เกริ่นนะคะ
เรามีลูกแล้วคนนึงกับแฟนเก่า แล้วเมื่อปีที่แล้วเดือนสิงหาแฟนเราบอกไม่ได้รักเราแล้ว และเค้าก็คุยกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ เราเสียใจมาก เพราะที่ผ่านมาเค้าไม่เคยช่วยงานอะไรสักอย่าง งานนอก งานใน เราเลยเลือกที่จะออกมาจากบ้านแฟนมาอยู่กับญาติแล้วเอาลูกมาอยู่กับเรา เราบอกแฟนเก่ามาตลอดว่าให้ช่วยดูลูกด้วยถ้าเราเริ่มเรียน จนกว่าเราจะเรียนจบเราจะไปรับลูกมาอยู่กับเรา เพราะเราต้องเรียน+ทำงาน (เพิ่งเริ่มเรียนมหาลัยเพราะตอนท้องเราออกมาเลี้ยงลูกก่อน)ส่วนแฟนเก่าเพิ่งเรียนจบเมื่อตอนต้นปี59
ตอนประมาณต้นปี เดือน3เดือน4 เราเจอผู้ชายคนนึงอายุมากกว่าเรา4ปี จริงๆรู้จักกันมานานพอสมควร5-6ปีแล้ว แต่ไม่เคยคุยแบบจริงจังๆ พอเรากลับมาคุยกันก็เริ่มรู้สึกดีต่อกัน จนตกลงคบกัน (เค้ารู้นะคะว่าเรามีลูกแล้ว)
เราก็คบกันมาเรื่อยๆ วางแพลนจะทำนั่นนี่ เรื่องลูกกับเค้าว่าจะเข้ากันได้มั้ย บอกเลยเค้าใจกว้างมาก น่ารักมาก อบอุ่นใจดี นิสัยแนวๆคุณพ่อจอมดุแต่รักนะอิอิประมาณเนี้ยอะค่ะ ละก็ขี้หึงมากกกกกก ก.ไก่ล้านตัว แบบสมมติเรานั่งเฉยๆ คือปกติเราเป็นคนหน้าเศร้าอยู่แล้วไง แล้วเราชอบฟังเพลงแนวหดหู่ แต่จริงๆ เราไม่ได้คิดอะไรอะ แต่เค้าก็จะเริ่ม งุงงิง้องแง้งบอก เรากำลังคิดถึงแฟนเก่า อ่อม.. ตลกละ มีปัญหากันบ่อยมากเรื่องนี้ แต่เราก็เข้าใจนะ
พอมาเดือนนี้ ครบปีพอดีที่เราเลิกกับแฟนเก่าไป แฟนเก่าเราเค้าเริ่มทักแชทมาขอคืนดีกับเรา บอกว่าเค้าโง่เองพึ่งรู้ตัวว่ารักเราแค่ไหน กลับมาเถอะบลาๆ เราด้วยความที่เป็นคนขี้ใจอ่อนก็สงสารเค้าสิคะ แต่เราสงสารตัวเองในอดีตมากกว่า อ่อ เราลืมบอก เค้าเคยมีเรื่องผู้หญิงแบบคือจีบคนอื่นมาแล้วก่อนหน้านี้2-3คน ซึ่งเราก็ยังโง่ทน แต่ตอนนั้นเรายังไม่มีลูกกันเลยคิดว่าเค้ายังเด็กเลยยังคิดไม่ได้ แต่นี่มีลูกแล้วดันทำตัวงี้อีกเราเลยบายยยยยยย เข้าเรื่อง ทีนี้เดือนนี้เราเพิ่งเริ่มเรียนพอดี เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง ญาติเราเค้าขอกลับ ตจว กันยกบ้าน คือขายบ้านนี้ละกลับเลยไปแล้วไปลับลาก่อย อ่อม..เราเลยต้องเอาลูกไปไว้ที่บ้านแฟน วันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ ซึ่งทำให้แฟนปัจจุบันเรานอยมาก กลัวว่าเวลาเราไปหาลูกไปเยี่ยมไรงี้จะเจอคนเก่าเราแล้วง้อเรา ถึงเนื้อถึงตัวเรา เราก็เลยบอกให้เชื่อมั่นในตัวเรา ถ้าเราไม่ ก็ไม่มีใครทำไรเราได้หรอก
พูดตรงๆ เราสงสารคนเก่านะ แต่เราสงสารตัวเอง แคร์คนปัจจุบัน สงสารลูกมากกว่า เลยเลือกที่จะไม่กลับ สู้ไม่มีพ่อไม่เอาถ่านแบบนี้แล้วเลี้ยงคนเดียวสู้จะดีกว่า
ตกลงที่เราเลือกทางนี่มันถูกต้องรึเปล่าคะ
จริงๆเราตัดสินใจไว้แล้วล่ะว่าจะไม่กลับ
แต่แค่อยากให้ใครก็ได้ช่วยมาขยี้ความคิดเราทีว่าที่เราทำมันถูกมั้ย หรือมันผิด
ใครก็ได้ตอบเราที
