ตามตัวเรื่องเลย ผมคิดถึงแฟนเก่า แล้วมันผิดไหมถ้าจะไปคุยกับเธอ
เรื่องราวเริ่มต้นตั้งแต่ม.2 ผมได้แอบรักผญ.คนหนึ่ง เธอเป็นคนอ้วนๆ แก้มเยอะๆ กวนตีน ตามแบบของเธอ
เราอยู่ห้องเดียวกัน นั่งใกล้ๆกันแทบทุกคาบ ผมชอบเธอมานานเป็นปี กว่าจะกล้าบอกความในใจออกไป
เพราะคดว่าเราไม่มีอะไรดี เรียนก็ไม่เก่ง ตัวก็ดำ หน้าตาก็ไม่หล่อ มีช่วงหนึ่ง ผมออกห่างจากชีวิตของผญ.คนนั้น
แต่ผมทำไม่ได้ ทำไม่ได้จริงๆ เธอเข้ามาหาผม มาถามว่าเป็นอะไร ทำไมแปลกไป ทำให้ผมกลับไปคุยกับเธออีกครั้ง
ผมได้ใกล้ชิดเธอเพราะเธอเป็นคขี้แง งอแง ชอบโดนเพื่อนแกล้งอยู่บ่อยๆ มีช่วงหนึ่งผมเอาป้ายห้อยประเป๋าที่เขียนเป็นชื่อของเธอ
เป็นสีชมพู ลายดอกลีลาวดี (ก็เราชอบนิ อิอิ) เธอโดนเพื่อนแกล้งบ่อย ตอนนั้นเราก็เข้าไป บอกเพื่อนคนอื่นว่า
อย่าแกล้งๆ นี่แฟนกู หลังจากนั้นเพื่อนก็เริ่มแซวเยอะขึ้นๆ มากขึ้นเรื่อยๆ
จนกระทั่งอยู่ม.3 วิชานั้น ภาษาไทย เราได้นั่งข้างๆกัน ผมจึงได้บอกความในใจออกไปให้เธอรู้
เขินซิครับแหม่ บอกกันกลางห้องเลยทีเดียว แก เราชอบแกนะ ....
หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนกระทั่งอยู่.4 เราต้องแยกห้องกัน ผมได้ขอเธอเป็นแฟนในงานกีฬาสี
แน่นอน ว่าเธอตอบตกลง เราเป็นแฟนกันมาได้ซักระยะนึง ผมเป็นคนเตี้ยเล่นบาสครับ
ผมติดยาสมาก ยอมรับเลยว่าตอนนั้นผมติดมากจริงๆ แล้วเธอก็คิดว่าผมมีคนอื่น
ซึ่งจริงๆแล้วผมไม่ได้คุยกับใคร เราคบกันได้ 1 ปี กับ 3 เดือน เธอก็บอกเลิกกับผม บอกว่าผมไม่มีเวลาให้ ไม่อยากเสียใจอะไรอีก
หลังจากนั้นผมก็ตามตื้อเธอ จนเธฮเริ่มจะกลับมา เราคุยกันไปได้ซักพักหนึ่ง แล้วเธอก็บอกกับผมว่า
"พอเถอะ" เธอให้ผมหยุดทุกอย่างที่ทำตอนนั้น แล้วจนทุกอย่าง บอกให้ผมลืมมันไปให้หมด
แล้วเธอก็หายไป จากไปอย่างไม่ใยดี
หลังจากที่เลิกกัน ผมฝันบ่อยมาก ว่าเราได้กลับมาคืนดีกัน เธอให้โอกาสผม จนตอนนี้ เราต่างเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว
ผมก็ยังฝันแบบนั้นอยู่เช่นเดิม เมื่อคืนเลยครับ ความฝันผมว่าเราได้กลับมาคืนดีกัน...
เป็นไงคับ ผมจะกลับไปง้อเธอต่อดีไหม จะกลับไปคุยได้หรือป่าว
ติชมว่ามาคับ ไม่ว่ากัน อยากระบาย
คิดถึงแฟนเก่า ผิดไหมที่จะกลับไปหา....
