หลังจากละครเรื่องนี้เล่นมาจะใกล้ปลายทางเข้าไปทุกที เลยอยากขออนุญาติคอมเม้นต์ก่อนจะจบ
ถ้าใครที่ดูภาคแรกคงชื่นชอบกับความฉับไว นักแสดงกลมกล่อม เนื้อหาบทละครทำให้สนุกแม้ตอนสุดท้ายไม่มีต้องฟอเวิด
ภาค 2 กลับให้ความรู้สึกเหมือนผิดประเด็นของละครไปเยอะกะคำว่า เกมริษยาที่เราคุ้นเคยว่าเป็นเรื่องตีแผ่ของชีวิตคนทำงาน ถึงแม้จะมีใส่มาเรากลับมองว่ากลายเป็นเพียงน่ำจิ้มที่มาแล้วก้อหมด ทั้งๆที่อาหารกำลังอร่อย แต่น้ำจิ้มก็หมด ต้องขอเติมแต่พนักงานดันไม่อยู่ T T อาทิเช่น
-ฉากที่เราคิดว่าเกมริษยากลับมาเเล้วตอนที่เอกสิทธิ์กวนๆ แล้วปัทมนต้องพยายามต่อสู้ด้วย. ตอนจะขับเคี่ยวกับกัมปนาท พอเหมือนจะพีคๆๆๆๆ อยู่ดีๆ อ้าวถูกจับได้โดยง่าย จบ ตัดไปโฟกัสที่ด้านความรักอีกแล้ว
-การต่อสู้ระหว่าง 3 ทีม ฉากที่คุณชาญเดินได้แล้ว มาช่วยชัช พูดมาแบบยิ่งใหญ่อลังการ เราชอบคำพูดของคุณชาญนะ และคิดว่าเขาจะมาทำอะไรบางอย่างให้สมฉายาเสือเฒ่า หรือคนที่สามารถสร้างชาญมาได้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ต้องมีดีอะไรมากกว่านี้ มากกว่าการแก้ปัญหาโดยการมาบอกมีโชคและก็จบไป
-ตัวละคร หลักเช่น พิธาน ที่คนโวยวายให้กลับมาซึ่งจริงๆ ไม่จำเป็นต้องตัดตัวละครนี้เลย. สิ่งที่น่าจะตัดคือเรื่องความรักของ ปลาทูที่กินไปถึง 1 ในสามของเรื่องวนเวียนไปมา แค่ฉากคุยระหว่างเป็กกับปลาทูช่วงแรกๆ ตัดออกไป เพียงแค่ให้เข้าใจก็พอ ไม่ควรเวิ่นเว้อ ละครมีถึง 27 ตอน ความรักของปลาทูน่าจะ กินไปมากกว่า 8 ตอน น่าจะเอาเรื่องราวธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นคุณชาญ ทำไมเค้าถึงได้ยิ่งใหญ่ (เสียดายการแสดงดีๆด้วย ระดับนักแสดงขนาดนี้) จริงๆน่าจะให้อารมแบบพระเจ้าจิมได้เลยนะ แต่อาจจะเป็นมุมมองของนักธุรกิจยุคเก่าก็ได้
-แรกๆเหมือนเมษาทำงาน หลังๆ เมษาเหมือนไม่ค่อยมีงานทำเลย ช่วงแรกเราชอบนะเรื่องราวการนำเสนอภาพลักษณ์ออฟฟิศ มีมุมมองเรื่องการตลาดมาด้วย
อีกอย่างที่ไม่ค่อยชอบ
-ภรรยาคุณมีโชค คือไม่อยากจะเชื่อว่าทำไมถึงกำกับให้พี่เอ๊ะต้องดูเป็นคนโรคจิตแบบหน้าตาโรคจิต การแสดงล้นเว่อแบบละค้อน ละคร จริงๆให้อารมแบบร้ายลึกน่าจะดีกว่า และน่าจะมามีบทบาทในเกมธุรกิจมากกว่านี้ด้วย แล้วมาแบบเหมือนอารมตัดฉึบและก็จากไปแบบงงๆ
และก็มาถึงอาหารจานหลักของเรื่องตัวละครหลักที่หลงเหลืออยู่หนึ่งเดียวอย่างปัทมน คือ
-การทำให้เกลียดตัวละครอย่าง ปัทมน ที่ดูเป็นคนโกง เลวทำร้ายเมษาขนาดนี้ ทำร้ายชัชแบบไม่แฟร์อย่างมาก ซึ่งเรามองตัวละครนี้ในภาค 1 เรามองแค่เธอดูเป็นผู้หญิงที่เป็นหัวหน้าเนี๊ยบ เฉียบ ระเบียบจัด แม้เวลามีการแข่งขันกันเธอก็ยอมรับในผล เช่นฉากที่สู้กันกะพิธาน ที่สุดท้ายปัทมนก้ยอมถอยถ้าแพ้ แม้จะแอบมีโกงนิดในการใช้คนอื่นมาช่วย แต่ไม่ได้ทำร้ายใครเลย เพราะสู้กะพิธานก็จบที่พิธาน เธอดูรักและให้เกียติรงานที่ทำ แม้แต่รักลูกน้องด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้มีคนด่าในตัวละครนี้เยอะเลย ซึ่งเรามองว่าฆ่าตัวละครนี้แบบไม่ดีเลย ถ้าทำให้ปัทมนเป็นตัวละครของผู้หญิงยุคใหม่ที่สามารถสู้กับผู้ชายได้อย่างสมน้ำสมเนื้อ เราว่าดีกว่าเยอะ เข้าใจว่าตัวละครต้องเทาๆ แต่ไม่จำเป็นต้องให้คนเกลียด
ปล. อีกนิไม่ชอบเสียงไลน์ที่คุยกัน และคำพูด เราไม่แน่ใจ ภาษามันแปร่งๆ แปลกๆ ไม่รุ้ไงนะคะ
ปิดท้ายถ้าไม่รักละครเรื่องนี้เราคงไม่เม้นต์ยาวขนาดนี้ เพราะภาค 1 มานดีสุดๆสำหรับเรา เราเลยอยากแชร์ความรู้สึก ความคิดของละครเรื่องนี้ เผื่อถ้าทางโต๊ะกลมจะมีสร้างเรื่องอื่นๆ ต่อไปในอนาคต
กระทู้เก่าบ่นถึงตัวละคร
http://pantip.com/topic/35273022
เกมริษยา 2 เหมือนอาหารรสดีที่ไม่กลมกล่อม
ถ้าใครที่ดูภาคแรกคงชื่นชอบกับความฉับไว นักแสดงกลมกล่อม เนื้อหาบทละครทำให้สนุกแม้ตอนสุดท้ายไม่มีต้องฟอเวิด
ภาค 2 กลับให้ความรู้สึกเหมือนผิดประเด็นของละครไปเยอะกะคำว่า เกมริษยาที่เราคุ้นเคยว่าเป็นเรื่องตีแผ่ของชีวิตคนทำงาน ถึงแม้จะมีใส่มาเรากลับมองว่ากลายเป็นเพียงน่ำจิ้มที่มาแล้วก้อหมด ทั้งๆที่อาหารกำลังอร่อย แต่น้ำจิ้มก็หมด ต้องขอเติมแต่พนักงานดันไม่อยู่ T T อาทิเช่น
-ฉากที่เราคิดว่าเกมริษยากลับมาเเล้วตอนที่เอกสิทธิ์กวนๆ แล้วปัทมนต้องพยายามต่อสู้ด้วย. ตอนจะขับเคี่ยวกับกัมปนาท พอเหมือนจะพีคๆๆๆๆ อยู่ดีๆ อ้าวถูกจับได้โดยง่าย จบ ตัดไปโฟกัสที่ด้านความรักอีกแล้ว
-การต่อสู้ระหว่าง 3 ทีม ฉากที่คุณชาญเดินได้แล้ว มาช่วยชัช พูดมาแบบยิ่งใหญ่อลังการ เราชอบคำพูดของคุณชาญนะ และคิดว่าเขาจะมาทำอะไรบางอย่างให้สมฉายาเสือเฒ่า หรือคนที่สามารถสร้างชาญมาได้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ต้องมีดีอะไรมากกว่านี้ มากกว่าการแก้ปัญหาโดยการมาบอกมีโชคและก็จบไป
-ตัวละคร หลักเช่น พิธาน ที่คนโวยวายให้กลับมาซึ่งจริงๆ ไม่จำเป็นต้องตัดตัวละครนี้เลย. สิ่งที่น่าจะตัดคือเรื่องความรักของ ปลาทูที่กินไปถึง 1 ในสามของเรื่องวนเวียนไปมา แค่ฉากคุยระหว่างเป็กกับปลาทูช่วงแรกๆ ตัดออกไป เพียงแค่ให้เข้าใจก็พอ ไม่ควรเวิ่นเว้อ ละครมีถึง 27 ตอน ความรักของปลาทูน่าจะ กินไปมากกว่า 8 ตอน น่าจะเอาเรื่องราวธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นคุณชาญ ทำไมเค้าถึงได้ยิ่งใหญ่ (เสียดายการแสดงดีๆด้วย ระดับนักแสดงขนาดนี้) จริงๆน่าจะให้อารมแบบพระเจ้าจิมได้เลยนะ แต่อาจจะเป็นมุมมองของนักธุรกิจยุคเก่าก็ได้
-แรกๆเหมือนเมษาทำงาน หลังๆ เมษาเหมือนไม่ค่อยมีงานทำเลย ช่วงแรกเราชอบนะเรื่องราวการนำเสนอภาพลักษณ์ออฟฟิศ มีมุมมองเรื่องการตลาดมาด้วย
อีกอย่างที่ไม่ค่อยชอบ
-ภรรยาคุณมีโชค คือไม่อยากจะเชื่อว่าทำไมถึงกำกับให้พี่เอ๊ะต้องดูเป็นคนโรคจิตแบบหน้าตาโรคจิต การแสดงล้นเว่อแบบละค้อน ละคร จริงๆให้อารมแบบร้ายลึกน่าจะดีกว่า และน่าจะมามีบทบาทในเกมธุรกิจมากกว่านี้ด้วย แล้วมาแบบเหมือนอารมตัดฉึบและก็จากไปแบบงงๆ
และก็มาถึงอาหารจานหลักของเรื่องตัวละครหลักที่หลงเหลืออยู่หนึ่งเดียวอย่างปัทมน คือ
-การทำให้เกลียดตัวละครอย่าง ปัทมน ที่ดูเป็นคนโกง เลวทำร้ายเมษาขนาดนี้ ทำร้ายชัชแบบไม่แฟร์อย่างมาก ซึ่งเรามองตัวละครนี้ในภาค 1 เรามองแค่เธอดูเป็นผู้หญิงที่เป็นหัวหน้าเนี๊ยบ เฉียบ ระเบียบจัด แม้เวลามีการแข่งขันกันเธอก็ยอมรับในผล เช่นฉากที่สู้กันกะพิธาน ที่สุดท้ายปัทมนก้ยอมถอยถ้าแพ้ แม้จะแอบมีโกงนิดในการใช้คนอื่นมาช่วย แต่ไม่ได้ทำร้ายใครเลย เพราะสู้กะพิธานก็จบที่พิธาน เธอดูรักและให้เกียติรงานที่ทำ แม้แต่รักลูกน้องด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้มีคนด่าในตัวละครนี้เยอะเลย ซึ่งเรามองว่าฆ่าตัวละครนี้แบบไม่ดีเลย ถ้าทำให้ปัทมนเป็นตัวละครของผู้หญิงยุคใหม่ที่สามารถสู้กับผู้ชายได้อย่างสมน้ำสมเนื้อ เราว่าดีกว่าเยอะ เข้าใจว่าตัวละครต้องเทาๆ แต่ไม่จำเป็นต้องให้คนเกลียด
ปล. อีกนิไม่ชอบเสียงไลน์ที่คุยกัน และคำพูด เราไม่แน่ใจ ภาษามันแปร่งๆ แปลกๆ ไม่รุ้ไงนะคะ
ปิดท้ายถ้าไม่รักละครเรื่องนี้เราคงไม่เม้นต์ยาวขนาดนี้ เพราะภาค 1 มานดีสุดๆสำหรับเรา เราเลยอยากแชร์ความรู้สึก ความคิดของละครเรื่องนี้ เผื่อถ้าทางโต๊ะกลมจะมีสร้างเรื่องอื่นๆ ต่อไปในอนาคต
กระทู้เก่าบ่นถึงตัวละคร
http://pantip.com/topic/35273022