PHUKET นอกฤดู : EP3.2 "Moving Day"

เพื่อความต่อเนื่องอ่านเรื่องราวก่อนหน้าได้ที่
EP1 : http://pantip.com/topic/35504690
EP2 : http://pantip.com/topic/35514916
EP3.1 : http://pantip.com/topic/35515172

ตอนที่แล้วตัวแดงขึ้นเพราะพิมพ์เยอะเกินที่เขากำหนด 10,000 ตัวอักษร
พิมพ์ต่อไม่ได้ เลยต้องย่อยออกมาเป็นตอนนี้
ตอนก่อนหน้าจบลงตรงที่กำลังจะหาบิงชูกินกันใช่ไหม มาต่อกันเลยครับ

EP3.2 Moving Day

Quiplicious Food Bar

แวะเข้าไปเพราะเข้าใจผิด คิดว่าเขาขายบิงชู...





ร้านโปร่ง โล่ง สบาย ตกแต่งด้วยงานไม้อย่างผมที่ชอบ

เมนูก็ดูน่าสนใจมาก
แต่มันไม่มีสิ่งที่เราตามหา

จึงสั่งกาแฟแก้เขิล หนึ่งแก้ว
ซดหมด แล้วก็เผ่น


"กุว่าและ... เมิงมาตากแอร์ พอหายร้อนเมิงก็ไป ไม่สั่งไรกุเลย นิสัย!!!"


ในที่สุด..
เจอแล้วครับ น้องมาร์ดีเข็นรถ
ซุกอยู่ในหลืบกลางตลาด หายากจริงๆ

เอาให้ชัดๆเลยครับ มันอยู่ตรงนี้


กว่าจะหาเจอ ปาเข้าไปเกือบบ่ายสาม
จนเราต้องตัดโปรแกรมการกินออกไปหลายรายการ

แต่...
บิงชูยังไม่ได้ถูกตัดออกไปจาก List นะ

หลังจาก Selfie กะน้องมาร์ดีจนหนำ ฮูกศรีก็เริ่ม Search หาโลฯร้านในทันที
แล้วก็ได้พิกัดมาเรียบร้อย

ยังจำร้าน Quiplicious Food Bar ที่พูดไปก่อนหน้านี้ได้ใช่ไหมครับ
ไม่กินของเขา แล้วเรายังด้านหน้าถามหาร้านบิงชูจากเจ้าของร้านอีกนะ
เจ้าของก็ใจดี๊ดี แนะนำร้านเด็ดมาร้านสองร้าน ที่เราเลือกคือร้านนี้

Carambola Cafe



บิงชูมะม่วง คือเมนูที่สาวๆเลือก

ปกติผมจะไม่กินอะไรที่ใส่นม เพราะไม่ชอบกลิ่นของมัน
กลั้นใจลองชิมไปหนึ่งคำ

“อร่อยแฮะ” ไม่มีกลิ่นนมที่ผมไม่ชอบหลงเหลืออยู่ รสหวาน ทานง่ายครับ

นอกจากนั้นผมสั่งชามากานึงครับ
ด้วยเห็นว่าหน้าร้านติดป้ายเสียใหญ่โต หน้าตาก็ดูดีมาชาติตระกูล
"ชาผู่เออร์"

ด้วยความที่ไม่ใช่คนอังกฤษ ที่กินชาเป็นชีวิตประจำวัน
ทำไม่เป็นสิทีนี้...
คือดูจากอุปกรณ์แล้ว เสียของแน่ถ้าทำเอง

ตะโกนถามไปอย่างไม่อาย
“น้องครับ แล้วพี่จะกินมันยังไง”

น้องคงยิ้มในใจ (กูว่าแล้วหน้าอย่างเมิงกินไม่เป็นหรอก)
แล้วเธอก็บอกวิธีชงอย่างสุภาพ แล้วเดินจากไป



สถานีต่อไป
วัดฉลอง

ขับรถไม่นานจาก Carambola Cafe พวกเราก็พาร่างอันโรยแรงมาถึงวัดฉลอง
หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า วัดชัยธาราราม

อาจเพราะความศักดิ์สิทธิ์ส่งเป็นแรงศรัทธา
ผู้คนจึงมากันหนาตามากมาย



เมื่อไหว้พระขอพรกันเป็นที่เรียบร้อย
ถ่ายรูป พอไว้เป็นบันทึกว่าครั้งหนึ่งเราเคยมา เสร็จแล้วก็เผ่นดีกว่า

ทราบภายหลังปิดทริป มีหนึ่งนางเฉลยมาว่า
แอบไปบนบานศาลกล่าวบางสิ่งอย่างไว้กับหลวงพ่อแช่มแห่งวัดฉลองเอาไว้
นั่นอาจเป็นเหตุให้เราจะต้องกลับไปที่นั่นอีกครั้ง

มาถึงตรงนี้ก็ถือว่าภารกิจวันนี้ลุล่วงไปหมดแล้ว
ทีนี้ถึงเวลาของผมแล้วที่หาของแถมมาฝากคุณผู้ชมกันแล้วสินะ

เวลาก็เหลือน้อยเต็มที
คือผมมีนัดทานข้าวกับเพื่อนตอนหกโมงเย็น
และตอนนี้มันก็ ห้าโมงแล้ว...

จากการสอบถามคนแถวนั้น ที่ที่ไกล้ที่สุด
สูงๆ (ไม่แน่ใจว่าสูงที่สุดในภูเก็ตหรือไม่)
และโล่งสามารถเห็นได้ไกลไม่มีสิ่งขวางกั้นนั่นคือ
วัดพระพุทธมิ่งมงคล เอกนาคคีรี

วัดนี้ตั้งอยู่ที่เขานาคเกิด ซึ่งไม่ไกลจากวัดฉลองเท่าไรนัก
ทางขึ้นชัน ควรใช้ความระมัดระวังในการขับขี่

ชอบที่นี่นะ วิวสวย ลมเย็น
ส่วนเรื่องพระเรื่องเจ้าไม่ขอออกความเห็นครับ ไม่สันทัด

เข้าวัดแต่ละที สำหรับผมโดยมากแล้วเป็นการอาศัยวัดดูวิวเท่านั้นเอง


ก็พอจะเรียกได้ว่า เป็นจุดชมวิว 360องศา
เห็นทั้งเมือง เห็นทั้งทะเล
เพราะอยู่สูง ลมที่โชยมาจึงเย็นสบาย

ถ่ายรูปไปพักใหญ่ เหลือบมองนาฬิกา ไกล้เวลาหกโมง
มันน่าเสียดายที่อยู่รอเก็บแสงอาทิตย์ตกดินไม่ได้

เพราะเรื่องกินมันก็สำคัญ อย่างที่บอกนะครับ เรามีนัดตอนหกโมงเย็น
ถึงตอนนี้ก็ต้องรีบไปเจอเพื่อนที่ในเมืองแล้ว

เบื่อกันแล้วยังครับ พักสักหน่อยไหม
ถ้าอยากรู้ว่าเรานัดกันที่ไหน อดใจรอครับ เดี๋ยวกลับมา