เรื่องราวเริ่มต้นตั้งแต่ม.2 ผมได้แอบรักผญ.คนหนึ่ง เธอเป็นคนอ้วนๆ แก้มเยอะๆ กวนตีน ตามแบบของเธอ
เราอยู่ห้องเดียวกัน นั่งใกล้ๆกันแทบทุกคาบ ผมชอบเธอมานานเป็นปี กว่าจะกล้าบอกความในใจออกไป
เพราะคดว่าเราไม่มีอะไรดี เรียนก็ไม่เก่ง ตัวก็ดำ หน้าตาก็ไม่หล่อ มีช่วงหนึ่ง ผมออกห่างจากชีวิตของผญ.คนนั้น
แต่ผมทำไม่ได้ ทำไม่ได้จริงๆ เธอเข้ามาหาผม มาถามว่าเป็นอะไร ทำไมแปลกไป ทำให้ผมกลับไปคุยกับเธออีกครั้ง
ผมได้ใกล้ชิดเธอเพราะเธอเป็นคขี้แง งอแง ชอบโดนเพื่อนแกล้งอยู่บ่อยๆ มีช่วงหนึ่งผมเอาป้ายห้อยประเป๋าที่เขียนเป็นชื่อของเธอ
เป็นสีชมพู ลายดอกลีลาวดี (ก็เราชอบนิ อิอิ) เธอโดนเพื่อนแกล้งบ่อย ตอนนั้นเราก็เข้าไป บอกเพื่อนคนอื่นว่า
อย่าแกล้งๆ นี่แฟนกู หลังจากนั้นเพื่อนก็เริ่มแซวเยอะขึ้นๆ มากขึ้นเรื่อยๆ
จนกระทั่งอยู่ม.3 วิชานั้น ภาษาไทย เราได้นั่งข้างๆกัน ผมจึงได้บอกความในใจออกไปให้เธอรู้
เขินซิครับแหม่ บอกกันกลางห้องเลยทีเดียว แก เราชอบแกนะ ....
หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนกระทั่งอยู่.4 เราต้องแยกห้องกัน ผมได้ขอเธอเป็นแฟนในงานกีฬาสี
แน่นอน ว่าเธอตอบตกลง เราเป็นแฟนกันมาได้ซักระยะนึง ผมเป็นคนเตี้ยเล่นบาสครับ
ผมติดยาสมาก ยอมรับเลยว่าตอนนั้นผมติดมากจริงๆ แล้วเธอก็คิดว่าผมมีคนอื่น
ซึ่งจริงๆแล้วผมไม่ได้คุยกับใคร เราคบกันได้ 1 ปี กับ 3 เดือน เธอก็บอกเลิกกับผม บอกว่าผมไม่มีเวลาให้ ไม่อยากเสียใจอะไรอีก
หลังจากนั้นผมก็ตามตื้อเธอ จนเธฮเริ่มจะกลับมา เราคุยกันไปได้ซักพักหนึ่ง แล้วเธอก็บอกกับผมว่า
"พอเถอะ" เธอให้ผมหยุดทุกอย่างที่ทำตอนนั้น แล้วจนทุกอย่าง บอกให้ผมลืมมันไปให้หมด
แล้วเธอก็หายไป จากไปอย่างไม่ใยดี
หลังจากที่เลิกกัน ผมฝันบ่อยมาก ว่าเราได้กลับมาคืนดีกัน เธอให้โอกาสผม จนตอนนี้ เราต่างเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว
ผมก็ยังฝันแบบนั้นอยู่เช่นเดิม เมื่อคืนเลยครับ ความฝันผมว่าเราได้กลับมาคืนดีกัน...
เป็นไงคับ ผมจะกลับไปง้อเธอต่อดีไหม จะกลับไปคุยได้หรือป่าว
ติชมว่ามาคับ ไม่ว่ากัน อยากระบาย