สวัสดีเรา แคทน่ะ เรามีแฟนชื่อ โจอี้ แต่เราชอบเรียกแฟนว่าเก้าอี้
เราสองคนก่อนจะรักกันเราเคยเปนเพื่อนกันมากซึ่งเรียนอยู่ต่างจังหวัดด้วยกัน เรารุ้จักกับ ผช คนนี้ตั้งแต่ ประมาณ ม. 4 เทอมสองได้มั้งเค้าเปนเพื่อนแฟนเก่าเราเองแต่ว่าในวันแรกที่เราเห็น ผช คนนี้เราก็รุ้ว่าเราปลื้มเค้ามาก เราก็เริ่มหาเฟส ของ เค้า จนเจอ และก้ได้ทักไปเล่นด้วย แกล้งมีปัญหาไปทั่ว เรารักเค้าคนนี้ไปแร้ว เรารุ้น่ะว่ามันผิดที่คิดแบบนี้กะเพื่อนแฟน แต่เราก็ไม่ได้บอกอะรัยมากหรอกก็คุยในฐานะเพื่อน แต่ แอบรักแบบจิงจัง เราก็คุยกันไม่สนิทเท่าไหร่ แต่าก็ปรึกษาเค้าได้ จนจะจบ ม.6 เราก็ยังแอบรักยุพยายามตัดใจพยายามไม่มองแต่ก็ทำไม่ได้ซ่ะที่ เราแอบมองเค้าแบบอิ่มใจแค่แอบมองเราก็พอใจแร้ว ฉันทะเละกับแฟนบ่อยมากๆ เราก็เริ่มที่จะหาคนที่คุยแร้วเรายิ้มได้ก็มีแต่คนนี้ที่เราคุยแร้วยิ้มได้ตลอดเลย เราก็แอบส่องเฟสมาตลอดเลย ตอนนั้นเค้าก็มีแฟนยุเหมือนกันเวลาเค้าโพสบอกรักกัน บอกคิดกัน เกือบทุกวันเราก็แอบอิจฉามากๆ อยากเปน ผญ คนนั้นสุดๆ เราก็ได้แค่นึกเอาทุกๆวัน บอกตรงๆเลยเราไม่ค่อยรักแฟนเราแร้วตอนนั้นหาแต่เรื่องมาให้ทะเลาะเราไม่ชอบ เราก็เลยที่จะคิดอยากยุคนเดียวแร้ว "ถ้าถามว่าเรารักคนอื่นเราเลยเปนแบบนี้มันไม่ใช่เลย เราเริ่มคิดตั้งแต่คบกันได้2-3เดือนแร้ว มันนอกใจเรา เราจับได้ 1 ประโยคที่อยากตบมันแรง มันบอกว่ารับได้ก้รับ รับไม่ได้ก็ไป ในวันที่เราร้องไห้มันไม่เคยสนใจเราเก็บความรุ้สึกนั้นมา 2 ปีกว่าๆจนเลิกกันจิงๆเราเปนคนบอกเลฺกมันเองอ่ะ เราเปนคนแสนดีไม่ไหวจิงๆมันเจ็บไม่รุ้กี่รอบต่อกี่รอบ มาหาเราแต่ไปยุกะเพื่อนเราเราเจ็บเจียนตายแต่เราไม่อยากพูด คนนึ่งก็เพื่อนอีกคนก็แฟน แต่เราเราไม่พูด แต่เก็บทุกอย่างเลยน่ะ " แต่มันก็ไม่ยอมเลิกซ่ะที เอามีดกรีดแขนตัวเองบ้าง คือเราก็ใจร้ายไม่เก่งอีกก็กลับไปคบอีกทั้งๆที่ไม่ได้รักแร้ว แกล้งยิ้ม ก็กลัวเปนต้นเหตุทำให้ลูกเค้าเปนอะรัย พอกลับไปเราก็ถามมัน แบบเจ็บ แต่มันจะคิดได้รึป่าวว่าคัยเลี้ยงมันมา " เราเปนคนคลอดเทอออกมารึงัยถึงจะมาตายเพราะเรา " คิดในใจ ขนาดครอบครัวยังจะทิ้งโดยการตายเพราะคนอื่นไม่รัก แร้วจะมาดูแลเราได้ยังงัย หลังจากนั้นได้ข่าวว่าโจอี้นั้นได้เลิกกะแฟนแร้วเราก็เรริ่มเข้าหาโดยการแกล้งมีปัญหาอีกแร้ว คราวนี้เปนปัญหาครั้งสุดท้ายจิงๆ คือเราได้บอกว่าเราชอบเค้า เค้าก็คุยด้วยน่ะแต่ เค้าก็แค่ขำๆอ่ะเนาะ ต่คือเราจิงจังค่ะ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนไอ้แฟนเก่ามันมารุ้แร้วมันก็หาเรื่องอีกรอบจนเราโดนนโจอี้บล็อกเฟสเรา แต่เราก็ กดค้นหาทุกวันทั้งๆที่ไม่มีทางที่จะกลับไปอีก แม้แต่คำว่าเพื่อนเราก็คงจะไม่เอา เราคิดทุกวันเราต้องทำให้เค้ารักเราให้ได้ รักด้วยใจจิงด้วย เราพยายามสมัครเฟสใหม่ เพื่อที่จะส่องเฟส เราก็โดนบล็อกหมดเลย เราพยายาบตัดใจแต่ทำไม่ได้ จนมาถึงวันที่จะจบ ม. 6 เราเห็นโจอี้ลงคลิปจะมาในเมืองวันนั้นราก็ยุในเมืองเลยค่ะไม่ได้เจอแต่ก็ได้ยุในเมืองคืนเดียวกันว้ะ แค่นี้ก็เอา โจอี้เลิกบล็อกเราแร้ว เรากลั้นใจทักเลย ด้านไว้ก่อนหล่ะว้ะจะจบแร้วไม่รุ้จะไปเรียนไหนกัน คงไม่เจอกันอีกแน่ๆ เราเลยขอเจอเค้าเปนครั้งสุดถ้ายตอน 01:08 น. เราดีใจมากที่เค้าจะมาหาได้ไปขี่รถเล่นกันจนถึงตี 5 แหนะ คุ้มค่า อย่างน้อยก็ได้ยุใกล้ๆครั้งแรก หลังจากวันนั้นก็กลับมาสถานะแบบเดิม เราทักไปหาเค้าทุกวันบอกคิดถึงทุกวัน เค้าก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เราก็คิดจะตัดใจทุกวันแต่เราก็ทำไม่ได้ เราไม่คัยตั้งแต่เลิกกะแฟนคนนั้น เรามีแค่แอบรักคนนี้ที่เราจะทำให้เค้ารักเราให้เราคิดเสมอให้เราเปนอะรัยก็ได้แต่อย่าจากเราไปไหนเลย เราอยู่ไม่ได้จิงๆถ้าไม่มีเค้า เราก็ทำแบบนี้ทุกๆวันจนเปนชีวิตประจำวันไปแร้ว โทปลุกไปทำงานบ้าง โทเล่นหลังเค้าเลิกงานบ้างดึกแค่ไหนก็จะรอเราอยากได้ยินเสียง จนวันที่27/04/58 เค้าได้บอกเราว่า อยากจะรับรักเราจิงๆ แต่ทำไม่ได้ เราเลยบอกกะเค้าว่าไม่เปนรัยเราเข้าใจเราแอบรักแบบนี้ก็ได้ และสุดท้ายเค้าก็รักเราแร้ว ของที่ได้มายากๆมักดีเสมอ วันนี้ได้มาเรียนที่กรุงเทพด้วยกัน เจอกันเกือบทุกอาทิต ห่างก็คอล เราไม่เคยทะเละกันเลยสักครั้งเดียว.....
ฉันรักเค้ามาก!!!
เราสองคนก่อนจะรักกันเราเคยเปนเพื่อนกันมากซึ่งเรียนอยู่ต่างจังหวัดด้วยกัน เรารุ้จักกับ ผช คนนี้ตั้งแต่ ประมาณ ม. 4 เทอมสองได้มั้งเค้าเปนเพื่อนแฟนเก่าเราเองแต่ว่าในวันแรกที่เราเห็น ผช คนนี้เราก็รุ้ว่าเราปลื้มเค้ามาก เราก็เริ่มหาเฟส ของ เค้า จนเจอ และก้ได้ทักไปเล่นด้วย แกล้งมีปัญหาไปทั่ว เรารักเค้าคนนี้ไปแร้ว เรารุ้น่ะว่ามันผิดที่คิดแบบนี้กะเพื่อนแฟน แต่เราก็ไม่ได้บอกอะรัยมากหรอกก็คุยในฐานะเพื่อน แต่ แอบรักแบบจิงจัง เราก็คุยกันไม่สนิทเท่าไหร่ แต่าก็ปรึกษาเค้าได้ จนจะจบ ม.6 เราก็ยังแอบรักยุพยายามตัดใจพยายามไม่มองแต่ก็ทำไม่ได้ซ่ะที่ เราแอบมองเค้าแบบอิ่มใจแค่แอบมองเราก็พอใจแร้ว ฉันทะเละกับแฟนบ่อยมากๆ เราก็เริ่มที่จะหาคนที่คุยแร้วเรายิ้มได้ก็มีแต่คนนี้ที่เราคุยแร้วยิ้มได้ตลอดเลย เราก็แอบส่องเฟสมาตลอดเลย ตอนนั้นเค้าก็มีแฟนยุเหมือนกันเวลาเค้าโพสบอกรักกัน บอกคิดกัน เกือบทุกวันเราก็แอบอิจฉามากๆ อยากเปน ผญ คนนั้นสุดๆ เราก็ได้แค่นึกเอาทุกๆวัน บอกตรงๆเลยเราไม่ค่อยรักแฟนเราแร้วตอนนั้นหาแต่เรื่องมาให้ทะเลาะเราไม่ชอบ เราก็เลยที่จะคิดอยากยุคนเดียวแร้ว "ถ้าถามว่าเรารักคนอื่นเราเลยเปนแบบนี้มันไม่ใช่เลย เราเริ่มคิดตั้งแต่คบกันได้2-3เดือนแร้ว มันนอกใจเรา เราจับได้ 1 ประโยคที่อยากตบมันแรง มันบอกว่ารับได้ก้รับ รับไม่ได้ก็ไป ในวันที่เราร้องไห้มันไม่เคยสนใจเราเก็บความรุ้สึกนั้นมา 2 ปีกว่าๆจนเลิกกันจิงๆเราเปนคนบอกเลฺกมันเองอ่ะ เราเปนคนแสนดีไม่ไหวจิงๆมันเจ็บไม่รุ้กี่รอบต่อกี่รอบ มาหาเราแต่ไปยุกะเพื่อนเราเราเจ็บเจียนตายแต่เราไม่อยากพูด คนนึ่งก็เพื่อนอีกคนก็แฟน แต่เราเราไม่พูด แต่เก็บทุกอย่างเลยน่ะ " แต่มันก็ไม่ยอมเลิกซ่ะที เอามีดกรีดแขนตัวเองบ้าง คือเราก็ใจร้ายไม่เก่งอีกก็กลับไปคบอีกทั้งๆที่ไม่ได้รักแร้ว แกล้งยิ้ม ก็กลัวเปนต้นเหตุทำให้ลูกเค้าเปนอะรัย พอกลับไปเราก็ถามมัน แบบเจ็บ แต่มันจะคิดได้รึป่าวว่าคัยเลี้ยงมันมา " เราเปนคนคลอดเทอออกมารึงัยถึงจะมาตายเพราะเรา " คิดในใจ ขนาดครอบครัวยังจะทิ้งโดยการตายเพราะคนอื่นไม่รัก แร้วจะมาดูแลเราได้ยังงัย หลังจากนั้นได้ข่าวว่าโจอี้นั้นได้เลิกกะแฟนแร้วเราก็เรริ่มเข้าหาโดยการแกล้งมีปัญหาอีกแร้ว คราวนี้เปนปัญหาครั้งสุดท้ายจิงๆ คือเราได้บอกว่าเราชอบเค้า เค้าก็คุยด้วยน่ะแต่ เค้าก็แค่ขำๆอ่ะเนาะ ต่คือเราจิงจังค่ะ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนไอ้แฟนเก่ามันมารุ้แร้วมันก็หาเรื่องอีกรอบจนเราโดนนโจอี้บล็อกเฟสเรา แต่เราก็ กดค้นหาทุกวันทั้งๆที่ไม่มีทางที่จะกลับไปอีก แม้แต่คำว่าเพื่อนเราก็คงจะไม่เอา เราคิดทุกวันเราต้องทำให้เค้ารักเราให้ได้ รักด้วยใจจิงด้วย เราพยายามสมัครเฟสใหม่ เพื่อที่จะส่องเฟส เราก็โดนบล็อกหมดเลย เราพยายาบตัดใจแต่ทำไม่ได้ จนมาถึงวันที่จะจบ ม. 6 เราเห็นโจอี้ลงคลิปจะมาในเมืองวันนั้นราก็ยุในเมืองเลยค่ะไม่ได้เจอแต่ก็ได้ยุในเมืองคืนเดียวกันว้ะ แค่นี้ก็เอา โจอี้เลิกบล็อกเราแร้ว เรากลั้นใจทักเลย ด้านไว้ก่อนหล่ะว้ะจะจบแร้วไม่รุ้จะไปเรียนไหนกัน คงไม่เจอกันอีกแน่ๆ เราเลยขอเจอเค้าเปนครั้งสุดถ้ายตอน 01:08 น. เราดีใจมากที่เค้าจะมาหาได้ไปขี่รถเล่นกันจนถึงตี 5 แหนะ คุ้มค่า อย่างน้อยก็ได้ยุใกล้ๆครั้งแรก หลังจากวันนั้นก็กลับมาสถานะแบบเดิม เราทักไปหาเค้าทุกวันบอกคิดถึงทุกวัน เค้าก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เราก็คิดจะตัดใจทุกวันแต่เราก็ทำไม่ได้ เราไม่คัยตั้งแต่เลิกกะแฟนคนนั้น เรามีแค่แอบรักคนนี้ที่เราจะทำให้เค้ารักเราให้เราคิดเสมอให้เราเปนอะรัยก็ได้แต่อย่าจากเราไปไหนเลย เราอยู่ไม่ได้จิงๆถ้าไม่มีเค้า เราก็ทำแบบนี้ทุกๆวันจนเปนชีวิตประจำวันไปแร้ว โทปลุกไปทำงานบ้าง โทเล่นหลังเค้าเลิกงานบ้างดึกแค่ไหนก็จะรอเราอยากได้ยินเสียง จนวันที่27/04/58 เค้าได้บอกเราว่า อยากจะรับรักเราจิงๆ แต่ทำไม่ได้ เราเลยบอกกะเค้าว่าไม่เปนรัยเราเข้าใจเราแอบรักแบบนี้ก็ได้ และสุดท้ายเค้าก็รักเราแร้ว ของที่ได้มายากๆมักดีเสมอ วันนี้ได้มาเรียนที่กรุงเทพด้วยกัน เจอกันเกือบทุกอาทิต ห่างก็คอล เราไม่เคยทะเละกันเลยสักครั้งเดียว.....