คุณสุนันท์ครับ ขอบคุณที่ช่วยเตือนให้ผมนึกถึง----------------ทวดเอง

จากวรรคทองที่คุณสุนันท์ได้เขียนขึ้นในวันก่อนนี้

“เรื่องฝีมือกลุ่มการเมืองที่มีจิตใจอำมหิต จมปลักอยู่กับความเคียดแค้น ไม่มีน้ำใจนักกีฬา แพ้ไม่รู้จักแพ้ ขี้แพ้ชวนตี พาลอาละวาดสร้างความปั่นป่วน โดยไม่คำนึงถึงผู้บริสุทธิ์ที่ต้องสังเวยชีวิต ไม่ตระหนักถึงผลกระทบของประเทศ ไม่สำนึกถึงความสงบสุขของประชาชน”

ทำให้ผมนึกถึง กลุ่มการเมืองที่มีจิตใจอำมหิต จมปลักอยู่กับความเคียดแค้น ทำได้แม้กระทั่งผู้บริสุทธิ์ที่มีแต่มือเปล่า มีภาพของคนคอยชี้เป้า มีการเล็งอย่างบรรจง ยิงอย่างประณีต ศพแล้วศพเล่า ไม่เว้นแม้แต่พยาบาลอาสา ไม่เว้นแม้แต่ในเขตอภัยทาน ไม่เว้นแม้แต่พวกยอมจำนน

ความโหดเหี้ยมเยี่ยงนี้ มันต่างอะไรกับกลุ่มไอเอส ที่กระทำกับผู้บริสุทธิ์ จะผิดกันก็แต่กลุ่มไอเอส ยังจับตัวกันไม่ได้ แต่ของเรานอกจากปล่อยให้ลอยนวลแล้ว ทุกผู้คนก็ยังเดินเชิดหน้าอยู่ในสังคมได้อย่างสง่าผ่าเผย ไม่มีความสำนึกในบาปกรรมที่ก่อไว้กับเพื่อนร่วมชาติ อย่างนี้ไงครับคือความอำมหิตที่เกาะกุมจิตใจอย่างแท้จริง

ทำให้ผมนึกถึงกลุ่มคนที่ไม่มีน้ำใจนักกีฬา แพ้ไม่รู้จักแพ้ ขี้แพ้ชวนตี จนนำไปสู่การร่วมขบวนการกลุ่มการเมืองที่อยากเข้าสู่การเมืองจากการลากตั้ง แล้วยุแยงให้ประชาชนเกิดความเกลียดชัง ทำให้การเมืองสู่ทางตัน เพื่อสร้างเงื่อนไขให้เกิดการยึดอำนาจ สร้างสรรค์กติกาที่ไม่เป็นธรรม เป้าหมายเดียวคือ ต้องชนะโดยไม่ให้เสียของ

ทำให้ผมนึกถึง พาลอาละวาดสร้างความปั่นป่วน โดยไม่คำนึงถึงผู้บริสุทธิ์ที่ต้องสังเวยชีวิต ด้วยกรวยศักดิ์สิทธิ์อันทรงฤทธิ์ ใครขืนขยับเป็นต้องเจ็บ ใครขืนย้ายเป็นต้องตาย แล้วยังเห็นถึงภาพของมือปืนป๊อปคอร์น ที่ยิงคนมือเปล่า จนได้รับการยกย่องเยี่ยงวีรบุรุษ สิ่งเหล่านี้แทบจะเป็นเรื่องที่ทำให้ “คน”ที่ยังมีความเป็นคนหลงเหลืออยู่ รู้สึกสะเทือนใจทั้งสิ้น

ทำให้ผมนึกถึง กลุ่มคนที่ไม่ตระหนักถึงผลกระทบกับประเทศ ไม่สำนึกถึงความสงบสุขของประชาชน ไม่ว่าจะเป็นการยึดสนามบินก็ดี ไม่ว่าจะเป็นการปิดกรุงเทพก็ดี ไม่ว่าจะเป็นการขัดขวางการจ่ายเงินให้กับชาวนาก็ดี ไม่ว่าจะเป็นการขัดขวางการเลือกตั้งก็ดี ไม่ว่าจะเป็นการตีความกฎหมายตามใจชอบก็ดี ไม่ว่าจะเป็นการเอียงข้างขององค์กรอิสระก็ดี หรือแม้กระทั่งการประกาศตัวเป็น รัฎฐาธิปัตย์ โดยเจ้าพนักงานละเว้นการปฏิบัติในการจับกุม

สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่ส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ ส่งผลกระทบต่อความเชื่อมั่น ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศทั้งสิ้น ส่วนประชาชนก็ต้องแบกรับความทุกข์ที่ตัวเองไม่ได้ก่อ แถมยังหมดอำนาจในการกำหนดทิศทางประเทศด้วยตัวเองอีกด้วย