ช่วยหน่อยค่ะ ไม่ไหวแล้ว สับสนมาก
เรามีลูกแล้วคนนึงกับแฟนเก่า แล้วเมื่อปีที่แล้วเดือนสิงหาแฟนเราบอกไม่ได้รักเราแล้ว และเค้าก็คุยกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ เราเสียใจมาก เพราะที่ผ่านมาเค้าไม่เคยช่วยงานอะไรสักอย่าง งานนอก งานใน เราเลยเลือกที่จะออกมาจากบ้านแฟนมาอยู่กับญาติแล้วเอาลูกมาอยู่กับเรา เราบอกแฟนเก่ามาตลอดว่าให้ช่วยดูลูกด้วยถ้าเราเริ่มเรียน จนกว่าเราจะเรียนจบเราจะไปรับลูกมาอยู่กับเรา เพราะเราต้องเรียน+ทำงาน (เพิ่งเริ่มเรียนมหาลัยเพราะตอนท้องเราออกมาเลี้ยงลูกก่อน)ส่วนแฟนเก่าเพิ่งเรียนจบเมื่อตอนต้นปี59
ตอนประมาณต้นปี เดือน3เดือน4 เราเจอผู้ชายคนนึงอายุมากกว่าเรา4ปี จริงๆรู้จักกันมานานพอสมควร5-6ปีแล้ว แต่ไม่เคยคุยแบบจริงจังๆ พอเรากลับมาคุยกันก็เริ่มรู้สึกดีต่อกัน จนตกลงคบกัน (เค้ารู้นะคะว่าเรามีลูกแล้ว)
เราก็คบกันมาเรื่อยๆ วางแพลนจะทำนั่นนี่ เรื่องลูกกับเค้าว่าจะเข้ากันได้มั้ย บอกเลยเค้าใจกว้างมาก น่ารักมาก อบอุ่นใจดี นิสัยแนวๆคุณพ่อจอมดุแต่รักนะอิอิประมาณเนี้ยอะค่ะ ละก็ขี้หึงมากกกกกก ก.ไก่ล้านตัว แบบสมมติเรานั่งเฉยๆ คือปกติเราเป็นคนหน้าเศร้าอยู่แล้วไง แล้วเราชอบฟังเพลงแนวหดหู่ แต่จริงๆ เราไม่ได้คิดอะไรอะ แต่เค้าก็จะเริ่ม งุงงิง้องแง้งบอก เรากำลังคิดถึงแฟนเก่า อ่อม.. ตลกละ มีปัญหากันบ่อยมากเรื่องนี้ แต่เราก็เข้าใจนะ
พอมาเดือนนี้ ครบปีพอดีที่เราเลิกกับแฟนเก่าไป แฟนเก่าเราเค้าเริ่มทักแชทมาขอคืนดีกับเรา บอกว่าเค้าโง่เองพึ่งรู้ตัวว่ารักเราแค่ไหน กลับมาเถอะบลาๆ เราด้วยความที่เป็นคนขี้ใจอ่อนก็สงสารเค้าสิคะ แต่เราสงสารตัวเองในอดีตมากกว่า อ่อ เราลืมบอก เค้าเคยมีเรื่องผู้หญิงแบบคือจีบคนอื่นมาแล้วก่อนหน้านี้2-3คน ซึ่งเราก็ยังโง่ทน แต่ตอนนั้นเรายังไม่มีลูกกันเลยคิดว่าเค้ายังเด็กเลยยังคิดไม่ได้ แต่นี่มีลูกแล้วดันทำตัวงี้อีกเราเลยบายยยยยยย เข้าเรื่อง ทีนี้เดือนนี้เราเพิ่งเริ่มเรียนพอดี เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง ญาติเราเค้าขอกลับ ตจว กันยกบ้าน คือขายบ้านนี้ละกลับเลยไปแล้วไปลับลาก่อย อ่อม..เราเลยต้องเอาลูกไปไว้ที่บ้านแฟน วันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ ซึ่งทำให้แฟนปัจจุบันเรานอยมาก กลัวว่าเวลาเราไปหาลูกไปเยี่ยมไรงี้จะเจอคนเก่าเราแล้วง้อเรา ถึงเนื้อถึงตัวเรา เราก็เลยบอกให้เชื่อมั่นในตัวเรา ถ้าเราไม่ ก็ไม่มีใครทำไรเราได้หรอก
พูดตรงๆ เราสงสารคนเก่านะ แต่เราสงสารตัวเอง แคร์คนปัจจุบัน สงสารลูกมากกว่า เลยเลือกที่จะไม่กลับ สู้ไม่มีพ่อไม่เอาถ่านแบบนี้แล้วเลี้ยงคนเดียวสู้จะดีกว่า
ตกลงที่เราเลือกทางนี่มันถูกต้องรึเปล่าคะ
จริงๆเราตัดสินใจไว้แล้วล่ะว่าจะไม่กลับ
แต่แค่อยากให้ใครก็ได้ช่วยมาขยี้ความคิดเราทีว่าที่เราทำมันถูกมั้ย หรือมันผิด
ใครก็ได้ตอบเราที