One Song One Poem "ยอมจำนนฟ้าดิน"

~~~~~~~~~~ น้ำหลากพรากพลันผันผวนห่างตัดไฟตัดทางร้างแห่งหนฟ้าหม่นฟ้ามัวทั่วปวงยลครอบงำจำนนท่วมท้นแดน กระหน่ำซ้ำสองคูคลองสายสุดปลายท้ายจากเชี่ยวกรากแสนหลั่งไหลไยย้อนกลับคลอนแคลนผืนแผ่นแกนถมจมบาดาล เบื้

ดวงบุหลันขวัญฟ้าจารวี ร่ายวลีวาบไหวดั่งไฟฝัน เห่บทตอนอ้อนคำมาจำนรรจ์ กานท์กลอนกลั่นสรรสร้อยถ้อยหลั่งริน จะกอบเมฆม่านฟ้ามาประดิษฐ์ เนรมิตสกาวหาวห้วงศิลป์ โปรยน้ำค้างต่างเพชรพลอยไพลิน เบื้องบุรินทร์ถวิ

*****พานกหวีด...มาร้องไห้...ในสวนยาง***** ....คิดถึงวัน...เคยยึดมั่น..เข็มฉีดยา จนก้าวหน้า...ปู ให้มา...เป็นปลัด เพื่อดูแล...ชาวบ้าน...อัต ตะ คัด 30 บาท ...คุ้มครอง...พี่น้องไทย ...แต่ได้มี...จรกา .

https://www.youtube.com/watch?v=4UvSWzKyvks ในวันที่ ฟ้าใส ใจร่ำหวล เฝ้าคร่ำครวญ ถึงใคร ใหญ่กว่าหล้า ชายคนหนึ่ง โอบอุ้ม สุขอุรา ฟ้ามาพราก จากไป ใจสุดทน กี่วันหนอ จะห่างหาย คลายคิดถึง กี่วันหนอ รำพึ

สวัสดียามค่ำคืนนะ ออเจ้า . ละครบุพเพสันนิวาสใกล้จะจบแล้ว ผมรู้สึกใจหาย นานๆที จะมีละครพีเรียด ที่ดูแล้วมีความสุข มีความฮา . จากนี้ ผมคงคิดถึง แม่หญิงเกศสุรางค์ แม่หญิงการะเกด ขุนศรีวิสารวาจา และทุกตัว