มีเพื่อนสนิทเป็นผู้ชายค่ะ สนิทกันมาเกือบปีแล้ว สนิทกันเร็วมาก ไม่รู้ทำไม พูดกันทุกเรื่อง บอกทุกอย่าง คุยไลน์กันทุกวัน ไปเจอกันบ่อย กินข้าวด้วยกัน เดินส่งหองี้ เราเคยบอกชอบเค้าช่วงสงกรานต์ค่ะ บอกว่า ชอบนะ อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดี แต่เรารู้แหละว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่า เราก็กลัวนะว่าเค้าจะเปลี่ยนไป แต่เค้าก็เหมือนเดิม สนิทกันเหมือนเดิม บางทีมากกว่าเดิมด้วย แต่ตอนนั้นเค้าชอบคนอื่นอยู่ เราเองก็อดทนนะ มีหฃายครั้งที่เหนื่อยจะฟังว่า เค้าคิดถึงคนนั้น คนนั้นไม่ค่อยตอบเลย วันนี้ไปเที่ยวกับคนนั้นนะ แต่เพราะเราเป็นเพื่อนเค้า เราก็ทน ทนมากๆ บางทีต้องบอกเค้าว่าควรทำยังไงกับผู้หญิงคนนั้นเราก็ร้องไห้ไปด้วย มันหนักเลยเหนื่อยและเจ็บมากจริงๆ
เวลาผ่านไปช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา (เราเรียนมหาลัย) เรากับเค้าห่างกัน ต่างคนต่างฝึกงาน แต่ก็ยังคุยกันทุกวัน เราตั้งใจว่าช่วงห่างกันนี้แหละ ที่เราจะเริ่มตัดใจ แต่มันยากนะ คนคุยกันทุกวัน เราจะเอาเวลาที่ไหนมาตัดใจ มีเจอกันบ้าง 2-3ครั้งช่วงนั้น เค้าชอบบอกเราว่าเค้าคิดถึง เราเองก็พยายามไม่หวั่นไหวนะ (ย้ำว่าแค่พยายาม555) แต่มันจะมีช่วงก่อนเปิดเทอม ที่เราว่าเค้าเริ่มแปลกไป บทสนทนาที่คุยมันเริ่มแปลกๆ มันเหมือนเริ่มมีความลับขึ้น เค้าบอกเราว่าเค้าเลิกคุยกับสาวคนนั้นแล้ว เราก็อ๋อเออ จนวันนึง เรากับเค้าทะเลาะกัน ซึ่งเรากับเค้าทะเลาะกันบ่อยมากกก งอนกันแทบทุกวัน เพราะเรื่องไร้สาระ เพราะ เราคุยไลน์กันตลอดแล้วเค้าชอบเค้าใจว่าที่เราพูดเล่นเป็นจริง เค้าก็จะงอน แต่เราอะงี่เง่า เราจะพาลเค้าเวลาเค้าพุดถึงผู้หญิงคนอื่น หรือแบบไม่เห็นความสำคัญเรา แต่เราก็ไม่เข้าใจว่าเค้าจะงอนไรเราหนักหนา กลับมาต่อ555 เรากับเค้าทะเลาะกัน และก็ดีกัน แล้วเค้าก็เงียบไป แล้วอยู่ดีๆก็มีไลน์เด้งขึ้นว่า
" กูชอบนะ ชอบมอง ชอบอยู่ข้างๆ"
เราตกใจมาก และเขินมาก โอ้โห เราทำสำเร็จว่ะ เราไม่ใช่คนในสเปคเค้า ไกลมากก็ว่าได้ เค้าชอบสาวแว่น แก้มเยอะ ปากเล็ก น่ารักก เราเป็นผู้หญิงแมนๆ สายลุย ตัวอ้วน(ซึ่งอ้วนจริง เกือบร้อย ไมใช่พวก 50 แล้วบอกอ้วน) เราอดทน เราอยู่ข้างเค้าตลอด คอยดูแล คอยอยู่เวลาเค้าต้องการ แล้วเค้าก็รับรู้ เค้ารับรู้ แล้วรู้สึกเหมือนกับเรา เราดีใจมากๆๆๆๆๆ มันเป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีคนบอกชอบเรา แล้วเค้าชอบเราแบบที่เราเป็นเราจริงๆ หลังจากนั้นเรากับเค้าก้เริ่มคุยกันดีขึ้น มีคอลกันจากที่ปกติไม่ แต่นั้นมันก็แค่ฝันกลางวันที่เรากำลังจะตื่น
คุยกันสักพัก ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เค้าบอกเราาล้วว่าไม่ได้อยากเป็นอะไรกัน แล้วเราก็เข้าใจ เราเองให้เค้าขอเป็นแฟนตอนนั้นก้ไม่เอา แต่เราแค่คิดว่าแบบ ชอบเรา ก็ทำกับเราดีๆสิ แต่สิ่งที่เค้าทำคือ การพูดถึงผู้หญิงคนอื่นให้เราฟัง เห้ยย คือไร สำหรับเราการบอกชอบใครสักคนมันต้องผ่านการคิดมานานแล้วนะ มันต้องจริงจังระดับนึงถึงบอกออกไปได้ แต่นี้คือไร บอกชอบเรา แต่พูดถึงคนอื่น ทำกับเราเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราสับสนมาก เราแบบ แล้วบอกทำไม ถ้าไม่บอก เราตัดใจได้แล้ว เราเกือบจะสบายใจที่กลับมาเป็นเพื่อนเค้าจริงๆ แต่เค้ากลับทำแบบนี้ ทำเราสับสนแล้วไม่รับผิดชอบ พอเปิดเทอม เราก็คุยกับเค้าเลย ว่า ที่ชอบเราจริงจังแค่ไหน แต่เค้าก้ตอบว่า ก็ชอบที่ได้อยู่ด้วยนะ แต่ไม่รู้จริงจังมั้ย เรานี้หัวร้อนเลย แต่ก็เข้าใจไปเองว่า เค้าคงไม่รู้จริงๆ เราก็โอเค งันเราเลิกคุยกัยสักพักมั้ย เราคุยกันทุกวันเราตัดใจไม่ได้ ขอเวลาเรานะ เค้าก็ตอบเราแค่ ก็ได้ เรากับเค้าเลยจบ
หราาาาาาา
เราทนได้แค่คืนเดียว เราก็ไปขอคืนดีกับเค้าค่ะ เรารู้นะว่ามันน่าสมเพช แต่เราไม่ได้รู้สึกดีขึ้นที่เลิกคุยกับเค้า เราไม่ได้รู้สึกว่าเลิกคุยกัยคนที่ชอบ แต่เรารู้สึกเหมือนเราเสียเพื่อนที่เรารักไปแล้วเราก็เสียใจ วันรุ่งขึ้นหลังจากปรึกษาเพื่อนคนอื่น (ซึ่งแน่นอนทุกคนบอกอย่ากลับไป) เราก็ไปเจอเค้าเพราะต้องทำงานด้วยกัน เราดูรีแอคชั่นเค้า ตอนเจอหน้ากันคือหลบหน้าเลย รังสีอำมหิตมาก เราก็เลยรู้แหละว่าเราไม่อยากทำตัวแบบนี้ เราเลยไปขอคืนดี เรานึกว่าเค้าจะดีใจนะ แต่เค้าตอบเราแค่ โอเค เราก็เงียบเลย เราร้องไห้ทั้งคืน แต่เค้ากลับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เหมือนมีเราก็ได้ ไม่มีก็ได้ เราเลยปลงกับตัวเองแล้วว่า สรุปที่บอกชอบเรา คงไม่มีอีกแล้ว มันคงจบแล้ว เราเลยตัดสินใจว่ารอบนี้คงตัดใจจริงๆ พอ เหนื่อย เจ็บ แต่มันก็ไม่ง่ายนะ
เราก็ยังคุยกันนะ และมันก็มีการไปส่งหอ รอกลับบ้าน บอกว่าคิดถึง ว่าเวลากลับดึก หึง ทั้งที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราก็โมโหมาก ไม่ชอบเราก็อย่ามาทำให้สับสนสิ จนเมื่อวานนี้ เราก็คุยกับเค้า แล้วเค้าก็บอกเราว่า จะจีบผู้หญิงคนนึง สอนจีบหญิงหน่อย เราหน้าชาไปหมดเลย เมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้วบอกชอบเรา วันนี้จะไปจีบคนอื่น คือไร เกิดขึ้นตอนไหน แล้วที่บอกเราคืออะไร บอกทำไม สิ่งที่เราคิดจะทำ ถึงรู้ว่ามันไม่ดี คือก็เป็นเพื่อนเค้าต่อ ตอนนี้เรามีเหตุผลครบแล้วจริงๆที่เราจะตัดใจได้ เราเบื่อการที่ต้องเป็นตัวสำรองตลอด เราเข้าใจแล้ว ว่าเค้าคงอยากได้คนในสเปคจริงๆ แล้วเราไม่สามารถเป็นคนๆนั้นได้ เค้าไม่ได้อยากชอบเรา มันก็แค่ความสนิท เค้าเห็นเราเป็นเพื่อนจริงๆ เราก็จะเป็นเพื่อนจริงๆให้ได้
เราอยากมาระบายความรู้สึกเฉยๆ ตอนแรกก็อยากเขียนดีๆ แต่ความรู้สึกมันล้นจนขี้เกียจเรียบเรียง จริงๆเรามีความอยากให้กระทู้ดังๆ เผื่อเค้าจะผ่านมาเห็นแล้วสับสนบ้าง5555 จริงๆเรื่องกับคนๆนี้มีเยอะมาก เยอะจริงๆ ถ้าใครอยากฟังบอกได้นะ อยากเขียนอะ555
อะไรคือการบอกชอบเรา แต่ไปจีบคนอื่น (แอบชอบเพื่อน)
เวลาผ่านไปช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา (เราเรียนมหาลัย) เรากับเค้าห่างกัน ต่างคนต่างฝึกงาน แต่ก็ยังคุยกันทุกวัน เราตั้งใจว่าช่วงห่างกันนี้แหละ ที่เราจะเริ่มตัดใจ แต่มันยากนะ คนคุยกันทุกวัน เราจะเอาเวลาที่ไหนมาตัดใจ มีเจอกันบ้าง 2-3ครั้งช่วงนั้น เค้าชอบบอกเราว่าเค้าคิดถึง เราเองก็พยายามไม่หวั่นไหวนะ (ย้ำว่าแค่พยายาม555) แต่มันจะมีช่วงก่อนเปิดเทอม ที่เราว่าเค้าเริ่มแปลกไป บทสนทนาที่คุยมันเริ่มแปลกๆ มันเหมือนเริ่มมีความลับขึ้น เค้าบอกเราว่าเค้าเลิกคุยกับสาวคนนั้นแล้ว เราก็อ๋อเออ จนวันนึง เรากับเค้าทะเลาะกัน ซึ่งเรากับเค้าทะเลาะกันบ่อยมากกก งอนกันแทบทุกวัน เพราะเรื่องไร้สาระ เพราะ เราคุยไลน์กันตลอดแล้วเค้าชอบเค้าใจว่าที่เราพูดเล่นเป็นจริง เค้าก็จะงอน แต่เราอะงี่เง่า เราจะพาลเค้าเวลาเค้าพุดถึงผู้หญิงคนอื่น หรือแบบไม่เห็นความสำคัญเรา แต่เราก็ไม่เข้าใจว่าเค้าจะงอนไรเราหนักหนา กลับมาต่อ555 เรากับเค้าทะเลาะกัน และก็ดีกัน แล้วเค้าก็เงียบไป แล้วอยู่ดีๆก็มีไลน์เด้งขึ้นว่า
" กูชอบนะ ชอบมอง ชอบอยู่ข้างๆ"
เราตกใจมาก และเขินมาก โอ้โห เราทำสำเร็จว่ะ เราไม่ใช่คนในสเปคเค้า ไกลมากก็ว่าได้ เค้าชอบสาวแว่น แก้มเยอะ ปากเล็ก น่ารักก เราเป็นผู้หญิงแมนๆ สายลุย ตัวอ้วน(ซึ่งอ้วนจริง เกือบร้อย ไมใช่พวก 50 แล้วบอกอ้วน) เราอดทน เราอยู่ข้างเค้าตลอด คอยดูแล คอยอยู่เวลาเค้าต้องการ แล้วเค้าก็รับรู้ เค้ารับรู้ แล้วรู้สึกเหมือนกับเรา เราดีใจมากๆๆๆๆๆ มันเป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีคนบอกชอบเรา แล้วเค้าชอบเราแบบที่เราเป็นเราจริงๆ หลังจากนั้นเรากับเค้าก้เริ่มคุยกันดีขึ้น มีคอลกันจากที่ปกติไม่ แต่นั้นมันก็แค่ฝันกลางวันที่เรากำลังจะตื่น
คุยกันสักพัก ทุกอย่างก็เหมือนเดิม เค้าบอกเราาล้วว่าไม่ได้อยากเป็นอะไรกัน แล้วเราก็เข้าใจ เราเองให้เค้าขอเป็นแฟนตอนนั้นก้ไม่เอา แต่เราแค่คิดว่าแบบ ชอบเรา ก็ทำกับเราดีๆสิ แต่สิ่งที่เค้าทำคือ การพูดถึงผู้หญิงคนอื่นให้เราฟัง เห้ยย คือไร สำหรับเราการบอกชอบใครสักคนมันต้องผ่านการคิดมานานแล้วนะ มันต้องจริงจังระดับนึงถึงบอกออกไปได้ แต่นี้คือไร บอกชอบเรา แต่พูดถึงคนอื่น ทำกับเราเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราสับสนมาก เราแบบ แล้วบอกทำไม ถ้าไม่บอก เราตัดใจได้แล้ว เราเกือบจะสบายใจที่กลับมาเป็นเพื่อนเค้าจริงๆ แต่เค้ากลับทำแบบนี้ ทำเราสับสนแล้วไม่รับผิดชอบ พอเปิดเทอม เราก็คุยกับเค้าเลย ว่า ที่ชอบเราจริงจังแค่ไหน แต่เค้าก้ตอบว่า ก็ชอบที่ได้อยู่ด้วยนะ แต่ไม่รู้จริงจังมั้ย เรานี้หัวร้อนเลย แต่ก็เข้าใจไปเองว่า เค้าคงไม่รู้จริงๆ เราก็โอเค งันเราเลิกคุยกัยสักพักมั้ย เราคุยกันทุกวันเราตัดใจไม่ได้ ขอเวลาเรานะ เค้าก็ตอบเราแค่ ก็ได้ เรากับเค้าเลยจบ
หราาาาาาา
เราทนได้แค่คืนเดียว เราก็ไปขอคืนดีกับเค้าค่ะ เรารู้นะว่ามันน่าสมเพช แต่เราไม่ได้รู้สึกดีขึ้นที่เลิกคุยกับเค้า เราไม่ได้รู้สึกว่าเลิกคุยกัยคนที่ชอบ แต่เรารู้สึกเหมือนเราเสียเพื่อนที่เรารักไปแล้วเราก็เสียใจ วันรุ่งขึ้นหลังจากปรึกษาเพื่อนคนอื่น (ซึ่งแน่นอนทุกคนบอกอย่ากลับไป) เราก็ไปเจอเค้าเพราะต้องทำงานด้วยกัน เราดูรีแอคชั่นเค้า ตอนเจอหน้ากันคือหลบหน้าเลย รังสีอำมหิตมาก เราก็เลยรู้แหละว่าเราไม่อยากทำตัวแบบนี้ เราเลยไปขอคืนดี เรานึกว่าเค้าจะดีใจนะ แต่เค้าตอบเราแค่ โอเค เราก็เงียบเลย เราร้องไห้ทั้งคืน แต่เค้ากลับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เหมือนมีเราก็ได้ ไม่มีก็ได้ เราเลยปลงกับตัวเองแล้วว่า สรุปที่บอกชอบเรา คงไม่มีอีกแล้ว มันคงจบแล้ว เราเลยตัดสินใจว่ารอบนี้คงตัดใจจริงๆ พอ เหนื่อย เจ็บ แต่มันก็ไม่ง่ายนะ
เราก็ยังคุยกันนะ และมันก็มีการไปส่งหอ รอกลับบ้าน บอกว่าคิดถึง ว่าเวลากลับดึก หึง ทั้งที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราก็โมโหมาก ไม่ชอบเราก็อย่ามาทำให้สับสนสิ จนเมื่อวานนี้ เราก็คุยกับเค้า แล้วเค้าก็บอกเราว่า จะจีบผู้หญิงคนนึง สอนจีบหญิงหน่อย เราหน้าชาไปหมดเลย เมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้วบอกชอบเรา วันนี้จะไปจีบคนอื่น คือไร เกิดขึ้นตอนไหน แล้วที่บอกเราคืออะไร บอกทำไม สิ่งที่เราคิดจะทำ ถึงรู้ว่ามันไม่ดี คือก็เป็นเพื่อนเค้าต่อ ตอนนี้เรามีเหตุผลครบแล้วจริงๆที่เราจะตัดใจได้ เราเบื่อการที่ต้องเป็นตัวสำรองตลอด เราเข้าใจแล้ว ว่าเค้าคงอยากได้คนในสเปคจริงๆ แล้วเราไม่สามารถเป็นคนๆนั้นได้ เค้าไม่ได้อยากชอบเรา มันก็แค่ความสนิท เค้าเห็นเราเป็นเพื่อนจริงๆ เราก็จะเป็นเพื่อนจริงๆให้ได้
เราอยากมาระบายความรู้สึกเฉยๆ ตอนแรกก็อยากเขียนดีๆ แต่ความรู้สึกมันล้นจนขี้เกียจเรียบเรียง จริงๆเรามีความอยากให้กระทู้ดังๆ เผื่อเค้าจะผ่านมาเห็นแล้วสับสนบ้าง5555 จริงๆเรื่องกับคนๆนี้มีเยอะมาก เยอะจริงๆ ถ้าใครอยากฟังบอกได้นะ อยากเขียนอะ555