขอบคุณครอบครัวของเรา ถึงแม่จะไม่ยอมรับเขา ถึงพ่อจะดุมาก ถึงพี่จะกีดกัน แต่ก็รู้เสมอนะ ทุกคนทำไปเพราะรัก เพราะเปงห่วง เพราะเราเชื่อเสมอจะดีจะร้าย ครอบครัวจะอยุ่ข้างๆเรา วันนึงจะทำให้แม่เชื่อนะ ว่าเขาสามารถดูแลหนูได้ ^^
สุดท้ายขอบคุณแฟน ที่เธอยังค่อยสู้กันจนถึงวันนี้ ให้สิ่งที่ผ่านมาเปงบทเรียน สอนเราให้รู้จักการใช้ชีวิต สอนเราให้เข็มแข็ง
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างจริงๆ และขอโทษที่เกเร ทำตัวไม่ดี รักเสมอนะ #ND.
ฝากบทความเล่านี้ไปถึงเธอ แทนการขอบคุณ และขอโทษ
เริ่มต้นเลยนะ เราไม่ได้อยากประกาศให้ใครรู้หรอก แต่คนที่อยากให้รับรู้ในตอนนี้คือแฟนของเรา ความรักของเราตั้งแต่เริ่มต้นไม่มีคำว่าสวยงาม เพราะเราคบกันด้วยความรักที่ไม่มีใครเห็นด้วย แอบคบ แอบรักกันไปทั้งที่รู้มาตลอดว่าที่บ้านเราไม่ชอบเขา คบกันทั้งที่ไม่รู้ว่า มันจะเปงจริงได้ไหม?
จนตอนนี้ 2 ปีกว่าๆ กับการที่ยังแอบคบกัน แอบคุยกัน เวลาอยู่บ้านไม่เคยได้โทรหากันหรอกนะ บางทีมองคู่อื่นๆ ก็แอบน้อยใจ แบบว่าอยากมีโมเม้นคุยกันก่อนนอน ได้ยินเสียงกันบ้าง มันคงดีมากๆ แต่ตอนนี้โอเคแล้วนะ รับได้เพราะคิดว่า ทุกวันนี้ยังได้เจอกัน ได้แชทหากันก็ดีมากแล้ว เราเคยท้อมากๆนะ แบบไม่อยากไปต่อ แต่ลองแล้วแย่กว่าเดิมแหะ ถึงแม้ว่าวันนี้จะยังแอบคบกันอยู่ แต่เราก็รอนะ รอเวลาๆ นี่ผ่านมา 2 ปีนิดๆ รอนานกว่านี้ เราจะพยายามบอกที่บ้านเราอีกที อย่างน้อยหวังว่าเขาจะเห็นถึงความพยายามของเรา ไม่ได้หวังขนาดว่าเขาจะต้องชอบ แต่หวังแค่ว่าที่บ้านจะไม่กีดกันเราอย่างที่ผ่านมาก็พอ
เราอยากขอโทษนะ สำหรับทุกอย่างๆ ที่เคยทำกับแก หลายครั้งต่อหลายครั้งที่ทะเลาะกันเราก็มีพลาดทำร้ายแกไปบ้าง ทั้งร่ายกายและจิตใจ ปกติผู้ชายจะเปงคนทำร้าย แต่อินี่ผู้หญิงเปงคนทำ --* (รู้สึกผิดๆ) แต่แกก็ยังดีกับเราเสมอ ทุกครั้งยังเปงฝ่ายมาขอโทษเปงฝ่ายตาม ส่วนเราก็ยังเปงฝ่ายหนี ใช้คำพูดแรงๆ ตลอดๆ แต่พอเช้าวันใหม่ก็ลืม แต่เราก็ยังไม่ยอมพูดขอโทษอยู่ดี (ไม่รู้ปากเปงอะไรพูดแค่นี้มันยากนักเหรอ)
ขอบคุณมากนะ ที่ยังอยู่สู้กันมาตลอดจนถึงตอนนี้ เพราะตลอดเวลาเราเจอกันแต่เรืองร้ายๆ เจอแต่ปัญหา บางอย่างก็หนักเกินที่จะไปบอกใครต่อใคร คู่ของเราอาจจะไม่ได้เจอความสุขขนาดคู่อื่นๆ หลายครั้งที่ใจไม่อยากเดินต่อ แต่เพราะความรัก เพราะกำลังใจที่ยังมีให้กัน ถึงได้สู้กันมาได้ถึงวันนี้ ไม่รู้ว่าอนาคตจะเจออะไรที่แย่ ที่เลวร้ายไปกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไหม ? แต่เราเคยผ่านเรื่องเลวร้ายมาด้วยกันก็เยอะ หวังว่าทุกอย่างที่ผ่านมาจะเปงบทเรียน ที่ทำให้เราเข้มแข็งกันมากขึ้นๆ จับมือกันมาได้ถึงตอนนี้แล้ว อย่าเพิ่งปล่อยกันไปไหนนะ อนาคตที่เคยวางแผนกันเอาไว้ ยังรอมาสร้างรวมกันอยู่ (คนอ่านอาจไม่ซึ้ง แต่คนเขียนน้ำตาไหลมาก)
ขอบคุณครบครัวเล็กๆของแฟน ที่ค่อยอยู่ข้างๆ ค่อยพาไปเที่ยว ทำให้ยิ้มตลอด
ขอบคุณครอบครัวของเรา ถึงแม่จะไม่ยอมรับเขา ถึงพ่อจะดุมาก ถึงพี่จะกีดกัน แต่ก็รู้เสมอนะ ทุกคนทำไปเพราะรัก เพราะเปงห่วง เพราะเราเชื่อเสมอจะดีจะร้าย ครอบครัวจะอยุ่ข้างๆเรา วันนึงจะทำให้แม่เชื่อนะ ว่าเขาสามารถดูแลหนูได้ ^^
สุดท้ายขอบคุณแฟน ที่เธอยังค่อยสู้กันจนถึงวันนี้ ให้สิ่งที่ผ่านมาเปงบทเรียน สอนเราให้รู้จักการใช้ชีวิต สอนเราให้เข็มแข็ง
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างจริงๆ และขอโทษที่เกเร ทำตัวไม่ดี รักเสมอนะ #ND.