เลิกกับแฟนมาได้ 2 เดือนครึ่งค่ะ
บางวันก็เหมือนจะทำใจได้แล้ว
แต่บางวันนี่ทรมานมากๆเหมือนไม่รู้จะผ่านไปยังไง
พยายามทำทุกอย่างนะคะ
สวดมนต์ ไหว้พระ แผ่เมตตา นั่งสมาธิ
อ่านหนังสือ ออกกำลังกาย อยู่กับเพื่อน
ก็ช่วยได้บ้างไม่ได้บ้าง
แต่ที่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ก็คือ
รู้นะคะว่าเข้ากันไม่ได้
รู้ว่าเราต่างไม่ใช่คนที่ใช่ของกันและกัน
รู้ว่าถึงเขากลับมาจริงๆยังไงก็ไม่เหมือนเดิม
รู้ว่าเขาทำไม่ดีกับเราหลายอย่าง
และเราก็ทำไม่ดีกับเขาหลายอย่าง
รู้ว่าเขานอกใจมาเกือบตลอด
รู้ว่ายังไงเขาก็ไม่กลับมา
รู้ว่าเขาคบคนใหม่ไปแล้ว
คือมันรู้ทุกอย่างอะค่ะ
แต่มันก็ยังเศร้า ยังเสียใจ ยังหวัง
ยังอยากให้กลับมาอยู่ดี
ควรทำอย่างไรดีคะ
ไม่อยากอยู่แบบนี้เลย มันทรมาน
อ่านเจอมาว่าถ้ายอมรับความจริงได้เมื่อไหร่
ก็จะผ่านไปง่ายขึ้น เร็วขึ้น เจ็บน้อยลง
แต่ไม่รู้ว่า ต้องทำยังไงอะค่ะ
แล้วต้องทำยังไงถึงจะเรียกว่ายอมรับความจริงได้หรอคะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะคะ
ทุกข์ค่ะ รู้ทุกอย่างแต่ทำไมยังเลิกคิด เลิกหวัง เลิกเสียใจไม่ได้คะ?
บางวันก็เหมือนจะทำใจได้แล้ว
แต่บางวันนี่ทรมานมากๆเหมือนไม่รู้จะผ่านไปยังไง
พยายามทำทุกอย่างนะคะ
สวดมนต์ ไหว้พระ แผ่เมตตา นั่งสมาธิ
อ่านหนังสือ ออกกำลังกาย อยู่กับเพื่อน
ก็ช่วยได้บ้างไม่ได้บ้าง
แต่ที่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ก็คือ
รู้นะคะว่าเข้ากันไม่ได้
รู้ว่าเราต่างไม่ใช่คนที่ใช่ของกันและกัน
รู้ว่าถึงเขากลับมาจริงๆยังไงก็ไม่เหมือนเดิม
รู้ว่าเขาทำไม่ดีกับเราหลายอย่าง
และเราก็ทำไม่ดีกับเขาหลายอย่าง
รู้ว่าเขานอกใจมาเกือบตลอด
รู้ว่ายังไงเขาก็ไม่กลับมา
รู้ว่าเขาคบคนใหม่ไปแล้ว
คือมันรู้ทุกอย่างอะค่ะ
แต่มันก็ยังเศร้า ยังเสียใจ ยังหวัง
ยังอยากให้กลับมาอยู่ดี
ควรทำอย่างไรดีคะ
ไม่อยากอยู่แบบนี้เลย มันทรมาน
อ่านเจอมาว่าถ้ายอมรับความจริงได้เมื่อไหร่
ก็จะผ่านไปง่ายขึ้น เร็วขึ้น เจ็บน้อยลง
แต่ไม่รู้ว่า ต้องทำยังไงอะค่ะ
แล้วต้องทำยังไงถึงจะเรียกว่ายอมรับความจริงได้หรอคะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะคะ